Η Art-Athina και πάλι παραλία
Όλες οι γκαλερί μαζί σε ένα τεράστιο art-fair!
Η 16η διοργάνωση της Art Athina, εκτός από μια μεγάλη εμπορική έκθεση στην οποία συμμετέχουν 57 γκαλερί από 11 χώρες, είναι και μια σημαντική ευκαιρία να ξαναδεί το κοινό συγκεντρωμένα έργα από διάσημους αλλά και λιγότερο γνωστούς καλλιτέχνες, Έλληνες και ξένους. Φέτος, όπως και πέρσι, η διοργάνωση θα πραγματοποιηθεί στο Κλειστό Π. Φαλήρου (Γήπεδο TaeKwonDo) από τις 13 έως και τις 16 Μαΐου. Εκτός από τις γκαλερί, φέτος παρουσιάζονται και 42 φορείς που σχετίζονται με τη σύγχρονη τέχνη (μουσεία, ιδρύματα, εκδόσεις τέχνης και media), ανάμεσα στα οποία και το Μουσείο Γιάννη Σπυροπούλου που κάθε χρόνο απονέμει βραβεία σε νέους καλλιτέχνες έως 30 ετών, παρουσιάζοντας οκτώ από τους καλλιτέχνες που έχει βραβεύσει. Πολλές και ενδιαφέρουσες είναι και οι παράλληλες εκδηλώσεις, με κυριότερη αυτή που αφορά την έκθεση βιβλίων σύγχρονων Ελλήνων καλλιτεχνών. Η έκθεση των artists books, σε επιμέλεια της Μαρίας Α. Αγγελή, έχει σκοπό να φωτίσει αυτή την -άγνωστη ίσως σε πολλούς- πτυχή δημιουργίας των Ελλήνων εικαστικών δημιουργών και να εισαγάγει δυναμικά τα βιβλία Ελλήνων καλλιτεχνών στην αγορά της τέχνης. Επίσης, θα φιλοξενηθεί το νεοϊδρυθέν Ινστιτούτο Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης, που είναι εν μέρει συνέχεια της αίθουσας τέχνης Νέες Μορφές, η οποία μετατράπηκε σε ίδρυμα με σκοπό την καταγραφή της σύγχρονης ελληνικής τέχνης από το 1950 και μετά.
ι. Art-Athina, 21-24 Μαΐου 2009, Κλειστό Φαλήρου (Γήπεδο Tae Κwon Do), Ολυμπιακά Ακίνητα, Μωραϊτίνη 2, Π. Φάληρο. www.art-athina.gr. Γενική είσοδος: €10,00, μειωμένο: €5,00.
Μ.Κ.
Kunsthalle Athena
Τι είναι αυτό; Θα δείτε σύντομα...
Ο όρος «Kunsthalle» αναφέρεται ήδη από τον 19ο αιώνα σε «μουσειακού» τύπου χώρους που παρουσιάζουν πρόγραμμα εφήμερων εκθέσεων, ενώ συνήθως δεν διαθέτουν μόνιμη συλλογή. Ανάλογα κέντρα τέχνης ιδρύθηκαν και χρηματοδοτούνται από σωματεία πολιτών και τοπικών πατρώνων της τέχνης με κύριο στόχο την «αισθητική παιδεία». Παρόλο που ο θεσμός ξεκίνησε στις γερμανόφωνες χώρες, έχει επικρατήσει διεθνώς στο πλαίσιο δεξίωσης της σύγχρονης τέχνης, σηματοδοτώντας την ραγδαία ίδρυση χώρων τέτοιου τύπου.
Στις 13-17 Μαΐου 2010 η Kunsthalle Athena θα στεγαστεί σε ένα παλιό νεοκλασικό κτίριο (που παραχωρείται για την περίσταση από την εταιρεία ΚΜ) στην περιοχή Κεραμεικού-Μεταξουργείου, η οποία αναδείχθηκε ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της καλλιτεχνικής εκδήλωσης Remap. Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: Aids-3D, Αλέξανδρος Γεωργίου, Πηνελόπη Γεωργίου, Αλέξανδρος Μυστριώτης, Amateur Boyz, Ανδρέας Αγγελιδάκης, Άγγελος Πλέσσας, Annika Larsson, Archive Books, Χριστίνα Δημητριάδη, Χρήστος Λάλιος, Δήμητρα Βάμιαλη, Forte, Gert & Uwe Tobias, Helga Wretman, Ηρακλής Ρενιέρης, In to the Pill, Jenny Marketou, Joulia Strauss, Juliette Bonneviot, Κώστας Τσιούκας, Λυδία Δαμπασίνα, Μανώλης Μπαμπούσης, Marc Bijl, Mathieu Laurette, Olaf Nicolai, Πάνος Κούτρας, Παντελής Παντελόπουλος, Paul Zografakis, Heinrich Spaeth, Rafael Rozendaal, Robert Pettena, Σωκράτης Σωκράτους, The erasers, Vvork, Warren Neidich, Ylva Ogland, Γιώργος Σαπουντζής, Γιώργος Σταμκόπουλος. Και με τη βοήθεια των γκαλερί Breeder, AMP, Ελένη Κορωναίου, Λωραίνη Αλιμαντίρη και άλλων φίλων πραγματοποιείται το πρότζεκτ Kunsthalle Athena - The Bar. Νέες παραγωγές έργων τέχνης, καλλιτεχνικές, μουσικές και χορευτικές performance σε ανοιχτή σχέση με το κοινό, επιλεγμένα βιβλία και περιοδικά για την Αθήνα, προβολές, dj-set μέσα σε έναν εικαστικά και αρχιτεκτονικά διαμορφωμένο χώρο, ακόμη και μια υπηρεσία ταξί ως έργο τέχνης, θα αποτελέσουν τη δεύτερη «ζωντανή» έκθεση του νεοσύστατου ιδρύματος τέχνης Kunsthalle Athena.
Το πρότζεκτ πραγματοποιείται με την ευκαιρία του Διεθνούς Συμποσίου του ΙΚΤ (International Association of Curators of Contemporary Art, http://www.iktsite.org/) στην Αθήνα, 13-16 Μαΐου.
Την Πέμπτη στις 13 Μαΐου και μετά τις δέκα το βράδυ θα βρίσκονται στα deck οι Αmateur Boyz, οι οποίοι συμμετέχουν στην έκθεση για το πάρτι που διοργανώνει η Kunsthalle Αthena με τους Breeder. Αν τύχει να βρεθείτε στο Μεταξουργείο και περάσετε, υπάρχει περίπτωση να φωτογραφηθείτε στο αυτοσχέδιο στούντιο της Χριστίνας Δημητριάδη, που θα βρίσκεται στημένο στον χώρο, να ακούσετε μια κλασική ορχήστρα δωματίου να παίζει την πρώτη συμφωνία της καλλιτέχνιδας Annika Larsson, να σπάσετε μπουκάλια για να βοηθήσετε στην ολοκλήρωση του γλυπτού του Rafael Rozendaal, να παίξετε με το έργο-website που έφτιαξε ο Άγγελος Πλέσσας ειδικά για την Kunsthalle Athena, να σερβιριστείτε ποτά από το Jungle Junction μπαρ του Robert Pettena, να κάνετε διαλογισμό για περισσότερα χρήματα, ή ακόμη να αράξετε στις πολυθρόνες και τα τραπεζάκια, έργα του Ανδρέα Αγγελιδάκη, τα οποία θα μπορείτε και να αγοράζετε κατευθείαν και να τα πάρετε σπίτι σας φεύγοντας! Τα υπόλοιπα που ακούσαμε λέμε να τα κρατήσουμε για έκπληξη...Η Kunsthalle Athena είναι μια πρωτοβουλία της επιμελήτριας σύγχρονης τέχνης και τεχνοκριτικού Μαρίνας Φωκίδη και θα διευθύνεται από τον Σωτήρη Μαχτσετζή, επιμελητή σύγχρονης τέχνης και ιστορικό τέχνης και τη Μαρίνα Φωκίδη.
Το καλύτερο outview festival που έγινε ποτέ
Ιδιαίτερα ανανεωμένο, εξαιρετικά ενδιαφέρον και αρκετά πλούσιο είναι το πρόγραμμα του φετινού Outview Festival, δηλαδή του 4ου Διεθνούς Gay & Lesbian Film Festival της Αθήνας, που θα διεξαχθεί για πρώτη φορά στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος και αριθμεί συνολικά 52 ταινίες που θα προβληθούν μέσα σε επτά μέρες (23-29 Απριλίου). Οι ταινίες προέρχονται από πολλά και διαφορετικά μέρη του κόσμου όπως η Γερμανία, η Ιαπωνία, η Πορτογαλία, η Βραζιλία, η Αγγλία, η Αμερική, το Ισραήλ, ακόμη και το Χονγκ Κονγκ, και ορισμένες από αυτές θα προβληθούν παρουσία του σκηνοθέτη τους.
Για πρώτη φορά φέτος θα υπάρχει οικοδέσποινα της βραδιάς, που δεν θα είναι άλλη από τη Μίνα Ορφανού, τη γνωστή «Στρέλλα». Θα υπάρχουν βραβεία κοινού και κριτικής επιτροπής καθώς και καλεσμένοι όπως οι Φώτης Σεργουλόπουλος, Τζόυς Ευείδη, Θέμις Μπαζάκα, Ηλίας Φραγκούλης, Γιώργος Κρασσακόπουλος, (ο δικός μας) Θοδωρής Αντωνόπουλος, Μαριανέλλα Κλώκα και Γιώργος Τσιτιρίδης, οι οποίοι θα προλογίσουν ταινίες του φεστιβάλ. Η όλη διοργάνωση γίνεται με την υποστήριξη του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου και του Ινστιτούτου Goethe.
Ανυπομονούμε να παρακολουθήσουμε τα Naked Civil Servant και An Englishman in New York που βασίζονται στην αυτοβιογραφία του Quentin Crisp, τον οποίο ερμηνεύει ο συγκλονιστικός John Hurt, το It came from Kutchar που αναφέρεται στην επιρροή των αδελφών Kuchar στην underground κινηματογραφική σκηνή της Νέας Υόρκης και πολλές άλλες.
Δείτε το λεπτομερές πρόγραμμα στο www.outview.gr. Ταινιοθήκη της Ελλάδος (Ιερά Οδός 48, Γκάζι)
Μ.Κ.
Art preview - Ανοιξιάτικες εκθέσεις
Κλασική άνοιξη και καλοκαίρι χωρίς ρίσκα στις εκθέσεις σύγχρονης τέχνης στους δημόσιους χώρους, στην Αθήνα. Αλλά μήπως έτσι δεν είναι πάντα η περιφέρεια; Για να παρουσιάσουμε κάτι στο κοινό πρέπει να είναι πρώτα «αγιασμένο» από τα κέντρα της τέχνης, και μια που είμαστε τόσο νότια, αργούμε λιγάκι στον συγχρονισμό (όσο κι αν χτυπιέμαι ότι περιφέρειες δεν υπάρχουν πια).
Στην Αθήνα, εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις (βλέπε ΔΕΣΤΕ, και άλλα, πιο εναλλακτικά ιδρύματα), τα μουσεία δείχνουν πάντα καταξιωμένες καλλιτεχνικά δημιουργίες που στην καλύτερη των περιπτώσεων είναι πια κλασικές, στη χειρότερη είναι απλά πολύ καθυστερημένη «αβαγκάρντια», σε απόλυτη ανακολουθία με το κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι και εντελώς πεπερασμένη σε σχέση με το εικαστικό γίγνεσθαι, ακόμη και το εγχώριο, με αποτέλεσμα να μην ευεργετείται καθόλου ούτε το ειδικό ούτε και το πιο γενικό κοινό. Ακόμη παραπάνω στην Ελλάδα σε σχέση τελικά με άλλες περιφέρειες (Πολωνία, Αλβανία, Ισπανία, Τουρκία κ.λπ.) θεωρείται εγκληματικό να προτείνεις κάτι καινούργιο -ουσιαστικά- σε μουσειακό περιβάλλον! Μην έχοντας μάλλον καθόλου εμπιστοσύνη στην κρίση μας, ραγιαδίζουμε περιμένοντας να σερβίρουμε ό,τι έχει δοκιμαστεί αλλού, με αποτέλεσμα κάθε προσπάθεια που επιφέρει καινούργια στοιχεία -τα οποία ενδεχομένως, ξεκινώντας από την Ελλάδα, θα μπορούσαν να διαφωτίσουν την παγκόσμια αγορά- να πέφτει στα σκουπίδια με το που γίνεται. Εδώ είμαστε η εικαστική περιφέρεια που δέχεται εισαγωγές «καταξιωμένων - από άλλους, έξω από εδώ καλλιτέχνες», που επαναλαμβάνει εκθέσεις καταξιωμένων καλλιτεχνών ξανά και ξανά, παρά το ότι η εικαστική μας παιδεία είναι περιορισμένη, και που προτιμά να προβάλλει επιμελητές και θεωρητικούς, οι οποίοι θα έπρεπε ήδη να είχαν βγει στη σύνταξη... Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Στο διά ταύτα:
Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης
Δύο ατομικές εκθέσεις γυναικών καλλιτεχνών σε διαφορετικές ηλικίες παρουσιάζει το Κυκλαδικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στο πρόγραμμα σύγχρονων εκθέσεων. Από τις 12 Μαΐου μέχρι τον Σεπτέμβριο.
Από τη μία η γεννημένη το 1911 αγέραστη Louise Bourgeois, η οποία θα παρουσιάσει κυρίως γλυπτική δουλειά. Μια σειρά γλυπτών της εποχής μεταξύ 1947-1953 σε ύφος τοτέμ, με τίτλο «Personages» και με σουρεαλιστικές επιρροές, σε συνδυασμό με το γνωστό γλυπτό της Avenza Revisited II (1968-1969) που σηματοδοτεί την έναρξη των «ανθρωπομορφικών τοπίων», ομάδας γνωστών γλυπτών της καλλιτέχνιδος, θα αποτελέσουν «ένα μάθημα γλυπτικής» γύρω από έννοιες που απασχόλησαν και επηρέασαν ιδιαίτερα τη σύγχρονη γλυπτική. Και από την άλλη η νεότερη Sarah Lucas, που κάποτε υπήρξε μέλος των «άτακτων» Young British Artists, ομάδα που έπαψε πια να απασχολεί τόσο το διεθνές γίγνεσθαι της τέχνης, καθώς τα άτυπα μέλη της «μεγάλωσαν» πια.
Η Sarah Lucas θα δείξει τη νέα της δουλειά «Nudes», περισσότερο αυτοαναφορική και λιγότερο παραστατική, ενώ τα πνευματικά δικαιώματα της έκθεσης φέρει, μαζί με το μουσείο, και η γκαλερί Saddie Coles HQ. Και αυτό αποτελεί γενικά μια πρωτοποριακή κίνηση στην Ελλάδα, δηλαδή η ανοιχτή και δημόσια ανακοινωμένη συνεργασία μιας εμπορικής γκαλερί και ενός μη κερδοσκοπικού μουσείου.
ΕΜΣΤ
Μοναξιά σε κοινό έδαφος: «Πώς μπορεί η κοινωνία να πράξει αυτό που ο καθένας ονειρεύεται» τιτλοφορείται με μαεστρία η ατομική έκθεση του Κωστή Βελώνη. Γεννημένος το 1968 στην Αθήνα, όπου ζει και εργάζεται, ο Βελώνης εδώ και δέκα περίπου χρόνια έχει δείξει αλλεπάλληλες φορές δουλειά του σε ομαδικές στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένου και του ΕΜΣΤ. Τα γλυπτά και οι κατασκευές του αποτελούν τοπογραφίες αφιερωμένες ταυτόχρονα στην αποτυχία και στην εξέγερση, και με χιούμορ και πόνο ταξιδεύουν τους συνομιλητές τους τόσο στα πιο ιδιωτικά δωμάτια του νου (του καλλιτέχνη αλλά και καθενός μας) όσο και σε ιστορικο-κοινωνικές αναφορές, οι οποίες συμβολικά και ουσιαστικά στιγμάτισαν τον «μοντέρνο» κόσμο. Του Βελώνη η Ελλάδα τού χρωστούσε ίσως μια ατομική εδώ και καιρό, αλλά όπως περιγράφεται και στην εισαγωγή, προκειμένου να δείξει κανείς στην περιφέρεια της Αθήνας πρέπει να έχει δοκιμαστεί αλλού, ακόμη και αν ζει και εργάζεται στη δίπλα γειτονίτσα. Έτσι αυτή η έκθεση δεν έρχεται ως «παγκόσμια» πρόταση από το μουσείο (θα μπορούσε), αλλά ακολουθεί την πετυχημένη ατομική του καλλιτέχνη στην Kunstverein Hamburg το 2008 (αυτό ήταν ένα ουσιαστικό ρίσκο), μια που πολλά από τα έργα που θα παρουσιαστούν είχαν δειχτεί και στο Αμβούργο πριν από δυο χρόνια. Όπως και να έχει, ήταν καιρός...
Επίσης τo Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης διοργανώνει την πρώτη έκθεση στην Ελλάδα του διεθνώς αναγνωρισμένου Κινέζου καλλιτέχνη Yang Fudong, (1971) με τίτλο «Οι εφτά διανοούμενοι στο δάσος από μπαμπού και άλλες ιστορίες». Θα παρουσιαστεί ολοκληρωμένος ο επικός κινηματογραφικός κύκλος πέντε έργων, όπως παρουσιάστηκε στην Μπιενάλε της Βενετίας το 2007, πλαισιωμένος από πρόσφατες και παλαιότερες πολυκάναλες βιντεοεγκατάστασεις, όπως οι East of Que Village (2007) και Close to the Sea (2004), καθώς και από το φιλμ Liu Lan (2003).
Οι εκθέσεις θα εγκαινιαστούν στις 11 Μαΐου 2010 και θα διαρκέσουν έως τις 5 Σεπτεμβρίου.
William Κentridge - I am not me, the horse is not mine
Τέλος, το Φεστιβάλ Αθηνών παρουσιάζει τη βιντεο-εγκατάσταση του διάσημου Νοτιοαφρικανού εικαστικού καλλιτέχνη Ουίλιαμ Κέντριτζ (γενν. 1955) που συνδυάζει αφήγηση, βιντεο-προβολές, φωνητικό και οργανικό σάουντρακ. Το «I am not me, the horse is not mine» (2008) βασίζεται στο σατιρικό διήγημα Η μύτη (1837) του Ρώσου συγγραφέα Νικολάι Γκόγκολ, ο οποίος ακολουθεί τις ωδίνες ενός ξιπασμένου Ρώσου γραφειοκράτη που ξυπνά μια μέρα και συνειδητοποιεί ότι η μύτη του έχει δραπετεύσει από το πρόσωπό του, έχοντας αποκτήσει μεγαλύτερο ανάστημα από τον ίδιο. Η βιντεο-εγκατάσταση αποτελείται από ένα σύνολο 8 παράλληλων βιντεο-προβολών με ηχητικό σάουντρακ και αντανακλά το ενδιαφέρον του καλλιτέχνη για την ακμή και την πτώση του ρώσικου μοντερνισμού. Αποτέλεσε πρόπλασμα για την παραγωγή της ομώνυμης όπερας του Ντμίτρι Σοστακόβιτς (Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης - Μάρτιος 2010). Δουλειά του Ουίλιαμ Κέντριτζ έχουμε δει στην έκθεση Outlook, πιο πρόσφατα στην έκθεση «In praise of shadows», στο Μουσείο Μπενάκη, και ατομική του καλλιτέχνη έχει φιλοξενήσει η Γκαλερί Καππάτος. Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών η δουλειά αυτή δένει πολύ καλά, όπως και ο ίδιος ο καλλιτέχνης, εφόσον σκηνοθετεί και σκηνογραφεί για το θέατρο και την όπερα. Θα ήταν όμως θεού δώρο να γίνεται και ο εικαστικός προγραμματισμός σε σχέση με το εξαίσιο ύφος και τρόπο πάνω στο οποίο στήνεται ο προγραμματισμός των άλλων θεαμάτων του Φεστιβάλ, όπου παρουσιάζονται ταυτόχρονα λιγότερο και περισσότερο πρωτοπόρες δημιουργίες, νεότεροι και μεγαλύτεροι δημιουργοί.
Ως τώρα οι εικαστικές προτάσεις αφορούν καταξιωμένους καλλιτέχνες και συλλογές ενδιαφέρουσες πολύ και ιδιαίτερα για κάποιο κοινό περισσότερο απομακρυσμένο από τα εικαστικά που ενδεχομένως δεν γνωρίζει ή δεν έχει ξαναδεί τα συγκεκριμένα έργα. Θα ήταν τέλειο ίσως σε αυτό να προστεθούν προτάσεις με περισσότερο ρίσκο που να αποτελούν καινοτομία για το διεθνές εικαστικό γίγνεσθαι.
1-15 Ιουνίου, Πειραιώς 260 (Αποθήκη)
Μαρίνα Φωκίδη
σχόλια