Λίγο μετά τα μεσάνυχτα ο Χ. Π. διηγείται στην «Κ», εμφανώς σοκαρισμένος, τι έζησε λίγο νωρίτερα στην προσπάθειά του να βγει από τη Βουλή. Ηταν από εκείνους που δεν δέχθηκαν να υπακούσουν (ω! αγανακτούν και στη Βουλή απέναντι στους Μπάτσοι) στην εντολή που είχε δώσει νωρίτερα η Αστυνομία. «Καλύτερα να σας φυγαδέψουμε από την πίσω πόρτα, έχει συγκεντρωθεί πολύς κόσμος και είναι επικίνδυνο να βγείτε από τη Βασ. Σοφίας» ήταν το μήνυμα που έφτασε στην Ολομέλεια στις 9.30 το βράδυ. «Δεν νοείται βουλευτές να φυγαδεύονται από το ελληνικό Κοινοβούλιο. Αυτά δεν συνέβησαν ούτε στη χούντα» (quelle dramatik Fillipe), απάντησε ο πρόεδρος της Βουλής. Με την άποψη του κ. Πετσάλνικου συμφώνησαν αρκετοί βουλευτές που έμελλε ωστόσο να ζήσουν (ούτε η Ελένη Μπίστικα δε θα το περιέγραφε καλύτερα) ό, τι και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ. Οι Μ. Βορίδης, Κ. Μαρκόπουλος, Κ. Γείτονας, Β. Εξαρχος, Χρ. Τζαβάρας ήταν εξ αυτών που ήρθαν ενώπιοι ενωπίοις με «Αγανακτισμένους» πολίτες που αποφάσισαν χθες ακόμη και να προπηλακίσουν αδιακρίτως (ε οχι και αδιακρίτως) όποιους έβλεπαν μπροστά τους. Παραμένει αναπάντητο γιατί η Αστυνομία δεν είχε τοποθετήσει έστω και διακριτικά κάποιες δυνάμεις της στο ύψος της Ακαδημίας, όπως και τις προηγούμενες ημέρες, ενθαρρύνοντας έτσι όσους «κατόρθωσαν» να «φυλακίσουν» τους βουλευτές (αγανάκτησε και η Αστυνομία και εξυφαίνει ιστό κοινοβουλευτικής καταβαράθρωσης; Έλα δε το πιστεύω:-). Το ανησυχητικότερο, όμως, είναι ότι περίπου 20 εκπρόσωποί μας δέχθηκαν κάτι που δεν έχει προηγούμενο στην πρόσφατη κοινοβουλευτική ιστορία. Να διαφύγουν από τη Βουλή σαν τους κλέφτες, πεζή (καταλαβαίνεις πως από το άγχος καταδίωξης που βιώσε και ο συντάκτης Κωνσταντίνος de Ζούλας το πεζοί έγινε πεζή), συνοδεία αστυνομικών.
Με φακούς, στο σκοτάδι του Εθνικού Κήπου...
(με τρελαίνει το κλείσιμο, έχει κάτι σχεδόν ζυραννοζατελικό;-)
«Αν δεν κρατούσε την ψυχραιμία του ο οδηγός, ειλικρινά δεν φαντάζομαι τι θα συνέβαινε (μα πόσο drama queen). Ξαφνικά περίπου 80-100 άτομα, που αδυνατώ να περιγράψω (μόνιμο πρόβλημα στο ΠΑΣΟΚ η μνήμη χρυσόψαρου), άρχισαν να μας φτύνουν, να πετούν μπουκάλια στα τζάμια, κάποιοι προσπάθησαν μέχρι και να ανέβουν πάνω στο αυτοκίνητο, ενώ ένας από αυτούς κατέβασε το παντελόνι του για να μας δείξει τα γεννητικά του όργανα (you go boy! επιτέλους λίγος απονενοημένος σεξουαλισμός). Δεν νομίζω ότι οι άνθρωποι αυτοί είχαν καμία σχέση με την πλειοψηφία όσων διαδηλώνουν στο Σύνταγμα, και τους οποίους -ειλικρινά πιστέψτε με- καταλαβαίνουμε απολύτως όσοι είμαστε βουλευτές»... (όσο για το level αντιλήπτικότητας και κατανόησης σας έχουμε πειστεί πλήρως)
Σε ποιόν βουλευτή ανήκει αυτή η "συγκλονιστική" περιγραφή, βγαλμένη από τα χάρτινα τρίσβαθα pulp μυθιστορημάτων που στη πλοκή τους συναντιέται ο πνιχτός ρυθμός του δρόμου, το μελαγχολικό φως του δειλινού και ο αλλόκοτος μηδενισμός του πλήθους που τολμάει (γιατί άραγε, γιατί Fillip Petsalnike;) να θωπευσει την ακύμαντη βουλευτική επιφάνεια των θαλερών εθνοπατέρων μας; Στον wild buncher και κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ Χρήστο Πρωτόπαππα, γνωστό ρέκτη της green άποψης πως το πτύειν βλάπτει σοβαρά τον κοινοβουλευτισμό αφού οι 300 δεν ευθύνονται για τίποτα από τα απρόσδοκητα που συμβαίνουν.
Βέβαια η ειδησεογραφία επιμένει να αποτυπώνει την υποκρισία τους, την περιχαρακωσή τους γύρω από τα ανοικονόμητα προνομιά τους και την ουσιαστική αδιαφορία τους για κάτι άλλο πέρα από την επανεκλογή τους. Χαρακτηριστικό το σημερίνο ρεπορτάζ της Ναυτεμπορικής:
Ομόθυμες αντιδράσεις βουλευτών
για προνόμια και ασυμβίβαστο
Τείχος αντιδράσεων στις προτάσεις του υπουργού Εξωτερικών, Δ. Δρούτσα, για περιορισμό των προνομίων των βουλευτών και καθιέρωση του βουλευτικού και υπουργικού ασυμβίβαστου, ύψωσε χθες μερίδα της ΚΟ του ΠΑΣΟΚ
Λίγες μόνο ώρες μετά την αποδοκιμασία των συγκεκριμένων προτάσεων από τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο Χρήστο Πρωτόπαπα με το επιχείρημα ότι προέρχονται από «διορισμένο και μη εκλεγμένο βουλευτή», η ΚΟ του ΠΑΣΟΚ εκδήλωσε την έντονη δυσαρέσκειά της στο ενδεχόμενο περιορισμού των βουλευτικών προνομίων. Συγκεκριμένα, κατά τη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εξωτερικών και Αμυνας πολυάριθμοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ επιτέθηκαν στον απόντα κ. Δρούτσα καταλογίζοντάς του «λαϊκισμό».
Ο Οδ. Κωνσταντινόπουλος δεν δίστασε μάλιστα να ζητήσει μέχρι και κλήση του ΥΠ.ΕΞ στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής προκειμένου να δώσει εξηγήσεις για το θέμα. Σε ανάλογο ύφος ο Μ. Κατρίνης τόνισε ότι τέτοιες δηλώσεις «ρίχνουν λάδι στη φωτιά» ενώ ο Δ. Λιντζέρης έκανε λόγο για προσπάθεια απαξίωσης και υποβάθμισης των βουλευτών. Αποστάσεις από τον κ. Δρούτσα, πήρε όμως και η παριστάμενη αναπληρώτρια υπουργός Εξωτερικών Μαριλίζα Ξενογιαννακοπουλου η οποία χαρακτήρισε «προσωπικές» τις απόψεις του.
(φώτο Angelina Valvi)
Χαρακτηριστικές βέβαια και οι δηλώσεις άλλων βουλευτών:
«Που είναι το έως τώρα ειρηνικό στοιχείο; Μπορώ να δεχθώ την πιο σκληρή αμφισβήτηση και κριτική, αλλά όχι την πολιτική ισοπέδωση. Η δημοκρατία έχει διέξοδο και δίνει λύσεις. Η ισοπέδωση της Δημοκρατίας οδηγεί σε ολισθηρό δρόμο. Η πλειονότητα του ελληνικού λαού μπορεί να είναι αγανακτισμένη, αλλά όχι σε αυτό το κλίμα. Δεν μπορούμε να πούμε πως με πέντε συνθήματα, αυτό είναι το πολιτικό σκηνικό» η ανισόπεδη και λαλίστατη (και lol-ύστατη) αναπληρώτρια υπουργός Εξωτερικών Μ. Ξενογιαννακοπούλου εξηγεί στο mega πως άλλο κλίμα κι άλλο κρίμα.
Μιλώντας στον ίδιο ραδιοφωνικό σταθμό, ο ρέκτης του Da Capo Γεράσιμος Γιακουμάτος δήλωσε «αγανακτισμένος πολιτικός» και επέκρινε την καταδίκη συλλήβδην όλων των βουλευτών. «Μέσα στη Βουλή, υπάρχουν άνθρωποι με όραμα που έχουν δουλέψει. Μπορεί να καταδικάζονται όλοι συλλήβδην; Είναι όλες οι γυναίκες Τζούλιες;» (όταν ο Γιακουμάτος επιχειρηματολογεί η λογική πέφτει στα prozac) επισήμανε και συνέχισε: «Να καεί το μπ.. η Βουλή, λένε. Να καεί, αλλά τι προτείνεις; Να φύγει το Μνημόνιο. Ναι, αλλά τι προτείνεις; Δεν λέω ότι η παράταξή μου είναι άμοιρη ευθυνών. Κρίθηκε στις εκλογές από τους πολίτες».Σημείωσε δε, κι αυτός ότι δεν επιθυμεί να σχολιάσει την ομιλία του Μ.Θεοδωράκη αλλά τόνισε ότι «τα ευχολόγια δεν είναι λύση» και πρόσθεσε: «Να τελειώσουμε τη Δημοκρατία; Ποιον θα ψηφίσουμε;»
Άλλοι βουλευτές όπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης σαν να ανιχνεύουν λίγο καλύτερα τη περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Γράφει σε σημερινό του άρθρο:
Αναρωτιέμαι για πόσο ακόμα θα μπορούμε να αντιμετωπίζουμε αυτή τη νέα πραγματικότητα αρθρώνοντας αφόρητες κοινοτυπίες. Πράγματι στο Σύνταγμα μπορεί να μαζεύτηκε πολύ διαφορετικός κόσμος. Άλλοι δεν γουστάρουν το μνημόνιο, άλλοι απεχθάνονται την παγκοσμιοποίηση, άλλοι (ίσως οι πιο πολλοί) απλά δεν έχουν δουλειά. Όλοι όμως διαδήλωσαν με αξιοπρέπεια και με πραγματικό πόνο για μία Ελλάδα που δεν είναι αντάξια των δικών τους προσδοκιών. Και όλοι βρέθηκαν απέναντι, χωρίς ύβρεις, ξυλοδαρμούς, και μολότωφ, σε ένα πολιτικό σύστημα που πρόδωσε τα όνειρά τους και που συστηματικά αποδεικνύεται κατώτερο των περιστάσεων.
Κάποιοι παλιότεροι θα πούνε με κυνισμό: δεν βαριέσαι, αυτοί ανήκουν στο 40% που δεν θα ψηφίσει και την ιστορία τη γράφουν αυτοί που συμμετέχουν και όχι αυτοί που απέχουν. Είναι βαθιά νυχτωμένοι. Αν το πολιτικό σύστημα εξακολουθεί να αντιμετωπίζει τέτοια φαινόμενα με τον συνηθισμένο αυτισμό που το διακρίνει οι εξελίξεις μπορεί να είναι απρόβλεπτες.
Το μήνυμα της κατσαρόλας απευθύνεται σε όλη την πολιτική τάξη. Ζητάμε από τους πολίτες θυσίες, τους ζητάμε να συμμετέχουν σε μια κοινή προσπάθεια που απαιτεί αίμα, κόπο και ιδρώτα, όπως έλεγε και ο Churchill αλλά εμείς δεν είμαστε διατεθειμένοι πρώτοι, όπως έκανε ο Churchill, να δώσουμε το καλό παράδειγμα. Κλεισμένοι μέσα στην ασφάλεια της Βουλής ρωτάμε το φρούραρχο ποια πόρτα είναι ανοιχτή για να ξεγλιστρήσουμε με το υπηρεσιακό μας αυτοκίνητο, αντί να βγούμε με τα πόδια αλλά με το κεφάλι ψηλά.
Αρκετά πια με τα λόγια. Αν μπορούμε να κάνουμε ένα πράγμα για να σπάσουμε το πέπλο της καχυποψίας που πλανάται πάνω μας είναι να αλλάξουμε αύριο τον εκλογικό νόμο και να κάνουμε τους 300 βουλευτές 200. Το Σύνταγμα το επιτρέπει, οι καιροί του επιβάλλουν. Και μην ακούσω αλλά επιχειρήματα περί δήθεν μείωσης της αντιπροσώπευσης των πολιτών. Στους κρίσιμους καιρούς που περνάμε, μια τέτοια πρωτοβουλία θα αποδείκνυε έμπρακτα ότι κάτι ακούσαμε από τη βοή των επερχόμενων γεγονότων. Και όλοι αυτοί που κατέβηκαν στη πλατεία Συντάγματος θα έχουν τη μικρή έστω ικανοποίηση ότι κάτι πέτυχαν.
Καταλαβαίνεις πως η απόσταση ανάμεσα στη δικαίως αγανακτισμένη μάζα και το παχυδερμικό πολιτικό μας προσωπικό είναι σχεδόν αγεφύρωτη πια. Δεν ξέρω κατά πόσο η αμεσοδημοκρατία θα καταφέρει να επανεκκινήσει το σύστημα αποτελεσματικά. Αυτό που είναι ολοκάθαρα φανερό είναι πως το πτώμα έχει μυρίσει πια.
Και κάτι πρέπει να γίνει.
bonustrack
Οι Φακοί Μας Άνοιγαν Τον Δρόμο
σχόλια