Cale,Cage,Cave
Πού είχαμε μείνει;
Ανάβει τσιγάρο. Με τον μεταλλικό αναπτήρα. Πίνει μια γουλιά. Κλείνει τα μάτια. Από τώρα πάει βολίδα στο τότε. Δεν μένει εκεί. Θυμάται. Λέει: «Προς γαρ το τελευταίον εκβάν έκαστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται».
Εδώ είχαμε μείνει. Ότι, όπως θα συμφωνούσε ασμένως ο Karl Marx, αυτό που ακούς σήμερα στο πικάπ προαναγγέλλει (σντουβ!) αυτό που άκουγες στην εφηβεία σου. και μη μου πεις ότι έκανα λάθος και όφειλα να πω «αυτό που ακούς σήμερα στο πικάπ εξηγεί, ή διαυγάζει, ή, ή, ή, και τα λοιπά», διότι θα σπεύσω να σου πω και να επιμείνω: «προαναγγέλλει», και τράβα ρώτα και τον Μπόρχες.
Οπότε;
Οπότε, λοιπόν, η απάντηση στα απανωτά ερωτήματα περί αντιφάσεων είναι ότι δεν υπάρχουν αντιφάσεις, ότι όλα όσα στο σήμερα θάλλουν και πάλλονται αποτελούν προοίμιο των όσων θα ζήσουμε (εντάξει, το παρακάνω: θα πούμε ότι ζήσαμε) στο Τότε, στην Αυγή της Μεταπολίτευσης, στο Ξενία του Βόλου, στα σοκάκια της Πλάκας, στις ταβέρνες της Κυψέλης, στην Αλκυονίδα της Ιουλιανού, στο Στούντιο της Σταυροπούλου στην Πλατεία Αμερικής πιο κάτω, στο Refrain της Πατησίων σχεδόν απέναντι από την ΑΣΟΕ, στο Au Revoir της Πατησίων ακριβώς στο Κέντρο του Κόσμου, στο Mabillon των Παρισίων στο Δεύτερο Κέντρο του Κόσμου, και έτσι πάει ο κόσμος που λέει κι ο Μπίλλυ Πίλγκριμ στο Σφαγείο Νούμερο Πέντε.
Επίσης, δράττομαι της ευκαιρίας, μια και με ρωτάτε, να σας πω ότι ποτέ μα ποτέ μα ποτέ δεν πρόκειται να πω εγώ, ο Οδυσσέας Γεωργίου, Κερτ Βόνεγκατ Όρσον Γουελς Γκρέιαμ Γκριν και πάει λέγοντας, όχι, θα λέω Κουρτ Βόνεγκατ Όρσον Ουέλλες Γκράχαμ Γκρην, και φτάνει πια μ’ αυτά.
Τέλος, έχω να τονίσω και το εξής: αν μάθαμε κάτι σ’ αυτό το Σχολείο της Ζωής είναι ότι η γραμμή αρχίζει από τον Cale πάει στον Cage και καταλήγει στον Cave. Με την ίδια λογική του λέμε Σολωμός Καρούζος Λάγιος λέμε και Cale Cage Cave.
Που σημαίνει ότι για άλλους η Μεταπολίτευση ήταν Έξω οι Βάσεις του Θανάτου και για άλλους Λυρικός Επίλογος της Οδού Πατησίων, για άλλους Θάνατος στ’ Αφεντικά Δεξιά κι Αριστερά και για άλλους Αντισεισμικός Τάφος. Πάντως, για κάτι κουμάσια σαν κι εμάς όλα ήταν Λεπτομέρειες για το Τέλος του Κόσμου, όλα ήταν Κόκκινες Νύχτες, όλα Κορέκτ ήταν, και Θειάφι και Αποθέωση.
Συνεχίζεται. Αύριο: Ποιήματα και Συνθήματα
σχόλια