Όταν άκουσα για πρώτη φορά το Floating Into The Light της Julee Cruise δεν τις ήξερα τις Paris Sisters. Το Floating into the night είναι ένας αριστουργηματικός δίσκος, από τις κορυφαίες στιγμές των ’80s, με μουσική του Badalamenti και στίχους του David Lynch, που συνδέεται απόλυτα με το Twin Peaks γιατί η Julee Cruise εμφανιζόταν σε κάποιες από τις αξέχαστες σκηνές της σειράς να τραγουδάει στο κλαμπ τα "Into the Night", "The Nightingale", "The World Spins", το "Rockin' Back Inside My Heart" και κυρίως το"Falling" -η instrumental version του οποίου ήταν το μουσικό θέμα των τίτλων. Τα 5 από τα 10 τραγούδια του δίσκου χρησιμοποιήθηκαν στο Twin Peaks, το “Mysteries of Love” ήταν το πρώτο τραγούδι που έγραψαν οι Bandalamenti/Lynch και είπε η Julee Cruise για το soundtrack του Blue Velvet, ενώ είχε και άλλα τέσσερα στο ίδιο ακριβώς κλίμα που τον έκανε τον απόλυτο dream pop δίσκο. Ατμοσφαιρικός, αγαπησιάρικος, με έναν επαναλαμβανόμενο τόνο που γίνεται εθιστικός και δεν θέλεις να τελειώσει ποτέ. Ούτε ξέρω πόσες φορές τον είχα ακούσει απανωτά, ξύπναγα και κοιμόμουν με αυτόν, ήξερα κάθε νότα και κάθε ανάσα της Julee και ήταν και ένας από τους λόγους που το Twin Peaks ήταν πάντα ψηλά στη λίστα με τις σειρές που θεωρούσα κορυφαίες, παρόλο που ο Lynch δεν ήταν ποτέ αγαπημένος μου σκηνοθέτης.
Ξανακυκλοφόρησε πριν από ένα χρόνο περίπου σε μια πολύ καλής ποιότητας ανατύπωση σε LP και με την ευκαιρία τον ξανάκουσα, αλλά αυτή τη φορά ήξερα καλά τις Paris Sisters και τα sessions τους με τον Phil Spector. Και ήταν αναπόφευκτη η σύγκριση. Μπορεί να μην τις κόπιαραν, αλλά σίγουρα τις είχαν στο μυαλό τους όταν έγραφαν τα κομμάτια του Floating into the Light. Και αν προσέξεις, η Julee Cruise «μιμείται» την Πρισίλα ακόμα και στο στυλ.
Ποιες ήταν οι Paris Sisters; Ένα τρίο από το Σαν Φρανσίσκο, αδελφές και κόρες μιας σοπράνο που παράτησε την καριέρα της και αφοσιώθηκε στις κόρες της. Τους έμαθε χορό, ακροβατικά και τραγούδι και άρχισε από μικρά παιδιά να τις περιφέρει από τον έναν διαγωνισμό ταλέντων στον άλλο και από πανηγύρια μέχρι θεατρικές σκηνές, μέχρι που έφτασαν στο Λας Βέγκας, την Αγγλία, τον Καναδά, το Μεξικό και την Ασία.
Όταν τις ανέλαβε o Phil Spector οι Paris Sisters ήταν στο τραγούδι σχεδόν μια δεκαετία και είχαν ηχογραφήσει για διάφορες εταιρίες, χωρίς επιτυχία. Ήταν 1961 και ο μέντοράς του Phil, ο Lester Sill, τις είχε υπογράψει μόλις στην εταιρία του, την Gregmark, έτσι του ζήτησε να γράψει μερικά κομμάτια στο στυλ της μεγάλης επιτυχίας που είχε κάνει με τους Teddy Bears, το “To Know Him is To Love Him”. Μπήκαν στο στούντιο και ηχογράφησαν συνολικά 10 τραγούδια που κυκλοφόρησαν σε πέντε 7ιντσα 45άρια δισκάκια, πριν ακόμα τελειοποιήσει το wall of sound, τον ήχο με τον οποίο αργότερα θα μεγαλουργούσε -με απίθανα ποπ κομμάτια που τον έκαναν διάσημο με τις Crystals, τις Ronettes και όλους τους άλλους. Οι Paris Sisters ήταν το πρώτο γυναικείο γκρουπ που μεταμόρφωσε και τους χάρισε και μια επιτυχία με το I Love How You Love Me, την μοναδική Top-5 επιτυχία που είχαν στην καριέρα τους. Ο Phil Spector άλλαξε και τον τρόπο που τραγουδούσαν, έβαλε την Πρισίλα Πάρις μπροστά, δίνοντάς της τα κύρια φωνητικά και τις άλλες δύο αδερφές -Σερέλ και Άλμπεθ- πίσω, να της κάνουν backing vocals, κάνοντας απίστευτα σέξι το αποτέλεσμα. Η Πρισίλα τραγουδούσε με έναν χαλαρό τρόπο που ήταν στα όρια της βαρεμάρας και ανεβοκατέβαινε στις νότες χωρίς καμία έξαρση, δίνοντας την εντύπωση ότι πλήττει, αλλά μετέτρεπε σε κουλ μελωδίες τραγούδια που είχαν ελάχιστους στίχους και έκανε ακόμα και σαχλοτράγουδα να ακούγονται φουλ στο συναίσθημα. Ο διακριτικός τρόπος που τραγουδούσε πάνω από λεπτεπίλεπτες μελωδίες -που σου έδινε την εντύπωση ότι μέχρι το τέλος του τραγουδιού θα ξεψυχούσε λιώνοντας- έγινε σχολή στα ’60s, αλλά όχι στα γκρουπ που ανέλαβε ο Phil Spector στη συνέχεια. Ο ήχος του έγινε πολύ πιο δυναμικός. Η Julee Cruise να φαίνεται να έχει πατήσει εντελώς πάνω στον τρόπο της Πρισίλας (σε αυτόν τον συνδυασμό ’50s μελωδίας και ’60s έγχορδων και αρμονιών) για όλα τα κομμάτια του Floating Into The Night.
Το "What Am I To Do" (το τραγούδι πάνω) το είπαν σε μια νεανική ταινία του 1962, το It's Trad Dad!, για αυτό και υπάρχει σε τέτοια εκπληκτική ποιότητα στο YouTube.
Ο Phil Spector ετοίμαζε μαζί τους άλμπουμ αλλά δεν κυκλοφόρησε ποτέ, για λόγους που είναι άγνωστοι. Μάλλον δεν τα βρήκαν με τον Lester Sill στα οικονομικά (ο Spector είχε ήδη αρχίσει να γίνεται «χρυσορυχείο»). Είναι από τους δίσκους που πολύς κόσμος εύχεται να βρεθούν τα sessions και να κυκλοφορήσουν, από τους μυθικούς στην ιστορία της ροκ.
Για την ιστορία επίσης: Όταν ο David Lynch ετοίμαζε το soundtrack για το Blue Velvet ήθελε το Song to the Siren του Tim Buckley στην εκτέλεση των This Mortal Coil για μια από τις σκηνές-κλειδιά της ταινίας. Τα δικαιώματα όμως ήταν πολύ ακριβά, έτσι πρότεινε στον Badalamenti να γράψει ένα τραγούδι στο ίδιο στυλ στο οποίο ο Lynch έγραψε τους στίχους. Η Julee Cruise είχε συνεργαστεί με τον συνθέτη σε μια παράσταση στη Νέα Υόρκη και θεώρησε ότι ταίριαζε στη φωνή της. Το αποτέλεσμα ήταν το Mysteries of Love, ένα από τα τραγούδια που σημάδεψαν την ταινία (αν και την παράσταση είχε κλέψει το In Dreams του Roy Orbison σε μια καταπληκτική σκηνή με τον Dean Stockwell).
Όσο για τις Paris Sisters, η Πρισίλα γλίστησε κι έπεσε απ' τη σκάλα -μέσα στο σπίτι της- το Μάρτιο του 2004 και σκοτώθηκε. Η Αλμπεθ πέθανε το Δεκέμβριο του 2014. Ήταν 79.
