ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

ΠΑΤΕΡΑΣ-ΥΙΟΣ 1-0 ΣΤΟ 85’

ΠΑΤΕΡΑΣ-ΥΙΟΣ 1-0 ΣΤΟ 85’ Facebook Twitter
4

 

Από μικρός

Όταν ακόμα έσερνα χέρια και πόδια για να φτάσω το σκοπό μου,
είχα τη συμπαράσταση του και τη βοήθεια του,
να με σηκώσει, να με βοηθήσει και να με συμβουλέψει

Από μικρό να με γαλουχήσει, να με πατρονάρει
-μην ενοχλείς τους γύρω σου
-η οικογένεια είναι ιερή
-οι αλήτες φτύνουν
-τα γράμματα να τ’ αγαπάς
-η τηλεόραση θα σε ξεκουτιάνει
-Νίκο να είσαι τίμιος
-Νίκο
-Νίκο

-Νίκο…

Ο μικρός μεγάλωσε

Το πρόσωπο διαμορφώνεται
η φωνή μπάσαρε
το μάτι «παίζει»
σιγά-σιγά βγάζει μουστάκι (γέλια)
στο σχολείο καλούτσικος είναι
το φουστάνι κυνηγάει
ο ΠΑΤΕΡΑΣ κρυφοχαίρεται
αρκεί;

Ποια η τέχνη σου:
τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;
Νίκο κάτσε σκέψου τι θα κάνεις στη ζωή σου…
Πατέρα το σκέφτηκα
οι υπολογιστές μ’αρέσουν
(ποδοσφαιριστής ήθελα να γίνω)
αυτό θέλω να κάνω…
-Καλώς (σφραγίστηκε)

Πατρική φιγούρα-φύλακας άγγελος
το πρότυπο μου
ο ήρωας μου
ο «σαν αυτόν» θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω
συμβουλών συνέχεια…..

-Αγόρι μου τώρα που τελείωσες
(ποτέ δε πήρα το πτυχίο μου)
-ένα εμπόδιο έμεινε
λες και παίζαμε παιχνίδι με πίστες
περίμενα το bonus του γύρου
-ο ΣΤΡΑΤΟΣ
-οι τελευταίες διακοπές σου πριν μπεις στο Γολγοθά της ζωής
-θα γίνεις άντρας
-ζήσε το αλλά και απέφυγε το
-Να προσέχεις σαγαπάμε

Χακί
τσιγάρα
πιώματα
η γκόμενα με παράτησε
ο μαύρος ο μπερές
(του μοιασα)
όπλο
περηφάνια
σεκλέτια
αφραγκιές
(εκεί έμπαινε ο χορηγός πατέρας)
ο κολλητός
το πήρα το χαρτί Πατέρα
-τώρα αρχίζουν τα δύσκολα μικρέ
(είμαι ο 2ος τη τάξη)

Δεν μ έκανες τεμπέλη

Βρήκα κάτι
χώθηκα
τρύπωσα
πήρα και μηχανή
αντε και το κορίτσι τώρα
Πατέρα εδώ είμαι
έχω τη καρδιά
έχω τον κάματο
έχω και τη κυρά
-Με την ευχή μου αγόρι μου

 

Δε μπορώ να κάνω τίποτα
-υπομονή
Μα πνίγομαι
-αγάντα
έχω θυμό
-πνίχτον

Κάτσε ρε μυστακοφόρε πατέρα, πέρασες δύσκολα το 50’,
πέρασες φτώχειες και ανέχειες, πέρασες από Σκύλα και Χάρυβδη,
αλλά τα όνειρα δε στα στέρησε κανείς
εγώ ανάθεμα με αν σκέφτομαι
όχι γιατί δεν ξέρω αλλά με φοβίζει
δεν ονειρεύομαι γιατί κλαίω
δεν μιλάω γιατί δεν έχω ανάσα
Στο κάτω κάτω εσύ το περπάτησες
το έζησες το πανηγύρι της ζωής
έκανες τη μάνα με δόξα και τιμή που λένε…
εγώ;ο αδερφός;o φίλος;



Χάσαμε ρε πατέρα 1-0 στο 85’
και στο τέλος τσούζει το γαμημένο….

4

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

2 σχόλια
...ταυτίζομαι...πέρα από το κόμματι του στρατού φυσικά...όπως και να χει οι περισσότερες-οι αυτή τη περίοδο τα ίδια νιώθουν... ειδικά αυτο "Δε μπορώ να κάνω τίποτα -υπομονή Μα πνίγομαι -αγάντα έχω θυμό -πνίχτον Κάτσε ρε μυστακοφόρε πατέρα, πέρασες δύσκολα το 50’, πέρασες φτώχειες και ανέχειες, πέρασες από Σκύλα και Χάρυβδη, αλλά τα όνειρα δε στα στέρησε κανείς εγώ ανάθεμα με αν σκέφτομαι όχι γιατί δεν ξέρω αλλά με φοβίζει δεν ονειρεύομαι γιατί κλαίω δεν μιλάω γιατί δεν έχω ανάσα Πηγή: www.lifo.gr" ποιός δε το βιώνει;...
και το θέμα δυστυχώς είναι ότι κατά ένα μαγικό τρόπο όσο το αδιέξοδο μεγαλώνει,τόσο οι προσδοκίες και τα θέλω πολλαπλασιάζονται με απίστευτους ρυθμούς.και ο κύκλος επαναλαμβάνεται....