6.6 Πέμπτη
Θεωρώ πως μία από τις πιο παρεξηγημένες σαλάτες στον κόσμο είναι το ταμπουλέ. Λίγο πιο έξω από την άκρη της ανατολικής Μεσογείου βγαίνεις και αυτό το αριστουργηματικό πιάτο μετατρέπεται σε ζόμπι. Απλή συνταγή: φρέσκος δυόσμος, μαϊντανός, ντομάτα σε καρέ, κρεμμύδι και πλιγούρι. Λάδι, λεμόνι και μπαχαρικά. Αυτά. Το θέμα δεν είναι τα υλικά, αλλά η δοσολογία. Όπου και να παραγγείλεις ταμπουλέ στην Ελλάδα, θα λάβεις ένα πιάτο με πολύ πλιγούρι και λίγη πρασινάδα. Λάθος. Το ακριβώς αντίθετο πρέπει να συμβαίνει. Πολύς δυόσμος και μαϊντανός, όλα τα άλλα έπονται.
Τα σκέφτομαι όλα αυτά σήμερα, καθώς ψιλοκόβω φρέσκο δυόσμο και μαϊντανό κι έχει μοσχομυρίσει η κουζίνα από αυτούς τους δυο βασιλιάδες της μαγειρικής. Δεν ετοιμάζω, βέβαια, την παραδοσιακή συνταγή, αλλά μια πειραγμένη. Όχι στις βασικές αρετές του ταμπουλέ, αλλά στα υλικά. Μαϊντανός και δυόσμος, οk. Πλιγούρι, ναι. Αλλά μόνο 100 γρ., για ένα μεγάλο μπολ σαλάτας που θα το καλύψεις με ζεστό νερό και θα το αφήσεις να μαλακώσει όσο ψιλοκόβεις τα υπόλοιπα. Φρέσκα κρεμμυδάκια και ραπανάκια κομμένα σε λεπτές φέτες με το μαντολίνο. Αλλά, αντί για καρέ ντομάτας, βάζω φρέσκο μάνγκο κομμένο σε κύβους και κόκκινες καυτερές πιπεριές ψιλοκομμένες. Τελειώνω πάλι με λάδι, λεμόνι, αλάτι και πιπέρι. Όσο την αφήνεις αυτήν τη σαλάτα, τόσο πιο ωραία γίνεται. Ως κύριο πιάτο είναι εξαιρετικό, ειδικά τώρα που ζεσταίνει ο καιρός και έχει αμελητέες θερμίδες. Συνοδεύει άψογα ψητό ψάρι αλλά και λευκό κρέας. Με κάτι τέτοια κάνεις δίαιτα δέκα χρόνια. Άλειψε πίτες αραβικές με λιωμένο βούτυρο, ψήσ' τες στον φούρνο και θρυμμάτισέ τες ελαφρώς. Το καλύτερο συνοδευτικό.
7.6 Παρασκευή
Πηγαίνουμε στο μοναδικό χορτοφαγικό εστιατόριο του κέντρου. Όλο το γυροφέρνω το θέμα με την αποχή από την κρεατοφαγία και όλο αποτυγχάνω. Σήμερα, και αφού έχω δοκιμάσει δυο-τρεις φορές ντελίβερι, κατεβαίνω για φαΐ, Παρασκευή μεσημέρι. Μπορεί να είναι η ιδέα μου, αλλά αυτό το μέρος μου φάνηκε αποφορτισμένο από πολλές νευρώσεις που έχουν τα κανονικά εστιατόρια αυτού του επιπέδου. Έξω κάθονται χαλαρά και τρώνε χαμηλοφώνως. Μέσα, κάπως τα ίδια, ακούγεται μια πολύ συμπαθητική μουσική, στο βάθος ένα παράθυρο ανοιχτό με φυτά στο περβάζι. Καθόμαστε στον καναπέ-τραπέζι.
Από το μενού τίποτα δεν λείπει. Έχω ήδη δοκιμάσει τη χορτοφαγική πίτσα χωρίς τυρί, με λαχανικά και αβοκάντο πάνω σε μια ζύμη από αλεύρι ολικής άλεσης. Οπότε, πάω σε πιο σοβαρά μονοπάτια. Παραγγέλνω έναν χυμό από παντζάρια και ανανά. Ακούγεται παράξενος συνδυασμός, όμως είναι τέλειος. Κατακόκκινος, γήινος και δροσερός μαζί. Μια σαλάτα με σπανάκι και αβοκάντο και stir fry λαχανικών με αναποφλοίωτο ρύζι. Ο φίλος μου παραγγέλνει ριζότο με μανιτάρια. Τα πιάτα μας άψογα εκτελεσμένα, γευστικά, αρωματικά, καθόλου αδιάφορα – αυτό που θα φοβόταν κανείς. Δεν αντέχω, παίρνω κι ένα γουακαμόλε, έτσι για δοκιμή. Είναι περίεργο, αλλά την καταλαβαίνεις την καλή ενέργεια αυτών των φαγητών. Χαζεύω τον κόσμο γύρω μου. Υπέροχοι, ήσυχοι, ήρεμοι. Δεν έχω χρόνο για γλυκά, αλλά ξέρω πως εδώ θα ξαναέρθω.
Σκέφτομαι επίσης πως αν θες να μάθεις τι σημαίνει «κάνω ένα φαγητό γευστικό», πρέπει να κάνεις ασκήσεις χορτοφαγίας. Η απουσία της ευκολίας του κρέατος σε κάνει πιο εφευρετικό, όταν πρέπει να κάνεις ενέσεις νοστιμιάς σε τροφές, που αλλιώς ίσως σου φανούν αδιάφορες. Μπαχαρικά, βότανα, ασιατικά υλικά, τσίλι, όλα παίζουν. Ακόμα και ο τρόπος μαγειρέματος έχει σημασία. Έτσι, για άσκηση, ίσως πρέπει μια-δυο φορές την εβδομάδα να μην έχεις την επιλογή του κρέατος και να γίνεις για λίγο χορτοφάγος. Θα μου πεις, η μεσογειακή κουζίνα έχει απίστευτα παραδείγματα πιάτων άνευ κρέατος, που είναι αριστουργήματα. Δες λαδερά. Ακόμα και γεμιστά χωρίς κιμά. Στη Μεσόγειο μπορείς να ξεχάσεις την ύπαρξη του κρέατος. Και όμως, αντί να το κάνουμε, καταναλώνουμε όλο και περισσότερο. Θα ήθελα αυτό να αλλάξει.
Σας φιλώ!
σχόλια