Οι επιθέσεις με γκαζάκια στους δημοσιογράφους το μόνο που προσφέρουν, σε μια κοινωνία που προσπαθεί να επαναπροσδιορίσει τον εαυτό της μέσα από την κρίση, είναι αμηχανία. Σαν κοινωνία χρειαζόμαστε κάτι παραπάνω από εκτόνωση και ανομία. Χρειαζόμαστε ανθρώπους που μέσα από τις δράσεις τους να βοηθούν την κοινωνία να πάει ένα βήμα πάρα κάτω και να εμπνέουν αν γίνεται και άλλους ανθρώπους να κάνουν το ίδιο.
Ο τόπος βράζει. Βράζει από ομάδες που έχουν «αντιληφθεί την κρισιμότητα των καιρών» και κάνουν ότι μπορούν. Τις περισσότερες φορές αθόρυβα. Η φωτιά έχει ανάψει μέσα τους εδώ και καιρό και κάνουν ότι μπορούν για να βελτιώσουν την ζωή του διπλανού τους, της γειτονιάς τους, της κοινότητας τους, της πόλης τους.
Όταν λοιπόν, βλέπω σε ένα τέτοιο κόσμο μια προκήρυξη από νέους ανθρώπους να γράφει για το αν «έχουμε αντιληφθεί την κρισιμότητα των καιρών» αναρωτιέμαι και εγώ με την σειρά μου: Αυτοί το έχουν αντιληφθεί;
Και αν το έχουν αντιληφθεί αυτό που βρήκαν να κάνουν είναι επιθέσεις με γκαζάκια σε δημοσιογράφους και έκκληση για απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού;
Λυπάμαι τότε, αλλά αυτοί ζουν σε χειρότερο μικρόκοσμο από «αυτούς που ζουν στο δικό τους μικρόκοσμο και αφήνουν έξω αδιάφορα και προκλητικά όλους τους απόκληρους». Σε ένα μικρόκοσμο ο οποίος το μόνο που ξέρει να κάνει είναι επιθέσεις εκφοβισμού και προκηρύξεις που μέσες- άκρες παπαγαλίζουν αντίστοιχες του παρελθόντος και δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα, σε μια κοινωνία η οποία (αναγκαστικά) θα αλλάξει. Και η αλλαγή δεν θα έρθει από τα γκαζάκια, τους εκφοβισμούς και τις προκηρύξεις. Θα έρθει από ανθρώπους που θέλουν να εφαρμόσουν τις ιδέες τους για ένα καλύτερο κόσμο.
Υ. Γ
Πρόταση: Κάντε μια βόλτα από εδώ που είναι συγκεντρωμένες όλες οι οργανώσεις σε κάθε τομέα που μπορούν να κάνουν τον κόσμο καλύτερο.
σχόλια