Ο αυτοδίδακτος σκηνοθέτης του βραβευμένου "DOS" Στάθης Αθανασίου, ετοιμάζει μια σύγχρονη εκδοχή της Αντιγόνης ενώ για τη χρηματοδότηση της επέλεξε την νέα διεθνή διαδικασία που ακολουθεί ο ανεξάρτητος κινηματογράφος, το crowdfunding μέσω του διαδυκτίου. Αν η παρακάτω συνέντευξη σάς πείσει ή έστω σάς προκαλέσει το ενδιαφέρον, δεν έχετε παρά να μπείτε στο λινκ που ακολουθεί και να γίνετε "συμπαραγωγοί" της ταινίας "Α"
Το crowdfunding δίνει στον δημιουργό ελευθερίες που το παλιό σύστημα δεν είχε; Νιώθεις κάποια «ευθύνη» απέναντι σ’ αυτούς που θα ενισχύσουν το κινηματογραφικό σου όραμα;
Ναι, το crowdfunding δίνει ελευθερία και ανεξαρτησία, αλλά μην νομίζεις ότι είναι πιο εύκολο. Εκεί που στο παλιό σύστημα έπρεπε να πείσεις ένα πρόσωπο-κλειδί για να σε χρηματοδοτήσει, τώρα πρέπει να πείσεις εκατοντάδες ξεχωριστές προσωπικότητες ότι αυτό που θέλεις να κάνεις είναι κάτι που αξίζει τον κόπο να γίνει, αλλά και ότι είναι κάτι που πρέπει να συμμετέχει και αυτός ενεργά. Και ο «αυτός» είναι εκατοντάδες ξεχωριστές περιπτώσεις ανθρώπων που θα πρέπει να τους βρεις έναν-έναν, να τους φέρεις να δουν τι θέλεις να κάνεις, και να τους πείσεις σε τέτοιο βαθμό που να ξεπεράσουν το «ναι μου αρέσει» και να φτάσουν στο «ναι, θέλω κι εγώ να συμμετέχω». Που σημαίνει ότι αν σε κάποιον το έργο αρέσει πολύ και θέλει να το δει ολοκληρωμένο, θα πρέπει να συμμετέχει και αυτός ενεργά, είτε οικονομικά, είτε με προσφορά εργασίας ή με όποιον άλλο τρόπο μπορεί. Είναι μια διαδικασία που δυστυχώς στην Ελλάδα δεν έχουμε συνηθίσει αν και η ειρωνεία είναι ότι όλο αυτό δημιουργήθηκε εδώ, στην Αθήνα συγκεκριμένα. Συμμετοχή, συλλογικότητα, προσωπική ευθύνη. Και μιλώντας για ευθύνη, φυσικά και νιώθω ευθύνη για όλους αυτούς που μας στηρίζουν. Το ότι κάποιος, ειδικά σήμερα, βάζει το χέρι στην τσέπη και δίνει από 5 ευρώ μέχρι όσα έχει, σημαίνει ότι πίστεψε στο σχέδιο τόσο πολύ που έκανε αυτή την κίνηση, ενώ θα μπορούσε να το είχε προσπεράσει και να κάνει κάτι άλλο. Είναι πολύ μεγάλη η ευθύνη, αλλά και πολύ δυνατή η σχέση μεταξύ ημών, της ομάδας της ταινίας, και των υποστηρικτών μας. Γιατί έχουμε όλοι μας ευθύνη, στο βαθμό που αντιστοιχεί στον καθένα, απέναντι στην «Α», το σχέδιο που μας έκανε και κουνηθήκαμε από τη θέση μας και τη βόλεψή μας.
Τι ακολουθεί την διαδικασία αυτή πέρα από τη συγκέντρωση των χρημάτων; Ποιος είναι ο τρόπος διανομής, και κυρίως ποια περιμένεις ότι θα είναι η αντίδραση της ελληνικής διανομής;
Το crowdfunding είναι κάτι νέο για την Ελλάδα. Είναι πολύ σημαντικό να βάλουμε αυτή τη φιλοσοφία στον καθημερινό τρόπο σκέψης μας, αλλά η ιδιαιτερότητα της ταινίας αυτής, δεν περιορίζεται στο crowdfunding. Ο τρόπος που φέρνουμε την ταινία στο κοινό, είναι το πραγματικά ενδιαφέρον. Κάνουμε μια ταινία που δε θα παιχτεί ποτέ στο σινεμά, αλλά θα βρει το κοινό της σε άλλους χώρους. Στα Αρχαία Θέατρα της Μεσογείου με τη ζωντανή της ορχήστρα στο χώρο της ορχήστρας, και σε χώρους Τέχνης και Εναλλακτικούς χώρους στις πόλεις. Ο λόγος που το κάνουμε αυτό, είναι γιατί θέλουμε η ταινία αυτή να λειτουργήσει σαν αφορμή, σαν έναυσμα, για να ξεκινήσει μια καλλιτεχνική αλλά και κυριολεκτική συζήτηση, επάνω στο θέμα: τι μας λέει αυτός ο μύθος σήμερα, ποια η σχέση του με το τώρα. Γι' αυτό το λόγο, καλούμε καλλιτέχνες να εκθέσουν τη δουλειά τους σε παράλληλες εκθέσεις κάτω από την ίδια στέγη και με κοινό σημείο την «Αντιγόνη-Σήμερα», ώστε ο θεατής να μπαίνει σε ένα θεματικό κόσμο που ξεκινά από το σινεμά, και εξαπλώνεται σε άλλες μορφές τέχνης. Όλο αυτό δίνει τροφή για σκέψη στο θεατή, αλλά για να μη μένει μόνο εκεί το θέμα, διοργανώνουμε και καθημερινές συζητήσεις με εκλεκτούς εισηγητές, όπου θα μπορεί ο θεατής εφόσον θέλει, να πάρει το λόγο και να πει και αυτός την άποψή του επάνω στο θέμα της συζήτησης, επάνω στην ουσία του πράγματος. Όσον αφορά την αντίδραση της ελληνικής διανομής, δεν είναι κάτι που με απασχολεί. Είναι άλλος χώρος, δε διασταυρωνόμαστε.
Σε τι επίπεδα είναι το budget της ταινίας «Α» ; Είναι ο μόνος τρόπος να γυριστεί σήμερα μια ανεξάρτητη ταινία στην Ελλάδα;
Στη σελίδα μας στο Indiegogo έχουμε κοινοποιήσει τη σύνοψη του προϋπολογισμού μας, ο οποίος είναι το 1/8 του προϋπολογισμού του καφέ μιας ταινίας του Ταραντίνο (ίσως και λιγότερο). Δε μπορώ να φανταστώ με ποιο τρόπο θα μπορούσα εγώ προσωπικά να κάνω μια ταινία με μεγαλύτερο προϋπολογισμό και να παραμείνω ρεαλιστής. Γιατί δε μπορώ να περιμένω χρόνια και χρόνια γυρνώντας σε γραφεία και co-production markets προκειμένου να βρεθούν τα πολλά λεφτά. Μια ταινία παίρνει χρόνο για να γίνει. Πολύ χρόνο. Δεν αντέχω να περιμένω και επιπλέον χρόνια για να βρεθούν τα λεφτά. Δε θα με αφορά τότε. Θα έχει παλιώσει. Θα έχει παρέλθει μέσα μου. Για το λόγο αυτό την κάνω όπως μπορώ με τα λεφτά που μπορώ να βρω, και επειδή όλοι οι συνεργάτες μου είναι καταπληκτικοί στη δουλειά τους, μπορούμε με τον ταπεινό προϋπολογισμό μας να δημιουργήσουμε κάτι που «κανονικά» θα κόστιζε τα τριπλάσια.
Η πρωταγωνίστρια του "Α" Σεραφίτα Γρηγοριάδου
Το σενάριο είναι βασισμένο στον μύθο της Αντιγόνης. Που επικεντρώνεις το σενάριο σου; Προς τα που έχει για σένα νόημα να στραφεί μια σύγχρονη εκδοχή της Αντιγόνης στην Ελλάδα του 2013;
Η Αντιγόνη που με αφορά, είναι η Αντιγόνη της προσωπικής ευθύνης και η Αντιγόνη που έχει ξεχάσει τον ίδιο της τον εαυτό. Στο μύθο βλέπουμε την Αντιγόνη «έτοιμη». Έχει πάρει την απόφασή της και αυτό που μένει είναι να την υλοποιήσει. Η δικιά μας Αντιγόνη, η «Α», όχι απλώς δεν έχει πάρει καμία απόφαση, αλλά είναι στην ακριβώς αντίπερα όχθη, ζώντας στο μικρόκοσμό της, κλείνοντας τα μάτια στη ζοφερή πραγματικότητα που υπάρχει έξω από τους τέσσερις τοίχους του σπιτιού της. Οι καταστάσεις όμως θα την αναγκάσουν να πάρει θέση. Έτσι και σήμερα, ο αόρατος Κρέοντας που έχει εισβάλλει στις ζωές μας, έχει ακινητοποιήσει την πλειοψηφία του κόσμου, σπέρνοντας φόβο προς όλες τις κατευθύνσεις. H ασφυκτική πίεση του Κρέοντα (ο οποίος σήμερα λέγεται οικονομικός δείκτης), παραλύει τη συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου μέσω του φόβου, αλλά μπορεί να έχει και το αντίθετο αποτέλεσμα. Μπορεί να κάνει μια Αντιγόνη, έναν Αντώνη, ένα Φώτη και μια Γεωργία, στο σημείο να σηκωθούν και να πουν «Όχι! Αυτό είναι άδικο. Αυτό είναι αφύσικο. Αυτό είναι απάνθρωπο» . Να αναγκάσει δηλαδή τον καθένα να συνειδητοποιήσει την προσωπική του ευθύνη για τα κοινά και να τον κάνει ενεργό πολίτη και όχι παθητικό δέκτη άδικων αποφάσεων. Αυτή είναι η εκδοχή του μύθου που με ενδιαφέρει.
Ο σκηνοθέτης Στάθης Αθανασίου
σχόλια