Συνέντευξη στην «Καθημερινή» έδωσε η Ξένια Καλογεροπούλου. Ανάμεσα σε άλλα αναφέρθηκε και στο θέατρο «Πόρτα» το οποίο δεν θα λειτουργήσει φέτος επειδή δεν θα πάρει επιχορήγηση. Ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από την συνέντευξη της που αναφέρεται στις κομμένες επιχορηγήσεις και στο αν το θέατρο είναι πολυτέλεια σήμερα.
Δεν είναι λογικό να κόβονται οι επιχορηγήσεις μέσα στην κρίση;
Την περίοδο 2010-11 δεν λάβαμε καθόλου επιχορήγηση. Υπήρξε μια βουβαμάρα γύρω από αυτό το θέμα. Την επόμενη περίοδο συστήθηκε μια επιτροπή και ανακοινώθηκαν στον Τύπο τα ποσά που θα λάμβανε κάθε θίασος.
Τι τάξεως ποσά;
Εγώ θα έπαιρνα 70.000 ευρώ. Ομως, περνούσε ο καιρός και δεν γινόταν απολύτως τίποτα. Επειδή είχα την αίσθηση πως ο τότε υπουργός, ο κ. Τζαβάρας, δεν είχε μεγάλο ενδιαφέρον για το θέατρο, έκανα μια παλικαριά και πήγα απευθείας στον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά στο Μαξίμου. Του είπα ότι αυτά τα πράγματα είναι ρεζιλίκια. Εκείνος ήταν πάρα πολύ θερμός και πήρε αμέσως τηλέφωνο μπροστά μου το υπουργείο Πολιτισμού, για να τακτοποιηθεί το θέμα. Πράγματι, μετά από λίγο μού τηλεφώνησε ο κ. Τζαβάρας και μου είπε ότι θα μας δώσουν τα μισά. Τι να πω κι εγώ; Αλλά, μετά από κάμποσες μέρες, μας τηλεφώνησαν ξανά και μας είπαν ότι θα πάρουμε το μισό του μισού. Εως σήμερα κανείς δεν έχει πάρει ούτε ένα ευρώ. Το συνολικό ποσό για όλα τα θέατρα εκτιμάται σε περίπου δύο εκατομμύρια ευρώ.
Είναι το θέατρο πολυτέλεια μέσα στην κρίση;
Όλα τα πράγματα που μπορούν να σου προσφέρουν μια ανάσα, τα χρειαζόμαστε όλοι: ένα θέατρο, μια συναυλία, ένα έργο τέχνης, ένα μπαλέτο, ένα βιβλίο… Βέβαια, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όπου έχει προτεραιότητα σήμερα είναι το να μπορεί κανείς να επιβιώσει. Εγώ έχω εκπλαγεί με τον εαυτό μου με πόσο λίγα χρήματα μπορώ να ζω. Δεν το είχα φανταστεί ποτέ, γιατί πάντα είχα οικονομική άνεση. Αλλά έχω τα απαραίτητα. Έχω μια στέγη. Και τον χειμώνα θα δουλεύω και κάτι θα παίρνω· ένα μισθό από το Εθνικό.
σχόλια