Υπάρχει ζωή στον Άρη; Έρχεται η οριστική απάντηση.

Είναι ο άνθρωπος μόνος του στο σύμπαν; Στο υπαρξιακό αυτό ερώτημα προσπαθεί να απαντήσει η διαστημική τεχνολογία. Ρομποτικά οχήματα έχουν αποσταλεί εδώ και πολλά χρόνια στον Άρη, για να αναζητήσουν αποδείξεις ύπαρξης ζωής στον κόκκινο πλανήτη. 

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, αν υπήρχε ζωή μακριά από τη Γη, ο Άρης θα ήταν η πιο προφανής επιλογή. Η στοιχειοθέτηση ωστόσο των αποδείξεων είναι μια υπόθεση εξαιρετικά δύσκολη. Μοιάζει με ένα παζλ, που μόλις ολοκληρωθεί θα μας δώσει μια πλήρη εικόνα αυτού που ονομάζουμε «ζωή στο σύμπαν». Τα κομμάτια του μόλις έχουν αρχίσει να τοποθετούνται.

Η ανακάλυψη στοιχείων που αποδεικνύουν την ύπαρξη ζωής στον Άρη απαιτεί την αξιοποίηση της τελευταίας τεχνολογίας και τη στενή συνεργασία των κορυφαίων επιστημόνων.

Η αποστολή Mars Express της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος συνέβαλε τα μέγιστα στην αλματώδη πρόοδο της εξερεύνησης του Άρη. Ο δορυφόρος παραμένει εδώ και σχεδόν μια δεκαετία σε τροχιά γύρω από τον κόκκινο πλανήτη. Συλλέγει στοιχεία που επιτρέπουν στους επιστήμονες να δημιουργήσουν τρισδιάστατους χάρτες της επιφάνειας και να εντοπίσουν που βρίσκονται ακριβώς βασικά μέταλλα και άλλα στοιχεία, πολύτιμα για την έρευνα. 

«Η σπουδαιότερη ανακάλυψη είναι η ανίχνευση των λεγόμενων ένυδρων ορυκτών. Πρόκειται για ορυκτά που σχηματίστηκαν με την παρουσία νερού και αποδεικνύουν την ύπαρξη νερού στην επιφάνεια του Άρη για αρκετά εκατομμύρια χρόνια», αναφέρει ο Ολιβιέ Βιτάς, επιστήμονας του προγράμματος ExoMars. 
Η ανακάλυψη ένυδρων ορυκτών σε διάφορες περιοχές στον Άρη, έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον των επιστημόνων. Τώρα προσπαθούν να εντοπίσουν τα σημεία όπου υπάρχουν υπολείμματα αργίλου ή θειικών αλάτων. Αν τα καταφέρουν θα ξέρουν πού ακριβώς υπήρχε κάποτε νερό. 

«Ο άργιλος ή πηλός προέρχεται απο μια ένωση που απαιτεί την παρουσία νερού . Χρειάζεται αρκετός χρόνος για να μετατραπεί ένα πέτρωμα σε άργιλο. Τα θειικά άλατα σχηματίζονται ταχύτερα και είναι παρόμοια με αυτά που υπάρχουν σε λίμνες με αλμυρό νερό στη Γη. Εκεί βρίσκουμε μεταλλικό νερό. Όταν αυτό εξατμίζεται, τα μέταλλα μένουν στην επιφάνεια των ιζημάτων» υποστηρίζει ο Νταμιέν Λοιζό, ερευνητής του πανεπιστημίου της Λιόν.