Μαύρα πανιά στο διπλανό κτίριο του Δημαρχείου /έκθεση τέχνης /κανείς μέσα/ δυο πλαστικές καρέκλες και ροζ φωτισμός/ απ έξω ένα χαρτί κολλημένο/ ερωτήσεις που απευθύνονται στο κοινό / Εχεις απατήσει ποτέ ;/ Εχεις νιώσει ότι αδικείς ;/Εχεις πει ποτέ ψέματα ;/Εχεις αγαπήσει αληθινά ;/Εχεις ευθύνες για όλο αυτό που συμβαίνει στον πλανήτη ;/Στο τέλος σημειώνει .Αν απαντήσεις όχι σε όλες τις ερωτήσεις άνοιξε την πόρτα/ Ηλίθιος είμαι ;/Φυσικά και πάω να ανοίξω την πόρτα/ Η πόρτα δεν ανοίγει/ Α γι αυτό δεν είναι κανείς μέσα σκέφτομαι/ Στο τέλος το κείμενο σημειώνει με ψιλά γράμματα «Ψεύτη ,πήγες να ανοίξεις την πόρτα.Έλα την επόμενη φορά που θα είσαι περισσότερο ειλικρινής !/Αγαπημένο καυτό ελληνικό καλοκαίρι /Όλα στο φως /Όλα τα καλλιτεχνικά πνεύματα ελεύθερα
Δες λέω στον Χ/ Μια καινούρια φωνή στην μικρή μας πολιτεία/ Ο Χ κουνάει το κεφάλι και προσπαθεί να καταπιεί την πίτα –γύρο / «επιτέλους καινούρια πράγματα συμβαίνουν εκεί έξω» συνεχίζω / η τέχνη μας έχει πάρει στην αγκαλιά της και μας κουνάει σαν μωρά/ η τέχνη είναι η μητέρα μας /μπορείς να το δείς ;/ο Χ με κοιτάζει με βλέμμά απορίας «φίλε, καμία σχέση με την «Πίτα του Παππού» αυτή εδώ τσακίζει το σουβλάκι είναι τέλειο»/Άσχετε /σκέφτομαι/ ποτέ δεν θα καταλάβεις το μεγαλείο της τέχνης
Μετά από λίγο συναντούμε την Μ/ κάθετε σε ένα από τα τραπεζάκια του πεζόδρομου/ το καινούριο μαγαζί ,παράνομα έχει βάλει τραπέζια /το βράδυ τα βάζουν /το πρωί τα μαζεύει η αστυνομία /το βράδυ τα ξαναβάζουν και πάει λέγοντας/ μας λέει να καθίσουμε/ καθόμαστε/ σκέφτομαι ότι σε λίγο ,θα μαζεύει η κλούβα τους θαμώνες μαζί με τα τραπέζια/ η Μ μου λέει να μην ανησυχώ /είναι το καινούριο εναλλακτικό μέρος στην πόλη(ξέρεις όταν λέμε εναλλακτικό εννοούμε εδώ να ακούγεται the White Stripes και Δέσποινα Ολυμπίου, δίπλα στα καφάσια των μανάβηδων) διότι ο ιδιοκτήτης τα «δίνει» χοντρά/ οπότε κίνδυνος δεν υπάρχει /απολαμβάνουμε το ποτό μας μακριά «από την πλέμπα της παραλίας»/ταυτόχρονα ακούμε τις κατάρες των περαστικών γιατί τους κλείνουμε τον δρόμο/ μα τι θέλουν και μας ταράζουν «οι άσχετοι» στην μικρή μας πολιτεία; /σίγουρα αυτό το μέρος δεν μας χωρά όλους
Η ώρα περνά /την θέση της Δέσποινας Ολυμπίου ,έχει πάρει τώρα η Madonna με το holiday και έτσι όπως πάει θα ακολουθήσει η Έφη Θώδη /η Μ δεν σταματά να μιλά /ακούσατε για το street fashion event που έγινε την προηγούμενη Τετάρτη;/τρείς άνθρωποι κουνάμε ταυτόχρονα αρνητικά το κεφάλι/τι ακριβώς είναι αυτό ;/την ρωτάμε/ Α-ΣΧΕ-ΤΟΙ/ φωνάζει ταραγμένη /γίνονται τόσα πράγματα στην μικρή μας πολιτεία και εσείς κοιμάστε ;/ Την προηγούμενη Τετάρτη ,πέντε από τα μεγαλύτερα κομμωτήρια του νομού ένωσαν τις δυνάμεις τους , σε ένα συγκλονιστικό event/παρουσίασαν τις δημιουργίες τους κάτω από τους ήχους δυνατής ροκ μουσικής /υπήρχαν κομμωτές που ταυτόχρονα κούρευαν πέντε ανθρώπους !/Την κοιτάζω σαν χαμένος /συνεχίζει/ γίνονται τόσα πολλά και δεν τα παίρνουμε είδηση/ στην πλατεία χθές είχε έκθεση βιβλίου. Πήρα το «Ιούδας φιλούσε υπέροχα» και Τις Μάγισσες της Σμύρνης μαζί με την τράπουλα στην τιμή των 30 Ευρώ!/Γίνονται εκπτώσεις και στα βιβλία δεν είναι φοβερό ; μας ρωτάει αλλά απάντηση δεν παίρνει/ Οι υπόλοιποι την κοιτάμε σαν «κάτι να μας έριξαν στην πορτοκαλάδα» που θα έλεγε και η μαμά μας πριν 15 χρόνια/ Απλώνεται αυτή η «δύσκολη» σιωπή , που στοιχειώνει καμιά φορά τις παρέες
Η σιωπή κρατά πολύ λίγο /ένα ταξί φρενάρει δίπλα μας και βγαίνει από μέσα η Κ/ Φαίνεται ταραγμένη/ Πλησιάζει το τραπέζι μας / Μα τι έχεις της λέει η Μ ;/Δεν ήσουν στο Κάστρο για την «Μήδεια» του Μπόστ / Τι έχεις πάθει ;/Παιδιά ένα ποτήρι νερό και θα σας τα πω/ Πίνει /Ακούστε τι έγινε/ Κάθισα σε μια από τις πλαστικές καρέκλες των πρώτων σειρών και περίμενα να αρχίσει η παράσταση /Είχε πάρα πολύ κόσμο/Ξαφνικά σαν κάποιος να έδωσε το σύνθημα/Αυτοί που καθόντουσαν στις πίσω σειρές έπαιρναν τις καρέκλες και προσπαθούσαν να βρουν καλύτερη θέση μπροστά /Δεν υπήρχε κανείς να τους σταματήσει /Γριές ούρλιαζαν /παιδιά έπεφταν κάτω /άντρες πιάστηκαν στα χέρια/ Και η Μήδεια τι έγινε ;/Σηκώθηκα και έφυγα δεν ξέρω τι έγινε με την παράσταση/ Χριστέ μου ,ποτέ δεν είχα ζήσει τέτοια «πείνα» για πολιτισμό στην μικρή μας πολιτεία σκέφτομαι καθώς η Κ συνεχίζει την συγκλονιστική περιγραφή του μπάχαλου
Στον δρόμο της επιστροφής για το σπίτι περνάμε από παραλία /Η ποντιακή βραδιά μόλις έχει τελειώσει / πρέπει να ήταν επιτυχημένη γιατί υπάρχουν κάτω πολλά κουτάκια μπύρας /θα είχε πολύ κόσμο /πιο κάτω ένας «καλλιτέχνης του δρόμου» είναι ντυμένος με μαύρα ρούχα από την κορυφή ως τα νύχια/ακόμα και το πρόσωπο είναι κρυμμένο πίσω από μια μαύρη μάσκα/ Πετάει κάτι σπαθιά στον αέρα και ο κόσμος τον επιδοκιμάζει /Ήταν και χθες μας λέει η Μ ,είναι από Ιταλία /Γίνονται τόσα πράγματα επαναλαμβάνει. Λίγοι τα παίρνουμε χαμπάρι
Αργότερα στο σπίτι ξεφυλλίζω το φυλλάδιο ,με τις πολιτιστικές εκδηλώσεις/Ρίχνω δίκιο στην Μ/γίνονται τόσα πολλά / από εκθέσεις «Αγιογραφίας και Ζωγραφικής» σε συνεργασία με την Μητρόπολη της περιοχής μέχρι φεστιβάλ Φιλαρμονικής/Είναι τόσα πολλά /Θα προλάβουμε να είμαστε παρόν σε όλα ;/ Θα προλάβουμε να πάρουμε τις σωστές δόσεις πολιτισμού ;/Σας αφήνω πρέπει να τρέξω….
σχόλια