Πλαστικά όνειρα στα εποχικά μαγαζιά

Yπάρχει πάντα κάτι αλλόκοτο στα μαγαζιά εποχικών ειδών. Καταρχάς, για τα εποχικά μαγαζιά δεν υπάρχουν τέσσερις, αλλά τρεις εποχές. Το στοκ αλλάζει τρεις φορές τον χρόνο: Χριστούγεννα, Απόκριες, καλοκαίρι. Πρόκειται για μαγαζιά που αλλάζουν, σπάνια δε έχουν ταμπέλα - πιο συχνά θυμίζουν μεγάλες αποθήκες. Βρίσκονται παντού κυρίως βέβαια κατά μήκους της Κηφισίας και της Μεσογείων. Στο κέντρο, δύο είναι τα πιο χαρακτηριστικά μαγαζιά εποχικών ειδών. Το πρώτο είναι στην Σταδίου στο ύψος της Ομόνοιας και το δεύτερο ακριβώς πάνω στην πλατεία Καπνικαρέα. Εννιά φορές στις δέκα, μπαίνοντας μέσα, απορεί κανείς πού χωράνε όλα αυτά τα πράγματα, ένας όγκος ετερόκλητων αντικειμένων που επεκτείνονται κατά μήκος και πλάτος όλου του μαγαζιού, με αποτέλεσμα όλος ο χώρος να είναι σκοτεινός. Παρ’ όλα αυτά, η αίσθηση που αφήνουν είναι μάλλον ευχάριστη, γιατί εδώ αγοράζει κανείς είδη μελλοντικής ευτυχίας, από στολή γορίλλα μέχρι πλαστικό χριστουγεννιάτικο δέντρο. To καλοκαίρι, εκτός από μπαμπού μικροέπιπλα και πλαστικές καρέκλες (αν σκεφτόταν κάποιος να επανακυκλοφόρησει την πλαστική τρυπητή καρέκλα των ’80s, πιθανόν να έβγαζε πολλά λεφτά), ξαπλώ- στρες, κούνιες κήπου (αν είναι πλαστικές, δεν έχουν εσάνς Αλίκης Βουγιουκλάκη, δυστυχώς), υπάρχουν εδώ καθαρά χρηστικά αντικείμενα: πτυσσόμενες ντουζιέρες (βρήκαμε και μία που για κάποιον ανεξήγητο λόγο ονομαζόταν fresh irish coffee), φουσκωτές βάρκες και σωσίβια (ομπρέλες θαλάσσης ριγέ η κλαρωτές - είναι και στη μόδα τα φλοράλ), απόχες, στρώματα θαλάσ- σης και κίτρινα κουβαδάκια και φτιαράκια με την Ντόρα την εξερευνήτρια. Yπάρχουν, βέβαια, και τα διακοσμητικά: γαλάζια κεριά που μυρίζουν πατσουλί, γυαλιστερά βότσαλα και μπάλες ποδοσφαίρου. Το μόνο σίγουρο είναι πως ό,τι κι αν σκοπεύει ν’ αγοράσει κανείς εδώ, μπαίνει σίγουρα με προσμονή για το καλοκαίρι που θα έρθει.