ΚΡΙΣΗ ΣΤΗ ΝΟΤΙΑ ΚΟΡΕΑ

Ερωτήσεις βέλη

Ερωτήσεις βέλη Facebook Twitter
1

 

 

Ερωτήσεις βέλη

Η απορία σαφής: υπάρχει κάτι που να συνδέει τις λέξεις ερώτηση και έρωτας; Η ετυμολογική εξέταση δείχνει ότι πρόκειται για δύο διαφορετικές λέξεις. Ερώτησις < ερωτάω-ώ ενώ έρωτας < εράω-ώ και έραμαι = έχω έρωτα, αγαπώ με πάθος. Η ύπαρξη, όμως, της απορίας- της αρχής και βάσης της φιλοσοφίας- ανοίγει το δρόμο σε ποικίλους συλλογισμούς, που μάλλον εντοπίζουν τη γέφυρα μεταξύ των δύο.

Ας υποτεθεί, ότι λαμβάνει χώρα η στιγμή που έπεται του εντοπισμού του στόχου, της βέβαιης ή αβέβαιης εύρεσης του εκάστοτε ιδεατού προσώπου. Το σφίξιμο στο στομάχι, η ταχυπαλμία και γενικότερα οι ψυχοσωματικές διαταραχές θεωρούνται δεδομένες. Εξίσου δεδομένα θεωρούνται και τα προεόρτια ή μεθεόρτια ερωτηματικά που κατακλύζουν το θήραμα του Έρωτα. Είναι παραπλάνηση ότι ο φτερωτός θεός της αγάπης στοχεύει με βέλη, στην πραγματικότητα στοχεύει με ερωτηματικά ικανά να πληγώσουν και να ακινητοποιήσουν. Οι ερωτήσεις έρχονται η μία μετά την άλλη. Τι να κάνει τώρα; Τι σκέφτεται; Με σκέφτεται; Τα λόγια, το βλέμμα δείχνουν κάτι; Ένας λαβύρινθος σκέψεων και ερωτήσεων, από τον οποίο δεν μπορείς να βγεις και για να μη μείνεις μόνος στο χάος- ως μία πιθανή καταγωγή του Έρωτα αναφέρεται το Χάος και η Γαια, τυχαίο;- παίρνεις και τους φίλους σου μαζί. Έτσι, εσύ και οι φίλοι σου, που τους έμελε τέτοια τύχη τεφαρίκι, περιπλανιέστε σαν σε κινούμενο διάδρομο. Καφέ, μπαρ, σχολεία, πανεπιστήμια, γραφεία, πλατείες είναι μέρη γεμάτα παρέες που αναλύουν και ξανααναλύουν χωρίς αποτέλεσμα τέτοια θέματα. Αν αυτές οι ώρες ήταν εργατοώρες με αμοιβή, θα ήμασταν όλοι πλούσιοι!

Αλλά και μετά την επίτευξη του επιθυμητού αποτελέσματος ο Έρωτας συνεχίζει τις ρίψεις. Τι να κάνω για να συνεχίσει να υπάρχει αυτή η μαγεία; Επομένως, τα ερωτηματικά δεν σηματοδοτούν απλά την αρχή του έρωτα, αλλά στηρίζουν την ύπαρξή του και η έλλειψη αυτών σηματοδοτεί το τέλος του παραμυθιού. Μπορεί ετυμολογικά να μη συνδέονται ερώτηση και έρωτας, αλλά στην πράξη είναι αλληλένδετα.

Μην περιμένεις, λοιπόν,  να ακούσεις Μου αρέσεις, Σε θέλω, πόσο μάλλον Σ'αγαπάω. Ένα Αναρωτιέμαι είναι ίσως πιθανότερο. Στην περίπτωση δε, που τα δικά σου ερωτηματικά με αφορούν, τότε η μόνη λύση είναι ένα τετ α τετ παιχνίδι ερωταπαντήσεων.




1

ΚΡΙΣΗ ΣΤΗ ΝΟΤΙΑ ΚΟΡΕΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

1 σχόλια
Αυτός ο έρωταςΤόσο βίαιοςΤόσο εύθραυστοςΤόσο τρυφερόςΤόσο απελπισμένοςΑυτός ο έρωταςΌμορφος σαν την μέραΚι απαίσιος σαν τον καιρόΌταν ο καιρός είναι απαίσιοςΑυτός ο έρωτας τόσο αληθινόςΑυτός ο έρωτας τόσο όμορφοςΤόσο ευτυχισμένοςΤόσο χαρούμενοςΚαι τόσο μηδαμινόςΠου τρέμει από φόβο σαν παιδί στο σκοτάδιΚαι τόσο σίγουρος για τον εαυτό τουΣαν ήρεμος άντρας τη νύχταΑυτός ο έρωτας που έκανε τους άλλους να φοβούνταιΠου τους έκανε να μιλάνΠου τους έκανε να χλωμιάζουνΑυτός ο έρωτας παραφυλαγμένοςΓιατί εμείς τον είχαμε παραφυλάξειΚαταδιωγμένος, πληγωμένος, ποδοπατημένος, αποτελειωμένος, απαρνημένος, ξεχασμένοςΓιατί εμείς τον είχαμε καταδιώξει, πληγώσει, ποδοπατήσει, αποτελειώσει, απαρνηθεί, ξεχάσειΟλόκληρος αυτός ο έρωταςΤόσο ζωντανός ακόμηΚαι τόσο ηλιόλουστοςΕίναι ο δικός σουΕίναι ο δικός μουΕκείνος που υπήρξεΑυτό το πάντα καινούριο πράγμαΚαι που δεν άλλαξεΌμοια αληθινός σαν φυτόΌμοια τρέμοντας σαν πουλίΌμοια ζεστός όμοια ζωντανός σαν καλοκαίριΜπορούμε κι οι δυοΝα φεύγουμε και να ξαναγυρνάμεΜπορούμε να ξεχνάμεΚαι μετά να ξανακοιμόμαστεΝα ξυπνάμε να υποφέρουμε να γερνάμεΝα κοιμόμαστε ακόμηΝα ονειρευόμαστε το θάνατοΝα ξυπνάμε να χαμογελάμε και να γελάμεΚαι να ξανανιώνουμεΟ έρωτάς μας στέκει εκείΠεισματάρης σαν γαϊδούραΖωντανός σαν πόθοςΣκληρός σαν μνήμηΗλίθιος σαν κλάψαΤρυφερός σαν ανάμνησηΚρύος σαν μάρμαροΌμορφος σαν μέραΕύθραυστος σαν παιδίΜας κοιτάζει χαμογελώνταςΚαι μας μιλάει χωρίς να λέει τίποταΚι εγώ τον ακούω τρέμονταςΚαι φωνάζωΦωνάζω για σέναΦωνάζω για μέναΣε ικετεύω για όλους όσους αγαπιούνταιΚαι αγαπήθηκανΝαι του φωνάζωΓια σένα για μένα και για όλους τους άλλουςΠου δεν ξέρωΣτάσου εκείΕκεί που είσαιΕκεί που ήσουν άλλοτεΣτάσου εκείΜην κουνιέσαιΜη φεύγειςΕμείς αγαπιόμαστεΣε ξεχάσαμεΕσύ μη μας ξεχνάςΔεν έχουμε παρά εσένα πάνω στη γηΜη μας αφήσεις να κρυώσουμεΠάντα πολύ μακρύτερα Κι αδιάφορο πουΔώσε μας σημάδι ζωήςΠολύ αργότερα στη γωνία κάποιας δεντροστοιχίαςΣτο δάσος της μνήμηςΠρόβαλε άξαφναΤέντωσε μας το χέριΚαι σώσε μας.