Κουβέντα περί τσολίων λοιπόν και θα ξεκινήσω από τις κατηγορίες οι οποίες είναι τρεις (οι βασικές).
Διότι καλοκαίρι είναι, διακοπές δεν θα πάμε, έχει έρθει η κατάσταση και μας έχει φέρει σε βαθιά περισυλλογή περί κοινωνικών φαινομένων της εποχής,
1η κατηγορία.
Το τσόλι το αμόρφωτο, το απαίδευτο. Αυτό που στο τέλος το λυπάσαι και δίνεις τόπο στην οργή. Γιατί φτάνεις να νιώθεις πως τελικά, αυτός θα μπορούσε να είναι ο μόνος τρόπος να γίνει αισθητή ως παρουσία έστω και ελάχιστες φορές. Με το να είναι τσόλι. Όλο χασκόγελο, φουλ στο λιπγκλός, το ροζ-σιέλ να παίζει σχεδόν καθημερινά στο ύφασμα ή στο αξεσουάρ. Σταυροπόδι πλεξούδα, μαλλί συνήθως ανοιχτόχρωμο. Προσωπική εκτίμηση, η πρώτη αυτή κατηγορία είναι σχεδόν ακίνδυνη από την αρχή. Άντρα ψάχνει (μπορεί και τον δικό σας), απλά δεν εχει βρει καλύτερο τρόπο να το πετύχει από το να μοστράρει την τριτοκλασάτη του αισθητική, εμφανισιακά αλλά χωρίς να αποφεύγει να γίνεται αστείο (το τσόλι πάντα) όταν ανοίγει το στόμα του για πάνω από δυο λεπτά. Το καημένο...
2η κατηγορία.
Το τσόλι το μορφωμένο που χαράμι βέβαια κάθε δράμι γνώσης, μιας και δεν εκμεταλεύτηκε ποτέ και τίποτε απ' αυτό, γιατί που χρόνος? Ασε που επι της ουσίας, δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για τις συγκεκριμένες γνώσεις του. Υπάρχουν γιατί ο μπαμπάς είχε χρήμα και έχωνε. Τόσο ψέμα, τόση μπούρδα, τόση ανακατωσούρα και μπέρδεμα χάριν εντυπωσιασμού. Ενδιαφέρουσα περίπτωση γιατί αυτής της κατηγορίας το τσόλι, φτάνει πια να πιστεύει τα ίδια του τα ψέματα, κάπου εκεί, ανάμεσα σε αυτά που σκέφτεται να πει και σε αυτά που λέει Χιουμορίστα, έξυπνη, γρήγορη, κοινωνική αυτής της κατηγορίας η γυναίκα τσόλι. Ευχάριστη αρχικά, μέχρι να σπάσει η φούσκα και να πάρεις χαμπάρι. Μετά αλλάζει το πράγμα. Εκτός κι είσαι άντρας που πάλι αλλάζει το πράγμα αλλά στο πιο ξαπλωτό. Εύκολο.
3η κατηγορία.
...και τελευταία, το τσόλι το ημιμαθές. Κακό, πολύ κακό! Είναι αυτό που έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του. Αυτό που έχει τελειώσει ίσως κάποιο ιδιωτικό ΙΕΚ. Αυτό είναι και το χειρότερο. Συνήθως -και ανάλογα την ηλικία- είναι κάπου ενταγμένο. Έχει φάει μια πετριά γερή, μα με κάποια ανατολίτικη θρησκεία. Μα με κάποια πολιτική παράταξη (συχνά αριστερίζουσα). Μα με μια ιδεολογία. Με με κάποιο κίνημα τέχνης. Ναι, χωρίς πετριά κόλλημα και επαναστατικότητα δε ζει. Με βάση αυτό λοιπόν και με φόντο την φοβερή κουλτούρα που πουλάει-και χειρότερα, νομίζει πως διαθέτει-πορεύεται. Συνήθως, η κατηγορία αυτή ψάχνει μονίμως γκόμενο. (Η πρώτη κατηγορία έχει πολλούς παράλληλα, η δεύτερη είναι ως και παντρεμένη τις περισσότερες φορές με έναν-δυο γκόμενους παράλληλα). Θα το βρεις είτε σε πακέτο χίπστερ (ταγάρια, σαλβάρια, σκουλαρίκια Frida Kahlo κλπ) ή σε πακέτο θείτσικο decadence. Αυτό που λες δηλαδή “μα καλά, από που κατέβηκε το κορίτσι με την βάτα και τις χρυσές τρέσες πάνω στο ακρυλικό φόρεμα, σε μπαράκι εν έτει 2013?” Το όλο θέμα λοιπόν του εν λόγω τσολίου της τρίτης κατηγορίας, είναι να βρει σερνικό. Αλλά με πετριά! Με κουλτούρα! Με κόλλημα! Θέλει την ταύτιση την πνευματική (!) αλλιώς δεν μπορεί. Μα άλλωστε, είναι γένους θηλυκού...δεν το ξεχνάμε αυτό. Αυτό το τσόλι λοιπόν θέλει προσοχή. Διότι αν τύχει να συναντήσει σερνικό που έχει την ίδια πετριά, θα γίνει ταύρος. Το μάτι γυαλίζει, η κόρη διαστέλλεται το χείλι σουφρώνει, οι αδένες πρήζονται, το σάλιο πήζει (με το μαχαίρι το κόβεις). Δεν καταλαβαίνει Χριστό! Ε αυτό το τσόλι μπορεί να δημιουργήσει προβληματάκια. Γι' αυτό, κάλο είναι να κόβει το μάτι, ε? Mην μας πάρει σβάρνα η έκρηξη της ορμόνης, όχι τίποτε άλλο!!
Πέρα όμως από την κατηγοριοποίηση, ένα τσόλι δεν το υποτιμούμε ΠΟΤΕ!!
Θέλει την προσοχή του, είτε αυτό λέγεται απόσταση είτε διασκέδαση...και ο νοών νοεί τω...
σχόλια