Για μένα, δεν υπάρχει ωραιότερο σινεμά από το θερινό. Τα καλοκαίρια των '80ς, όταν παραθερίζαμε σ' ένα χωριό με δύο θερινά, η ξαδέλφη μου κι εγώ πηγαίναμε σχεδόν κάθε βράδυ. Κάναμε τα πρώτα μας βήματα ως σινεφίλ, υπομένοντας στωικά τον αυγοπόλεμο απ' τα γύρω σπίτια και τις θείες που μας ρεζίλευαν φέρνοντάς μας ζακετούλες για να μην κρυώσουμε. Με τα χρόνια τα σινεμά του χωριού έκλεισαν, ο εθισμός όμως είχε μείνει. Σήμερα στην Θεσσαλονίκη υπάρχουν αρκετά ωραία θερινά (και το ομορφότερο είναι στην πλαζ κάτω απ' το σπίτι μου).
Να ποια αρέσουν σε μένα:
1) Αύρα, Θεσσαλονίκη
Είναι αυτό που περιέγραψα πριν ως "το ομορφότερο είναι στην πλαζ κάτω απ' το σπίτι μου". Στην πλαζ της Αρετσους στην Καλαμαριά, περιστοιχίζεται από φύση, θάλασσα, και όλους τους κήπους της πλαζ.
2) Ναταλί, Θεσσαλονίκη
Κοντά στο πάρκο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, απέναντι απ' τη θάλασσα, μου αρέσει επειδή βλέπεις και τις γύρω πολυκατοικίες. Επίσης έχει το αγαπημένο μου σάντουιτς με λουκάνικο απ' όλα τα σινεμά.
3) Κάτια, Νικήτη, Χαλκιδικής
Συνδεδεμένο με τα καλοκαίρια της τελευταίας δεκαετίας.
4) Δεξαμενή, Αθήνα
Πηγαίναμε με την αδερφή μου, όταν ζούσε εκεί.
5) Σινέ Θησείο, Αθήνα
Η θέα του Παρθενώνα είναι το έξτρα μπόνους.
6) Λαΐς, Αθήνα
Στην ταράτσα της Ταινιοθήκης της Ελλάδος, όχι τόσο (ή μόνο για το χώρο) όσο για τις ωραίες επιλογές ταινιών.
7) Βοξ, Αθήνα
Στην ταράτσα, στην πλατεία Εξαρχείων είδα για πρώτη φορά θερινό στην Αθήνα όταν ήμουν μικρός. Δεν νομίζω ότι ξαναπήγα, κι έτσι το Βοξ έχει πάρει μυθικές διαστάσεις στο μυαλό μου...
Και ένα pop-up της Θεσσαλονίκης
Πριν λίγα χρόνια στην Αρχαία Ρωμαϊκή Αγορά έγινε το πιο τέλειο πράγμα: το ΠΙΚ ΝΙΚ Urban Festival στο πλαίσιο της δράσης του Δήμου Θεσσαλονίκης και σε συνεργασία με τη ΙΣΤ΄Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων.
Έκανες πικ νικ στην Αρχαία Ρωμαϊκή Αγορά, έβλεπες συναυλίες - και παρακολουθούσες και σινεμά.
Είδα το Μανχάταν του Γούντι Άλλεν και ήταν υπέροχη εμπειρία, σε έναν απέραντο, αρχαίο χώρο, στο κέντρο της πόλης.
[Φωτογραφίες απ' την προβολή, via]
*ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΣΑΣ ΘΕΡΙΝΑ ΣΙΝΕΜΑ*
σχόλια