Η ιστορία, που ακολουθεί, είναι πέρα ως πέρα αληθινή, αλλά και ενδεικτική της κατάστασης, που επικρατεί στην κοινωνία και τη χώρα μας…
Την Παρασκευή 15 Ιουνίου 2012 γύρω στις 11:00 π.μ. αυτοκίνητο κινείτο επί της οδού Κηφισίας με κατεύθυνση την Κηφισιά.
Στο ύψος μεταξύ των φαναριών του Κολεγίου και της γέφυρας «Σίδερα Χαλανδρίου» μαύρο τζιπ AUDI Q7 με πινακίδες του πριγκιπάτου του Μονακό, και ενώ έτρεχε με ιλιγγιώδη ταχύτητα, έκανε επικίνδυνη προσπέραση και ριψοκίνδυνο ελιγμό (κοινώς σφήνα), ρισκάροντας πρόσκρουση.
Στην απλή χειρονομία του οδηγού του πρώτου οχήματος, «Μα καλά τι κάνεις;», ο δεύτερος έστρεψε το αυτοκίνητο του σε κάθετη τροχιά προς τον άξονα της λεωφόρου με μοναδικό σκοπό να ανακόψει τη δίοδο του οχήματος του διαμαρτυρομένου οδηγού, πράγμα που και πέτυχε.
Περιττό να ειπωθεί δε, ότι όλα αυτά έλαβαν χώρα σε μιαν ώρα, που η πυκνότητα ροής της Κηφισίας είναι τέτοια, ώστε ήταν απολύτως πιθανή η πρόκληση πολλαπλού ατυχήματος…
Με την ακινητοποίηση των δύο τροχοφόρων και προτού ο πρώτος οδηγός συνέλθει από τον αιφνιδιασμό, ένας υπερβολικά θεριακλωμένος μοτοσικλετιστής με ξυρισμένο κρανίο και μαύρο γυαλί, ο οποίος και ακολουθούσε, όρμησε προς το παράθυρο του οδηγού, άρπαξε το τιμόνι του αυτοκινήτου και κραύγασε κάμποσες φορές: «Κοίτα μπροστά ρε!».
Στην ψύχραιμη δε ερώτηση του απειλουμένου πολίτη: «Τι κάνετε κύριε;», αυτός εξακολούθησε να χειρονομεί και να ωρύεται απειλητικά…
Ο οδηγός του μαύρου τζιπ στο μεταξύ εξακολουθούσε να βρίσκεται μέσα στο αυτοκίνητό του, καλυπτόμενος πίσω από την προστασία φιμέ τζαμιών… Το μόνο, που μπορούσε να διακρίνει ο φοβεριζόμενος πολίτης, ήταν η έξαλλη σκιά ενός ατόμου σχετικά νεαρής ηλικίας…
Κάποια στιγμή και καθώς ο σωματοφύλακας αντιλήφθηκε, ότι δεν υπήρχε αιτία ξυλοδαρμού(…), διέταξε τον οδηγό να φύγει, παρόλο που το όχημα του αφεντικού έκλεινε τη δίοδο.
Ο απειλούμενος προσπάθησε να ξεκινήσει παρακάμπτοντας το AUDI. Και πάλι όμως ο κρυπτόμενος οδηγός πάτησε γκάζι στριμώχνοντας επικίνδυνα και τελικά κλείνοντας κάθε διέξοδο.
Τώρα άλλος μοτοσικλετιστής επίσης σωματώδης, πλησίασε τον αποκλεισμένο και με μια έκφραση συγκατάβασης είπε: «Σας παρακαλώ μη δώσετε συνέχεια», φωνάζοντας παράλληλα στο «αφεντικό», «Φύγε, φύγε!».
Ο έξαλλος οδηγός του με πινακίδες Μονακό τζιπ υπάκουσε και έδωσε τέλος στην πρόστυχη επίδειξη δύναμης, αφήνοντας σύξυλους στην Κηφισίας θύμα και μάρτυρες…
Αυτό το περιστατικό, όπως και τόσα άλλα, είναι απλές, αλλά σαφείς ενδείξεις της διαλυτικής πορείας μιας κοινωνίας, όπου το κράτος έχει αφήσει πλέον κενό πεδίο δράσης στην αυθαιρεσία και την αλητεία.
Γιατί, πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηρισθεί ο συνωστισμός τόσων «σωματοφυλάκων» σε μια χώρα του μεγέθους της Ελλάδας, οι οποίοι διαρκώς και καθημερινά καταπατούν με εντολή των αφεντικών τους τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των απλών πολιτών, εκχυδαϊζοντας την αισθητική, αναιρώντας και ξεφτιλίζοντας θεσμούς και λειτουργίες.
Πώς αλλιώς μπορεί να ερμηνεύσει κάποιος το φαινόμενο «συμμοριοποίησης» της καθημερινότητας, όπου τραμπούκοι διατρέχουν σχεδόν κάθε εκδήλωση της κοινωνικής ζωής και οι οποίοι με βεβαιότητα αλλοιώνουν τρομοκρατώντας την ελεύθερη βούληση κάθε ατόμου. Ετυμολογικά και μόνο η καταγωγή της λέξης «μπράβος» από το λατινικό barbarus σηματοδοτεί ακριβώς τη βαρβαρότητα, που έχει επιτραπεί να επικρατήσει στη ζωή του Έλληνα.
Και ας μη διανοηθεί κανείς να αγνοήσει την καταφανέστατη σχέση του φαινομένου της Χρυσής Αυγής με την ύπαρξη και τη «λογική» της παρουσίας τόσων ταραχοποιών σε μια χώρα με τα προβλήματα της δικής μας. Διότι ελάχιστοι από αυτούς εκτελούν καθήκοντα προστασίας των (κατ’ ευφημισμό στην πλειονότητά τους) υψηλών προσώπων.
Οι περισσότεροι υπηρετούν το χυδαίο, το προκλητικό, το παράνομο, τις ξιπασμένες φιλοδοξίες συμπλεγματικών ανεγκέφαλων, που από τύχη ή αμφιβόλου ηθικής συνήθως δραστηριότητες βρέθηκαν με πέντε δεκάρες.
Γιατί σίγουρα κανένας αξιοπρεπής άνθρωπος, ο οποίος απέκτησε τον πλούτο του με μόχθο, δεν επιτρέπει στη νοημοσύνη και την προσωπικότητά του να εξευτελίζεται, ευτελίζοντας συνάμα τις αρχές του στο κτηνώδες μιας διαλυόμενης κοινωνίας. Οι πραγματικοί στυλοβάτες της πατρίδας μας δίδαξαν πάντα το μεγαλείο, τη συντροφικότητα, την υπερβατικότητα, συμμορφώθηκαν και καλλιέργησαν την ισονομία και τη δικαιοσύνη.
Γόνοι, πραγματικοί «υπόγονοι» μιας αρρωστημένης και τελικά διεφθαρμένης ελίτ, που στην κυριολεξία είναι σπιθαμιαία παρασιτικά στοιχεία μιας «αλήτ», έχουν εξελιχθεί σε μια φωνασκούσα μειοψηφία αναίδειας και αχρειότητας, που με το παράδειγμά τους έχουν εκμαυλίσει και ξεχαρβαλώσει την κοινωνία μας.
Άτομα σαν τον χούλιγκαν με το AUDI Q7 με πινακίδες Μονακό (έτσι κι αλλιώς παράνομος…), και με τους «πραιτοριανούς» του έτοιμους ανά πάσα στιγμή να διατρανώσουν και να προστατεύσουν το θρασύδειλο τσαμπουκά, αποτελούν κυριολεκτικά αποβράσματα ενός συνόλου, που παραπαίει στο αισχρό.
Όλοι αυτοί, αν θέλουμε πράγματι να μην ξεπέσουμε σε μια κοινωνία ανομίας και ασυδοσίας, οφείλουν να απομονωθούν και να τεθούν στην απαξίωση του κοινωνικού περιθωρίου. Πρέπει να τους γυρίσουμε την πλάτη μας, να τους βροντοχτυπήσουμε την εξώπορτα! Αλλά και η πολιτεία έχει υποχρέωση να προστατεύσει θεσμούς και πολίτες μπρος στο θέριεμα της αθλιότητας, επιβάλλοντας και εφαρμόζοντας το νομικό πλαίσιο.
Τέλος εμφατικά και αδιαπραγμάτευτα πρέπει να απαιτήσουμε μια κοινωνία ανοιχτή και φωτεινή, μακριά από το σκοτεινό και ύποπτο φιμέ τζαμιών και σωματοφυλάκων…
σχόλια