Είτε στη house, είτε στην techno, είτε στη minimal και την progressive, είτε στη fusion και τη psy εκδοχή της, η ηλεκτρονική μουσική σκηνή, ή αλλιώς dance σκηνή, το τελευταίο μεγάλο μουσικό κίνημα του 20ού αιώνα, έχει ήδη «σαρανταρίσει» ηλικιακά, παραμένει όμως παραγωγική και δημοφιλής όχι μόνο στις γενιές που μεγάλωσαν μαζί της αλλά και στις νεότερες.
Μαζί με την «ωριμότητα» προέκυψε η ανάγκη εστίασης στο ζήτημα της χρήσης και της κατάχρησης ουσιών, οι οποίες την είχαν εξαρχής στιγματίσει για τους λάθος μεν λόγους –ουσίες νόμιμες ή παράνομες «παίζουν» άλλωστε σε όλες λίγο-πολύ τις μουσικές σκηνές– αλλά με υπαρκτές αφορμές που περιλάμβαναν μέχρι και θανάτους.
Κάπως έτσι προέκυψαν τα τελευταία χρόνια σε αρκετές χώρες φροντιστικές πρωτοβουλίες που στοχεύουν ακριβώς σε ζητήματα πληροφόρησης και ασφαλούς χρήσης ουσιών στη νυχτερινή διασκέδαση και έχουν παρουσία σε κλαμπ, μπαρ, φεστιβάλ και άλλες ανάλογες διοργανώσεις. Μάλιστα, η δράση τους συχνά επεκτείνεται σε θέματα συναίνεσης, σεξουαλικής παρενόχλησης και ασφαλούς σεξ.
Αυτή είναι και η περίπτωση της Generation Act, μιας εθελοντικής πρωτοβουλίας που «τρέχουν» από τις αρχές του χρόνου κορίτσια και αγόρια με γνώσεις και εμπειρία στο πεδίο, καθώς επίσης με όραμα και θέληση να προσφέρουν.
Τους είχα δει να έχουν στήσει πάγκο και να μοιράζουν ενημερωτικά φυλλάδια, σκίτσα και αυτοκόλλητα, κάρτες με οδηγίες ασφαλούς χρήσης και προφυλακτικά σε κάποια dance μαγαζιά, στο φετινό Athens Pride επίσης, μπήκα και στην ιστοσελίδα τους, την οποία βρήκα αρκετά καλοστημένη και διαφωτιστική. Αναγνωρίζοντας δε και κάποια γνωστά από την εμπειρία τους σε δράσεις δρόμου πρόσωπα ανάμεσά τους, έκρινα ότι αξίζει να μιλήσουμε εκτενέστερα για την προσπάθειά τους.
Δεν είμαστε αυτοί που θα σου πούμε “κάνε” ή “μην κάνεις” ναρκωτικά, ούτε φυσικά “σπρώχνουμε” ή διαφημίζουμε ουσίες. Παίρνοντας ως δεδομένο ότι χρήση ουσιών γίνεται και θα γίνεται ανεξάρτητα από τη δική μας παρουσία, δουλειά μας είναι να σε ενημερώσουμε έγκυρα και εμπιστευτικά ώστε να αποφευχθούν δυσάρεστες καταστάσεις αλλά και να σε συντρέξουμε αν χρειαστεί.
«Η ομάδα μας δημιουργήθηκε για να καλύψει το κενό πρόληψης και ενημέρωσης αναφορικά με τη σεξουαλική υγεία, τη χρήση ψυχοδραστικών ουσιών στη νυχτερινή διασκέδαση και ειδικότερα στην dance σκηνή, όπου συναντάμε κυρίως νεότερες ηλικίες, σε αυτούς που συνδυάζουν το σεξ με χρήση ουσιών (chemsex), σε ευπαθείς και κοινωνικά αποκλεισμένους πληθυσμούς επίσης… Πιστεύουμε στις πρακτικές μείωσης βλάβης που στηρίζονται στη δικαιοσύνη και τα ανθρώπινα δικαιώματα χωρίς επίκριση, εξαναγκασμό ή διάκριση… Ξεκάθαρες αρχές μας η συναίσθηση και η αλληλεγγύη», γράφουν χαρακτηριστικά στο site της οργάνωσης και στη συνάντησή μας ζήτησα περισσότερες διευκρινίσεις, που ευχαρίστως μου έδωσαν:
«Υπήρχε ένα κενό στο κομμάτι της ενημέρωσης για τη νυχτερινή διασκέδαση στην Ελλάδα και ειδικά στην ηλεκτρονική μουσική σκηνή, όπου παρατηρείται μια αυξημένη τάση των ατόμων να χρησιμοποιούν ψυχοδραστικές ουσίες σε ένα πιο απενοχοποιημένο πλαίσιο από άλλες μουσικές σκηνές. Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες είναι πια ευρέως αποδεκτό και ενσωματωμένο στην κουλτούρα τους ότι υπάρχουν άνθρωποι που πειραματίζονται με ουσίες στις νυχτερινές τους εξόδους, σε κλαμπ και σε φεστιβάλ. Μερικές φορές, όμως, το πράγμα ξεφεύγει, με αποτέλεσμα κινδύνους για τη σωματική και την ψυχική υγεία των χρηστών, καθώς επίσης παραβιαστικές συμπεριφορές.
Τα τελευταία χρόνια έχουν δημιουργηθεί ομάδες σαν τη δική μας που συνεργάζονται με διοργανωτές τέτοιων events αλλά και με μαγαζάτορες προκειμένου να προλαμβάνουν ή να φροντίζουν τέτοιες περιπτώσεις, να παρέχουν έγκυρη πληροφόρηση επίσης για θέματα χρήσης, επίδρασης και παρενεργειών της κάθε ουσίας και των συνδυασμών διαφορετικών ουσιών», εξηγεί ο Δημήτρης, που έχει εργαστεί ως εθελοντής στη Θετική Φωνή και τη Red Umbrella.
Δεν είναι μόνο οι ουσίες καθαυτές, νόμιμες (όπως το αλκοόλ) ή παράνομες, που μερικές φορές έχουν από δυσάρεστες έως επικίνδυνες παρενέργειες, είναι και οι συνθήκες στις οποίες λαμβάνονται. Η υπερβολική ζέστη, η πολυκοσμία, ο κακός εξαερισμός, η λήψη υπερβολικών ποσοτήτων που μπορεί να προκαλέσουν overdose είναι κι αυτοί επιβαρυντικοί παράγοντες.
Ακόμη και μια ουσία με «αναμενόμενα» λίγο-πολύ αποτελέσματα δεν σημαίνει ότι θα έχει την ίδια επίδραση στον κάθε χρήστη, καθώς ρόλο παίζουν επίσης η ηλικία, η εμπειρία, η ψυχολογία της στιγμής, το περιβάλλον, η ενδεχόμενη ύπαρξη σωματικών ή/και ψυχολογικών δυσλειτουργιών κ.ά.
Αντίστοιχες ομάδες υπάρχουν από χρόνια σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες και όχι μόνο. «Έχουμε επαφές και συνεργαζόμαστε ήδη με ομάδες όπως η The Loop στη Βρετανία, η Dance Safe στο Κολοράντο των ΗΠΑ αλλά και άλλες από Γερμανία, Πορτογαλία και αλλού», θα πει η Λίλη, απόφοιτος Ψυχολογίας και με επίσης μεγάλη εμπειρία στο πεδίο.
«Η δική μας ξεκίνησε ουσιαστικά να λειτουργεί στις αρχές της χρονιάς. Έχουμε ήδη πραγματοποιήσει 25 δράσεις σε Αθήνα και Κρήτη, ανάμεσά τους και το φετινό Athens Pride, έχουμε προσεγγίσει κοντά στα 6.500 άτομα και διαχειριστήκαμε με επιτυχία δέκα περιστατικά που χρειάστηκαν τη συνδρομή μας».
Ο κόσμος εκεί έξω, οι clubbers και τα άλλα πλάσματα της νύχτας, πώς τους αντιμετωπίζουν; «Με περιέργεια και ενδιαφέρον, πολύ θετικά και ενθαρρυντικά σε γενικές γραμμές κι αυτό μας χαροποιεί και μας ενδυναμώνει, όπως και το γεγονός ότι έρχονται ξένοι και μας συγχαίρουν καθώς γνωρίζουν και από τις χώρες τους τέτοιες πρωτοβουλίες, όπως είπαμε…
Θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα άτομο το οποίο ήρθε και μας βρήκε σε ένα μαγαζί επειδή είχε κάποιες δυσάρεστες παρενέργειες και μας έλεγε έπειτα πόσο το ανακούφισε το γεγονός ότι ήξερε ότι υπήρχε κάποιος να απευθυνθεί. Κάποιος ο οποίος ξέρει βέβαια αμέσως τι πρέπει να του πει, διότι μια λάθος συμβουλή από έναν πρόθυμο μεν να βοηθήσει αλλά άπειρο φίλο ή φίλη μπορεί να έχει δυσάρεστα αποτελέσματα. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι όταν κάποιος σου προτείνει να λάβεις την τάδε ουσία ως “αντίδοτο” σε κάποια που έχεις ήδη καταναλώσει, ώστε να σε ανεβάσει ή αν σε κατεβάσει αντίστοιχα, κάτι που όμως ενέχει αρκετό ρίσκο…
Αυτό που με εντυπωσίασε εξαρχής και με παρακίνησε να μπω στην ομάδα είναι ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν καθόλου ερευνητικά δεδομένα και στατιστικά στοιχεία για τη χρήση ουσιών σε κλαμπ και φεστιβάλ. Η έννοια της μείωσης βλάβης εδώ είναι συνυφασμένη μόνο με τις πιάτσες των τοξικοεξαρτημένων γύρω από την πλατεία Βάθη, στο Μεταξουργείο και αλλού, και αφορά συνήθως ενέσιμες ουσίες», συνεχίζει.
Ποιος όμως τους χρειάζεται και γιατί, και, επιπλέον, τι ακριβώς μπορούν να προσφέρουν; «Προσφέρουμε καταρχήν τη διαθεσιμότητα της πληροφορίας. Αυτό δίχως να ασκούμε καμία κριτική ή πίεση, η λήψη ή όχι μιας ουσίας είναι καθαρά προσωπική απόφαση. Δεν είμαστε αυτοί που θα σου πούμε “κάνε” ή “μην κάνεις” ναρκωτικά, ούτε φυσικά “σπρώχνουμε” ή διαφημίζουμε ουσίες. Παίρνοντας ως δεδομένο ότι χρήση ουσιών γίνεται και θα γίνεται ανεξάρτητα από τη δική μας παρουσία, δουλειά μας είναι να σε ενημερώσουμε έγκυρα και εμπιστευτικά ώστε να αποφευχθούν δυσάρεστες καταστάσεις αλλά και να σε συντρέξουμε αν χρειαστεί», διευκρινίζει η Λίλη.
«Μας ενδιαφέρει καταρχήν να μπορεί ο κάθε χρήστης ή χρήστρια να παίρνει συνειδητά αποφάσεις για τον εαυτό του έχοντας υπόψη όλες τις παραμέτρους της κάθε επιλογής. Κάτι που μπορεί να κάνει και προληπτικά, μπαίνοντας στην ιστοσελίδα μας όπου δίνονται μια σειρά οδηγίες, απαντήσεις και διευκρινίσεις αναφορικά με τις ουσίες, καθώς επίσης σε θέματα συναίνεσης και ασφαλούς σεξ. Τίποτα όμως δεν αντικαθιστά την επιτόπου παρουσία και δράση.
Το σημαντικότερο είναι ότι παρέχουμε ένα ανοικτό πεδίο, ένα ασφαλές πλαίσιο ώστε ο καθένας και η καθεμιά να μπορούν να μας ρωτήσουν ό,τι τους κατέβει, χωρίς τον κίνδυνο να παρεξηγηθούν ή να νιώσουν ότι απευθύνονται σε ανθρώπους αναξιόπιστους και άσχετους με τη φάση», θα πει η Ζοζεφίνα, η οποία έχει σπουδάσει Κοινωνιολογία, Ψυχοθεραπεία και Gender Studies.
Ποια είναι, όμως, τα εχέγγυα που έχουν για μια τέτοια πρωτοβουλία πέρα από την καλή τους θέληση; Τα μέλη της Generation Act ξέρουν από νύχτα, clubbing ή/και ουσίες, αρκεί όμως η προσωπική «τριβή»;
«Δεν κάνουμε πειράματα, είμαστε όλοι εκπαιδευμένοι στην αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων. Οι περισσότεροι από μας έχουμε εργαστεί ως street workers με αντικείμενο τη χρήση ουσιών, έχουμε επίσης εκπαιδευτεί σε θέματα μείωσης βλάβης, ψυχολογικής στήριξης και παροχής πρώτων βοηθειών από οργανισμούς όπως ο ΟΚΑΝΑ, το ΚΕΘΕΑ και το 18 Άνω. Με βάση άλλωστε όλη αυτή την εμπειρία σκεφτήκαμε τη δημιουργία αυτής της ομάδας», λέει ο Νίκος, ιδρυτικό μέλος της Red Umbrella, με μακρόχρονη θητεία στο streetwork της Θετικής Φωνής και σπουδές στο ΕΚΠΑ πάνω στις εξαρτήσεις.
«Κάναμε κάτι σαν αυτό που νιώθαμε ότι έλειπε όταν ήμασταν μικρότεροι σε αυτήν τη μουσική σκηνή και γενικότερα στη νυχτερινή διασκέδαση, με αποτέλεσμα να σημειώνονται κάποιες φορές δυσάρεστα περιστατικά, ακόμα και θάνατοι που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί».
Μπορούν δηλαδή να παράσχουν και ιατρική βοήθεια, αν χρειαστεί; «Η δική μας συνδρομή φτάνει μέχρι το επίπεδο των πρώτων βοηθειών και της ΚΑΡΠΑ. Για πιο σοβαρές περιπτώσεις δεν έχουμε, εννοείται, αρμοδιότητα, δεν είμαστε γιατροί ούτε διασώστες, μπορούμε όμως να καταλάβουμε πότε ένα άτομο χρειάζεται νοσηλεία, να ειδοποιήσουμε οι ίδιοι ΕΚΑΒ και να σταθούμε δίπλα του ώσπου να έρθει. Ούτε βέβαια χορηγούμε φάρμακα, έχουμε ωστόσο μαζί μας πιεσόμετρο και οξυγονομετρητή καθώς επίσης ηλεκτρολύτες, αλάτι, ζάχαρη, καραμέλες και τσίχλες!».
«Αυτό που κατά βάση προσφέρουμε είναι μια κατευθυντήρια γραμμή, καθώς μπορούμε να καταλάβουμε άμεσα τι συμβαίνει και να το αξιολογήσουμε κατάλληλα, να προβούμε επίσης σε μια στοχευμένη παραπομπή, αν κριθεί απαραίτητο. Προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε ένα πιθανό “φρικάρισμα”, κάνοντας κατανοητό στο άτομο που το βιώνει ότι η επίδραση οποιασδήποτε ουσίας, όσο δυνατής, κάποια στιγμή τελειώνει, καθώς επίσης να καλλιεργήσουμε μια κουλτούρα εμπιστοσύνης, να μην πεις ας πούμε ψέματα στο ΕΚΑΒ για την ουσία που έλαβες ώστε να αποφύγεις μια λάθος φροντίδα ή αγωγή που πιθανόν να επιδεινώσει την κατάστασή σου. Ούτε υπάρχει περίπτωση να ειδοποιηθεί η αστυνομία, ας πούμε, καθώς σε προστατεύει το ιατρικό απόρρητο», συμπληρώνει η Λίλή. Το θέμα της συναίνεσης και της χρήσης ουσιών θα είναι μάλιστα το αντικείμενο της επόμενης καμπάνιας της Generation Act.
Ώστε η ανταπόκριση του κοινού είναι, λέτε, πολύ θετική. Ισχύει το ίδιο με τους διοργανωτές και τους μαγαζάτορες; «Στην ηλεκτρονική μουσική σκηνή τουλάχιστον ναι, ισχύει, έχοντας επίγνωση της πραγματικότητας, είναι όλο και περισσότεροι όσοι προθυμοποιούνται να καταφύγουν στις υπηρεσίες μας, όπως το μπαρ “Λουκούμι” από όπου ξεκινήσαμε. Γενικά μιλώντας, τόσο η techno όσο και η queer σκηνή μάς έχουν καλοδεχτεί», λέει η Ζοζεφίνα.
Ποιες είναι, όμως, οι πιο επικίνδυνες ουσίες για τους clubbers; Η ηρωΐνη και το σίσα σίγουρα συγκαταλέγονται σε αυτές, δεν είναι όμως ουσίες που συνηθίζονται στα κλαμπ, όπου εκτός από το αλκοόλ κυριαρχούν το MDMA (έκσταση), οι αμφεταμίνες, η κοκαΐνη, το G (GHB/GBL), βεβαίως και η κάνναβη, ενώ η crystal meth και η κεταμίνη χρησιμοποιούνται επίσης ευρέως σε sex parties, όπως άλλωστε και το G.
Δεν είναι φυσικά όλες αυτές οι ουσίες το ίδιο «σκληρές» και το ρίσκο από την κατανάλωσή τους ποικίλλει, το πιο επίφοβο όμως, εκτός από την υπερβολική δόση, είναι η λάθος ανάμειξή τους, αλκοόλ μαζί με MDMA ή με G, ας πούμε, που είναι απαγορευτικό.
«Ακόμα και μια σχετικά ανώδυνη ουσία όπως είναι η κάνναβη ή το MDMA μπορεί να προκαλέσει ταχυπαλμίες, εφιδρώσεις και κρίσεις πανικού σε έναν άπειρο χρήστη ειδικά», θα πει η Λίλη. «Ειδικά όσο αφορά το G, που είναι πλέον αρκετά δημοφιλές –τα δύο πρώτα περιστατικά που χειριστήκαμε αφορούσαν μάλιστα αυτή ακριβώς την ουσία–, το όριο μεταξύ “κανονικής” και υπερβολικής δόσης που μπορεί να οδηγήσει σε κώμα είναι δυσδιάκριτο. Απρόβλεπτες μπορεί να είναι οι επιδράσεις μιας μεγάλης δόσης κεταμίνης».
«Προσοχή θέλει επίσης η ανάμειξή του με άλλες ουσίες, κάτι που γίνεται κατά κόρον, στα sex parties ειδικά. Σε αυτά τα τελευταία βέβαια δεν μπορούμε να είμαστε παρόντες, δίνουμε όμως συμβουλές μέσα από την ιστοσελίδα μας, που ελπίζουμε να διαφωτίσουν!», συμπληρώνει ο Νίκος.
«Να πούμε κιόλας εδώ ότι ακόμα και αν κάποιο άτομο διαθέτει μια άλφα εμπειρία στη χρήση ουσιών, δεν σημαίνει ότι είναι άτρωτο ή ότι μπορεί να δώσει τις σωστές συμβουλές στην κάθε περίπτωση, η ημιμάθεια είναι συχνά χειρότερη της αμάθειας και φυσικά δεν έχουν όλοι τις ίδιες αντοχές», σημειώνει η Ζοζεφίνα.
Αλλά πόσο σίγουρος μπορεί να είναι κάποιος για την καθαρότητα της ουσίας που προμηθεύτηκε; Θα μπορούσε άραγε να συνεισφέρει εδώ η Generation Act; «Αυτό γίνεται ήδη σε κάποιες χώρες και φιλοδοξούμε να γίνει και στην Ελλάδα, αρκεί να μη “σκοντάψει” στην περί ναρκωτικών ουσιών νομοθεσία. Για τον ίδιο λόγο δύσκολα θα δέχονταν κάτι τέτοιο στον χώρο τους οι επιχειρηματίες της νυχτερινής διασκέδασης – σε υπαίθρια φεστιβάλ είναι ίσως ευκολότερο.
Έχουμε ήδη προμηθευτεί κάποια τέτοια drug test πολλαπλών χρήσεων από την Dance Safe του Κολοράντο, προσανατολιζόμαστε όμως τουλάχιστον αρχικά στο να μην τα κάνουμε εμείς επιτόπου, αλλά να τα παρέχουμε στους χρήστες ώστε να τεστάρουν μόνοι τους την ουσία που πρόκειται να καταναλώσουν», μου λένε ο Νίκος και η Λίλη.
Αναφερόμαστε στην dance και την queer σκηνή, μόνο εκεί όμως καταναλώνονται ουσίες; Δεν συμβαίνει το ίδιο στη ροκ, τη χιπ-χοπ και την τραπ σκηνή, ακόμα και στα ελληνάδικα; «Φυσικά και συμβαίνει, όμως η dance σκηνή είναι πιο συνειδητοποιημένη και πιο δεκτική, γι’ αυτό άλλωστε και υπάρχουν διεθνή δεδομένα πάνω στα οποία μπορούμε να στηρίξουμε τη δράση μας, είναι πιο επιρρεπής σε πειραματισμούς με διάφορες ουσίες επίσης.
Στα ελληνάδικα, π.χ., η χρήση ουσιών και ειδικά κοκαΐνης θεωρείται ταμπού, είναι κάτι σαν κοινό αλλά ανομολόγητο μυστικό, οπότε δύσκολα θα ήμασταν ευπρόσδεκτοι, κι έπειτα εκεί δεν συναντάς τόσο νεαρές ηλικίες.
Επιπλέον, είμαστε λίγοι ακόμα για να επεκτείνουμε τόσο τις δράσεις μας. Για να μπορέσουμε να καλύψουμε μεγάλα, πολυάνθρωπα event ακόμα και στην dance σκηνή, χρειαζόμαστε περισσότερο κόσμο. Ευχαρίστως όμως θα δίναμε το “παρών” και σε άλλες μουσικές σκηνές εφόσον μας καλούσαν και είχαμε τη δυνατότητα», θα πει ο Νίκος.
Υπάρχει άραγε κάποιος «χρυσός κανόνας» στη χρήση ουσιών; «Αυτό που συνιστούμε στους χρήστες, ανεξαρτήτως ουσίας, είναι το “start slow, go slow”, ξεκίνα δηλαδή με μια μικρή ποσότητα και αύξανέ τη σταδιακά – έτσι είναι λιγότερο πιθανό να έχεις δυσάρεστες παρενέργειες και, ακόμα κι αν έχεις, δεν θα είναι σοβαρές. Αυτό ισχύει ακόμα περισσότερο αν δεν την έχεις ξαναδοκιμάσει ή αν δεν ξέρεις πόσο καθαρή είναι», συνεχίζει η Λίλη.
«Εννοείται έπειτα ότι δεν πρέπει να μοιράζεσαι σύνεργα όπως σύριγγες και “γιούφια” για την αποφυγή ΣΜΝ και άλλων λοιμώξεων. Το σημαντικότερο όμως είναι να καλλιεργηθεί μια κουλτούρα αλληλοβοήθειας και αλληλεγγύης μεταξύ των ίδιων των clubbers. Να μάθουμε να προσέχουμε ο ένας τον άλλο και η μία την άλλη και όχι να προσπαθούμε να εκμεταλλευτούμε ένα άτομο που βρίσκεται σε σύγχυση ή σε εμφανή αδυναμία.
Εδώ μπαίνουν και ζητήματα όπως αυτό της δυνατότητας συναίνεσης σε μια μη νηφάλια κατάσταση, του ασφαλούς σεξ και της σεξουαλικής παρενόχλησης, που μπορεί να φτάσει ως τον βιασμό, ανεξάρτητα από φύλα, ταυτότητες και ερωτικές προτιμήσεις. Η συναίνεση ισχύει εννοείται και για μας, ουδέποτε πιέζουμε κάποιο άτομο να δεχθεί τη συμβουλή ή τη βοήθειά μας. Στα προφυλακτικά που μοιράζουμε λένε πολλές φορές “όχι” στην αρχή, έρχονται και τα παίρνουν όμως μετά!».
«Είναι πολύ σημαντικό να μπορούμε να διασκεδάζουμε χαλαροί σε ασφαλή, φροντιστικά περιβάλλοντα, αποφεύγοντας τα “bad trip” και την πιθανότητα είτε να εκμεταλλευτεί κάποιος την κατάστασή μας είτε να βρεθούμε εμείς, όντες εκτός ελέγχου, στη θέση του εκμεταλλευτή», συμπληρώνει ο Δημήτρης.
«Αυτό δεν σημαίνει ότι λειτουργούμε σαν μπάτσοι ή ότι παρακολουθούμε τις τουαλέτες ή τα dark rooms, αλίμονο, είναι άλλωστε δύσκολο σε τέτοιες συνθήκες να ξεκαθαριστεί πού υπάρχει πραγματικά συναίνεση και πού όχι, οποιοσδήποτε όμως απευθυνθεί σε μας επειδή υπέστη κάποια παρενόχληση μπορεί να βρει υποστήριξη».
«Συμβαίνει έπειτα καμιά φορά το άτομο το οποίο μας παρενοχλεί ή μας εκβιάζει συναισθηματικά επειδή την έχει “ακούσει” κάπως περίεργα να μην είναι κάποιος άγνωστος αλλά μέσα από το φιλικό μας περιβάλλον, άρα πρέπει να έχουμε κι αυτή την περίπτωση κατά νου», σημειώνει η Λίλη.
Απώτερος σκοπός της πρωτοβουλίας αυτής, μου λένε εν κατακλείδει, είναι να… αυτοκαταργηθεί επειδή πια δεν θα χρειάζεται! Γι’ αυτό κι ένας από τους στόχους της είναι να μπορέσει μελλοντικά να εκπαιδεύει το προσωπικό τέτοιων επιχειρήσεων ή διοργανώσεων πάνω σε τέτοια ζητήματα. Ως τότε, όμως, stay safe, είτε αυτό αφορά τη νυχτερινή διασκέδαση είτε τις ερωτικές πρακτικές. Γιατί όσο προσέχουμε, τόσο έχουμε!
Η φωτογράφιση έγινε στο Lust Athens, Περσεφόνης 59 & Δεκελέων, Γκάζι
