Την παρακάτω ιστορία μού την αφηγήθηκε ο τροβαδούρος - παραμυθάς Λουδοβίκος των Ανωγείων σε ένα πέρασμα μου από τα μέρη του προ 5ετίας. Γνωστός για το χιούμορ του, ο Λουδοβίκος κατάφερε να αναστατώσει τους συγχωριανούς του, αλλά την καλύτερη ατάκα την είπε, όπως θα διαβάσετε, ένας γέροντας:
Στην καρδιά του χειμώνα με τα Ανώγεια σκεπασμένα από χιόνι και με -5 βαθμούς έξω, μπαίνει ο Λουδοβίκος στο καφενείο του χωριού. Όλοι ζεσταίνονταν γύρω από την ξυλόσομπα. Έχοντας ηχογραφήσει ο ίδιος τζιτζίκια σε οίστρο, πάει στον καφετζή και του λέει να παίξει την κασέτα. Ξαφνικά από τα ηχεία μέσα και από τα μεγάφωνα έξω, αρχίζουν να ακούγονται τζιτζίκια - η απόλυτη αντίθεση με την παγωνιά. Αρχίζουν ένας - ένας οι θαμώνες να κοιτιούνται και να αναρωτιούνται τι συμβαίνει. Ένας γέροντας υπερήλικας σηκώνει το κεφάλι από τη μαγκούρα του, αναστενάζει και λέει: Ε ρε τι μας κάναν τα τσερνομπίλια! Τι άλλο θα δουμ' ακόμη...
σχόλια