Στις πιο γνωστές ταινίες του Ερικ Ρομέρ (Claire’s Knee, Pauline at the Beach, The Green Ray, A Summer’s Tale), οι ιστορίες ξεδιπλώνονται κατά τη διάρκεια εκτεταμένων διακοπών και οι ήρωές του έχουν άφθονο χρόνο στη διάθεσή τους για ρομαντικά παιχνίδια και ηλιόλουστα απογεύματα διανθισμένα με φιλοσοφικές συζητήσεις. Περνούν ένα μεγάλο μέρος του χρόνου τους κοντά στο νερό μαυρίζοντας, κολυμπώντας, ή κάνοντας βαρκάδα. Η σχέση του Ρομέρ με το υγρό στοιχείο είναι αναμφισβήτητη. Μήπως τελικά αυτή η έλξη για το νερό δεν οφείλεται μόνο στην οπτική απλότητα και κομψότητα του, είναι κάτι περισσότερο από ιδιορυθμία και έχει μία βαθύτερη θεματική σημασία; Και αν ναι, γιατί το νερό;
