Τα 4 καλύτερα εικαστικά events που έρχονται

1.Νύχτα των Περφόρμανς

Στις 7 Μαρτίου η Μαρίνα Αμπράμοβιτς θα δώσει μία διάλεξη-εκπαίδευση επάνω στη μέθοδο Αμπράμοβιτς, ώστε να κατανοούν οι θεατές της καλύτερα τη σωματική και πνευματική τους εμπειρία. Στο τέλος θα ακολουθήσει μία συζήτηση με τον επιμελητή Ζβόνιμιρ Ντομπρόβιτς, ο οποίος αμέσως μετά, στις 9 το βράδυ, θα παρουσιάσει τη Νύχτα των Περφόρμανς, ένα site-specific καλλιτεχνικό γεγονός που ανέπτυξε ο ίδιος πρώτη φορά στην Κροατία στο πλαίσιο του φεστιβάλ «Perforations». Έκτοτε το πρότζεκτ αυτό έχει φιλοξενηθεί σε σημαντικά καλλιτεχνικά κέντρα της πρώην Γιουγκοσλαβίας, της Γαλλίας και των ΗΠΑ και τώρα παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Αθήνα. Έξι καλλιτέχνες θα εκτελέσουν αλληλοδιαδοχικές περφόρμανς, εγκαταστάσεις, και χάπενινγκ που διαρκούν από μερικά λεπτά έως κάποιες ώρες και αντανακλούν τα προσωπικά τους περιβάλλοντα και τις οικείες σε αυτούς φόρμες, κάνοντας χρήση των μέσων με τα οποία συνήθως εκφράζονται. Το εγχείρημα είναι μέρος του «γεωπολιτικού» φεστιβάλ «Transitions» (Μεταβάσεις) που εγκαινιάζει η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών ως μία απόπειρα να αναπτυχθεί διάλογος με περιοχές του κόσμου όπου οι νέες οικονομικές συνθήκες δημιουργούν νέα πολιτικοκοινωνικά δεδομένα. Πρώτος σταθμός, η ευρύτερη δική μας «γεωπολιτική» περιοχή, τα Βαλκάνια. Στη Νύχτα των Περφόρμανς θα παρακολουθήσουμε τις εικαστικές δράσεις της Πέτρα Κόβατσιτς από την Κροατία με το «Ac(ting)», τους Άλεν και Νενάντ Σίνκαουζ, επίσης από την Κροατία, με το «66^th day of the year», την Μπογιάνα Ραντούλοβιτς από το Μαυροβούνιο με το «Air Doll #2», τον Μπρούνο Ισάκοβιτς από την Κροατία με το «Confrontations», την Τσβετέλινα Στογιάνοβα από τη Βουλγαρία με το «Waiting Room» και τον Ιγκόρ Γιοσίφοφ από την ΠΓΔΜ με το «2-Dimensional

7/3, Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών. Η εκδήλωση εντάσσεται στον κύκλο «Transitions 1.Balkans: Φεστιβάλ της σύγχρονης ανεξάρτητης βαλκανικής σκηνής»

2. … Εσωτερικώς γελώ και αστειεύομαι πολύ, Νίκος Ναυρίδης

«Με αρέσουν τα χωρατά, η αστειότης, η ειρωνεία, η με ευφυή λόγια, το χαμπαγκάρισμα (humbugging)… Αλλά δεν κάνει. Δυσκολεύει τες δουλειές… Γι’ αυτό κι εγώ καταγίνομαι στους πολλούς να παρουσιάζω σοβαρήν όψι. Ηύρα πως μεγάλως με διευκολύνει τες υποθέσεις μου. Εσωτερικώς γελώ και αστειεύομαι πολύ», έγραφε ο Κωνσταντίνος Καβάφης στα Ανέκδοτα σημειώματα ποιητικής και ηθικής του. Με την τελευταία φράση από αυτό του το απόφθεγμα ως τίτλο ο σημαντικός Έλληνας και διεθνής καλλιτέχνης Νίκος Ναυρίδης εγκαινιάζει στις 22 Ιανουαρίου στην γκαλερί Bernier/Eliades μία νέα εγκατάσταση εμπνευσμένη από τη ζωή και το έργο του σπουδαίου ποιητή. Μια καλή ευκαιρία να αναβαπτιστούμε στην ποίηση και στον βίο του, τώρα που το Έτος Καβάφη αποτελεί παρελθόν και μια χαμένη ευκαιρία εκ μέρους του επίσημου ελληνικού κράτους να τιμήσει τη μνήμη του δημοφιλέστερου παγκοσμίως Έλληνα ποιητή. Ο Ναυρίδης, ο οποίος έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα σε αναρίθμητες εκθέσεις, μπιενάλε και φουάρ, μας επιφυλάσσει την εικαστική του «έκπληξη», παντρεύοντας τη δική του τέχνη με τον ανυπέρβλητο λόγο του Αλεξανδρινού.

22/1-20/2, Bernier/Eliades

3. Χρύσα Ρωμανού

Μία έκθεση-homage στη Χρύσα Ρωμανού (1931-2006) εγκαινιάζει η γκαλερί The Breeder στις 17 Ιανουαρίου. Η Ελληνίδα εικαστικός και σύζυγος του Νίκου Κεσσανλή ανήκει στη γενιά εκείνη των Ελλήνων καλλιτεχνών που έζησαν, έδρασαν επηρεάστηκαν και ενίοτε επηρέασαν τις διεθνείς εξελίξεις της τέχνης σε εποχές καλλιτεχνικού και κοινωνικοπολιτικού αναβρασμού. Η ίδια, έχοντας ζήσει και εργαστεί στο Παρίσι την εικοσαετία 1961-1981, συνέπεσε με τη γαλλική nouveau réalisme, ενώ αφέθηκε στον δημιουργικό διάλογο με το ντανταϊστικό φωτομοντάζ. Τα κολάζ και τα ντεκολάζ (αποκόλληση) της, που αποτελούν τις δύο ενότητες που θα παρουσιαστούν σε αυτή την έκθεση, κυριάρχησαν στη δουλειά της και καθόρισαν τοn χαρακτήρα της τεχνική της και του κριτικού της βλέμματος. Φωτογραφικό υλικό από μεγάλα έντυπα της εποχής, έγχρωμες και ασπρόμαυρες φωτoγραφίες κολλημένες επάνω σε μουσαμά παρατίθενται η μία δίπλα στην άλλη, ενώ χειρόγραφες και τυπωμένες λέξεις σχολιάζουν σκαμπρόζικα την πολιτική και οικονομική διάσταση του καταναλωτισμού ή της επικαιρότητας. Οι τίτλοι είναι ενδεικτικοί: «Λαβύρινθοι», «Σκοποβολή», «Ωροσκόπια», «Καζίνο», «Ρεπορτάζ, Χάρτες». Θέματα που συχνά παραπέμπουν στον νέο ντανταϊσμό, καταναλωτικά είδωλα, ειδυλλιακοί τόποι, κομφόρ μιας νέας ζωής, όπλα, αναγνωρίσιμα ή μη πορτρέτα ανθρώπων, τοπία και χάρτες, ευθεία συναισθηματική αναφορά στους «ψυχογεωγραφικούς οδηγούς» του Γκι Ντεμπόρ. Το εικαστικό σύμπαν της Χρύσας Ρωμανού αποτελεί επιστροφή σε μια ολόκληρη εποχή, καλλιτεχνικά, πολιτικά αλλά και συγκινησιακά.

 17/1-17/1, The Breeder

4.Andro Wekya, Pink Wave Humter

Όταν στις αρχές της δεκαετίας του ’90 άρχισαν οι πολεμικές συγκρούσεις με την Αμπχαζία, ο Άντρο Βέκουα αναγκάστηκε να αποδράσει από την πατρίδα του, το παραθαλάσσιο Σοχούμι, ακολουθώντας την οικογένειά του στην εξορία και τη διασπορά. Παιδικές μνήμες από την εποχή της αθωότητας, ένα συναισθηματικό κολάζ από το οποίο συχνά λείπουν κομμάτια, κενά μνήμης που αδυνατεί να επαναφέρει, διαδικτυακή έρευνα, εικόνες που του μεταφέρουν επισκέπτες του Σοχούμι σήμερα, αποτελούν την έκθεσή του «Pink Wave Hunter» στην οποία αποπειράται να ανασυντάξει και να αναπαραστήσει μία πόλη που απέχει πολύ από την πόλη όπου έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Λέει ο ίδιος: «Με ενδιαφέρει κυρίως η αρχιτεκτονική αυτής της πόλης και το πώς η φύση διατηρείται ανέπαφη, ενώ αφήνεται να παρακμάσει άπιαστη, ένα είδος αντικατοπτρισμού…. ίσως να μην υπάρχει, να μην υπήρξε ποτέ». Κατασκευές από χυτό μπετόν, γύψο, κερί, αλουμίνιο, μπρούντζο, παραταγμένες επάνω σε επιφάνειες όπου παρεμβάλλονται κενές αποστάσεις, χώροι οι οποίοι έχουν διαγραφεί από τη μνήμη του καλλιτέχνη και συγχρόνως αρχιτεκτονικές απώλειες της πόλης του χαμένου του ονείρου. Τη βραδιά των εγκαινίων θα παρουσιαστεί στο αίθριο του Κεντρικού Κτιρίου του Μουσείου Μπενάκη το βίντεο του καλλιτέχνη «Never sleep with a strawberry in your mouth», έργο του 2010.

29/1-23/3, Μουσείο Μπενάκη - Κεντρικό κτίριο σε συνεργασία με το Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ