O Γιώργος Κάλλας έχει πάθος με την Μαντόνα. Ξεκίνησε για πρώτη φορά να κάνει στένσιλ με την φιγούρα της στους δρόμους της Αθήνας πριν από 10 χρόνια. Σήμερα, την ζωγραφίζει σε τεράστιους καμβάδες. Το σπίτι του είναι γεμάτο με Μαντόνες. Έχει ζωγραφίσει του τοίχους ενός δωματίου μόνο με σταυρούς σαν αυτόν που φόραγε στο βίντεο κλιπ του Like a Prayer. Δεν περνάει μέρα που να μην παίρνει την τζούρα του από εκείνη. Θα ακούσει δηλαδή ένα κομμάτι της ή θα δει ένα βίντεο της. Τελευταία, ζητάει από όσους τον επισκέπτονται να του ζωγραφίσουν μια Μαντόνα και σκέφτεται να εκθέσει κάποια στιγμή τα έργα. Η μόνη φορά που δεν του άρεσε ήταν όταν έπαιξε την Εβίτα.
Πες μου λίγα πράγματα για σένα.
Γεννήθηκα στην Θεσσαλονίκη, στην Νέα Μηχανιώνα το 1978. Στην Αθήνα ήρθα να δω ένα φίλο μου. Έμεινα ένα μήνα και μου άρεσε πάρα πολύ η επαφή της μεγάλης πόλης από τη Νέα Μηχανιώνα που είναι ένα χωριό. Ήμουν και μικρός στα 20. Καμιά φορά υπάρχει κάτι που σε τραβάει και δεν σου δίνει περιθώρια να σκεφτείς πέρα από αυτό.
Ζωγράφιζες από μικρός;
Ναι, μου άρεσε πάρα πολύ να ζωγραφίζω από μικρός. Ζωγράφιζα σπιτάκια και έναν μουσάτο άντρα ασπρόμαυρο. Ήταν πολύ περίεργο για ένα παιδί του δημοτικού να ζωγραφίζει έναν γκριζομάλλη με μούσια. Από κάπου τον είχα δει και τον είχα αντιγράψει.
Είχες κάποιο ζωγράφο πρότυπο;
Σε εκείνη την ηλικία δεν ήξερα και πολλά πράγματα από ζωγραφική και ζωγράφους. Μου άρεσαν αργότερα όσοι έκαναν πιο ρεαλιστικό σχέδιο. Το θεωρούσα μαγικό αλλά ποτέ δεν ήθελα να ζωγραφίσω με τέτοιο τρόπο.
Ασχολήθηκες και με την ζωγραφική στις σπουδές σου;
Σπούδασα σχέδιο μόδας αλλά ασχολήθηκα πολύ λίγο. Δεν μου άρεσε ο χώρος. Δεν μου αρέσει να εκτίθεμαι τόσο πολύ. Όχι ότι εκτίθεσαι υπερβολικά αλλά θεωρώ ότι ο χώρος της μόδας είναι από μόνος του έκθεση.
Η Μαντόνα πώς μπήκε στην ζωή σου;
Από πολύ μικρός μου άρεσε η Μαντόνα. Έβλεπα τα κορίτσια της έκτης δημοτικού όταν εγώ πήγαινα τρίτη να φοράνε στις απόκριες σκουλαρίκια, βραχιόλια, σταυρούς, δίχτυα, δαντέλες και μου είπε η αδερφή μου ότι είναι ντυμένες Μαντόνα. Όχι δηλαδή πριγκίπισσες ή ινδιάνες αλλά μια τραγουδίστρια. Δεν είχα ξαναδεί κάτι παρόμοιο. Ήμουν γύρω στα 7 τότε. Μου έκανε εντύπωση το όνομα της και το ότι δεν μπορούσα εύκολα να μάθω πράγματα γι’ αυτήν. Μετά έμαθα περισσότερα από μουσικά περιοδικά.
Ποιος ήταν ο πρώτος δίσκος που αγόρασες;
Δισκοπωλείο υπήρχε μόνο ένα στην Μηχανιώνα. Έφερνε δίσκους της Μαντόνα αλλά τότε ήταν η μόδα που έκαναν αντιγραφή τους δίσκους σε κασέτα. Έτσι οι πρώτες κασέτες που αγόρασα ήταν το Immaculate Collection που είχε βγάλει το 1990 και το σάουντρακ από το Dick Tracy. Δεν είχαμε πικαπ στο σπίτι επειδή οι γονείς μου δεν ασχολιόντουσαν καθόλου με την μουσική. Η μητέρα μου είχε μόνο ένα ραδιόφωνο και άκουγε έναν συγκεκριμένο σταθμό.
Και το πρώτο κομμάτι που άκουσες;
Το πρώτο κομμάτι που άκουσα ήταν το Like a Prayer. Θυμάμαι είχε γίνει χαμός τότε στα ραδιόφωνα. Το έπαιζαν συνέχεια. Ήταν μια ντισκοτέκ τότε στα Μηχανιώνα και πήγαινα και καθόμουν απέξω μόνο για να το ακούσω.
Τι σε τράβηξε τόσο πολύ σε αυτήν;
Στην Μαντόνα με γοήτευσε το γεγονός πώς δεν δείχνει ποτέ τον πραγματικό της χαρακτήρα προς τα έξω. Αλλάζει συχνά την εικόνα της. Πρέπει να την έχει επηρεάσει όλος αυτός ο πανικός που την περιβάλλει αλλά διαχειρίζεται πολύ ψύχραιμα την φήμη της. Πολύ πειθαρχημένη γυναίκα.
Πότε ξεκίνησες να την ζωγραφίζεις;
Είχε προηγηθεί το στένσιλ πριν αρχίσω να την ζωγραφίζω σε καμβά. Το 2003 έβλεπα κάποια στένσιλ του b. στους δρόμους της Αθήνας και μου έκαναν εντύπωση επειδή δεν ήξερα τι ήταν. Ήταν σαν γκράφιτι αλλά το γκράφιτι πριν 10 χρόνια δεν είχε καμία σχέση με το σημερινό γκράφιτι. Μετά έβλεπα κάποια πιο πολιτικοποιημένα και κάπως έτσι μου ήρθε η ιδέα για την Μαντόνα. Δεν είχα ξανασχοληθεί πριν από αυτό.
Ποιο ήταν το πρώτο που έφτιαξες;
Το πρώτο που έκανα ήταν από το εξώφυλλο του Erotica που ήταν πολύ εύκολο για πρώτο στένσιλ. Ένα αρνητικό από το εξώφυλλο του CD. Το έβαλα κάπου στην Αιόλου. Υπάρχουν ακόμη μερικά.
Τι γνώμη έχεις για τα στένσιλ που γίνονται σήμερα;
Τα περισσότερα στένσιλ στην Αθήνα πλέον είναι πολύ πολιτικοποιημένα, κάτι που δεν θα ήθελα να ασχοληθώ. Δεν με εκφράζει αλλά όλα μου αρέσουν. Ακόμη και μια μουντζούρα που θα κάνει κάποιος, για κάποιο λόγο μου αρέσει.
Ποιο ήταν το πιο απρόβλεπτο σημείο που την έχεις κάνει στένσιλ;
Όταν ήταν ανοικτό το Αιολίς το καφέ στην γωνία της Αιόλου, είχε απέναντι ένα κτίριο που ήταν ετοιμόρροπο αρκετά και ήταν κλεισμένο με λαμαρίνες. Σκέφτηκα να κάνω μια Μαντόνα ψηλά στον τοίχο ανάμεσα από τα παράθυρα. Και ανέβηκα με ένα φίλο ένα βράδυ στις 3 η ώρα και έκανα μία στα πολύ γρήγορα. Κοιμόταν και ένας άστεγος μέσα και τον ξυπνήσαμε. Η πλάκα είναι ότι το είδα μετά σε μια φωτογραφία στο ίντερνετ κι από κάτω σχολίαζε ένας ότι ήταν απέναντι από μια εκκλησία και η εικόνα της είναι πολύ προκλητική και μάλλον ο καλλιτέχνης είναι το ίδιο αντιδραστικός όπως η Μαντόνα. Ούτε το είχα σκεφτεί έτσι απλά μου άρεσε το σημείο και θα ήθελα να κάνω ένα στένσιλ ξανά εκεί επειδή με πάτησαν. Κι αυτή τη φορά θα γράψω “Don’t Fuck with the Queen”.
Συνεχίζεις ακόμη να κάνεις;
Ναι, αλλά όχι τόσο συχνά.
Ζωγραφίζεις κι άλλα πράγματα;
Βέβαια. Αν και ώρες, ώρες αισθάνομαι πώς η Μαντόνα με έχει ευνουχίσει καλλιτεχνικά αλλά το κάνω από αντίδραση σε όσους μου λένε να κάνω κάτι άλλο.
Τι άποψη έχεις για όσα συμβαίνουν στην χώρα;
Με την ένταξη της Χρυσής Αυγής στην βουλή, άρχισα να ασχολούμαι με την πολιτική επειδή είμαι κατά των διακρίσεων. Αν και θεωρώ ότι υπήρχε φασισμός στην Ελλάδα απλά τώρα έγινε και επίσημος. Για όλα τους έχω ικανούς. Έχω εκνευριστεί πάρα πολύ με το πώς έχει εξελιχθεί η πολιτική στην Ελλάδα. Έχει γίνει μόδα ο φασισμός. Νομίζω δεν απέχουμε πολύ από όσα συμβαίνουν στην Ρωσία με τους νόμους κατά των ομοφυλόφιλων. Και αυτοί το ίδιο πιστεύουν, στο «πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια». Και εμείς το ίδιο είμαστε γι’ αυτό φοβάμαι την άνοδο του φασισμού στην Ελλάδα. Είναι πραγματικά πολύ ανησυχητικό.
Και για την κρίση; Έχει επηρεάσει την ψυχολογία του κόσμου;
Νομίζω ότι η κρίση θα τραβήξει τόσο πολύ που θα γίνει ρουτίνα. Η κρίση μας έχεις κάνει ακόμη πιο ψυχρούς και πιο πεσιμιστές χωρίς χιούμορ. Και με πολλά νεύρα. Υπάρχουν φίλοι, υπάρχουν ευγενικοί άνθρωποι, υπάρχουν κυνικοί άνθρωποι και δεν είναι θέμα ταξινόμησης αλλά συνύπαρξης.
Τι σημαίνει για σένα η λέξη Μαντόνα;
Πρώτα η Μαντόνα και μετά η Παναγία. Την έχω ικανή να πεθάνει την ίδια ημερομηνία με την Παναγία, το δεκαπενταύγουστο για να τις γιορτάζουμε μαζί.
σχόλια