Η στήλη «Οι Αθηναίοι» είναι η πιο τολμηρή , στήλη της lifo.Αγνοώντας την καταγωγή των ανθρώπων που παρουσιάζει , όρισε , μέσω των συνεντεύξεων ως Αθηναίο τον άνθρωπο που μένει χρόνια στην πρωτεύουσα και με την δράση του διαμορφώνει την νέα εικόνα της πόλης.
Μπορεί να είναι ένας dj που γεννήθηκε στο Λουτράκι και τώρα κάνει καριέρα στο Βερολίνο ή μια μετανάστρια που έμαθε την ελληνική γλώσσα βλέποντας σαπουνόπερες στην τηλεόραση. Δεν έχει σημασία. Αυτό που ενώνει τα πρόσωπα είναι η προσπάθεια τους να δημιουργήσουν στην Αθήνα ,να πάνε τα πράγματα ένα βήμα παρακάτω , να δώσουν ένα κομμάτι του εαυτού τους.
Έχοντας περάσει χρόνια με ανθρώπους που προσπαθούν να σε πείσουν ότι είναι Αθηναίοι , καθώς λένε το ποίημα «η μαμά γεννήθηκε στην Ήπειρο ο μπαμπάς στη Νάξο έχουν όμως χρόνια στην Αθήνα ,αλλά την σιχαίνονται γιατί η ζωή έχει γίνει αφόρητη εδώ πέρα βέβαια τι να κάνουμε οι δουλειές είναι εδώ» ,ένιωσα ένα αίσθημα ανακούφισης όταν πρωτοείδα την στήλη.
Ήταν σαν να έλεγε σε αυτούς τους τύπους :Δημιούργησε ή φύγε τέλος πάντων αλλά μην μας τρελαίνεις με την κλάψα.
Η στήλη έχει και κάτι άλλο σημαντικό να επιδείξει . Την αδιαφορία της για τους «αλά Χατζηφωτίου τύπους». Δηλαδή για τους αστούς που ζουν σε ένα αποστειρωμένο περιβάλλον νοσταλγώντας τις μέρες «που άκουγες μόνο ελληνικά στην πλατεία και οι αυλές μύριζαν γιασεμί ». Χρόνια ολόκληρα στο υποσυνείδητο του κόσμου ,έχει περάσει η εικόνα του «κομψού κουστουμαρισμένου με το μαντήλι» ως πρότυπο αστικής ευημερίας.
Κάποιοι ήρθαν να πουν :Έλεος περνάνε και άλλοι καλά στην Αθήνα και ας μην κάνουν παρέα με τους Ζαμπούνηδες αυτού του κόσμου
Υ.Γ
Τι σημασία έχουν οι τίτλοι ;Αθηναίοι ,επαρχιώτες κουβέντα να γίνεται. Το πόσο καλά αισθάνεται ο άνθρωπος στο περιβάλλον που ζει μετράει
σχόλια