«Ανθρώπινες στιγμές»: Ο Erdogan κλαίει για τον χαμένο χρόνο που οφείλει στην κόρη του. Έχω εκπαιδευτεί. Η πρώτη ερώτηση που μου έρχεται στο μυαλό όταν το βλέπω στο δελτίο ειδήσεων: «Είσαι υποψήφιος αυτή την εβδομάδα;». Μια απλή ερώτηση βγαλμένη από τις χαμένες ώρες παρακολούθησης του πρώτου Big Brother.
Στο ίδιο δελτίο ειδήσεων. «Ανθρώπινες στιγμές νο2»: Ο Cameron αλλάζει μαγιό στην παραλία. Είναι τυλιγμένος με μια πετσέτα που έχει πάνω της τον Μίκυ Μάους. «Είναι κατακόκκινος όπως κάθε Βρετανός τουρίστας. Ολόκληρος πρωθυπουργός δεν έβαλε αντηλιακό;» λέει ο ρεπόρτερ. «Είδες, ακόμα και οι πρωθυπουργοί κοκκινίζουν μερικές φορές. Έστω από τον ήλιο» σκέφτομαι. Και μετά εκείνη η πετσέτα. Τον κάνει πιο «ανθρώπινο», πιο «γήινο». Είναι για ένα απόγευμα και αυτός σαν και εμάς. Ένας λουόμενος που κυκλοφορεί με την λάθος πετσέτα μια ζεστή καλοκαιρινή μέρα στην παραλία.
Κι όμως. Δυο «ανθρώπινες στιγμές πολιτικών» στο ίδιο δελτίο ειδήσεων και εμένα το μυαλό μου ξαναγυρίζει στην απανθρωπιά του πρώτου θέματος. Ούτε το κλάμα του πατέρα, ούτε ο Μίκυ Μάους με έχουν κάνει να ξεχάσω τα λευκά σεντόνια των νεκρών. Ανθρώπινες στιγμές σε ένα κόσμο γεμάτο απάνθρωπες πράξεις.
σχόλια