Ακόμηκαι στην κραταιά Αγγλία; Βεβαίως κιεκεί. Καθημερινά τα κρούσματα ληστειών,διαρρήξεων, κλοπών, παραβιάσεων τουοικογενειακού ασύλου πληθαίνουν στηνκοινωνία της Αλβιόνας. Σιγά σιγά το«λίγο» κυκλώνει το «πολύ», οι νοικοκύρηδεςσυνειδητοποιούν ότι τα σπίτια τους δεναντέχουν στις μοντέρνες επιθέσεις που«παγώνουν» τις κλειδαριές, εξαρθρώνουντα παράθυρα, τρυπούν τοίχους (αρχαίατέχνη η τοιχωρυχία...) προςάγρα χρημάτων και οτιδήποτε ανταλλάξιμουμε λεπτά. Ο φόβος μπορεί να φύλαγε κάποτετα έρημα, τώρα όμως -καθώς η κρίση σφίγγει-οι φοβισμένοι κλέφτες κάνουν το φόβοαπεγνωσμένο δικαίωμα. Το ξέρουμε καλάτο φαινόμενο κι εμείς, καθώς το καθημερινόαστυνομικό δελτίο μας ενημερώνεικαταλεπτώς. Την πληρώνουν κατά κανόναοι μοναχικοί υπερήλικες, τα μικροαστικάσπίτια που μένουν για λίγο αφύλαχτα,όπως άλλωστε και οι βιλάρες στην εξοχή,οι διαμερισματάρες στα προάστια, όποιοοίκημα τέλος πάντων έχει ειδικούςλόγους να φυλάσσεται. Πρόκειται πια γιαένα στρατό καβαλαμάντρας ο οποίος έχειπολλή δουλειά να κάνει. Μπουκάρουννύχτα, φλιτάρουν τους κοιμισμένους,αρπάζουν ό,τι βρουν, και δεν ξεχνούνβέβαια να αφαιρέσουν τα κλειδιά τουαυτοκινήτου που κοιμάται στο πάρκινγκ.
σχόλια