Οι κάτοικοι του πλανήτη Τώνης κλαίνε, ξανακλαίνε, μετά θυμούνται κάτι που ξέχασαν και ξαναβάζουν τα κλάμματα.
Ρωτάνε συνέχεια : πότε θα'ρθεις;
πότε θα'ρθεις;
πότε θα'ρθεις;
πότε θα'ρθεις;
Αρρωσταίνουν συχνά από έρωτα, ξεπαγιάζουν τον αύγουστο,καίγονται τον δεκέμβρη.
Λένε τα ίδια και τα ίδια:
ήταν όνειρο η αγάπη μας,
μια φορά αγαπάς αληθινά,
ό,τι ζήτησα το βρήκα κοντά σου,
είσαι για μένα το παν στη ζωή,
ή εσένα ή τίποτα.
Πλάσματα της επανάληψης, υπερασπίζονται με πάθος το δικαίωμά τους στο λυγμό- πρώτα τους βγαίνει η ψυχή και μετά το βαχ.
Οι αντιλήψεις τους αγγίζουν την πρόληψη.
Πιστεύουν στο φθονερό μάτι,στις μαγικές δυνάμεις των γραμμοφώνων με μπρούντζινο χωνί, στις Σειρήνες,στα λιμάνια, στην νοσταλγία,στα άσπρα κεριά της Ανάστασης και στην αδιαβάθμητη κατάθλιψη.
μπορεί πολλές φορές να'χεις νομίσει
ότι αγάπησες μες στη ζωή
μα είναι ιλλουζιόν που 'θε να σβήσει
όπως τα όνειρα κάθε πρωί
Αγαπούν τα βαλς ,τα ταγκό,τα σλόου φοξ,τα σουίνγκ,τις ρούμπες,τις χαβάγιες.
Στις φλέβες τους κυλάνε λάθη, πάθη, δράματα.
Είσαι το δράμα μου
είσαι το νεύρο μου
είσαι το λάθος μου
το μεγαλύτερο και τ'ακριβότερο
είσαι το πάθος μου
-καμμία πολιτική συνείδηση,καμμία κοινωνική ευαισθησία.
Τι Πλαστήρας,τι Παπάγος
-τι μου λες τώρα,εγώ ψάχνω να βρω τι'ναι αυτό που το λένε αγάπη κι εσύ με ζαλίζεις με ανοησίες.
Καρφάκι δεν τους καίγεται για μνημόνια και παραμνημόνια,για απολυμένους και πουλημένους,για πνευματικούς ανθρώπους και λαική οργή.
Στον πλανήτη Τώνης ,σκασίλα τους.
Μόνον ο έρωτας μετράει-αλλιώς το κουβαδάκι σου και σ' άλλο πλανήτη μπέιμπι.
Δεν καταλαβαίνουν Χριστό-
Μα κι αν θα πρέπει και να πεθάνω
και να πεθάνεις το ίδιο λάθος
θα ξανακάνω θα ξανακάνεις
Και ξανά κλάμμα,και ξανά πάνω κάτω ο πλανήτης.
Και ξανά καντάδες μέχρι να επιστρέψει η άπιστη,η ανόητη,η μαγεμένη από πλούτη και ξένες αγκαλιές.
Είναι ωραίος πλανήτης ο πλανήτης Τώνης.
Αλλά κι ο πλέον επικίνδυνος
-μην τολμήσεις να τον επισκεφθείς χωρίς βοτσαλάκια για την επιστροφή.
* bonus track
Τώνης Vs Swan Lake
Rodokanakis & Maroudas/so happy together
σχόλια