Ο Τσέλιος τον τελευταίο καιρό έχει χαθεί από παντού και ειδικά από τα στέκια του στην Ζεύξιδος που έπινε καμιά μπύρα τα βράδια, μετά τη βάρδια του. Οι αιτίες είναι πολλές και η κυριότερη ότι έχει επιστρέψει ο Αρχιτσέλιος με καινούργιο μενού και έχει αλλάξει τα πάντα στην κουζίνα του Estrella (Αρχιτσέλιος θα καλείται εφεξής... ο προϊστάμενος του Τσέλιου στην κουζίνα).
Εδώ να επαναλάβω γιατί με ρωτάν πολλοί ποιος είναι αυτός ο Τσέλιος. Το Τσέλιος δεν είναι το βαφτιστικό του. Είναι το επίθετο του, έχει γεννηθεί στις αρχές τις δεκαετίας του ογδόντα, και έχει ένα πολύ κοινό όνομα και όλοι τον φωνάζουν με το επίθετο του... Φυσικά ανήκει στην κάστα των μαγείρων, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί ανά πάσα στιγμή να ζητήσει άδεια για να πάει στον γάμο του ξαδέλφου, ενώ δεν έχει τελειώσει την κρέμα για το προφιτερόλ και να επιμένει ότι πρέπει να πάει γιατί είναι αγαπημένα ξαδέλφια και να σου δείχνει τον μπαμπά του που τον περιμένει με το αμάξι μαρσάροντας διπλοπαρκαρισμένος στην Παύλου Μελά, ή να σου πει δυο μέρες πριν ότι θέλει άδεια για να πάει αυθημερόν στην Ουκρανία να δει Παοκ-Σαχτίρ (Άει Σιχτίρ) και ότι δεν ενημέρωσε νωρίτερα γιατί τώρα βρήκε φθηνό εισιτήριο, ή να σου πει ότι θέλει άδεια στις 8 Νοεμβρίου γιατί έχει πρεμιέρα το νέο επικό υπερσήριαλ του Ένα Τσάνελ της Καβάλας, «Στη σκιά της τρέλας».
Σε γενικές γραμμές πάντως είναι καλό και φιλότιμο παιδί αρκεί να έχεις διαθέσιμα αρκετά lexotanil και τον πας με το μαλακό και λάου λάου.
Το καινούργιο μενού δεν τον δυσκόλεψε και πολύ, απλά είχε τον τελειομανή Αρχιτσέλιο πάνω από το κεφάλι του και τη μανία του να επιμένει ότι όλα τα πιάτα πρέπει να στολίζονται με τρεις διαφορετικούς τρόπους, βρώσιμα άνθη πάνω στα bagel, σπόρους από μπούκοβο στο ψητό χοιρινό και κόκκους από μαύρο πιπέρι στο κοτόπουλο.
Μόλις τελείωσε με το τελευταίο πιάτο που άφησε στον πάγκο ο Τσέλιος αναστέναξε.
«Αφεντικό δεν είμαι καλά, ο Αρχιτσέλιος με έχει πρήξει με το στόλισμα των πιάτων και δεν είναι μόνο αυτό, έρχεται και η μάνα μου αύριο».
Η Βιργινία Τσέλιου ζει σε μια κοντινή στη Θεσσαλονίκη επαρχιακή πόλη και φυσικά όπως οι περισσότερες μαμάδες θεωρεί ότι μαγειρεύει καλύτερα από τον γιο της κι ας είναι πια επαγγελματίας. Το επόμενο μεσημέρι η Βιργινία Τσέλιου έκανε την εμφάνισή της στο μαγαζί. Ο Τσέλιος αγχωμένος που θα μαγείρευε για την μητέρα του ξεκίνησε να την ταίζει με τα καινούργια πιάτα του μενού. Τα πρώτα χαμόγελα έκαναν την εμφάνισή τους, το φαγητό σίγουρα της άρεσε αφου το έτρωγε με όρεξη, αλλα ο Τσέλιος δεν επαναπαυόταν. Η Βιργινία πάντα θα έλεγε την τελευταία λέξη με την αυστηρότητα που τη διέκρινε, η οποία με την πάροδο των χρόνων κατάλαβε οτι πήγαζε απο αγάπη.
Μόλις πήγε στο τραπέζι την καινούργια παντζαροσαλάτα σε σχήμα κύβου, που περιλαμβάνει λαχανικά σε στρώσεις εναλλάξ με κατσικίσιο τυρί, η Βιργινία ζήτησε να πάμε από εκεί, Τσέλιος, υιός και αφεντικός.
Αφού είπε συγχαρητήρια για πρώτη φορά δημόσια στον γιο της για το φαγητό που απόλαυσε, ζήτησε να μάθει για ποιο λόγο το παντζάρι σερβίρεται σε κύβο και όχι νορμάλ... Ρώτησε επίσης να μάθει αν κρατάει πολύ αυτή η διαδικασία του φορμαρίσματος του πιάτου. Με το πρακτικό γυναικείο μυαλό της και με δυο κουβέντες έδωσε στον αφεντικό να καταλάβει ότι μπορεί να είναι πιο όμορφο σερβιρισμένο έτσι, αλλά σίγουρα χάνεται πολύτιμος χρόνος.
«Αν θέλετε ακούστε την συμβουλή μου, αφήστε τους κύβους και σερβίρετε το παντζάρι κανονικά, θα είναι το ίδιο νόστιμο και δεν θα εκνευρίζεται και ο Τσέλιος που δεν του βγαίνει η συμμετρία στο πιάτο. Ο Τσέλιος για να είναι εδω που είναι άφησε το μαγαζί με νεωτερισμούς του πατέρα του, οπότε θέλω να είναι ευχαριστημένος».
Νομίζω ότι η Βιργινία Τσέλιου είχε δίκιο - καμιά φορά πρέπει να ακούμε και τους μεγαλύτερους και πιο έμπειρους από μας γιατί η πείρα τους έχει δώσει πρακτικότητα (φυσικά για ανεξήγητους λόγους αν μου έλεγε το ίδιο η δική μου μαμά, πιο εύκολο θα ήταν να γίνω ιππότης, παρά να παραδεχθώ αυτά που θα μου έλεγε...)
σχόλια