Ο Ίαν Κρόφτον είναι συγγραφέας λεξικών και ιστορικών βιβλίων. Λατρεύει το περιθώριο της ιστορίας και τα παράδοξά του. Έγραψε ένα βιβλίο, τα Παραλειπόμενα της Ιστορίας του Κόσμου, το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ενάλιος, στο οποίο περιγράφει τα απίστευτα, παράξενα και ιλαροτραγικά περιστατικά, τα σημεία και τα τέρατα που συνέβησαν στην ιστορία της ανθρωπότητας από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, από την Ευρώπη ως την Ασία και την Αμερική, που αποκαλύπτουν έναν κόσμο που μας αφήνει άναυδους. Σταχυολογήσαμε χωρίς χρονολογική σειρά μερικά από αυτά και όντως είναι πολύ εντυπωσιακά.
Η εκδίκηση του γραφίστα (1970)
Λίγες ημέρες πριν από την επικείμενη απόλυσή του, ένας ζωγράφος κουτιών από μπισκότα της εταιρείας Huntley & Palmer αποφάσισε να εκδικηθεί τους εργοδότες του. Πρόσθεσε κάποιες μικρές λεπτομέρειες στην κατά τα άλλα κομψή εικόνα των κυριών της βικτοριανής εποχής οι οποίες έπαιρναν το τσάι τους στον κήπο μιας αγροικίας. Οι συμπληρωματικές του πινελιές περιελάμβαναν ένα βάζο μαρμελάδας τη ετικέτα του οποίου έγραφε «σκατά» και ένα ζευγάρι σκυλιά που συνουσιάζονταν ανάμεσα στις τουλίπες. Πέρασαν πολλά χρόνια προτού παρατηρηθούν οι λεπτομέρειες και διακοπεί η παραγωγή των κουτιών.
Πανάκεια από σάρκα οχιάς και όπιο
Ο Νέρων έγινε αυτοκράτορας της Ρώμης στο κατόπι μιας επιδημίας στο κατώφλι μιας επιδημίας συνωμοσιών και φόνων στο εσωτερικό της Ιουλιο-Κλαυδιανής δυναστείας: ο προκάτοχός του ο Κλαύδιος, είναι σχεδόν βέβαιο ότι δηλητηριάστηκε, πιθανόν με τη συνεργασία του Νέρωνα. Έχοντας συναίσθηση των κινδύνων που συνόδευαν το νέο επάγγελμα του κυρίου του, ο γιατρός του Νέρωνα Ανδρόμαχος, παρασκεύασε ένα αντίδοτο που περιείχε 64 συστατικά ανάμεσα στα οποία πρωταρχικά ήταν η σάρκα της οχιάς και το όπιο. Αυτή η ουσία γνωστή με την ονομασία πανάκεια, προερχόταν από ένα μαντζούνι που αποδίδεται σε έναν από τους αρχαίους βασιλείς του πόντου, τον Μιθριδάτη, ο οποίος χρησιμοποιούσε τους φυλακισμένους του ως ινδικά χοιρίδια. Η πανάκεια εξελίχθηκε ως ιδιαίτερα δημοφιλές γιατρικό για κάθε περίπτωση ασθενείας, ιδιαίτερα αφού αυξήθηκε η αναλογία του οπίου και εξακολουθούσε να πωλείται στην Ιταλία ως τα τέλη του 19ου αιώνα.
Τα γένια ως επίδειξη ανδρισμού
Ο εραστής του αυτοκράτορα Αδριανού Αντίνοος, βρέθηκε πνιγμένος στο Νείλο υπό μυστηριώδεις συνθήκες. Μια θεωρία αναφορικά με τον θάνατό του, λέει ότι έχοντας φτάσει στην ενηλικίωση ο Αντίνοος δεν ήταν πια αποδεκτός σύντροφος για τον αυτοκράτορα: όντας πλέον σεξουαλικά ώριμος, ο Αδριανός φοβήθηκε ότι δε θα δεχόταν πλέον τον ρόλο του παθητικού συντρόφου. Ο ίδιος ο Αδριανός επιδείκνυε τον ανδρισμό του καλλιεργώντας γενειάδα, ξεκινώντας κατ΄αυτόν τον τρόπο μια νέα μόδα: πριν τη βασιλεία του, οι αυτοκράτορες ήταν πάντα φρεσκοξυρισμένοι, αλλά εκείνοι που τον διαδέχθηκαν στο διάστημα του επόμενου ενάμιση αιώνα είχαν όλοι γένια.
Δειπνώντας με την καρδιά του συζύγου
Μετά τον θάνατο του Τζον Μπάλιολ, (πατέρα του σκωτσέζου βασιλιά) η χήρα του Ντερβογκίλα ταρίχευσε την καρδιά του και την τοποθέτησε σε μια κασετίνα από ασήμι και φίλντισι την οποία τοποθετούσε στο τραπέζι κατά τη διάρκεια των γευμάτων της, αποκαλώντας της γλυκό σιωπηλό σύντροφο. Όταν θάφτηκε η ίδια το 1289, στο αβαείο του Γκάλογεουέι, η κασετίνα τοποθετήθηκε πάνω από την καρδιά της και η τοποθεσία της ταφής έγινε από τότε γνωστή με την ονομασία Dolce Cor.
Πρόεδρος απειλεί κριτικό της μουσικής
Η μις Μάργκαρετ Τρούμαν, ερασιτέχνης σοπράνο και κόρη του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών Χάρι Τρούμαν έδωσε ένα δημόσιο ρεσιτάλ στην Ουάσιγκτον. Ο Πολ Χιουμ, κριτικός της Ουάσιγκτον ποστ, έγραψε μια δυσμενή κριτική: Υπήρχαν μόνο μερικές στιγμές κατά τη διάρκεια του ρεσιτάλ της όπου μπορούσε κανείς να χαλαρώσει και να νποιώσει βέβαιος ότι θα κατορθώσει τελικώς τον σκοπό της, ο οποίος δεν ήταν άλλος από το να ολοκληρώσει το τραγούδι». Εξοργισμένος ο πατέρας της Μάργκαρετ συνέταξε ένα οργισμένο γράμμα με παραλήπτη τον Χιούμ. «Δε σας έχω συναντήσει ποτέ, αλλά αν το κάνω τότε θα χρειαστείτε μια καινούργια μύτη και αρκετές μπριζόλες και ίσως κάποιον να σας στηρίξει»
To ξεγύμνωμα της δεσποινίδας Τσάντλι (1749)
Στην χοροεσπερίδα που οργάνωσε ο Βενετός πρέσβης στο Σόμερσετ Χάουζ, η Ελίζαμπεθ Τσάντλι, φημισμένη καλλονή της υψηλής κοινωνίας, εμφανίστηκε φορώντας ένα πολύ αποκαλυπτικό κοστούμι. Το φόρεμα όπως παρατήρησαν ήταν αξιοπρόσεκτο. Ήταν η Ιφιγένεια για τη θυσία, αλλά τόσο γυμνή, που ο αρχιερέας θα μπορούσε κάλλιστα να διακρίνει τα εντόσθια του θύματος.
Ο Τζακ με τα παπούτσια ελατήρια
Στο Λονδίνο και στα περίχωρά του άρχισαν να αναφέρονται εμφανίσεις ενός πλάσματος στο οποίο δόθηκε η ονομασία «Ο Τζακ με τα παπούτσια-ελατήρια». Οι αυτόπτες μάρτυρες τον περιγράφουν ως ένα μυώδη άνδρα ντυμένο με στενά ρούχα, με σουβλερή μύτη, πεταχτά αυτιά και μάτια που άστραφταν. Μπορούσε να κάνει μεγάλα πηδήματα και άλματα και είχε τη συνήθεια να αρπάζει τα ρύχα νεαρών γυναικών με νύχια φτιαγμένα από ατσάλι. Ο δήμαρχος του Λονδίνου αν και σκεπτικός όσον αφορά ότι ήταν πλάσμα του διαβόλου, ζήτησε από την αστυνομία να ερευνήσει το ζήτημα, υποπτευόμενος ότι φαρσέρ μπλέκονται στην ιστορία, καθώς και ο μισογύνης μαρκήσιος του Γουότερφροντ. Πολλές εμφανίσεις σημειώθηκαν το 1843 αλλά και στη δεκαετία του 1870. Ο Τζακ μεταμορφώθηκε σε ήρωα της λαϊκής φαντασίας, στα πλαίσια της οποίας εμφανιζόταν σαν ευγενής που έχει χάσει την κληρονομιά του και ο οποίος έκανε χρήση των δυνάμεων του για καλό. Ένα αιω΄να αργότερα ο τζακ μα τα παπούτσια- ελατήρια εντοπίστηκε επάνω σε ένα δέντρο στο Χιούστον του Τέξας. Προφανώς είχε υπερπηδήσει τον Ατλαντικό.
Για το χατίρι της τέχνης του
Ο ζωγράφος Ντάντε Ροσέτι επιθυμώντας να συγκεφαλαιώσει την δεύτερη καριέρα του ως ποιητής, έβαλε να ξεθάψουν το πώμα της γυναίκας του Ελίζαμπεθ Σίνταλ, ώστε να μπορέσει να επανακτήσει το χειρόγραφο των ποιημάτων που είχε θάψει μαζί της το 1862
Bovril, μια τροφή επιστημονικής φαντασίας
Το 1889 ιδρύεται η εταιρεία Bovril με ζωμό βοδινού, με τον οποίο εφοδίαζε τον στρατό του Ναπολέοντα κατά τον γαλλο-πρωσικό πόλεμο. Το όνομα της μάρκας προέρχεται από ένα μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας του 1870, με τίτλο Vril, η δύναμη της ανερχόμενης φυλής. Το Vril περιγράφεται ως το υγρό εκείνο το οποίο έδινε υπεράνθρωπες δυνατότητες σε μια υπόγεια κυρίαρχη φυλή. Πολλοί πίστευαν ότι αυτή η ιστορία είναι αληθινή. Το 2004, το Bovril, ως προϊόν, έγινε «χορτοφάγο» αντικαθιστώντας το βοδινό με μαγιά, μετά τη νόσο των τρελών αγελάδων. Το 2006, ανακοινώθηκε ότι το μοσχάρι θα αποτελούσε πάλι το βασικό συστατικό.
O Σαίξπηρ απαγορεύεται
Η δωδέκατη νύχτα του Σαίξπηρ απαγορεύτηκε στα σχολεία Μέριμακ του Νιου Χαμπσάιρ, γιατί πιστευόταν ότι αντίκειτο στη νομοθεσία που «απαγόρευε «την καθοδήγηση προς έναν εναλλακτικό τρόπο ζωής». Η διεύθυνση του σχολείου ήταν προβληματισμένη από τις διαστάσεις εκείνες του έργου που προέβαλαν την φιλετερενδυσία, όπου η Βιόλα, μια νεαρή γυναίκα την οποία υποδυόταν αρχικά ένα αγόρι, μεταμφιεζόταν σε νεαρό άντρα, τον Τσεζάριο με τον οποίο η Ολίβια (την οποία επίσης υποδύεται ένα αγόρι) ερωτεύεται.
Η τελευταία καταδίκη σύμφωνα με το νόμο περί μαγείας
Το 1944, το ευρύτερα γνωστό μέντιουμ Έλεν Ντάνκαν βρέθηκε ένοχη στο Ολντ Μπέιλι σύμφωνα με το Νόμο περί μαγείας του 1735. Στα τέλη του Νοεμβρίου του 1941, είχε οργανώσει μια πνευματιστική συγκέντρωση στο Πλύμουθ, στην οποία κατά κοινή εκτίμηση εμφανίστηκε το πνεύμα ενός ναυτικού ο οποίος έλεγε «Το πλοίο μου είναι βουλιαγμένο». Στο γείσο του καπέλου διακρίνονταν τα αρχικά HMS Barham, ενός πολεμικού πλοίου το οποίο είχε βουλιάξει στη Μεσόγειο και του οποίου η απώλεια ήταν ένα επτασφράγιστο μυστικό από το ναυαρχείο. Στις αρχές του 1944, κάποιοι προληπτικοί που υπάγονταν στην υπηρεσία των στρατιωτικών πληροφοριών εξέφρασαν την ανησυχία ότι η Ντάνκαν θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις της προκειμένου να διαρρεύσει κάποια πληροφορία σχετικά με την απόβαση στη Νορμανδία. Η Ντάνκαν ως μάγισσα καταδικάστηκε σε φυλάκιση 9 μηνών. Ο Τσώρτσιλ εξέφρασε την αποστροφή του γιαυτή την ανοησία και επισκέφτηκε την Ντάνκαν στη φυλακή. Ο νόμος περί μαγείας ανεστάλη το 1951.
Καλλιτέχνης αυνανίζεται σε γκαλερί
Στο Seddbed, ο Αμερικανός καλλιτέχνης Βίτο Ακόντσι, κρύφτηκε κάτω από μια ράμπα σε μια γκαλερί τέχνης. Εκεί αυνανίστηκε ενώ μιλούσε ταυτόχρονα σε ένα σύστημα ενδοεπικοινωνίας αναφορικά με τις φαντασιώσεις του στις οποίες περιλαμβάνονταν οι άνθρωποι που περπατούσαν από πάνω του.
σχόλια