Τα 7 αγαπημένα μου θερινά σινεμά

Τα 7 αγαπημένα μου θερινά σινεμά Facebook Twitter
Φωτο: Γιώργος Πλανάκης/LIFO
20

Για μένα, δεν υπάρχει ωραιότερο σινεμά από το θερινό. Τα καλοκαίρια των '80ς, όταν παραθερίζαμε σ' ένα χωριό με δύο θερινά, η ξαδέλφη μου κι εγώ πηγαίναμε σχεδόν κάθε βράδυ. Κάναμε τα πρώτα μας βήματα ως σινεφίλ, υπομένοντας στωικά τον αυγοπόλεμο απ' τα γύρω σπίτια και τις θείες που μας ρεζίλευαν φέρνοντάς μας ζακετούλες για να μην κρυώσουμε. Με τα χρόνια τα σινεμά του χωριού έκλεισαν, ο εθισμός όμως είχε μείνει. Σήμερα στην Θεσσαλονίκη υπάρχουν αρκετά ωραία θερινά (και το ομορφότερο είναι στην πλαζ κάτω απ' το σπίτι μου).

Να ποια αρέσουν σε μένα:

1) Αύρα, Θεσσαλονίκη

Τα 7 αγαπημένα μου θερινά σινεμά Facebook Twitter
Φωτο: Γιώργος Πλανάκης/LIFO

Είναι αυτό που περιέγραψα πριν ως "το ομορφότερο είναι στην πλαζ κάτω απ' το σπίτι μου". Στην πλαζ της Αρετσους στην Καλαμαριά, περιστοιχίζεται από φύση, θάλασσα, και όλους τους κήπους της πλαζ. 

2) Ναταλί, Θεσσαλονίκη

Τα 7 αγαπημένα μου θερινά σινεμά Facebook Twitter
Φωτο: Γιώργος Πλανάκης/LIFO

Κοντά στο πάρκο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, απέναντι απ' τη θάλασσα, μου αρέσει επειδή βλέπεις και τις γύρω πολυκατοικίες. Επίσης έχει το αγαπημένο μου σάντουιτς με λουκάνικο απ' όλα τα σινεμά. 

3) Κάτια, Νικήτη, Χαλκιδικής

Συνδεδεμένο με τα καλοκαίρια της τελευταίας δεκαετίας. 

4) Δεξαμενή, Αθήνα

Πηγαίναμε με την αδερφή μου, όταν ζούσε εκεί.

5) Σινέ Θησείο, Αθήνα

Τα 7 αγαπημένα μου θερινά σινεμά Facebook Twitter

Η θέα του Παρθενώνα είναι το έξτρα μπόνους.

6) Λαΐς, Αθήνα

Στην ταράτσα της Ταινιοθήκης της Ελλάδος, όχι τόσο (ή μόνο για το χώρο) όσο για τις ωραίες επιλογές ταινιών. 

7) Βοξ, Αθήνα

Στην ταράτσα, στην πλατεία Εξαρχείων είδα για πρώτη φορά θερινό στην Αθήνα όταν ήμουν μικρός. Δεν νομίζω ότι ξαναπήγα, κι έτσι το Βοξ έχει πάρει μυθικές διαστάσεις στο μυαλό μου...

Και ένα pop-up της Θεσσαλονίκης

Πριν λίγα χρόνια στην Αρχαία Ρωμαϊκή Αγορά έγινε το πιο τέλειο πράγμα: το ΠΙΚ ΝΙΚ Urban Festival στο πλαίσιο της δράσης του Δήμου Θεσσαλονίκης και σε συνεργασία με τη ΙΣΤ΄Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων.

Έκανες πικ νικ στην Αρχαία Ρωμαϊκή Αγορά, έβλεπες συναυλίες - και παρακολουθούσες και σινεμά. 

Είδα το Μανχάταν του Γούντι Άλλεν και ήταν υπέροχη εμπειρία, σε έναν απέραντο, αρχαίο χώρο, στο κέντρο της πόλης. 

Τα 7 αγαπημένα μου θερινά σινεμά Facebook Twitter
Τα 7 αγαπημένα μου θερινά σινεμά Facebook Twitter

 

[Φωτογραφίες απ' την προβολή, via]

*ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΣΑΣ ΘΕΡΙΝΑ ΣΙΝΕΜΑ*

20

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών - Μικροπράγματα

Mικροπράγματα / Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών

«Υστερικές» όσες μιλούν συνεχώς για τα γυναικεία δικαιώματα και «τα θέλουν» όσες είναι θύματα καταπίεσης και δεν το καταγγέλλουν, μάς ενημερώνει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής, Δημήτρης Παπανώτας.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ

σχόλια

18 σχόλια
Λοιπόν, από Αθήνα δεν έχω πολλές εμπειρίες. Μόνο μία το '97, ήμουν δεκατριάχρονο τότε και είχαμε πάει να δούμε το Anaconda (με την κωλαρού την Jennifer Lopez) αλλά δεν θυμάμαι καθόλου πως το λέγανε το σινεμά. Ήταν πάντως σε ταράτσα και νομίζω ήταν αρκετά κοντά στην Νέα Σμύρνη όπου και έμενε ο φίλος μου. Ίσως κάποιος να γνωρίζει ποιο λέω!Αλλά στην Αίγινα έχω περάσει αξέχαστες στιγμές θερινού σινέμα. Εκεί πέρα έχουμε τρία θερινά: το Ολυμπία, το Άνεσις και το Ακρογιάλι.Τα αγαπημένα μου είναι χαλαρά το Άνεσις, με το σουβλατζίδικο "ο Μαύρος Γατος" ακριβώς δίπλα για το απαραίτητο pit-stop. Και το Ακρογιάλι που όπως μαρτυρά και το όνομα του είναι κοντά στη θάλασσα. Γκάβλα λέμε. Το Ολυμπία ήταν πάντα C-class στα μάτια μου...:)
Ο δημοτικός κινηματογράφος "Ελληνίς" στο Αγρίνιο!!Το αγιόκλημα, το γιασεμί και ο κισσός που περιτριγυρίζουν το σινεμά καθώς και το δροσερό αεράκι κάνουν τις προβολές κάτω απο το βλέμμα των αστεριών, ακόμα καλύτερες.
σινέ αυλάκι στις πρασσιές του αυλακίου η ταινια Και οι θεοι τρελαθηκαν μια κωμωδια εκπληκτικη κ στο διαλειμμα αφηνες τη θεση σου και ετρωγες ενα υπεροχο συκο απο τη συκια ,αν κ εφοσον επαιρνες κ παγωτο, εκανες το καλυτερο mix καλο καλοκαιρι δροσιστικο!!!
Τέλεια η λίστα Αρη!! το πικ νικ πέρυσι στη θεσσαλονίκη ήταν από τις πιο ωραίες εκπλήξεις στην πόλη!! δε βλέπω την ώρα για το φετινό!! http://www.youtube.com/watch?v=JRzKIKT2-Ec
Πλατανιάς Χανίων: εκεί λειτουργούσε ένα υπέροχο θερινό σινεμά -σε απόσταση μερικών εκατοντάδων μέτρων μακριά από το κύμα- αλλά δυστυχώς άντεξε μόνο λίγα καλοκαίρια. :( Εκεί λοιπόν, ένα καλοκαίρι, είδα την "Gilda" με τη θεά Ρίτα Χειγουορθ να ξεπροβάλλει στην οθόνη τραγουδώντας "Put the blame on Μame" και "Amado mio". Αυτή ήταν μια από τις καλύτερες κινηματογραφικές εμπειρίες που είχα ποτέ.
Θερινοί σε νησιά!! το καλυτερο από όλα!! θα προσθέσω στην υπο-λίστα τον θερινό Παλλάς, στην Ερμούπολη της Σύρου. Από αυτούς τους κινηματογράφους που η ταινία δεν έχει καμία σημασία ;-)
Σινε-Φλοίσβος,το μόνο μείον που σταμάτησε το χοιρινό σουβλάκι με πατάτες τηγανιτές κατά τα άλλα είναι πολύ ωραίος θερινός κινηματογράφος.Α και απαγορευτικό το αυτοκίνητο,μηχανή ή πόδια.
"Mississipi burning" και "Pulp Fiction" σε θερινό σινεμά στην Ολυμπιάδα Χαλκιδικής. Μικρός ακόμα τότε αλλά και οι δύο ταινίες με εντυπωσίασαν και μέχρι ακόμα τώρα τις θεωρώ πολύ πολύ καλές επιλογές...
Σινέ Ρία στη Βάρκιζα. Και παλιά, πολύ παλιά, Αρίων στον Άγιο Δημήτριο. Άδοξο τέλος. Γκρεμίστηκε και για χρόνια ήταν ένα περιφραγμένο με ξύλα "γιαπί", σήμερα στη θέση του βρίσκεται ένα καφέ (από αυτά που παίρνεις τον καφέ στο χέρι) με την ίδια επωνυμία (τιμής ένεκεν).
Όλες οι ταινίες σε θερινό σινεμά αποκτούν μια άλλη, ονειρεμένη διάσταση αλλά αν ξεχωρίσω μία στιγμή αυτή θα είναι από την "Αθάνατη Αγαπημένη" με τον Gary Oldman στο ρόλο του Μπετόβεν. Η σκηνή όπου ο Μαέστρος μένει στην αιωνιότητα αποτυπώνεται στο φίλμ με μία παιδική του ανάμνηση. Στη μέση μιας λίμνης, επιπλέοντας ανάσκελα, η κάμερα γυρνά και απομακρύνεται, δείχνοντας την αντανάκλαση του έναστρου ουρανού γύρω απο τον νεαρό, και όλα αυτά υπο την μελωδία της ενάτης. Ξάστερη βραδιά και γύρω μας, δύσκολα διέκρινες τα όρια του κινηματογραφικού απο το πραγματικό...Για όσους δεν το έχουν δει: https://www.youtube.com/watch?v=59hhDE9ObxY
ΡΙΟ στη Γλυφάδα με τραπεζάκια,τα καλύτερα hot dog και μυρωδιά απο γιασεμί.Και αυτό τέλος δυστυχώςΣτη Βιολέτα στη Βούλα βλέπαμε και ταινίες "εκτός" του σινεμά....είχε στο πλάι μία καταπληκτική μάντρα και σκαρφαλώναμε!
Πολλές αναμνήσεις μου ξύπνησες , Άρη, με το σημερινό post! Το σινεμά το αγάπησα στα θερινά σινεμά! Τι να πρωτοθυμηθώ; -το ΑΒ στα Πατήσια. Κουκλίστικο, μα δυστυχώς δεν υπάρχει πια. Την πρώτη μου ταινία εδώ την είδα κρυφά με τον φαδερ μου. Κρυφά γιατί ηταν η τελευταία προβολή και η ταμίας είχε μπει μέσα, αλλά η πόρτα ηταν ανοικτή. Έπαιζε Hitchcock . Δεν καταφέραμε να δούμε το τέλος, γιατι η καρδιά μου χτυπούσε απ την παρανομία μας και ήθελα να φύγουμε. - Ελληνίς στους Αμπελόκηπους. Γιασεμί και αγιόκλημα και άπειρες ταινίες. Εδώ έχω δει και μια απ τις πιο βαρετές (πέστε να με φάτε) που έχω δει. Το Γόνατο της Κλαίρης του Ρομέρ (στο τέλος χειροκροτούσαν και εγώ απορούσα τι δεν πιάνω). - Ελληνίς στο Αγρίνιο. Κατάφυτο και υπέροχο. Τα ωραιότερα εφηβικά μου καλοκαίρια. Σχεδόν κάθε μέρα πήγαινα. Εδώ έχω δει τους Doors του Stone με βροχή. Φύγανε όλοι και μείναμε δέκα άτομα σε ενα υπόστεγο τόσο δα, να δούμε την ταινία. Το αποτέλεσμα με είχε απογοητεύσει και καλά, γιατί είχα απίστευτο έρωτα με το συγκρότημα. - Στο Καμάρι στη Σαντορίνη , πολύ όμορφη τοποθεσία. Εκτός απο ταινίες , έχω παει και για βραδιές τζαζ. -θερινός Μυκόνου ,μες στο πεύκο. Αλησμόνητο καλαμάκι με ψωμάκι καρφωτό. Κάθε μέρα βλέπαμε και άλλη ελληνικη ταινία. Ήταν τέλος σαιζόν και τις ελληνικές τις έπαιζε τότε.
Θερινά σινεμά "Βιολέττα" & "Πλανήτης" στην Βούλα(Αττικής).Μοναδικές αναμνήσεις! Δεν είχαν κάτι το ιδιαίτερο σε θέα,κλπ. αλλά μόνο και μόνο η αίσθηση του να περπατάς σε χαλίκι άσπρο με το ποπ-κορν & τη πορτοκαλάδα στο χέρι μέχρι να κάτσεις στη θέση σου.. Δυστυχώς, αμφότερα έχουν κλείσει εδώ και χρόνια.Όσο για ταινίες, πριν 2-3 χρόνια θα 'ταν, στη Ριβιέρα στα Εξάρχεια. Είδα επιτέλους σε κινηματογραφική προβολή δύο ταινίες που απλά ΛΑΤΡΕΥΩ, αλλα λόγω ... ηλικίας, τις είχα δει μονάχα σε vhs/dvd.Monty Python and the Holy Grail (1975) & Monty Python's Life of Brian (1979).Και τις δυο τις ήξερα 'απ'έξω', από την αρχή ως το τέλος, κάθε λέξη, κάθε φράση. Αλλά ένιωσα σαν τις έβλεπα για πρώτη φορά. Άλλο πράμα το λευκό πανί, τι να λέμε!
Cine ΑΚΤΗ στην Βουλιαγμένη!Γιασεμιά και γλυκιά δροσιά τις ζεστές καλοκαιρινές μέρες.Δυστυχώς έχει μια προτίμηση προς πολύ εμπορικές ταινίες, αλλά αν πετύχεις κάποια καλή είναι πανέμορφα!!