Επιστολή στον Βίλφγκανγκ Σόιμπλε με την οποία του ζητά να μην υποτιμά την Ελλάδα, απέστειλε ο δημοσιογράφος Μανώλης Κυπραίος. Ο Κυπραίος έχασε την ακοή του από χειροβομβίδα κρότου-λάμψης ενώ κάλυπτε τις διαδηλώσεις ενάντια στα μέτρα λιτότητας, στο Σύνταγμα τον Ιούνιο του 2011.
Ολόκληρη η επιστολή του Μανώλη Κυπραίου
Αξιότιμε υπουργέ Οικονομικών της Γερμανίας
Σας γράφω σαν πολίτης της Ελλάδος. Της χώρας εκεί κάτω στο νότο, που της έχετε φορτώσει όλες τις αμαρτίες και τα κακά του πλανήτη.
Θέλω καταρχήν να σας τονίσω πως κι εγώ ως ανάπηρος κι άνθρωπος, μπορώ να σας κατανοήσω πλήρως για όλα αυτά που περάσατε και περνάτε. Δεν είναι εύκολο. Εγώ δεν μπορώ να ακούσω και να περπατήσω καλά, κι εσείς είστε καθηλωμένος σε ένα καροτσάκι. Και τι παιχνίδια μας παίζει ο Θεός καμιά φορά. Αν και μας χωρίζουν χιλιάδες χιλιόμετρα και οι δύο μείναμε ανάπηροι από πολεμικά μέσα. Τουλάχιστον εσείς σταθήκατε «τυχερός», γιατί τον παραλίγο δολοφόνο σας τον βρήκαν και τιμωρήθηκε.
Να ξέρετε πάντως, πως κατά τη διάρκεια της πρόσφατης επίσκεψή σας, όπου νέκρωσε μια πόλη για χάρη σας, δεν έκανε καλή εντύπωση στο σύνολο των Ελλήνων πολιτών.
Μπορεί καμιά φορά κάποιοι άφρονες να έχουν μιλήσει με λόγια απαξιωτικά προς το πρόσωπό σας, αλλά να ξέρετε πως εμείς οι Ελληνες έχουμε και αγωγή και παιδεία. Ελλάδα δεν είναι, ούτε η «ελίτ» της Μυκόνου, ούτε η «ελίτ» της Σαντορίνης.
Αν θέλατε θα μπορούσαμε και οι δυο μας να κινηθούμε στο κέντρο της πρωτεύουσας της χώρας μου που αποκλείστηκε για χάρη σας. Πιστέψτε με, δεν θα σας άγγιζε κανένας. Αυτό που ίσως θα σας ζάλιζε στη βόλτα μας θα ήταν η μονότονη ερώτηση των ανθρώπων που θα κινούνταν γύρω μας: «Γιατί;» (Warum?).
Δεν μπορώ να το κρύψω πως διαβάζω τις δηλώσεις σας εναντίον του λαού μας. Ένα αδιάκοπο μαστίγωμα. «Καρότο και μαστίγιο». Τη μία είμαστε οι «κακοί» μαθητές, την άλλη οι «καλοί». Τη μία είμαστε τα συνήθη υποζύγια, την άλλη, επικίνδυνοι ταύροι που απειλούν τις ήσυχες αγελάδες στο αλπικό αγρόκτημα.
Να σας υπενθυμίσω, ότι σας γράφω από μια χώρα που γέννησε το δυτικό πολιτισμό. Τον Αριστοτέλη, τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα, τον Πυθαγόρα, τον Θαλή τον Μιλήσιο και καμιά εξηνταριά ακόμη. Ξέρω πως και η δική σας χώρα «γέννησε» φιλοσόφους. Τον Γιόχαν Γκαίτε, τον Μαξ Βέμπερ, τον Εμμάνουελ Κάντ, τον Καρλ Μάρξ, τον Φρίντιριχ Νίτσε και άλλους.
Φανταστείτε όμως πως αυτοί είχαν όλοι ένα κοινό σημείο. Ηταν βαθιά επηρεασμένοι και γνώστες της ελληνικής κλασσικής παιδείας. «Γεννήσατε» όμως και φονιάδες που ξεπέρασαν σε αγριότητα ακόμη και τις ορδές των Μογγόλων. Δεν θα σας τους αναφέρω γιατί ξέρετε-και ξέρουμε ποιοι είναι. Και νιώθετε ως λαός ακόμη ενοχές. Και αν δεν νιώθετε εσείς, τo νιώθουν οι υπόλοιποι απλοί Γερμανοί.
Δεν σας ζητάμε να μας λυπηθείτε. Εμείς οι Ελληνες είμαστε περήφανοι, αξιοπρεπείς και πάντα ανθρωπιστές. Κάτι που η ακμαία καρτεσιανά δομημένη κοινωνία σας, δεν μπορεί να καταλάβει. Δεν είστε εξάλλου ούτε Ελληνας, ούτε υπουργός Οικονομικών της Ελλάδος. Είστε Γερμανός και υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας.
Όμως σας παρακαλώ σταματήστε να μας «χαρακτηρίζετε» και να μας υποτιμάτε. Κατανοήστε πως ποτέ δεν θα μπορέσουμε να γίνουμε «Γερμανοί», όπως κι εσείς «Ελληνες». Αν θέλετε να σας σεβαστούμε, σεβαστείτε πρώτα εσείς εμάς. Η ισχύς σας μπορεί να είναι η τεράστια οικονομική δύναμή σας, αλλά κάποια στιγμή ακόμη και αυτή «λυγίζει» μπροστά στη δύναμη ενός λαού, όσο μικρός κι αν είναι. Αυτό μας έχει μάθει η ιστορία και αυτό δεν μπορεί κανένας να το αμφισβητήσει. Και το γνωρίζετε άριστα.
Μιλάτε απαξιωτικά για εμάς, που στεγάζουμε σε μια χώρα μόλις δέκα εκατομμυρίων ανθρώπων, τουλάχιστον ένα εκατομμύριο ψυχές ανθρώπων που έδιωξαν οι δικές σας υπεράκτιες αρπακτικές πολιτικές από τα σπίτια τους.
Μιλάτε απαξιωτικά για εμάς, που οι πρόγονοί μας έχυσαν αίμα στις βιομηχανίες της χώρας σας για να βρίσκεστε σήμερα στην οικονομική ακμή που μακαρίζετε.
Μιλάτε απαξιωτικά για εμάς, που ήμασταν οι καλύτεροι αγοραστές των προϊόντων σας. Από άρματα μάχης και υποβρύχια, μέχρι αυτοκίνητα και ηλεκτρικές σκούπες.
Σταματήστε λοιπόν αυτό τον πόλεμο εναντίον μας. Μπορεί να μην μπορούμε να φωνάξουμε «Achtung Panzer!» γιατί δεν βλέπουμε τις ερπύστριες αλλά ο οικονομικός πόλεμός σας το ίδιο κακό μας κάνει. Μη τον συνεχίζετε άλλο. Το ότι μπορεί να κάθεστε πίσω από ένα γραφείο δεν σας κάνει «λιγότερο» ή «περισσότερο ένοχο.
Και δεν φταίει μόνο η «παρακμασμένη ελίτ» της χώρας μου (όπως είπατε) που αργά ή γρήγορα θα βρεθεί εκεί που της αξίζει. Αυτή η «ελίτ» είχε άμεση σχέση μαζί με κολλοσιαίες εταιρίες σας, από τη Siemens μέχρι την ThyssenKrupp Group και την Bayer.
Δεν είμαστε όλοι ένοχοι, ούτε «τα φάγαμε μαζί σας» όπως είχε πει εντελώς άστοχα κι ένας Έλληνας πολιτικός που ξέρετε και προσωπικά.
Δεν μπορεί να νιώθουμε ενοχές γιατί ζήσαμε με αξιοπρέπεια.
Δεν μπορεί να νιώθουμε ενοχές γιατί δουλέψαμε αγαπητέ κύριε Υπουργέ της Γερμανίας. Δουλέψαμε σκληρά και συνεχίζουμε (όσοι τυχεροί συμπολίτες μου έχουν ακόμη δουλειά εξαιτίας των απάνθρωπων πολιτικών σας).
Αξιότιμε κύριε Σόιμπλε,
Αν λοιπόν αυτή είναι η Ευρώπη που ονειρεύεστε ως Γερμανία, με πειθαρχία «Eins, zwei, drei», με ανθρώπους-ρομπότ, με πολίτες να αυτοκτονούν κατά χιλιάδες και διπλάσιοι να μπαίνουν στα ψυχιατρεία-ως ένας νέος τρόπος ελέγχου του πληθυσμού, με νέα παιδιά απελπισμένα και χωρίς στόχους για το μέλλον, αυτή την Ευρώπη σας την χαρίζουμε (αφού πρώτα μας επιστρέψετε το όνομά της που μας ανήκει).
Ισως την ονομάσετε «Große Deutschland» ή Deutschilanden, δικό σας όραμα και θέμα. Ο Κόντραντ Αντενάουερ, σίγουρα θα ντρεπόταν για τη σημερινή σας πολιτική. Είχε ζήσει τον πόλεμο και ήξερε τι σημαίνει. Ηξερε πως μόνο μια Ενωμένη Ευρώπη με κύριο μέλημα την ευημερία των πολιτών της θα εξανέμιζε το ενδεχόμενο ενός νέου ευρωπαϊκού εμφυλίου.
Αν λοιπόν θέλετε σε αυτή την «ονειρική» Ευρωπαϊκή Ενωση σας, που μοιάζει με ένα τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης σαν Stalag (Stammlage), σας παρακαλώ, αφήστε μας να χρεωκοπήσουμε. Τουλάχιστον θα είμαστε ελεύθεροι και πιστέψτε με θα τα καταφέρουμε. Αν ενωθούμε κάνουμε θαύματα εμείς οι Ελληνες. Μπορεί να μας έχετε διασπάσει-όπως νομίζετε-αλλά μέρα με τη μέρα ερχόμαστε όλο και πιο κοντά εμείς οι Ελληνες και αυτό είναι ίσως το μοναδικό θετικό στοιχείο στην πολιτική σας.
Την επόμενη φορά που θα έρθετε στην Αθήνα, θα ήθελα πραγματικά να πάμε αυτή τη βόλτα που σας έγραψα στην αρχή. Αυτά αυτό που με λυπεί, είναι πως θα αργήσετε λίγο να μας ξανάρθετε και δεν θα υπάρχουν πια, οι άστεγοι, τα κοινωνικά ιατρεία, οι ουρές της ΔΕΗ από συμπολίτες μου που δεν έχουν να πληρώσουν το ρεύμα, στα συσσίτια και τα νοσοκομεία συμπολιτών μου με ψυχικά νοσήματα από την κατάθλιψη που τους προκάλεσε η πολιτική σας.
Γιατί απλά θα τα έχουμε καταφέρει.
Και εύχομαι όταν θα ξαναέρθω στην Γερμανία, αν και θα αργήσει αυτή η μέρα, να μη δω στους δρόμους ανθρώπους να εκλιπαρούν, μανάδες να ζητούν ένα μπουκάλι γάλα για τα παιδιά τους και οι νέοι σας να κλαίνε απελπισμένα στα παγκάκια.
Γιατί εμείς οι «τεμπέληδες, ατίθασοι και ανοργάνωτοι» Ελληνες δεν θέλουμε το κακό κανενός.
Αλλά καμιά φορά η μοίρα παίζει περίεργα παιχνίδια, Majorgeneral Schäuble. Σωστά;
Εις το επανιδείν (Auf Wiedersehen)
Ένας Έλληνας ονόματι Μανώλης Κυπραίος".
σχόλια