Grace Kelly
(12 Noεμβρίου 1929 – 14 Σεπτεμβρίου 1982)
H μούσα του Χίτσκοκ
«Φυσικά και δεν βλέπω τη ζωή μου ως παραμύθι...». 15 σπάνιες φωτογραφίες της Aμερικανίδας ηθοποιού που γεννήθηκε σαν σήμερα.
[...] Είχαμε στηθεί για μια σκηνή και στεκόμουν εκεί, λίγο μπερδεμένη. Άκουσα μια έντονη φωνή πίσω μου που μου φώναξε «Κυρία Kelly, τι νομίζετε ότι κάνετε;». Γύρισα προς το μέρος του και απάντησα «Προσπαθώ να καταλάβω που θα κοίταζε η Μargot και που θα πήγαινε μετά από αυτή τη σκηνή». Και ο Hitchcock μου είπε «Λοιπόν, κυρία Kelly, εάν είχατε διαβάσει σωστά το σενάριό σας, θα γνωρίζατε ότι πρόκειται να κοιτάξει προς αυτήν την κατεύθυνση και μετά να έρθει προς τα εδώ. Δεν διαβάζετε ποτέ τις οδηγίες της σκηνής;». Αυτό με έκανε να νιώσω πολύ άβολα. Αλλά ήταν πάντα εκεί για να σε ξαναβάλει στην ιστορία χωρίς να σκέφτεσαι τι μπορεί είχε προηγηθεί εκτός σκηνής. Κάθε καλός δραματουργός και κάθε καλός σκηνοθέτης θέλουν να σκέφτεσαι την ιστορία στο σύνολό της, κι όχι μόνο το ρόλο σου σ’ αυτήν. Ο Hitchcock ήταν ο πρώτος που πραγματικά μου το έδειξε αυτό και στη συνέχεια μου το έμαθε. Στη σκηνή με το τηλέφωνο, θυμάμαι, χρησιμοποίησα όλα τα κόλπα για να δείξω τη φρίκη, έτσι όπως τα είχα μάθει στη σχολή και έτσι όπως πίστευα ότι κάνω καλά με τα μάτια μου. Αλλά, εκείνος, το μόνο που χρησιμοποίησε στη σκηνή ήταν τα χέρια μου στο τηλέφωνο. Αυτό με πλήγωσε, αλλά μετά με κολάκευσε λέγοντάς μου ότι τα χέρια μου ήταν κι εκείνα πολύ καλοί ηθοποιοί. Αυτό που εννοούσε ήταν ότι η ηθοποιία είναι κάτι περισσότερο από ένα τέχνασμα όπως το να κουνάς με αγωνία τις βλεφαρίδες, και για να κατακτήσεις αυτήν την τέχνη πρέπει να μάθεις να παίζεις με όλο σου το σώμα. Μ’ αυτά τα λόγια του μέσα μου, δούλεψα πολύ σκληρά σε όλες τις ταινίες που έκανα στη συνέχεια.
Απόσπασμα από το βιβλίο High Society: The Life of Grace Kelly του Donald Spoto, 2009
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 14.9.2017
σχόλια