Το Ιράκ καλύπτει σχεδόν όλες του τις ανάγκες για νερό από δύο ποτάμια: τον Τίγρη και τον Ευφράτη. Και οι δύο ξεκινούν από την Τουρκία και διασχίζουν την χώρα προς τα κάτω σε όλη της την επικράτεια, πριν καταλήξουν στον Περσικό κόλπο. Το πρόβλημα όμως είναι ότι και τα δύο ποτάμια σιγά-σιγά στερεύουν και υπάρχουν δύο βασικοί λόγοι που συμβαίνει αυτό.
Ο πρώτος έχει να κάνει με την γεωγραφία αφού και τα δύο ξεκινούν από την Τουρκία και το Ιράκ δεν έχει τον έλεγχο της ποσότητας του νερού που λαμβάνει. Τα τελευταία 30 χρόνια, η Τουρκία, η Συρία και το Ιράν χτίζουν εκατοντάδες φράγματα κατά μήκος και των δύο ποταμών. Σήμερα πλέον μόνο το ένα τέταρτο του Ευφράτη φτάνει στο Ιράκ.
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι το Ιράκ εξακολουθεί να βρίσκεται σε συγκρούσεις τα τελευταία 16 χρόνια. Σε κάθε περίπτωση, το ευαίσθητο δίκτυο των εγκαταστάσεων επεξεργασίας, των φραγμάτων και των καναλιών έχει επανειλημμένως καταστραφεί και παραμεληθεί.
Όλα αυτά καταλήγουν στη Βασόρα-στο νότιο άκρο του Ιράκ- όπου το περασμένο καλοκαίρι εκατοντάδες δηλητηριάστηκαν από την ακαταλληλότητα των νερών με αποτέλεσμα να ξεσπάσουν εξεγέρσεις. Εάν το Ιράκ πρόκειται να ανοικοδομηθεί θα πρέπει να υπάρχει πρόσβαση σε φρέσκο, τρεχούμενο νερό για τους κατοίκους του, μια πρόκληση που γίνεται ολοένα και δυσκολότερη κάθε χρόνο.
Πηγή: Vox
