ΣΤΗΛΕΣ
Στήλες /

«Ναζί» και ναζί

Ενώ αποκαλούσαμε ναζί τους Γερμανούς – γινόμασταν εμείς…

«Ναζί» και ναζί Facebook Twitter
ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΔΗΜΟΥ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΔΗΜΟΥ
30
  • Με το που άρχισε η Κρίση, ξεκίνησε και η αναζήτηση των ξένων «ενόχων». (Πάντα κάποιος άλλος ευθύνεται…) Πρώτος υποψήφιος ήταν το ΔΝΤ – το συνόδευε η φήμη των δεινών που είχε επιφέρει σε άλλες χώρες. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, πολύ ουδέτερος θεσμός, δεν ερέθιζε αρκετά. Όσο για τον τρίτο συνεταίρο, την Ευρωζώνη, αυτή σύντομα εκπροσωπήθηκε από μία χώρα: τη Γερμανία.
  • Είτε επειδή ήταν ο μεγαλύτερος δανειστής μας –είτε το βεβαρημένο παρελθόν– είτε η «πουριτανική» αυστηρότητα και αδιαλλαξία, από εκεί που οι Γερμανοί μέχρι το 2005 ήταν στις δημοσκοπήσεις ο πιο αγαπημένος μας λαός, έγιναν ο αποδιοπομπαίος τράγος.
  • Έτσι, λοιπόν, κάθε πρωί ακούγαμε στα ραδιόφωνά μας φωνές για «ναζιστική κατοχή», «Τέταρτο Ράιχ», Ες Ες και Γκαουλάιτερ. Τα ίδια διαβάζαμε και στις εφημερίδες και τις γελοιογραφίες. Είδαμε και τη Μέρκελ με στολή των Ες Ες.
  • Προσωπικά μελετάω τη Γερμανία από το 1954. Έξι χρόνια σπούδασα εκεί και δεκάδες φορές αργότερα την επισκέφτηκα. Έζησα από κοντά την εποχή της ανάκαμψης και θαύμασα πώς μία γκρεμισμένη και αποδεκατισμένη χώρα ξαναστήθηκε στα πόδια της. Οι Γερμανοί δεν τρώγονται με τίποτα. Πρόσφατα πάλι, αυτήν τη «μονόπλευρη λιτότητα» που εμείς αναθεματίζουμε την επέβαλαν μόνοι τους στον εαυτό τους για να γίνει η χώρα πιο ανταγωνιστική. Για πάνω από δέκα χρόνια καμία αύξηση στις αμοιβές, με απόφαση των συνδικάτων! Φαντάζεστε τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ να προλαβαίνουν την Τρόικα και να κάνουν οικειοθελώς τις περικοπές που ζητάει;
  • Αλλά με αυτό τον τρόπο –χαμηλό κόστος και υψηλή ποιότητα– έχουν ξεπεράσει στις εξαγωγές ακόμα και την Κίνα. Τσιγκούνηδες στις αμοιβές, είναι σπάταλοι στον πολιτισμό. Επιδοτούν περισσότερες ορχήστρες, θέατρα, μουσεία, όπερες, βιβλιοθήκες από όλη την υπόλοιπη Ευρώπη.
  • Το αίνιγμα, όμως, του πώς μία χώρα με τέτοιο πολιτισμό μεταμορφώθηκε κάποτε από έναν δημαγωγό και ιδιοφυείς προπαγανδιστές σε κράτος-τέρας που αιματοκύλισε την υφήλιο, παραμένει. Οι ιστορικοί ερίζουν. Ευτυχώς, η αντίδραση στο παρελθόν έχει οδηγήσει σήμερα σε ένα θωρακισμένο δημοκρατικό πολίτευμα.
  • Δεν ξέρω αν και πόσο φταίνε οι Γερμανοί για τη δική μας κρίση. Όμως, το να τους αποκαλούμε ναζί είναι όχι μόνο λάθος αλλά και τραγική ειρωνεία. Γιατί αν σε κάποια χώρα της Ευρώπης ο νεο-ναζισμός καταγράφει σοβαρά εκλογικά ποσοστά και συστηματικές δράσεις, δεν είναι στη Γερμανία. Η ιστορία, μερικές φορές, σαρκάζει. Ενώ αποκαλούσαμε ναζί τους Γερμανούς – γινόμασταν εμείς…
30

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε
2 σχόλια
Χαρμίδης
Χαρμίδης
"από εκεί που οι Γερμανοί μέχρι το 2005 ήταν στις δημοσκοπήσεις ο πιο αγαπημένος μας λαός, έγιναν ο αποδιοπομπαίος τράγος"O συντάκτης του κειμένου βέβαια δεν έχει τέτοια προβλήματα. H Γερμανία πάντα ήταν και παραμένει η αγαπημένη του χώρα :-)Όσο για τα θέατρα που επιδοτούν στη Γερμανία και ιδιαίτερα εκείνα τα βερολινέζικα, τα "ψαγμένα", Σαουμπίνε, Φολκσμπίνε, Κουρκουμπίνε και δεν συμμαζεύεται, τα τελευταία χρόνια έχουν επιχορηγηθεί πλουσιοπάροχα και από τον ελληνικό λαό. Όπως άλλωστε και η ανταγωνιστικότητα της Ζίμενς.
scotto
Απο μικρο παιδι θυμαμαι τις θεωριες συνομωσιας. Ειναι ολοι κακοι και ολοι εχουν βαλει στο ματι το υπερηφανο ελληνικο εθνος! Οι Γερμανοι, οι Τουρκοι, οι Ευραιοι, οι Αμερικανοι, οι, οι, οι....Μεγαλωσαμε με την αντιληψη "ειμεθα εθνος αναδελφον"! Μαθαμε να φοβομαστε τους αλλους, τον διπλανο μας, τον γειτονα μας, τον συναδελφο στη δουλεια, τον μαναβη, τον μπακαλη, τους παντες! Με τοσον φοβο ηταν ζητημα χρονου να δουμε τον φασισμο να θεριευει!Μην πω οτι καθυστερισαμε και πολυ...