Ο Κώστας και ο Βασίλης δημιούργησαν το 2007 την ομάδα Wrapped In Plastic, επηρεασμένοι από τα θεματικά events του Βερολίνου και του Λος Άντζελες. Μετά από πέντε χρόνια και έχοντας διοργανώσει μεγάλα πάρτυ σε γνωστά club και bar της Αθήνας το dj δίδυμο προχωρά και εξελίσσεται με δικές του παραγωγές, remixes και Live PA shows.
Σε αυτό το πλαίσιο, με κοινό σημείο αναφοράς την αγάπη για την electro μουσική και αντανακλώντας πολλά και διαφορετικά ερεθίσματα γεννήθηκε πριν 2 μήνες η ομάδα Plastic Dreams με την προσθήκη του Dreamer (Σωτήρης Τρέχας), ενός νέου και ανερχόμενου εικαστικού, κινούμενου στο χώρο της φωτογραφίας και του design. Οι Plastic Dreams έχουν στόχο τη δημιουργία μιας εναλλακτικής πρότασης στο party scene της Αθήνας παρουσιάζοντας φρέσκιες μουσικές σε συνδυασμό με δυνατά visuals.
Λίγο πριν από το δεύτερο πάρτυ της ομάδας αυτή την Παρασκευή 7/12 στο Six D.O.G.S. τα τρία παιδιά που συναποτελούν την ομάδα μας λένε λίγα λόγια.
Πώς γνωριστήκατε μεταξύ σας;
Κ+Β: Kάποτε είχαμε τελείως διαφορετικά μουσικά ακούσματα, (τα οποία ακόμα μας επηρεάζουν κατά κάποιο τρόπο) και η γνωριμία μας έγινε σ’ένα Goth/Metal event το 2002. Με τον Σωτήρη γνωριζόμαστε μέσω κοινών φίλων και απλά ταιριάξαμε από την αρχή.
Τι αγαπάτε και μισείτε ο ένας πάνω στον άλλο;
K : Στον Σωτήρη αγαπώ τον ενθουσιασμό του για μικροπράγματα και στον Βασίλη το γεγονός ότι έχουμε άπειρα inside jokes που μόνο εμείς μπορούμε να καταλάβουμε. Δεν θα έλεγα ότι μισώ κάτι πάνω τους, αλλά στον Σωτήρη π.χ. με εκνευρίζει η αργοπορία του και στον Βασίλη ότι έχει φωτογραφικά ντοκουμέντα από την εφηβεία μου και με απειλεί συχνά πυκνά ότι θα τα δημοσιοποιήσει...
Β : Στον Κώστα σίγουρα αγαπώ την ικανότητα του να μου φτιάχνει πάντα τη διάθεση και στον Σωτήρη τον δημιουργικό ενθουσιασμό του. Αυτά τα δυο χαρακτηριστικά τους, με κάνουν και ξεχνάω εύκολα τη "γκρίνια" που πιάνει τον Κώστα ανά διαστήματα και την εμμονή του Σωτήρη με συγκεκριμένα pal χρώματα.
Σ : Μόνο αγάπη… Χαχα
Τι είδος μουσικής θα ακούσουμε στα set σας;
Κ : Επειδή έχουμε διαφορετικό μουσικό background σαν ομάδα, βγαίνει ένα πολύ ενδιαφέρον mix της house, pop, nu-disco του Dreamer με τα λίγο πιο acid, techno, electro των Wrapped In Plastic.
Τι στοιχεία θέλετε να έχει ο χώρος που παίζετε μουσική;
Κ : Έχουμε παίξει σε πολύ basic χώρους, δηλαδή 2 cdjs, ηχεία και σκοτάδι, αλλά έχουμε παίξει και σε πολύ μεγάλα μαγαζιά με ανθρώπους στα φώτα, ηχολήπτες κ.ο.κ. Έχει αποδειχθεί πως την διαφορά την κάνει ο κόσμος και όχι το μαγαζί και ο εξοπλισμός του.
Σ : Ενα καλό ηχοσύστημα αρκεί.
Που καταλήγετε συνήθως μετά τα πάρτυ σας;
Κ : Αν περιμένετε να πω ότι μετά από 6 ώρες κοπανίματος, ορθοστασίας και χορού ότι θα συνέχιζα σε κάποιο after, δεν θα το πω γιατί θα είναι ψέμα. Συνήθως αυτό που μου αρέσει να κάνω είναι να τρώμε όλοι σε κάποιο φούρνο και μετά σπίτι για ύπνο.
Β : Συνήθως στο τέλος της βραδιάς είμαστε εξαντλημένοι και ακούμε τα κρεβάτια μας να μας φωνάζουν, αλλά και η πείνα μας τα ξημερώματα είναι μεγάλη, οπότε σίγουρα κάπου για πρωινό. Ούτως η άλλως τα καλά "after" δεν υπάρχουν πια.
Σ : Σπίτι για ύπνο…
Τι πιστεύετε ότι λείπει από τη νυχτερινή ζωή της Αθήνας;
Κ : Περισσότερα μαγαζιά που να μην φοβούνται να πειραματιστούν με είδη μουσικής που δεν ακούνε οι πολλοί.
Β : Η ζωντάνια που είχε κάποτε. Τότε που βγαίναμε για να "παρτάρουμε" και να περάσουμε όμορφα.Πλέον, κατά τη γνώμη μου, ο κόσμος βγαίνει περισσότερο για να ξεσπάσει.
Σ : Χρώμα.
Ο κόσμος έχει επηρεαστεί από την κρίση ή η διασκέδαση «είναι το τελευταίο που θα κόψει ο Έλληνας»;
Κ : Το club scene της Ελλάδας έχει αλλάξει πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια. Ο κόσμος πλέον πηγαίνει πολύ δύσκολα σε πάρτυ με είσοδο και αρκείται σε 1-2 ποτά. Νομίζω όμως πως δεν θα σταματήσουμε να βγαίνουμε ποτέ, απλά θα βρίσκουμε πιο οικονομικούς τρόπους διασκέδασης.
Β : Φυσικά και έχει επηρεαστεί. Και πως να μην επηρεαστεί με αυτόν τον καθημερινό παραλογισμό που ζούμε; Παρ’ όλα αυτά, μπορεί να μη διασκεδάζουμε όπως κάποτε, αλλά σίγουρα θα είναι από τα τελευταία πράγματα που θα κόψουμε. Είναι στο αίμα μας, με τα θετικά και τα αρνητικά του.
Σ : Όσο υπάρχει μουσική ο Έλληνας θα βγαίνει.
Σε ποια πόλη του εξωτερικού θα θέλατε να παίξετε μουσική;
Κ : Δεν θα πω τα κλισέ Λονδίνο, Βερολίνο, Ίμπιζα. Εγώ θα ήθελα να παίξω μουσική σε ένα open festival στην Ισλανδία, λόγω της ομορφιάς της χώρας αυτής και για ένα tribute στους μουσικούς που έχει βγάλει.
Β : Παρίσι, Λονδίνο, Βέλγιο κ.α.Το κοινό εκεί είναι πιστεύω πιο εξοικειωμένο με τη μουσική που παίζουμε. Εκτός από εξωτερικό όμως θα ήθελα πολύ να παίξουμε και στη Θεσσαλονίκη. Κάθε φορά που θα βρεθούμε σε ένα από τα Club/bar αυτής της πόλης, θα περάσουμε τέλεια.
Σ : Παρίσι γιατί το αγάπησα.
Τι δεν θα αλλάζατε στην Αθήνα;
Κ : Έχοντας ζήσει στο Λονδίνο, δεν θα άλλαζα τίποτα. Η Αθήνα είναι από τις πιο όμορφες πόλεις που έχω δει. Κάθε περιοχή της κρύβει διαμάντια που πρέπει να τα ανακαλύψεις.
Β : Τις κρυμμένες όμορφες γωνιές που ανά τακτά χρονικά διαστήματα ανακαλύπτουμε.
Σ : Τον κόσμο της.
σχόλια