________________
1.

Αγαπητή Α Μπα! Ας πούμε οτι με λένε Θάνο κ πως μένω στο Λονδίνο. Και
πως μετά απο πολύ καιρό ανακάλυψα μέσω Facebook το παιδί που τυχαία
είχα δει σε ένα bar της Αθήνας και που ποτέ δεν είχαμε μιλήσει. Το
παιδί αυτό το λένε επίσης Θάνο, μένει Αθήνα και ξεκινήσαμε να
μιλάμε απο απόσταση ενώ εγώ σπούδαζα έξω. Το προσπάθησα πολύ -τόσο
όσο ποτέ άλλοτε, ρίχνοντας εγωισμούς και εγωκεντρισμούς και
έβαλα τα καλύτερα στοιχεία του εαυτού μου σε αυτή την προσπάθεια.
Οι δύο μήνες πέρασαν. Εγώ ήρθα Αθήνα. Και συναντηθήκαμε. Και ξανά
και ξανά και ξανά. Και ήταν όμορφα. Και τα προβλήματα τα μικρά
εμφανίστηκαν γιατί ο άλλος Θάνος δεν είχε ξανακάνει σχέση. Σαν να
θέλει αλλά φοβάται να δείξει αισθήματα και συναισθήματα. Και εγώ
είμαι Καρκίνος (καταλαβαίνεις..). Και έτσι ο καιρός περνάει, με
όμορφες μέρες και μέρες που εύχομαι ο Θάνος (ο άλλος) να αρχίσει να
μου λέει πόσο πολύ με θέλει και πόσο χαίρεται που είναι μαζί μου,
να μου δείχνει οτι πιστεύει σε αυτό που ζούμε. Δεν το κάνει όμως
και είμαστε μαζί 2-3 μήνες. Ο ενθουσιασμός του δεν με συνάντησε
ποτέ/ Σεπτέμβριο γυρίζω στο βορρά΄ πρώτη φορά θέλω να πετύχει μια
σχέση μου τόσο πολύ! Ανασφάλεια, φόβος, άγχος, έρωτας και χαμόγελο
και συχνά δάκρυ με κυριεύουν και με κάνουν να αναρωτιέμαι αν όλο
αυτό μπορεί να πετύχει απο απόσταση, αφού θα λείπω απο Αθήνα. Τι
πιστεύεις? Μπορεί να πετύχει? Σε φιλω με φιλί γεμάτο απο σταγόνες
θετικής ενέργειας!

«Κι εγώ είμαι καρκίνος (καταλαβαίνεις..)». Όχι, δεν καταλαβαίνω. Μοιάζεις σα να εκπλήσσεσαι που, ενώ εσύ τα δίνεις όλα, ο άλλος δεν ανταποκρίνεται με την ίδια θέρμη. Αν όντως εκπλήσσεσαι, ετοιμάσου για πολλές, ακόμη μεγαλύτερες εκπλήξεις.

Το ότι δεν έχει κάνει σχέση ο άλλος μόνο περιγράφει – ούτε εξηγεί, ούτε δικαιολογεί κάτι. Αν κάποιος δεν ανταποκρίνεται στο κάλεσμά σου, η απειρία και ο φόβος είναι η τελευταία εξήγηση, σας παρακαλώ μην ξεχειλώνετε τις πιθανότητες.

________________
2.

Αγαπητή Α, μπα,

Είμαι 22 ετών και θεωρώ ότι έχω κάνει ορισμένες ατυχείς επιλογές σχετικά με τις σπουδές μου.
Προπτυχιακό έκανα στην Ελλάδα, σε ένα αντικείμενο σοβαρό και αρκετά σεβαστό, το οποίο όμως ποτέ δεν κατάφερα να αγαπήσω. Μετά το τέλος του προπτυχιακού ήρθα στο εξωτερικό για μεταπτυχιακό σε διαφορετικό αντικείμενο, νομίζοντας ότι έχω βρει πλέον κάτι που θα με ενδιέφερε.
Ωστόσο το μεταπτυχιακό είναι μία μπούρδα και μισή, με αντικείμενο εντελώς ασαφές και επαγγελματικές προοπτικές σχεδόν ανύπαρκτες.

Αυτό που θέλω να κάνω όντας πλέον πιο ώριμος και κατασταλαγμένος είναι να ξεκινήσω ένα νέο προπτυχιακό σε αντικείμενο που μου ταιριάζει περισσότερο και με καλύτερες επαγγελματικές προοπτικές. Πιστεύεις ότι αξίζει τον κόπο στην ηλικία που βρίσκομαι να ξεκινήσω από το μηδέν, ή θα ήταν καλύτερο να τελειώσω το μεταπτυχιακό μου και να προσπαθήσω να κάνω κάτι με τα –ανεπαρκή κατά τη γνώμη μου- προσόντα που ήδη έχω;

Φιλιά πολλά.

ΥΓ: Είμαι πολύ ευχαριστημένος με τη χώρα στην οποία ζω και σχεδιάζω να μείνω εδώ, είτε επιλέξω την πρώτη λύση, είτε τη δεύτερη.
Lemon Pledge

Τι σε κάνεις να πιστεύεις ότι η τρίτη σου επιλογή θα είναι σωστή; Το γενικό και ασαφές «πιο ώριμος και κατασταλαγμένος;» Όταν έκανες την πρώτη και τη δεύτερη ένιωθες ανώριμος και χαμένος; Δε νομίζω.
Δεν θέλω να σου προτείνω οτιδήποτε, αλλά πριν ψάξεις να βρεις δουλειά, δεν ξέρεις αν μπορείς να βρεις δουλειά.

________________
3.

Καλημέρα αμπά μου,

Γράφεις γενικά σε τέτοιου είδους ερωτήσεις (αυτογνωσίας κ.λπ.) ότι το σημαντικό βήμα είναι να μάθεις τον εαυτό σου. Συμφωνώ, αλλά τι κάνεις αν δεν σου αρέσει αυτό που βρήκες; (σε σοβαρό βαθμό. Νιώθω ότι έχω μια σκληρότητα, μια αναισθησία σαν άνθρωπος).

Υ.Γ. Ενώ έγραφα αυτή την ερώτηση, διάβαζα τις σημερινές σου απαντήσεις (17-7-2013). Στην ερώτηση 3 αναφέρεις "Μπορεί να είναι και σκέτο κακή τύχη".
Γενικά έχω την εντύπωση ότι είσαι της τετράγωνης λογικής, οπότε θα ήθελα να ρωτήσω πώς προσεγγίζεις το θέμα της τύχης.

Υ.Υ.Γ. Επειδή είναι 2 διαφορετικές ερωτήσεις, υποθέτω η δεύτερη θα μπει στην ουρά αφού απαντηθεί η πρώτη. Εδώ θα είμαστε. :-)- Εξαρτάται-ποιον-ρωτάς

Α) Οποιοσδήποτε αποφασίσει να ψάξει τον εαυτό του, το πρώτο πράγμα που θα βρει δε θα του αρέσει. Γι' αυτό το κάνουν τόσο λίγοι. Η αυτογνωσία είναι να αντέχεις αυτό που είσαι.

Β) Το θέμα της τύχης συμβαδίζει πλήρως με την τετράγωνη λογική. Το «τυχαίο» δεν είναι μαγεία. Εκφράζεται με μαθηματικά, τα οποία δεν είναι ανάγκη να τα καταλαβαίνεις για να την δέχεσαι και να την λαμβάνεις υπόψη.

________________
4.

Λοιπόν, λίγο-πολύ φαντάζομαι γνωστή ιστορία, 18 χρονών, καμία πίεση που δεν είχα ολοκληρώσει, παρόλο που όλες μου οι φίλες ναι καιρό πριν, άρα λίγο έως πολύ ένιωθα μειονεκτικά.
Έρχεται το καλοκαίρι, πάω διακοπές, με την πρώτη ματιά μου κάνει το κλικ ένας τύπος, ξέρουμε και οι 2 τι ζητάμε, εγώ να 'βγω από την δύσκολη θέση της πρώτης φοράς' εκείνος να περάσει καλά! Δεν ζητάει κανείς τηλέφωνα ή fb! Αλλά επειδή μου το είχαν πει ότι θα κόλλαγα με τον πρώτο μου προνόησα και δεν ζήτησα να έχω μια περαιτέρω επαφή μαζι του για να μην περιμένω μια σκια (εκείνος μένει μόνιμα στο νησί διακοπών) και για να μην το παίξω μετά χαζογκόμενα και τον πρήξω τον άνθρωπο (ένα ψυχικό έκανε ας πούμε) τώρα όμως μου λείπει φοβεράάά! πώς το ξεπερνάω? ελπίζοντας για το καλύτερο....?- :)

Το ότι κολλάς με τον πρώτο είναι μια δοξασία. Μου φαίνεται ότι το πίστεψες τόσο πολύ ζεις τώρα μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Μην μιλάς τόσο υποτιμητικά για τον εαυτό σου, φυσικά και δεν έκανε ψυχικό, οι χαζογκόμενες δεν ξέρουν ότι είναι χαζογκόμενες.

Η πίεση, όπως την ένιωθες, πέρασε, και τώρα αντικαταστάθηκε με μια νέα πίεση. Νομίζω το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι δεν πρέπει να κάνεις πράγματα επειδή πιέζεσαι από τις φίλες σου και ακόμη πιο σημαντικό, να μην πιστεύεις ό,τι σου λένε, αλλιώς ζεις τη ζωή των άλλων. Πρέπει να μάθεις να ζεις τη δική σου.

________________
5.

Aγαπητή μου Λένα,

νομίζω ότι έχω χαθεί όσον αφορά τα επαγγελματικά -σπουδές μου. Βρίσκομαι σε ένα τμήμα (δεν θα αναφέρω ποιό, ο κόσμος είναι πολύ μικρός)το οποίο ομολογώ ότι δεν με ενδιέφερε και πάρα πολύ στην αρχή. Τα μαθήματα του περιλαμβάνουν οικονομικά και πολιτικά. Εκεί γνώρισα πολύ καλούς καθηγητές με όρεξη και αποφάσισα απο το να κάνω 10% να το τελειώσω και βλέπουμε. Γενικά δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό αλλά με θεωρώ πολυδιάστατη προσωπικότητα. Μ'αρέσουν πολλά πράγματα ταυτόχρονα και η αλήθεια είναι ότι σκεφτόμουν να βγάλω ακόμα σαν σχολές, την φιλολογία, την ψυχολογία ,τη νομική και τη δημοσιογραφία. Ποιά η άποψη σου; Και βασικά πιστεύεις ότι θα μπορούσα να συνδυάζω τις σπουδες παράλληλα με κάποια δουλειά; γιατί όπως καταλαβαίνεις δεν μπορώ να εξαρτώμαι αιωνίως (οικονομικά και γενικά)απο τους δικούς μου. Και τελικά τι να ακολουθήσω επαγγελματικά; Αυτό που θέλω ή αυτό που θα μου παρέχει οικονομική ασφάλεια;- Shivaree ή απεγνωσμένη 2ετής

Αν συνεχίζεις τις ερωτήσεις με αυτό το ρυθμό θα καταλήξουμε στο «ποια είμαι; Που πάω;» Όλα αυτά θα τα απαντήσεις ζώντας. Δεν είναι ερωτήματα που απαντώνται γραπτώς και κυρίως δε μπορούν να απαντηθούν από τρίτους.

Αυτό που μπορώ να σου προτείνω είναι να είσαι πολύ προσεκτική όταν μιλάς για τον εαυτό σου γιατί η αφέλειά σου είναι διασκεδαστική τώρα που είσαι δευτεροετής, αλλά η περίοδος χάριτος τελειώνει σύντομα.

________________
6.

Αν είσαι ψυχολόγος, αλλά στα πρώτα σου βήματα, και μετα βίας βγάζεις τα έξοδα σου, και πιέζεσαι και αγχώνεσαι λόγω οικονομικής στενότητας, και αντιλαμβάνεσαι ότι πρέπει να πας σε ψυχολόγο να τα συζητήσεις όλα αυτά έτσι ώστε να μπορείς να είσαι καλός και αποτελεσματικός στην δουλειά σου (γιατί άμα δεν βοηθήσεις τον εαυτό σου πώς θα βοηθήσεις τους άλλους;), αλλά τα λεφτά δε φτάνουν με τίποτα, τι κάνεις; Άμα ούτε οι ψυχολόγοι δεν έχουν λεφτά να πάνε σε ψυχολόγο, που πάει ο κλάδος; Και γιατί κανείς δεν συζητάει το προφανές στην Ελλάδα; Ότι οι πιο πολλοί που σπουδάζουν ψυχολογία το αφήνουν στην πορεία, γιατί δεν αντέχουν να τους ζουν οι γονείς τους ως τα 35-40;- Psychoλόγος

Εχμ, εφημερίδες διαβάζεις; Ο κλάδος σου δεν είναι θέμα πρώτης γραμμής για την Ελλάδα αυτή τη στιγμή, καταλαβαίνεις.

Αν θέλεις να συζητήσουμε το προσωπικό σου δράμα εδώ, να το κάνουμε, αλλά η χώρα βρίσκεται σε βαθιά κρίση κι εσύ είσαι μια υποσημείωση στο βιβλίο των θυμάτων. Το «είμαι ψυχολόγος και δεν έχω λεφτά να πάω σε ψυχολόγο» δεν είναι ατάκα που θα τραβήξει την προσοχή του ΟΗΕ.

________________
7.

Α, μπα; γεια σου!
Διαβάζοντας δεξιά αριστερά έπεσα πάνω στο 'the pixar theory'. Απ'ότι είδα
ένα κομμάτι μεταφράστηκε και στη lifo αν και πολύ μικρό. Μου άρεσε
πολύ σαν ιδέα ότι κάτι είναι τόσο πολύ μελετημένο, σαν μια ματία
σε ένα παράλληλο σύμπαν και σίγουρα είναι καλύτερο από θεωρίες
συνομωσίας του στυλ 'Μας ψεκάζουν'. Ναι το παραδέχομαι βλέπω
ταινίες της pixar στα 26, μη μου πεις ότι είναι μόνο για παιδιά :)

Τι νομίζεις εσύ για όλο αυτό;

Καλά να περνάς σου εύχομαι, μου αρέσει πολύ η στήλη σου! :)

_red

Πλάκα έχει. Δεν θέλω να χαλάσω τη μαγεία, αλλά η εξήγηση είναι ότι η pixar είναι μια εταιρία που αποτελείται από συγκεκριμένους ανθρώπους, και αυτοί οι συγκεκριμένοι άνθρωποι έχουν συγκεκριμένη αισθητική.

________________
8.

α-μπαουλίνα μου!
συγχαρητήρια για την υπομονή και την όρεξη σου να μας διαβάζεις
και να ασχολήσαι μαζί μας!απορώ που βρίσκεις χαρά σε αυτό. η
ερωτησούλα είναι η εξής
όταν κάποιος σου διαλύει την ψυχή ερωτικά πώς αρχίζεις να
ελπίζεις βασικά ότι δεν θα στην ξανα διαλύσει καποιος άλλος?
βασικά δεν ξανα σπάει η ψυχή στο ίδιο μέγεθος σαν την πρώτη γιατί
είναι ήδη διαλυμένη.. αλλά και το βασικότερο.. πώς θα ξανα αφήσουμε
εμείς την ψυχή μας να αγαπήσει πραγματικά χωρίες φοβίες, μνήμες
να βασανίζουνε..
το πάτωμα πάντα μικρόβια έχει όση χλωρίνη και να βάλεις - μία που
κολλάει σπασμένα εδώ και ένα χρόνο-

Σταματάς να ελπίζεις, λες και πρόκειται για θρησκεία, και αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου. Δεν είσαι ένα άβουλο θύμα, είσαι ένα ον που παίρνει αποφάσεις. Σκέφτεσαι γιατί ανοίχτηκες σε ακατάλληλο άνθρωπο και προσπαθείς να βρίσκεις και να εκτιμάς τους κατάλληλους ανθρώπους. Οι φόβοι και η αυτοσυγκράτηση δεν είναι κακό πράγμα, κακό είναι να ορμάς χωρίς κρατήματα και μετά να κλαις που ο άλλος δεν σε έπιασε. Οι άλλοι δεν είναι καμβάς για να προβάλλεις ό,τι σου ήρθε στο μυαλό, κι αυτοί κάποιον να τους πιάσει θέλουν.

________________
9.

Μα καλά...
πού τις βρίσκεις όλες αυτές τις φωτογραφίες???

Δε μπορώ να πιστέψω ότι έχω λάβει αυτή την ερώτηση πάνω από 20 φορές.

________________
10.

Αγαπητή Λένα,
γιατί όλοι με πειράζουν; Φίλοι αλλά και μέσα στις παρέες. Μου έχουν πει ότι τους αρέσει και ενώ μπορώ να καταλάβω τη θετική πλευρά (κι εγώ πειράζω μια αγαπημένη φίλη η οποία ξέρω ότι δεν παρεξηγείται) πολλές φορές με ενοχλέι. Κάποιοι άνθρωποι (όχι φίλοι αλλά του ευρύτερου περίγυρου) ξεπερνάνε τα όρια του αστείου και λένε πράγματα τα οποία με ενοχλούν και μοιάζουν λίγο με συγκαλυμμένες κακίες χωρίς να αποκλείω το γεγονός να τα πέρνω εγώ στραβά. Όπως και να έχει με ενοχλέι. Τι να κάνω για να αλλάξει αυτό; Το να μην απαντάω δε με βοηθάει. Εκείνη την ώρα θυμώνω και αναρωτιέμαι από που παίρνουν το δικαίωμα; Προφανώς τους το δίνω εγώ..; Δυσκολεύομαι να γίνω αγενής αλλά θέλω να τους βάζω στη θέση τους και όχι να νιωθω σαν το μικρό παιδάκι που το κοροϊδεύουν όλοι. Είμαι 35 χρονών.- :)

Σε πειράζουν επειδή έχει γίνει γνωστό ότι δεν αντιδράς, και το παιχνίδι, όσο δεν αντιδράς, θα γίνεται όλο και πιο κακεντρεχές.

Δεν είναι απαραίτητο να γίνεις αγενής –αν και θα το συνιστούσα. Δείξε όμως βρε παιδί μου ότι θυμώνεις, με λόγια, με κινήσεις, με μούτρα, ό,τι σου είναι πιο βολικό και πιο αυθόρμητο. Πες, έστω, ότι δεν το βρίσκεις αστείο, ή ότι το παρατράβηξε, έστω και χαμογελώντας. Κάνε κάτι όμως, δείξε συναίσθημα. Είναι πολύ πιο εύκολο από όσο νομίζεις.

________________
11.

Πoια ειναι τα σωστα Greeglish;Αυτα πχ ti kaneis η αυτα Χαου αρ γιου;- niaou

Greeklish είναι παιδάκι μου, άντε γκρήκλις.

________________
12.

Αγαπητή Α' μπα γειά σου! Πιστεύεις οτι οι πράξεις δείχνουν τον
χαρακτήρα των ανθρώπων? Για να γίνω συγκεκριμένη...Μαθαίνω για
φίλη του αγοριού μου (οχι κολλητή) οτι εχει σχέση με παντρεμένο,
κανονικά, χωρίς τύψεις, γνωρίζει κιολλας την γυναίκα του καθώς
ειναι οικογενειακή φίλη των γονιών της...Εγώ το βρίσκω εμετικό, ας
κάνει ο καθένας οτι θέλει στην ζωή του, απλα δεν θελω επαφές με
τέτοια άτομα. Για πές μου..Είμαι παράλογη που δεν την χωνεύω και
την θεωρώ υπουλη και διπρόσωπη? Εσύ θα εμπιστεύοσουν ένα τετοιο
άτομο? Απο μόνο του το γεγονός δεν δείχνει κάτι? Νομιζω οτι
κάποιος που κανει τέτοια χοντράδα δεν ειναι γενικά άξιος
εμπιστοσυνης, αφου μπορεί να κανει αυτο στα 24 μπορεί να κάνει τα
πάντα.. Αυτή και μονο η πράξη δεν ειναι ικανή για να βγάλεις
συμπέρασμα? Η' μηπως κρινω πολύ αυστηρά και ο χαρακτήρας δεν
φαίνεται απο κατι τετοιο ? - παράξενη (?)

Οι πράξεις δείχνουν τον χαρακτήρα, αλλά για να βγάλεις σφραγίδα φρονημάτων για τον άλλον πρέπει να είσαι πολύ προσεκτική. Πρέπει να δεις πολλές πράξεις και πρέπει να ξέρεις όλη την ιστορία (για τον παντρεμένο βλέπω δεν λες τίποτα) και οι ανθρώπινες ιστορίες είναι γεμάτες εκπλήξεις. Σπάνια είναι τα πράγματα όπως φαίνονται.

Το «μην κρίνεις για να μην κριθείς» είναι ένας καλός μπούσουλας. Η ζωή μπορεί να σε κάνει να πάρεις πολλά μονοπάτια, η δύναμη του καθενός φαίνεται μπροστά στον πειρασμό και όχι όταν βρίσκεται σε καθεστώς συναισθηματικής ασφάλειας.

Τον «εμετό» σου και την φράση «τι άλλο είναι ικανή να κάνει» τα ερμηνεύω ως εξής: αντιδράς βίαια επειδή πιστεύεις ότι υπάρχουν γυναίκες που θα σου πάρουν τον άντρα, και γι' αυτό δεν θέλεις ούτε να τη βλέπεις. Για τον εαυτό σου μιλάς, και όχι για την άγνωστη γυναίκα που ζει μια άγνωστη ιστορία (το αν έχει ή δεν έχει τύψεις άστο καλύτερα, είναι δικό της θέμα, και δεν έχεις ιδέα τι νιώθει).

Φυσικά και υπάρχουν αδίστακτοι άνθρωποι, αλλά ο αδίστακτος άνθρωπος δεν μπαίνει σε καταστάσεις που τον φωτίζουν με αρνητικό φως. Αν θέλεις να φυλάγεσαι από αυτούς, πρέπει να είσαι περισσότερο υποψιασμένη και να μην τα βάζεις τόσο αυθόρμητα με το ένα μόνο μέλος ενός τριγώνου, και μάλιστα με το πιο ευάλωτο.