Παράδειγμα 1.
-Και συ Βρούτε χαφιές;
- Στα αλήθεια, πες μου ότι δεν το περίμενες, κωλόγερε;
Παράδειγμα 2.
-Νίκο, με την καλύτερή μου φίλη;
-Τασούλα, δεν είναι αυτό που νομίζεις. Είχε μπει κάτι στο αιδοίο της και προσπαθώ να το σκοτώσω.
- Είσαι μαλάκας;
Η προδοσία είναι παντού.
Η προδοσία είναι πουθενά.
Η προδοσία δεν είναι αυτό που νομίζεις.
«Σε ένα πολιορκημένο φρούριο, η διαφωνία είναι προδοσία», είπε κάποτε Ιγνάντιο Λογιόλα, ιδρυτής της αδελφότητας των Ιησουϊτών.
«Αν το κόμμα ισχυρίζεται ότι είμαι προδότης, θα έχει τις πληροφορίες του», έλεγε ειρωνικά ο Νίκος Πλουμπίδης.
«Με απατάς με τον γείτονα, όσο εγώ δουλεύω για το μεροκάματο», κατηγορεί ο ταξιτζής, του κάτω ορόφου, την νοικοκυρά γυναίκα του, την «Μωρή Καριόλα» (έτσι την αποκαλεί, στο σταυρό που σας κάνω).
«Και συ τέκνον Βρούτε;», είπε απογοητευμένος ο Ιούλιος, πριν καν προλάβει να φορέσει τα σανδάλια του.
«Ώστε τα είπατε όλα στον σμήναρχο Κάκαλο; Θα σας δείξω εγώ, θα δείτε τι θα πάθετε», ξεσπούσε με λυγμούς ο Χλαπάτσας, αν και ντυμένος μελισσούλα, στις αρχές τις δεκαετίας του 1990, έναντι αθώων και αδίκων.
Συνήθως, η αλήθεια που μένει, είναι αυτή του προδομένου, πόσο ενδιαφέρον θα είχε όμως, να ακούγαμε και την εκδοχή των κατηγορουμένων, του Βρούτου, του Πλουμπίδη, της γυναίκας του ταξιτζή, των σμηνιτών του Κάκαλου; Κάτι μου λέει πως οι ιστορίες τους θα ήταν πολύ διαφορετικές, από αυτές των προδομένων.
Τώρα εκφράζω προσωπικό απωθημένο, αλλά πιο πολύ από όλα, θα ήθελα να μάθω την εκδοχή της γυναίκας του ταξιτζή. Όχι, μην πάει ο νους σας στο κακό, δεν είμαι εγώ το τρίτο πρόσωπο. Όχι, ούτε το τέταρτο! Απλά, αυτός ο ταρίφας πρέπει να είναι μεγάλο κωλόπαιδο.
Αν θες την γνώμη μου, η οποία είναι λάθος, όσο ακριβώς και η δική σου, προδίδεσαι γιατί θεωρείς τους άλλους, προέκταση του εαυτού σου και υπηρέτες των αναγκών σου.
Μια στιγμή!
Τι ματαιοδοξία! Τι εγωισμός!
Ο προδότης δεν έχει ανάγκες να καλύψει;
Παιδιά να μεγαλώσει;
ΙΚΑ;
Εφορία;
Πρέπει, δηλαδή, να έχει συνεχώς στο νου του εσένα, να ζει στον ίσκιο σου;
Μήπως ψάχνεις για θύματα;
Μίλα ρε ξεφτίλα!
Η προδοσία είναι μια συμμαχία που σπάει. Όλες οι συμμαχίες, όμως, σπάνε γιατί οι άνθρωποι, όσο κοντά και να βρεθούν, δεν έχουν ποτέ ακριβώς τα ίδια συμφέροντα. Από τον κανόνα αυτόν δεν ξεφεύγουν ούτε καν οι σιαμαίοι, εκεί να δεις πως πονά η προδοσία!
Οι μητέρες θεωρούν προδοσία όταν στα πέντε σου, βρεις το θάρρος να τους πεις πως δεν θέλεις να θηλάζεις άλλο.
Οι πατεράδες θεωρούν προδοσία αν τους περάσεις στο ύψος.
Το αφεντικό σου αν έχεις πιο ωραία γκόμενα από αυτό.
Οι φίλοι σου αν πετύχεις.
Χ Α Ο Σ!
Η προδοσία αφορά πάντα κοντινούς μας ανθρώπους και όχι κάποιον πολύ ξένο, γιατί εκείνου δεν του καίγεται καρφί για μας. Για τον εχθρό, δεν χρειάζεται να το συζητήσουμε καν, ο εχθρός υπηρετεί την προδοσία, με κάθε μέσο.
Λοιπόν, το πράγμα είναι ξεκάθαρο, από αγαπημένο μπορείς να προδοθείς και να προδώσεις, γιατί αυτός είναι όσο κοντά πρέπει στη ρίζα του κακού, δηλαδή στο εγώ, χωρίς ωστόσο να είναι εσύ.
Με κατάλαβες;
Αυτό που λέω είναι πως κανείς ποτέ δεν αναγνωρίζει στο πρόσωπό του έναν προδότη.
Η προδοσία αποτυπώνεται σχηματικά σαν το σπάσιμο ενός συναισθηματικού δεσμού αλλά συμβαίνει για οποιονδήποτε λόγο, γιατί o βαθύς ψυχισμός έχει ανάγκη την μοναξιά και την απόσταση για να αυτοπραγματωθεί, να αυτοπροσδιοριστεί, να πάρει αέρα από την παρουσία τους, να εξαπλωθεί στον χώρο.
Πώς να μάθεις ποιος είσαι, στο λίγο χρόνο που σου αναλογεί, όταν βλέπεις τo πρόσωπό τους, πιο συχνά και από τον ίδιο σου τον εαυτό;
Νισάφι πια με την αγάπη τους.
Η κοινωνία είναι όμως σοφή, σε προτρέπει να απαρνηθείς τον Βρούτο που κρύβεις, για να βρεις τον Χλαπάτσα που είσαι.
Κουράστηκα, πάω να κάνω pole dancing.
σχόλια