________________
1.

Γιατί να νιώθω συνέχεια ότι δεν είμαι αρκετά καλή;- lostandnotfound

Αν και δεν κατάλαβα αν εννοείς «αρκετά καλή σε κάτι» ή «αρκετά καλός άνθρωπος», μέχρι ενός σημείου, είναι κάτι θετικό, γιατί αλλιώς θα ήσουν ο Kanye West. Επίσης είναι και κάτι που σίγουρα ισχύει – μπορείς να γίνεις καλύτερη και σε ό,τι προσπαθείς, μπορείς να γίνεις και καλύτερος άνθρωπος.

Αν αυτή η σκέψη όμως σε κάνει να μη σέβεσαι τον εαυτό σου, ή σε κάνει υποχωρητική στα καπρίτσια των άλλων, τότε έχεις περάσει τα όρια της γόνιμης αμφιβολίας. Υπάρχουν άνθρωποι στη ζωή σου που θεωρείς ότι έχουν φτάσει εκεί που θα ήθελες; Έχεις στο μυαλό σου μια ξεκάθαρη ιδέα του τι σημαίνει «αρκετά καλή»; Είσαι έτοιμη να δεχτείς ότι πάντα θα μπορούσες να είσαι και καλύτερη; Το «γιατί» είναι κάτι που μπορείς να απαντήσεις μόνο εσύ μετά από πολλή σκέψη, μετά από ενθάρρυνση και ίσως και με κάποια βοήθεια.

________________
2.

"Έχεις πει, αν κατάλαβα καλά, ότι οι άνθρωποι μας φέρονται άσχημα, αδιάφορα, εγωιστικά κλπ επειδή τους το επιτρέπουμε, και συμφωνώ μαζί σου. Η ερώτησή μου λοιπόν, και ρωτάω επειδή θέλω πραγματικά και σοβαρά να μάθω, είναι : με ποιόν/ους τρόπο/ους, να μην αφήνεις κάποιον να σου συμπεριφέρεται με τρόπο/ους που δεν θες, σε ασήμαντα αλλά και σημαντικά θέματα και σε σχέσεις πάσης φύσεως; Δηλαδή, πώς γίνεται αυτό.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων :)"

Για να το κάνω πιο συγκεκριμένο, δεν είναι 100% στο χέρι μας το πώς θα μας φερθεί ο άλλος, όμως κανείς δεν έχει μονοδιάστατο χαρακτήρα, οπότε αν μας φέρονται άσχημα, αξίζει να ασχοληθούμε με το αν βγάζουμε τον κακό εαυτό του άλλου.

Τον κακό εαυτό του άλλου τον βγάζεις όταν δεν θέτεις τα όρια σου. Τα όριά σου τα ξέρεις πολύ καλά. Ξέρεις πότε αισθάνεσαι ότι σε εκμεταλλεύονται , πότε σου λένε κολακείες ή ψέματα, πότε έχουν υπερβολικές απαιτήσεις και ποιες υποχωρήσεις σε κάνουν να αισθάνεσαι άσχημα με τον εαυτό σου. Όταν συμβαίνει αυτό, τότε πρέπει να βρίσκεις τη δύναμη να λες «όχι» με ψυχραιμία και να μην υποχωρείς με τίποτα. Το ένα είναι πολύ δύσκολο, το άλλο είναι ακόμη πιο δύσκολο, γιατί η παγίδα είναι η εξής: νομίζουμε ότι αν πούμε το «ναι», ο άλλος θα μείνει μαζί μας επειδή φερόμαστε «καλά», ενώ αν πούμε «όχι», θα μας εγκαταλείψουν.

Στην πραγματικότητα, όποιος μένει επειδή λέμε «ναι», το κάνει επειδή του αρέσει να πατάει στο χαλάκι, και όποιος φεύγει με τα «όχι», το κάνει επειδή έτσι κι αλλιώς δεν ενδιαφερόταν ιδιαίτερα. Αυτός που κάθεται μετά τις αρνήσεις, είναι αυτός που σέβεται τα όρια, και αυτός που αξίζει και την προσοχή μας.

________________
3.

το mad men έχει γίνει painful to the eyes. βλέπω τώρα το όγδοο για φέτος και το σταματάω συνεχώς από φόβο ότι o don θα λιώσει στην οθόνη σε ένα μιγμα οίκτου και ντροπής, ενώ σου γράφω. τί θα κάνω θέ μου;;;; τι απίστευτη σειρά!!!- m

Και μόλις τελείωσε, άρχισε το Dexter. Καρδιακούς θα μας κάνουν.

______________
4.

Λατρεύω τις εφημερίδες. Αγαπημένη συνήθεια η Κυριακάτικη εφημερίδα με διπλό ελληνικό. Γιατί κάθε φορά που πιάνω ένα βιβλίο νιώθω ότι θα πάθω ανάφλεξη?- σουβλακοφόνισσα

Γιατί νομίζεις ότι οι εφημερίδες σε αφορούν άμεσα, ενώ τα βιβλία είναι ιστορίες που δεν έχουν να κάνουν με σένα; Γιατί δεν έχεις υπομονή να περιμένεις να αναπτυχθεί μια ιστορία μέσα από πολλές σελίδες και τα σφηνάκια πληροφορίας δίνουν την ψευδαίσθηση ότι δεν χάνεις το χρόνο σου; Μήπως δεν συγκρίνονται αυτά τα δύο μεταξύ τους;

______________
5.

"Αγαπητή Α, μπα,
γιατί ποτέ με παντελόνι στα αεροπλάνα?? φιλιά!"- ισπανίδα

Παντελόνι, γιατί όχι, αλλά φαρδύ, για άνεση κινήσεων.

________________
6.

Αγαπητη μας,ξερεις κατα ποσο παιζει να βρω καποια δουλεια στη Δανια χωρις να ξερω την γλωσσα?Αγγλικα μιλαω πολυ καλα.Με εχουν δεχτει σε ενα μεταπτυχιακο που με ενδιαφερει πολυ αλλα τα χρηματα που εχω αντε να μου βγαλουν το πρωτο 2 μηνο... δεν εχει διδακτρα,αλλα η ζωη εκει ειναι πανακριβη απ οτι μαθαινω.Αν καποιος απο την παρεα εχει σχετικη εμπειρια,καθε συμβουλη ευπροσδεκτη.- Ενα_για_Δαν(ε)ια

Παιδιά, κανείς;

________________
7.

"τι να κανω με τη ρυτιδα ""διαβάσματος""που δεν λέει να φύγει απο το μετωπό μου δίπλά στο ματι??
botox?- γκρινιάρα

Πώς γίνεται να βρίσκεται και στο μέτωπο, και δίπλα στο μάτι;

________________
8.

"Όταν τα windows είχαν το πλήκτρο "Start", πάρα πολλοί έλεγαν γιατί υπάρχει και ποιά είναι η λογική να πατήσεις "Start", για να κλείσεις τον υπολογιστή σου και ήταν μάλιστα και ειρωνικοί
Τώρα που με τα windows8 εξαφανίστηκε, διαμαρτύρονται που δεν το βρίσκουν. Γιατί; Είναι η νοσταλγία της έλλειψης και του παρελθόντος; Είναι δείγμα τεχνοσυντηρητισμού;"- Win386

Είναι το ότι δε θέλουμε αλλαγές. Κυρίως όχι αυτές που οδηγούν στο καλύτερο.

________________
9.

Κάνω όλες τις δουλειές του σπιτιού ακόμα και τις 'αντρικές'. Γιατί ο άντρας μου δεν μπορεί να σκοτώσει ούτε ένα μαμούνι και πρέπει να είμαι εγώ η δυνατή που θα βγάλει τη παντόφλα και θα ρίξει το αποφασιστικό χτύπημα; Αν μια μέρα φοβηθώ δηλαδή με κάτι που έρπεται θα πρεπει να φωναξω τον μπαμπά μου;- killthemosquito

Αν δεν πεις στον μπαμπά σου «κάντο εσύ, εγώ δε μπορώ», πάλι εσύ θα το κάνεις.

________________
10.

Πρώτη φορά που γράφω σε άγνωστο για συμβουλή, και αυτό συμβαίνει γιατί μου αρέσει ο τρόπος που απαντάς, συμφωνώ πάντα με τις απόψεις σου και λες πολλές φορές ό,τι θα έλεγα κι εγώ (αλλά πιο ωραία διατυπωμένο... ;)). Στο θέμα μας: Έχω μεγάλη σχέση από μικρή ηλικία (από τα 20, τώρα είμαι 26) και ήμουν πάντοτε απόλυτα πιστή. Με τον φίλο μου τα πάμε πολύ καλά, ερωτικά, συναισθηματικά, επικοινωνιακά. Ταιριάζουμε, γελάμε, το σεξ είναι σούπερ, έχουμε φίλους και δεν καταπιεζόμαστε. Αν τον γνώριζα τώρα πολυ πιθανόν να ήταν ο άνθρωπος με τον οποίο θα περνούσα όλη μου την ζωή. Το θέμα είναι ότι εδώ και 3 χρόνια γνώρισα κάποιον, με τον οποίο φλερτάραμε πάντα πλατωνικά, και δεν μπορώ να σταματήσω να τον σκέφτομαι. Μου έχει κολλήσει. Τον βλέπω περίπου 10 φορές τον χρόνο και είμαι σίγουρη ότι στην πράξη δεν θα ταίριαζα μαζί του το ίδιο όσο με το τωρινό μου αγόρι. Να σημειώσω ότι στην διάρκεια αυτών των χρόνων αυτός έχει αλλάξει διάφορες κοπέλες, ενώ πάντοτε υπήρχε φλερτ μεταξύ μας, απλά δεν έχει γίνει τίποτα γιατί εγώ κρατάω κάποια όρια και δεν είναι στον χαρακτήρα μου το κέρατο και τα ψέμματα (αγχώνομαι, τύψεις κλπ). Το περίεργο είναι ότι όλη αυτή η ιστορία δεν έχει αλλοιώσει το πώς νιώθω για την σχέση μου και εν μέρει πιστεύω ότι απορρέει από το γεγονός ότι είμαι με έναν άνθρωπο από πολύ μικρη, θα ήθελα να ζήσω κι άλλα, αλλά από την άλλη πώς χωρίζεις κάποιον που αγαπάς και είναι μέρος της ζωής σου πια? Η σχέση μου εντωμεταξύ δεν είναι καθόλου ξενέρωτη, έχουμε παρέες, βγαίνουμε (μαζί και χώρια), κάνουμε σεξ πολύ συχνά, δεν τσακωνόμαστε, προσέχουμε την εμφάνισή μας κλπ. Τι κάνω? "Δοκιμάζω" το απαγορευμένο στα κρυφά μπας και μου φύγει? Χωρίζω κι ό,τι βγει? Προσπαθώ να τον ξεχάσω (τον άλλο)? Μένω στις σκέψεις μου? Και, είναι η σκέψη "απάτη"? Συγγνώμη για την έκταση, δεν κάλυψα ούτε το 20% της κατάστασης και φυσικά δεν θα εξαρτήσω την απόφασή μου από ό,τι απαντήσεις εσύ, συμπεθέστατη αλλά άγνωστη σε μένα, Αμπά! Απλά ήθελα μια εξωτερική, αντικειμενική γνώμη! Ευχαριστώ πολύ. :)- Barbarella

Η γνώμη μου είναι ότι τα «άλλα» που φαντάζεσαι ότι σου λείπουν, τα έχεις ζήσει ήδη. Όσα φαντασιώνεσαι ότι σου λείπουν, είτε τα έχεις ήδη, είτε δεν υπάρχουν παρά μόνο σε ταινίες.

Αυτά που πραγματικά σου λείπουν, είναι η χυλόπιτα, η απόρριψη, η ασυνεννοησία, η ασυμβατότητα, η ψευδοκαψούρα, η απογοήτευση και η απομυθοποίηση. Είναι και αυτά βασικά συστατικά της ζωής, αν δεν τα ζήσεις, δεν ξέρεις πόσο πολύτιμος είναι ο άνθρωπος με τον οποίο ταιριάζεις. Αυτή είναι η γνώμη μου.

________________
11.

Γιατί ο ΟΑΕΔ προκηρύσσει συνεχώς θέσεις για νέους ανέργους μέχρι 29 ετών; Οι υπόλοιποι άνεργοι άνω των 30 τι να κάνουν; Να κόψουν τις φλέβες τους; Ή να γίνουν επιχειρηματίες με μηδενικό αρχικό κεφάλαιο και ανύπαρκτο επιχειρηματικό ένστικτο;- Ηλικιωμένη

Αυτοί θα πιάσουν δουλειά στις επιχειρήσεις των ανέργων άνω των 50. Ναι, δεν ξέρω.

________________
12.

"Αγαπητή Α,μπα,
τι είναι τα βιονικά αυτιά? διάβασα το μπλογκ σου αλλά πραγματικά δεν κατάλαβα! :(
φιλια- α,μπαχτυπημένη! "-spiderlover

Ήταν μια διασκεδαστική ασχολία. Εγώ έβαζα μια φωτογραφία που ιδανικά ήταν αστεία από μόνη της, και οι αναγνώστες έγραφαν τη λεζάντα της. Για παράδειγμα, σήμερα βάζω αυτή, και περιμένω λεζάντες στα σχόλια!