GREEK MONSTERS
Αν είχες φιλοξενούμενους από το εξωτερικό, ποια θα ήταν η μοναδική έκθεση που θα τους πήγαινες να δουν οπωσδήποτε; Για μας σίγουρα θα ήταν αυτή η φανταστική (και πολυβραβευμένη) δουλειά που έστησε η δημιουργική ομάδα Beetroot στο Μουσείο Μπενάκη, αντλώντας έμπνευση από τα τέρατα της ελληνικής μυθολογίας. Η έκθεση αποτελείται από εγκαταστάσεις, τρισδιάστατα γλυπτά αλλά και ψηφιακά «αόρατα» τέρατα που εμφανίζονται, συμπληρώνονται ή αποκτούν ζωή μέσα από «έξυπνες» ηλεκτρονικές συσκευές, όπως tablets και smartphones. Η Beetroot, με «Τα Ελληνικά Τέρατα», επιχειρεί να αντιστρέψει με χιούμορ την κακή πολιτικο-οικονομική εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό, παρουσιάζοντας ταυτόχρονα τις οικουμενικές φιλοσοφικές βάσεις και πρακτικές του σύγχρονου design. Χρησιμοποιώντας τα τέρατα της ελληνικής μυθολογίας με τον διττό τους χαρακτήρα, τόσο ως θύτες όσο και ως θύματα, τα «Greek Monsters» λειτουργούν ως τα πλέον σύγχρονα σύμβολα ενάντια στον ρατσισμό, την απλοποίηση και τον αποκλεισμό, ενώ παράλληλα μιλούν για τις βασικές αρχές της δημιουργικότητας.
Συστήνουμε ανεπιφύλακτα να φορέσετε τις μάσκες και να φωτογραφηθείτε κι εσείς ως μυθολογικό τέρας.
Τα Eλληνικά Tέρατα της BEETROOT, έως 29/07,Μουσείο Μπενάκη, Κτίριο Πειραιώς. Πειραιώς 138,www.benaki.gr
Στο πλαίσιο της έκθεσης που φέρει τον παραπάνω τίτλο και φιλοξενείται στους χώρους του Φεστιβάλ Αθηνών στην Πειραιώς 260 θα δείτε δύο πολύ ενδιαφέροντα έργα σύγχρονης τέχνης, για τα οποία και μόνο αξίζει τον κόπο να κατηφορίσετε την Πειραιώς. Στο έργο της Haghighian «Οι καρποί της εργασίας» (2008) μια σόμπα καίει πολτοποιημένα χαρτονομίσματα για να
παράγει, πίσω από ένα διαχωριστικό τζάμι, ένα σύννεφο από πράσινα μήλα, υπό το φως κίτρινων και μπλε προβολέων και τον ήχο techno μουσικής. Το μόνο που μπορεί να κάνει ο επισκέπτης είναι να παρακολουθεί αμήχανος αυτό το πάρτι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, το οποίο γίνεται εις βάρος του. Σε παρόμοιο αντικαπιταλιστικό πνεύμα και η εντυπωσιακή εγκατάσταση του Βρετανού Michael Landy «Μηχάνημα που καταστρέφει πιστωτικές κάρτες» (2010). Όπως μαρτυρά ο τίτλος, πρόκειται για μια τεράστια κατασκευή από πλαστικά χέρια, πόδια, ένα κεφάλι κλόουν, πριόνια, ξύλινα σφυριά και τον Μίκυ, μεταξύ άλλων, που προσκαλεί (και προκαλεί) τον επισκέπτη να καταστρέψει την πιστωτική του κάρτα με αντάλλαγμα ένα έργο τέχνης που δημιουργείται επιτόπου, με την υπογραφή του καλλιτέχνη.
Ο πολύχρωμος σωρός από πλαστικά κομματάκια στο πάτωμα είναι προς τιμή εκείνων που το τόλμησαν. Η έκθεση πραγματοποιείται με πρωτοβουλία και χορηγία του ΔΗΜΕΡΓΟΝ, Ίδρυμα Πολιτισμού και Ανάπτυξης Δασκαλόπουλου.
«Ευρώπη - κρίση ή Δύση;», έως 18/07 , 19:00-23:00, Πειραιώς 260, Χώρος Α
Επτά νέα, εξαιρετικά λεπτομερή γλυπτά του Ugo Rondinone χαλαρώνουν στο πάτωμα του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης. Τα μέλη τους, γυμνασμένα. Τα μάτια τους, κλειστά. Μια ατμοσφαιρική έκθεση, η οποία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και διαδραστική, με την έννοια ότι ο θεατής θα νιώσει την ανάγκη να γονατίσει τουλάχιστον επτά φορές.
Ugo Rondinone - «Νude», έως 19/09, Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, Βασιλίσσης Σοφίας & Ηροδότου 1, www.cycladic.gr
Μόλις παραδόθηκε στο κοινό αυτό το φιλόδοξο κι εξαιρετικό πρότζεκτ που ετοιμάζει για πολλά χρόνια η ομάδα του Μουσείου Μπενάκη. Το κτίριο της κατοικίας του ζωγράφου Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα ανακαινίστηκε πλήρως και φιλοξενεί μια τεράστια συλλογή έργων που εκπροσωπούν τη γενιά του ’30, ενώ στους δύο τελευταίους ορόφους θα δείτε το σπίτι και το ατελιέ του σημαντικού Έλληνα ζωγράφου, ακριβώς όπως το άφησε. Το κτίριο της Κριεζώτου 3, ένα τυπικό δείγμα αρχιτεκτονικής του Μεσοπολέμου, φιλοξενούσε το σπίτι και το εργαστήριο του καλλιτέχνη μέχρι τον θάνατό του, οπότε και περιήλθε στην κυριότητα του μουσείου μαζί με όλη την οικοσκευή, τη συλλογή τέχνης και τα αρχεία του ζωγράφου. Ο Άγγελος Δεληβορριάς ηγήθηκε μιας μεγάλης ομάδας επιστημόνων που για πολλά χρόνια κατέγραφαν το περιεχόμενο του σπιτιού, συντηρούσαν τα έργα και αποκαθιστούσαν το κτίριο και τη διακόσμησή του για να παραδώσουν στο κοινό ένα υποδειγματικό μουσείο, το οποίο αναδεικνύει επάξια όχι μόνο την προσωπικότητα του ζωγράφου αλλά και την ιστορία της γενιάς του, γενικότερα. Στο ισόγειο και στους τρεις πρώτους ορόφους του κτιρίου αποκαλύπτεται η νεότερη ιστορία της ελληνικής διανόησης μέσα από έργα και ντοκουμέντα σπουδαίων διανοουμένων, μεταξύ των οποίων οι Ευγένιος Σπαθάρης, Δημήτρης Πικιώνης, Βούλα Παπαϊωάννου, Φώτης Κόντογλου, Nelly’s, Στρατής Μυριβήλης, Γιάννης Τσαρούχης, Κατίνα Παξινού, Τεριάντ, Νίκος Εγγονόπουλος, Διδώ Σωτηρίου, Βάσω Κατράκη, ο Ιάκωβος Καμπανέλλης, Διαμαντής Διαμαντόπουλος, Νίκος Καββαδίας, Κάρολος Κουν, Νίκος Γκάτσος, Ελένη Βακαλό, Κορνήλιος Καστοριάδης κ.ά. Σε ένα τμήμα του
τρίτου ορόφου είναι εγκατεστημένη η πινακοθήκη που είχε οργανώσει ο Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας το 1991 με έργα από όλους τους τομείς της δημιουργίας του. Οι δύο τελευταίοι όροφοι, που αποτελούσαν το διαμέρισμα και το ατελιέ του, αποκαθίστανται πλήρως μέσα από τις λεπτομερέστατες μελέτες των ειδικών και χάρη στην πλήρη φωτογραφική αποτύπωση των χώρων που έγινε πριν από την έναρξη των εργασιών. Τα πάντα είναι στη θέση τους, όπως τα άφησε ο ζωγράφος. Στην τραπεζαρία ο πίνακας της «Κηφισιάς», το κάλυμμα θερμαντικού σώματος από νεοκλασικό μπαλκόνι με τους αντικριστούς κύκνους που ζωγράφισε ο ίδιος, τα πολύτιμα χαλιά, το γραφείο του πατέρα του, οι συλλογές αντικειμένων, όλα τοποθετημένα
όπως ακριβώς ήταν την εποχή της κατοίκησής τους. Το ίδιο ισχύει και για τον πέμπτο και τελευταίο όροφο του κτιρίου, όπου βρίσκεται το εργαστήρι του ζωγράφου και όπου εκεί μπορεί κανείς να δει με λεπτομέρεια τα υλικά της τέχνης του, τις πηγές της έμπνευσής του και τη μέθοδο της δουλειάς του μέσα από τα προσωπικά αντικείμενα που επέλεξε να υπάρχουν στον χώρο εργασίας του. Εικάζεται από πολλούς πως το νούμερο 3 της οδού Κριεζώτου πρόκειται ν’ αποτελέσει ένα από τα σημαντικότερα μικρά μουσεία της χώρας, μια εξαιρετική προσθήκη στην ήδη μεγάλη προσφορά του Μουσείου Μπενάκη.
Πινακοθήκη Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα, Κριεζώτου 30, Κολωνάκι, 210 3615702, 210 3630818
Aν και είναι καλά φυλαγμένο το μυστικό της νέας παράστασης του Μαρμαρινού, εύκολα μπορεί κανείς να υποθέσει ότι κάτι καλό κυοφορείται. Ο Δημήτρης Δημητριάδης ταιριάζει με το οπερατικό ύφος της ταινίας του Βισκόντι Senso και μπορεί να εκφράσει σε νέο καμβά τον παράφορο έρωτα της ηρωίδας (για έναν Aυστριακό υπολοχαγό) που ενσάρκωσε η Αλίντα Βάλι. Και μαζί τη νεύρωση, τον μαζοχισμό, την αυτοκαταστροφή που υπάρχει στη ρίζα κάθε μεγάλου πάθους. Ο Μαρμαρινός, μετά τον θρίαμβο του Πεθαίνω σαν χώρα (πάλι πάνω σε κείμενο του Δημητριάδη), είναι στην πιο ώριμη φάση του ώστε να αναμετρηθεί με το αριστούργημα του «ερυθρού κόμη».
Ανυπομονούμε!
Theseum Ensemble - Μιχαήλ Μαρμαρινός, «Insenso/Opera» του Δημήτρη Δημητριάδη, 07-09/07, 19:30, Πειραιώς 260,Χώρος Δ
Η έκθεση, που πραγματοποιείται σε συνεργασία με την Ιαπωνική Πρεσβεία, συγκεντρώνει 35 έργα -σχέδια, πίνακες, βίντεο και ένα γλυπτό- 14 σύγχρονων Ιαπώνων καλλιτεχνών. Στους τρεις ορόφους όπου παρουσιάζεται θα δείτε, μεταξύ άλλων, τα λεπτομερή σχέδια με μολύβι και ακρυλικό της Ηiroe Saeki, τη μαύρη γάτα του Tam Ochiai να γλιστράει με εννιά διαφορετικούς τρόπους, καθώς και τις αλλόκοτες ζωγραφιές της Ryoko Aoki, ανόθευτα δημιουργήματα του υποσυνείδητού της, σε διάταξη που θυμίζει παιδικό δωμάτιο. Θα δείτε, επίσης, ένα αφηρημένο τοπίο πάνω σε πλακάκια που μοιάζουν να έχουν αποκολληθεί από δημόσια τουαλέτα, αλλά και έργα που αξιοποιούν δημιουργικά τις υποκουλτούρες των manga και του anime. Ωστόσο, προσοχή: φαινομενικά αθώα και χαρούμενα έργα, όπως το «Ήχος του σώματος
και του μυαλού που ξεπαγιάζουν: η ιστορία των μπαλονιών» και το «Φεστιβάλ των κοριτσιών για ηττημένους στρατιώτες» της Mahomi Kunikata, είναι στην πραγματικότητα τόσο σκοτεινά όσο φωτεινά είναι τα χρώματά τους. Εκτός από τους πίνακες, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και τα βίντεο, όπως εκείνο του Lyota Yagi με τίτλο Vinyl (2005-8), στο οποίο ένας δίσκος από πάγο παίζει σε ένα πικάπ. Ο ήχος γνώριμος, μέχρι να γίνει αγνώριστος. Το αποτέλεσμα, υπνωτιστικό.
«WinterGarden: Ιαπωνική Micropop», έως 02/09, Ίδρυμα Β. & Μ Θεοχαράκη, Βασιλίσσης Σοφίας 9 & Μέρλιν 1, 210 3611206
Ένα από τα πιο γνωστά θρίλερ της όπερας, την Τόσκα του Πουτσίνι, θα παρουσιάσει η Εθνική Λυρική Σκηνή (στη δεύτερη καλοκαιρινή της παραγωγή για φέτος) σε σκηνοθεσία, σκηνικά και κοστούμια του διάσημου Αργεντινού σκηνοθέτη της Ούγκο ντε Άνα.
Η περίφημη όπερα διαδραματίζεται στη Ρώμη, όπου ο βαρόνος Σκάρπια, επικεφαλής των δυνάμεων κατοχής, ζητά από την όμορφη κι ερωτευμένη Φλόρια Τόσκα, μια ντίβα της όπερας, μερικές στιγμές έρωτα σε αντάλλαγμα για τη ζωή του αγαπημένου της Μάριο Καβαραντόσσι, ενός ιδεαλιστή επαναστάτη. Αμυνόμενη, η Τόσκα θα σκοτώσει τον Σκάρπια, χωρίς όμως να μπορέσει να σώσει τον Καβαραντόσσι από τον θάνατο. Όταν το έγκλημά της αποκαλύπτεται, προκειμένου να διαφύγει από εκείνους που την κυνηγούν, η Τόσκα αυτοκτονεί.
«Τόσκα» του Τζάκομο Πουτσίνι. Μουσική διεύθυνση: Μύρων Μιχαηλίδης, σκηνοθεσία - σκηνικά - κοστούμια: Ούγκο ντε Άνα, 26, 27, 28, 29/07 2012, Ωδείο Ηρώδου Αττικού. Προπώληση εισιτηρίων: Από τα ταμεία τoυ Θεάτρου Ολύμπια, Ακαδημίας 59-61 (καθημερινά 9:00-21:00).Τηλεφωνικά στα 210 3662100, 210 3612461, 210 3643725 και online από το nationalopera.gr.
σχόλια