VERBATIM (extra*) #12

(εικαστική επιμέλεια πόστ Πάνος Μιχαήλ)

------

To καταναλωτικό ον έφυγε από μέσα μου. Μόνο του. Εγκατέλειψα κάποιες ευκολίες. Άλλοι έκοψαν τα ταξί, εγώ ενοιωσα πολύ ανόητη που χρησιμοποιούσα τον οδηγό του άντρα μου. Αρχισα να οδηγώ και να το ευχαριστιέμαι κιόλας

Η κρίση είναι απολύτως σχετική έννοια....Η Έλλη-Χωρίς Πια Σοφέρ- Στάη οδηγημένη από από τη δύστηνο μοίρα σε στερήσεις, ανακαλύπτει απελευθερωμένη πια, τις άγνωστες χαρές της μικροαστικής ζωής.

Ο δημοσιογραφικός κόσμος έχει παίξει καταστρεπτικό ρόλο στην πορεία του τόπου και της κοινωνίας μας. Είναι φοβερό πως κανένα μέσο ενημέρωσης και κανένας ανάμεσά μας δεν μιλούσε για τη δυναμική του χρέους...η συντριπτική πλειοψηφία των δημοσιογράφων που έβλεπαν τι συνέβαινε δεν έλεγε πως σε πέντε με επτά χρόνια η χώρα θα βρίσκεται σε ανεπάρκεια δανεισμού. Αυτή είναι η μεγάλη ηθική ευθύνη του δημοσιογραφικού κόσμου.

Και κάπου στα ψηλά του Περάματος, ο Γιώργος Τράγκας γονατιστός κάτω από το ασβεστωμένο εικονοστάσι. Εξω στεγνώνουν τα ασπρόρουχα, εκεί όπου κρέμονταν αμαρτωλές εφημερίδες.

“Ο καθένας μας ως πρόσωπο έχει προβλήματα και όλοι μαζί ως κοινωνία. Πρέπει να αλλάξεις παραστάσεις, να ακούσεις μια καλή κουβέντα, να γελάσεις. Αυτός είναι ο δικός μας ρόλος...”

Η Ελεωνόρα Μελέτη οριοθετεί το νέο ρόλο του τηλεοπτικού κουτσομπολιού. Δεν είναι το ξεκατίνιασμα, είναι το ιερό αναψυκτήριο της κρίσης.

Στο παρελθόν, μέσα από τρομακτικές κρίσεις, βγάλαμε μεγάλους ποιητές, σημαντικό θέατρο, σπουδαίους μουσικούς, ενώ, για πείτε μου, τι βγήκε απ΄ τη "Γενιά του Πολυτεχνείου" και μετά; ...Φαίνεται ότι ήρθαν στην επιφάνεια άλλες προτεραιότητες: η κομματικοποίηση, η διαχείριση της εξουσίας και η συμμετοχή σ΄ αυτήν, η απόκτηση εξοχικού και δύο τουλάχιστον ΙΧ και έτσι σιγά σιγά στέγνωσε το μέσα μας.

Για τα παιδιά που είναι στο κόμμα..Ο Διονύσης Σαββόπουλος για αυτούς που όταν τραγουδούσαν “σώπα όπου ναναι θα σημάνουν οι καμπάνες”, εννοούσαν του Αστέρα.

«Είμαστε πολύ χαρούμενοι και κάπως σαστισμένοι...Μάλλον το πιο σημαντικό αυτή τη στιγμή είναι να ευχαριστήσουμε όλους μας τους συνεργάτες, χωρίς τους οποίους η ταινία δεν θα μπορούσε να έχει γίνει λόγω των δύσκολων συνθηκών που επικρατούν”

Ο Γιώργος Λάνθιμος και ο Ευθύμης Φιλίππου παραλαμβάνοντας το βραβείο σεναρίου στη Βενετία με λίγια λίγα και αληθινά.

"Μια δημοκρατία, η οποία αυτοπεριορίζεται στο να νομοθετεί την απαγόρευση καπνίσματος στις ταβέρνες... αλλά η οποία δεν μπορεί να ελέγξει μια μεγάλη δύναμη η οποία χειραγωγεί τα πάντα, την οικονομία, τότε η δημοκρατία αυτή δεν αξίζει ούτε το χαρτί πάνω στο οποίο είναι τυπωμένο το σύνταγμά της!"

Η γερμανική εβδομαδιαία εφημερίδα "Ντι Τσάιτ", για τη δημοκρατία που βλέπει τον καπνό, αλλά όχι και τη φωτιά.

«Αυτό που δεν έγινε επί χρόνια, δεν μπορεί να επιτευχθεί σε μία νύχτα...Θυμηθείτε τη διαδικασία της γερμανικής ενοποίησης....Πρέπει να είμαστε υπομονετικοί»

Η Άνκελα Μέρκελ προσπαθώντας να καθησυχάσει τις αντιδράσεις των συμπατριωτών της για την Ελλάδα, μας κατατάσσει στο σιδηρούν παραπέτασμα.

«Προκειμένου να σταθεροποιήσουμε το ευρώ δεν επιτρέπεται να υπάρχουν πλέον απαγορευτικές σκέψεις. Και σε αυτές ανήκει εν ανάγκη μια ελεγχόμενη πτώχευση της Ελλάδας εφόσον έχουμε στη διάθεσή μας τα κατάλληλα εργαλεία.

Από το Βερολίνο με αγάπη. Ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Φίλιπ Ρέσλερ ομολογεί ψυχρά ότι η πτώχευση της Ελλάδας δεν είναι ταμπού αλλά απλώς θέμα timing.

Μήπως μισείτε τη ναυτιλία επειδή πάει καλά; Μήπως επειδή δεν την ελέγχετε; Η μήπως επειδή δεν είναι κρατική για να τη διαλύσετε κι αυτήν;

Ο Γιάννης Αλαφούζος στηθοκοπιέται πάνω από το Twitter, μην αντέχοντας το αδικο ενώ ο Ευάγγελος Βενιζέλος καλεί τον εφοπλιστικό κόσμο να συνεισφέρει.

«Δεν πιστεύω ότι Έλληνας πολιτικός έχει δουλέψει τόσο σκληρά στο παρελθόν για τη χώρα του. Και όλοι, πρώτοι και εύκολοι στην κριτική, του λένε ότι δεν τα κάνει καλά. Χωρίς ποτέ να του πουν και ένα μπράβο».

Είμαστ’ αδέλφια, μιας μάνας γέννα, στις φλέβες τρέχει το ίδιο αίμα. Ο Νίκος Παπανδρέου, που δεν αντέχει πια να βλέπει το κακό και τ' άδικο να χτυπά το Γιώργο.

Mια μαζική κοινωνική έκρηξη μπορεί να καταστρέψει ένα σύστημα αλλά δεν μπορεί να φτιάξει ένα καινούργιο. Δημιουργείται τότε ένα χάος, που ο μέσος πολίτης απεύχεται, ώσπου εγκαθίσταται μια καινούργια γραφειοκρατία, μια καινούργια αστυνομία και μια άλλη καταπίεση.

Άγγελος εξάγγελος. Ο Διονύσης Σαββόπουλος για το αδιέξοδο που φέρνει η τυφλή βία.