(Αφιερωμένο στα αγύριστα κεφάλια)
Τα τύμπανα κρέμονται από το ταβάνι τρυπημένα από μεγάλους φακούς . Τα μακριά μαλλιά του dj πέφτουνε πάνω από την κονσόλα .Τα τραβάει για λίγο πίσω μόνο και μόνο για να δει τον τίτλο του κομματιού από τους αρχαίους δίσκους .Μετά ξανά μπροστά .Το πιστεύεις ;To καινούριο στην μικρή πολιτεία είναι τόσο παλιό που μοιάζει ολόφρεσκο. Έλειπε ένα ροκάδικο .Έλειπε ένα «μνημόσυνο» στο Heavy metal που μάλλον δεν θα πεθάνει ποτέ. Ανάσα .Και ας μην μπορείς να αναπνεύσεις απ τον καπνό .
Επιτέλους άνθρωποι ναυάγια στο μπαρ .Σαν να τους ξέβρασε το κύμα της παραλίας με τα παχουλά παιδιά και τις οικογένειες σφαγεία της γιορτής .Σαν να βρήκαν και αυτοί μια σανίδα σωτηρίας εδώ .Δαρβίνοι που βγήκαν τώρα από τις σπηλιές Μακριά γκρι λίγο αραιωμένα μαλλιά , σκουλαρίκια και δερμάτινα . «Όσο πάει ρε μαλάκα δεν με νοιάζει» . Led Zeppelin και παρατεταμένη εφηβεία. Iron maiden και μπύρες . Cobain και καπνός πάνω απ τα κεριά.
Ακόμα αυτή η μουσική φυλή κρατάει κάτι απ τον ρομαντισμό παλαιότερων εποχών .Όλα κάνουν τον κύκλο τους αλλά αυτοί σαν παιδιά που θέλουν να γίνει το δικό τους επιμένουν . Οι « για πάντα μεταλάδες» είναι οι τελευταίοι ρομαντικοί .Ακόμα και το 2009 το παλιό τους φαντάζει καινούριο .Ίσως γιατί είναι αυθεντικοί σε μια ψεύτικη εποχή που τα γούστα αλλάζουν κάθε μήνα
Αν και πέρασα ξώφαλτσα απ την φυλή τους , τους συμπαθώ. Πίνω μια μπύρα στην υγειά τους και βουλιάζω μαζί τους στο δικό μου ναυάγιο…
σχόλια