Καλέ, εμένα δε μου φαίνεται καθολου συγκινητικό το τραγούδι. Δηλ αν συγκινείται μ'αυτό το τραγούδι, που να άκουγε το παιδί τον Μπιθικώτση στο "Δραπετσώνα", στο "Βρέχει στη φτωχογειτονιά",τον Κόκοτα στο "Γιε μου", ή την Αλεξίου στο "Τραίνο φεύγει στις οχτώ", τη Μοσχολιού στο " Μιλώ για τα παιδιά μου", την Τζένη Βάνου στο "Σε βλέπω στο ποτήρι μου", την Πόλυ Πάνου στο "Ένα σφάλμα έκανα", ή τη Δούκισσα στο "Που πας χωρις αγάπη", τη Μαρινέλλα στο "Άνοιξε πέτρα", τον Καφάση στο "Γέλα κυρία μου", ή τέλος τη Lady Δημητρίου στο "οι χωρισμένοι δε γιορτάζουνε ποτέ"........Τι να λέμε τώρα;:P
Είναι συγκλονιστικό να αντιλαμβάνεσαι οτι το παιδί αυτό είναι 10 μηνών και ήδη όμορφος άνθρωπος. Είναι επίσης συγκλονιστικό να βλέπεις πως αντιμετωπίζει το γεγονός οτι το τραγούδι του προκαλεί συναισθηματική εκτόνωση... γελάει, αφήνεται, δεν ντρέπεται.Δεν ξέρω αν είναι επειδή το κοιτάω με τα μάτια ενός ενήλικα, εγώ διακρίνω ένα εντυπωσιακό συναισθηματικό capacity στο φατσάκι, να αγαπήσει και αλλάξει ζωές!!! Ας ελπίσουμε :)
σχόλια