________________
1.

Αγαπητή Α, μπα.. έχω Asperger's, ευτυχώς διαγνώσθηκα όσο ήμουν παιδί και μέσω "εκπαίδευσης" έχω καταφέρει να μετριάσω τα συμπτώματά μου. Δυστυχώς ακόμα παλεύω με το κοινωνικό κομμάτι της ζωής μου. Η ερώτησή μου είναι η εξής: Τι λέω στους ανθρώπους που ενώ βλέπουν ότι δυσκολεύομαι να δημιουργήσω κοινωνικές σχέσεις και ότι καμιά φορά άθελά μου, ακόμα, επαναλαμβάνω πράγματα που μόλις είπα ή άκουσα, ή δυσκολεύομαι στη συζήτηση, παρεξηγούνται μαζί μου (και είναι πολλοί) κι όταν αναγκάζομαι να τους πω ότι έχω Asperger's με κοιτάζουν καλά καλά και μου λένε " Α δηλαδή είσαι αυτιστική ε; Ιδιοφυία όμως;" (με ένα βλέμμα λύπησης στην αρχή κι ύστερα ενθουσιασμού) ή "Μα καλά και γιατί απλά δε σταματάς να επαναλαμβάνεις;" (λες και είναι τόσο εύκολο) ή "Σιγά, απλά δε ΘΕΛΕΙΣ να γνωρίζεις κόσμο. μήπως το κάνεις επίτηδες επειδή δε με συμπαθείς;" επίτηδες;;; μένω άναυδη! μα πόση άγνοια; - desperate

Πόση; Τώρα θα ακολουθήσει αρχή lenfou. Κάποτε μια εικοσάχρονη είδε το «τετραγωνικά μέτρα» και με ρώτησε «τι είναι αυτό το μικρό 2;»

Υπάρχει κόσμος που έχει τελειώσει σχολείο και δεν ξέρει τι είναι η μέθοδος των τριών, ενώ προφανώς το χρειάζεται όταν πηγαίνει στη λαϊκή. Όχι, δεν θα αναλύσω την αποτυχία της παιδείας, όχι επειδή δεν υπάρχει θέμα να αναλυθεί, αλλά επειδή το πρόβλημα είναι γνωστό σε όλους και δεν είναι μόνο ελληνικό. Πέρα από αυτό το πρόβλημα, υπάρχουν τόσα πολλά που όλοι μας δεν ξέρουμε, και τόσα πολλά που δεν μπορούμε να καταλάβουμε, και τόση πληροφορία που μας βομβαρδίζει από παντού, που για τα περισσότερα έχουμε πάρει απλώς μια μυρωδιά, και αν. Μάλιστα, συνήθως αυτή η μυρωδιά προέρχεται από εξάπλωση δοξασιών, από τις διαφημίσεις, από τον κινηματογράφο, παραδόξως (όχι παραδόξως) δεν προέρχεται από καταστατικά επιστημονικών συνεδρίων.

Αν σκεφτείς ότι οι πιο δημοφιλείς σελίδες σε σάιτ, ακόμα και αμιγώς ενημερωτικά, είναι τα ζώδια, σου φαίνεται πραγματικά περίεργο ότι ο κόσμος σου λέει αυτά που σου λέει για το σύνδρομο Asperger's; Οι παρανοήσεις και οι αυθαίρετες πεποιθήσεις ειδικά για ιατρικά θέματα φλερτάρουν με το επικίνδυνο. Τώρα εσένα σε καίει ένα συγκεκριμένο θέμα και γι' αυτό αγανακτείς, αλλά κάτι απίθανα ακούνε και όσοι έχουν διαβήτη (είναι που είσαι τόσο γλυκός), διπολική διαταραχή (δηλαδή ακούς φωνές;), οι αρχιτέκτονες (δηλαδή εσείς ζωγραφίζετε σπίτια;) οι αστροφυσικοί (δηλαδή λέτε τα ζώδια;) οι νηπιαγωγοί (δηλαδή παίζετε όλη μέρα;) και τα λοιπά και τα λοιπά.

Αυτό που θέλω να πω είναι: μην το παίρνεις προσωπικά. Ναι, υπάρχει άγνοια, πώς να μην υπάρχει. Υπάρχει άγνοια ακόμα και από αυτούς που έχουν την διάθεση να μάθουν. Δεν ξέρω ποια είναι η καλύτερη αντίδραση. Το να εκπαιδεύσεις το σύμπαν; Να το γυρίζεις στην πλάκα; Μάλλον κατά περίπτωση πρέπει να το κρίνεις. Μια πρόταση που έχω να κάνω είναι «όχι, και δεν σε παρεξηγώ. Θέλεις να μάθεις ή να αλλάξουμε κουβέντα;»

________________
2.

Λένα καλημέρα. Αφού λοιπόν είμαι και εγώ ορκισμένος αναγνώστης σου, αποφάσισα να σου γράψω το δικό μου πρόβλημα. Μετά από 3 χρόνια σχέσης η οποία πέρασε μία κρίση κατέληξε σε χωρισμό. Στην πορεία όμως και οι 2 συνειδητοποιήσαμε ότι θέλουμε να γυρίσουμε και να τη σώσουμε. Το θέμα είναι ότι έχω αναγνωρίσει τα δικά μου λάθη και ήμουν αποφασισμένος να μην τα επαναλάβω πριν φτάσουμε σε χωρισμό. Αυτός πάλι από τη μεριά του δεν βλέπει τίποτα που πρέπει να μετανιώσει - αν και ο λόγος του τέλους στη σχέση, ήταν η εμφάνιση τρίτου. Το θέμα είναι ότι εγώ σε αυτό το νέο ξεκίνημα δεν αισθάνομαι να παίρνω ό,τι χρειάζομαι συναισθηματικά. Αυτός δηλώνει ότι δεν μπορεί να δοθεί στο 100% γιατί φοβάται. Μήπως προσπαθούμε να δώσουμε ζωή σε κάτι που έχει πεθάνει και μας έφερε πίσω η δύναμη της συνήθειας? Είμαι σίγουρα ερωτευμένος μαζί του ακόμα, αλλά δεν εισπράττω κάτι ανάλογο.- Χαμένος

Δηλαδή σε κεράτωσε και μάλλον δεν καίγεται να δικαιολογηθεί ούτε να προσπαθήσει, εσύ αντί να ζητήσεις τα ρέστα αναζητάς τις δικές σου ευθύνες και τώρα αναρωτιέσαι αν είναι ΟΛΟ ΑΥΤΟ καλή ιδέα;
Εμ, δεν είναι και το ξέρεις.

________________
3.

Πρόσφατα έκανα έκτρωση αφού έμεινα έγκυος κατά λάθος (το προφυλακτικό έσπασε). Δεν νιώθω τύψεις. Νιώθω ανακούφιση... δεν το έχω πει σε κανέναν από τους δικούς μου ανθρώπους (εκτός του φίλου μου) γιατί νιώθω ότι πρέπει να υποκριθώ την λυπημένη για αυτό που έκανα ενώ δεν είμαι. Εσύ πως το αξιολογείς όλο αυτό;

Το θέμα αυτό και το πώς το βιώνεις αφορά εσένα και τον φίλο σου, κανέναν άλλον. Δεν υπάρχει ενδεδειγμένο πρωτόκολλο συμπεριφοράς, αντιδράς όπως αντιδράς και κανείς δεν μπορεί να σε κρίνει. Αν έλεγες ότι έχεις στενοχωρηθεί θα σου απαντούσα ακριβώς το ίδιο.

________________
4.

Α μπα μου,
Η οικονομική κρίση ευνοεί την τέχνη;-Σοφία Βέμπο

Υποθέτω ότι σε δύσκολες εποχές τα ερεθίσματα για τους καλλιτέχνες είναι περισσότερα ή, αν όχι περισσότερα, πιο διακριτά και πιο κατανοητά από τους υπόλοιπους. Αυτό μάλλον παρασέρνει εκτός από τους καλλιτέχνες και τους «καλλιτέχνες» και ίσως έτσι να εξηγείται η αύξηση στην παραγωγή καλλιτεχνικού έργου.
Δηλαδή, δεν πιστεύω ότι την ευνοεί. Πιστεύω ότι ο καλλιτέχνης καίγεται έτσι κι αλλιώς από τις εμμονές του, οι οποίες βέβαια επηρεάζονται από το περιβάλλον στο οποίο ζει, αλλά δεν είναι πιο ευνοημένος όποιος ζει σε χώρα που μαστίζεται από οικονομική κρίση ή κρίση άλλου είδους. Η τέχνη δεν υπάρχει μόνο επειδή υπάρχουν κοινωνικά προβλήματα που πρέπει να εκφραστούν, υπάρχει γιατί μέσω αυτής καταφέρνουμε να βρίσκουμε διέξοδο από το αβάσταχτο βάρος της ύπαρξης μας. Αλλιώς οι περισσότεροι καλλιτέχνες θα ήταν από τον Τρίτο κόσμο ή από χώρες με δικτατορίες ή άλλες καταστροφές, αλλά μάλλον δεν είναι έτσι, αν δεν συμβαίνει και το εντελώς αντίθετο.

Η τέχνη χρειάζεται χρήματα. Και για την υλοποίηση, και για την επιβίωση όσων την παράγουν, και για να εκτιμηθεί από το κοινό, γιατί όταν δεν μπορείς να κοιμηθείς επειδή χρωστάς στην εφορία, δεν σε απασχολεί η κατεύθυνση που παίρνει ο χώρος της τέχνης.

________________
5.

Βρε Α, μπα, έχω πρόβλημα. Δεν μπορώ να έρθω σε αντιπαράθεση. Όταν χρειαστεί (στη δουλειά κυρίως) να υπερασπιστώ τον εαυτό μου, κολλάει το μυαλό μου. Ανοίγω το στόμα μου και βγαίνουν κάτι μπλαουμπλαμπλου. Αχ. Είναι πολύ δύσκολο. Δηλαδή να χω δίκιο και να νιώθω τόσο άβολα που μου θυμώνει ο άλλος, που δε μπορώ να συντάξω μια πρόταση. Και στη δουλειά έχω να αντιμετωπίσω αγενείς, ιδιότροπους πελάτες, ενοχλητικούς - δυσκολεύομαι να τους βάλω στη θέση τους. Νιώθω ενοχές και μια ανάγκη να πω ανόητες δικαιολογίες για να σταματήσουν να μου θυμώνουν. Χάνω το δίκιο μου Α, μπα. Προτιμώ να κοιτάω το πάτωμα (μη με κοιτάξουν θυμωμένα), ή και να χώσω το κεφάλι μου στο χώμα (καταραμμένο πλακάκι!), παρά να χρειαστεί να τους αντιμετωπίσω. Κι όταν φεύγουν, μια χαρά τα λέω μες στο κεφάλι μου, τους βάζω στη θέση τους (από μέσα μου)! Πάντως αν ρωτάς, στις προσωπικές μου σχέσεις καθόλου δε δυσκολεύομαι να θυμώσω, να ουρλιάξω, να διεκδικήσω το δίκιο μου. Να το πάρω απόφαση και να γίνω στρουθοκάμηλος, ή θα γιατρευτώ λες;- Αδιαμαρτύρητη

Ανθρώπους που έχουν θράσος δεν μπορείς να τους βάλεις στη θέση τους, είναι σα να προσπαθείς να εξηγήσεις στον Kanye West τι είναι η μεγαλομανία. Οι αγενείς και οι ιδιότροποι μόνο με αγένεια και ιδιοτροπία αντιμετωπίζονται, τα λογικά επιχειρήματα είναι σαν ποτιστήρι στις φωτιές δασών στην Καλιφόρνια. Αν δεν μπορείς να είσαι αγενής και ιδιότροπη (βλέπω ότι δεν μπορείς), σταμάτα αμέσως να φαντασιώνεσαι διαλόγους από τους οποίους βγαίνεις θριαμβεύτρια μέσα από φωτιές. Ή και μη σταματάς, αλλά μη στενοχωριέσαι που δεν γίνεται και πραγματικότητα.

Οι αγενείς και οι ιδιότροποι ένα πράγμα θέλουν: να τους δώσεις σημασία. Δεν θέλουν να βγει κάποιο συμπέρασμα, μόνο να νιώσουν σημαντικοί. Δεν θυμώνουν σε σένα, φωνάζουν για να γυρίσει ο κόσμος το κεφάλι του. Όταν είναι πελάτες έχουν το πάνω χέρι εξ' ορισμού, δεν έχεις δει Mad Men; Ακόμα και ο Ντον Ντρέιπερ έχει υπομονή με τους πελάτες, όταν άρχισε να αντιδράει άρχισε και η παρακμή του, οπότε πάρε μαθήματα από αυτόν.

Μήπως εκφράζεσαι καλύτερα γραπτά; Θα σου έλεγα να το δοκίμαζες κι έτσι.

________________
6.

Ποιες ιστορίες αγάπης σε συγκινούν;

Αυτές που έχουν βάθος, διάρκεια και ζεστασιά.

________________
7.

Ενας μηχανικός στη μέση της διαδρομής του τα παρατάει για ν'ανοίξει βιβλιοπωλείο σε νησί. Ενας οικονομολόγος αναχωρεί και μαζεύει μανιτάρια στα Γρεβενά. Μια 45+ αποφασίζει πως ναι, τελικά θέλει να παντρευτεί και κακώς τόσον καιρό δεν είχε αυτό το στόχο. Οι άνθρωποι αλλάζουν. Όμως και στις 3 παραπάνω περιπτώσεις το πιθανότερο είναι ν'ακούσουν "αφού δεν τα έκανες στην ώρα σου, τώρα παλιμπαιδίζεις, γκρεμίζοντας τις επιλογές, ό,τι έχεις καταφέρει και τη στάση ζωής σου από καταβολής". Τι γνώμη έχεις;- Coleoptero

Επίσης πιθανό είναι να ακούσουν «μπράβο σου, εγώ ποτέ μου δεν το τόλμησα και τώρα που γέρασα το μετάνιωσα». Είναι αναλόγως ποιον θα ρωτήσεις.

________________
8.

Αγαπητή Α, μπα;
Μπορείς να μου παραθέσεις 2-3 λόγους που θεωρείς ότι η χορτοφαγία για έναν φυσιολογικό άνθρωπο (όχι για γκουίνεθ τη φυσικά!) βλάπτει περισσότερο το περιβάλλον από τη κρεατοφαγία; Δεν καταλαβαίνω πως μπορεί να βλάπτεις περισσότερο το περιβάλλον αν αντί κρέας τρως φακές, σπανάκι, μανιταράκια και (μη-μεταλλαγμένη) σόγια. Θενκς!

Θεωρώ εγώ τέτοιο πράγμα; Όχι, δεν θεωρώ τέτοιο πράγμα. Αυτό που βλάπτει το περιβάλλον είναι οι τροφές εκτός εποχής που έρχονται από μακριά. Αν θέλεις να είσαι χορτοφάγος για να έχεις ισορροπημένη διατροφή πρέπει να τρως καρπούς και φυτά που δεν υπάρχουν όλο το χρόνο. Λες τα γκότζι μπέρις να φυτρώνουν όλο το χρόνο στα Οινόφυτα; Και άσε τα γκότζι μπέρις. Τα μανιτάρια λες να φυτρώνουν όλο το χρόνο αμέριμνα στο διπλανό διαμέρισμα; Ή λες να φτάνει η ελληνική παραγωγή για όλη την Ελλάδα; Ποια Ελλάδα, για όλη την Αθήνα; Ποια Αθήνα, για το Παγκράτι;

Αν δεν υπήρχε η τεχνολογία, όλο το χειμώνα θα έτρωγες παστό χοιρινό και πατάτες, κι αυτό αν ήσουν πολύ τυχερή. Για να μην υπάρχει μεταλλαγμένη σόγια πρέπει να πεινάσουν μερικά ακόμη εκατομμύρια ανθρώπων σε όλη τη γη. Το θέμα είναι πολύ πιο περίπλοκο από τον διαχωρισμό «χορτοφαγία καλή – παμφαγία κακή». Όχσο δεν καταφέρουμε να είμαστε αυτόνομοι ως χώρα στα γεωργικά προϊόντα που μπορούν να ευδοκιμήσουν στη χώρα μας, επιβαρύνουμε το περιβάλλον μας, και ναι, όχι μόνο δεν είμαστε, αλλά η αναλογία εισαγωγών-εξαγωγών είναι καταστροφική. Αυτή τη στιγμή αγοράζουμε σκόρδα από την Κίνα, επειδή είναι πιο φτηνά. Σκόρδα! Από την Κϊνα!

________________
9.

Ποια η διαφορά μεταξύ στριπτιτζάδικου και κωλόμπαρου; Να ξέρω που να κάνω το μπατσελορέτ μου. Φιλιά.

Επειδή δεν ήξερα, ρώτησα κάποιον που πιστεύω ότι ξέρει. Η ταυτότητά του για την ώρα παραμένει κρυφή (εκτός κι αν αποφασίσει να αποκαλυφθεί).

1) Στριπτιζάδικο: Όλοι ξέρουμε πάνω κάτω την έννοια του όρου. Πρόκειται για (κυρίως) μεγάλους χώρους, οι οποίοι έχουν στη μέση μια πίστα με μπάρα. Εκεί, νέες και ημίγυμνες (ή και γυμνές) κοπέλες χορεύουν προκειμένου να ανεβάσουν τους πελάτες. Όποιος από τους πελάτες το επιθυμεί, μπορεί να πάρει μία από τις κοπέλες για χωρό, λαπ ντανς στα ελληνικά. Οι τιμές ποικίλουν από εκεί και πέρα, δεν θα επεκταθώ, γιατί ντρέπομαι...

2) Κωλόμπαρο: Δεν έχω πάει σε πολλά, μάλιστα νομίζω ότι δεν έχω πάει παραπάνω από δύο φορές. Ωστόσο, πρόκειται για μαγαζιά στα οποία τριγυρίζουν όμορφες (όχι τόσο όσο στα στριπτιζάδικα) κοπέλες, περισσότερο ντυμένες, οι οποίες περιμένουν κάποιον από τους πελάτες να τις κεράσει ποτό. Η συνέχεια έχει να κάνει με την πολιτική του μαγαζιού ή την όρεξη της κοπέλας.

3) Κωλάδικο: Όρος που χρησιμοποιείται σε γενικότερα πλαίσια, ωστόσο κυρίως παραπέμπει σε μαγαζιά που παίζουν "ποιοτικιά" ελληνική μουσική, λάιβ, και παράλληλα έχουν κάποιες κοπέλες οι οποίες επίσης περιμένουν κέρασμα από τους κλαρινογαμπρούς που επέλεξαν το "στέκι" για την διασκέδασή τους....

________________
10.

Αγαπημένη μου Αμπα, θα μπω κατευθείαν στο θέμα που με καίει και με τσουρουφλίζει. Πως διατηρείς την "σπίθα" σε μια σχέση από απόσταση (η οποία δεν μετράει πολλές ώρες πτήσης από κοντά..); εγώ εδώ, αυτός εκεί.. διαφορά ώρας, δουλειά, μεταπτυχιακά χαμός.. Αγχώνομαι ότι "..μάτια που δεν βλέπονται.." αν και κάπου διάβασα ότι το άγχος είναι μας είναι οι φόβοι μας, οπότε στην πραγματικότητα φοβάμαι! Πως δεν του το δείχνω;(ο δικός μου φόβος θα τρομάξει κι αυτόν) Νομίζω τελικά ότι εγώ υστεριάζω σε όλη αυτή την ιστορία, εκείνος είναι χαλαρός κ αισιόδοξος.. Δώσ(τ)ε κ κανένα tip για τις ώρες κρίσης..
Thank you (αν έρθω τις γιορτές, κερνάω κ ένα τζιν ;-) )- Pol-eta

Κάποιος μπορεί να σου έλεγε ότι η σπίθα διατηρείται πιο εύκολα λόγω της απόστασης και αυτός ο κάποιος θα είχε επίσης δίκιο.

Μη φοβάσαι! Η απόσταση είναι ένας παράγοντας σημαντικός που όμως δεν ξέρουμε με ποιο τρόπο θα επηρεάσει τη σχέση σας. Μπορεί να είναι το λάδι στη φωτιά, μπορεί και ο πυροσβεστήρας. Αυτό που έχει περισσότερη σημασία είναι αν υπάρχει θέληση να βρεθείτε στο μέλλον στο ίδιο μέρος.

________________
11.

Ρε συ Α,μπα,έχω φάει κόλλημα ολκής! Πάει εξαμηνο που έχουμε να βρεθούμε, αυτός κύριος τον κανουνε ταγκ διάφορες και γενικά φαίνεται να περνάει μια χαρά χωρίς εμένα. Βέβαια και γω το ίδιο φαίνομαι αλλά υποφέρω σιωπηλά! Τι να κάνω, να τον πιάσω να τον ταρακουνήσω ή να τ'αφήσω ετσι? Go for it ή α,μπα??- ετσικιετσι

Τι είστε εσείς ρε παιδιά με τα δίπολα; Είναι κάτι της ελληνικής ψυχής; Γιατί η λύση είναι ή να τον ταρακουνήσεις ή να το αφήσεις έτσι για πάντα; Γιατί τόσο Δ-Ρ-Α-Μ-Α;

Στείλε ένα μήνυμα «γεια, τι κάνεις» και μετά βλέπεις.

________________
12.

αγαπητη α,μπα
Ειμαι 16 χρονων ! Εδω και αρκετο καιρο ειμαι ερωτευμενη με την προπονητρια μου στο μπασκετ (ετων 23). Επικοινωνουμε σχεδον καθημερνα , ομως οι συζητησεις μας σχετιζονται κυριως με τα της ομαδος. Κατα την διαρκεια αυτων των μηνων εχω προσπαθησει να την προσεγγισω με διαφορους τροπους οι οποιοι ομως δεν ηταν αποτελεσματικοι, αφου προκειται για ενα αρκετα κλειστο ατομο. Εχοντας πλεον δοκιμασει καθε λογικο μεσο σκεφτηκα να της κεντρισω το ενδιαφερον με εναν οχι και τοσο συνηθισμενο τροπο. Σκεφτηκα λοιπον , το εξης : Επειδη ειναι δυσκολο να βρεθουμε μονες μας σκεφτηκα να μεταμφιεστω σε σουπερ ηρωας (ωστε να μην καταλαβει πως ειμαι εγω) και να παω να την φιλησω την ωρα που θα πηγαινει στο αυτοκινητο . Εκτος απο το ενδεχομενο του να φαω ξυλο , θεωρεις πως θα πιασει ? Εάν οχι τι αλλο μπορω να κανω ?
Υ.Γ1: (Ξεχασα να σου διευκρινισω πως ειμαι κοπελα)

Y.Γ2: (μη μου πεις να της πω οσα αισθανομαι , δεν πιανει !)
Υ.Γ3: (Παρεπιπτωντως με κοιταζει πολυ λαγνα)- το 6 το καλο

Η θέση της είναι πολύ δύσκολη. Ας πούμε ότι όντως σε κοιτάζει λάγνα και δεν παραμυθιάζεσαι. Εκτός του ότι είσαι ανήλικη, είναι και προπονήτρια σου, και τα όρια αυτά είναι πολύ πολύ σημαντικά, άσχετα με το φύλο σας. Για σένα μπορεί να είναι πρόκληση, γι' αυτήν όμως είναι η ζωή της. Μπορεί να μπλέξει, μπορεί να χάσει τη δουλειά της (αν είναι η δουλειά της). Σκέψου τα όλα αυτά, μην σκέφτεσαι μόνο τις δικιές σου επιθυμίες, όσο γίνεται, κι ας είσαι 16.

Κάνε κι άλλη υπομονή. Προσπάθησε να τη γνωρίσεις ως άνθρωπο, όσο γίνεται. Μην τη βλέπεις μόνο ως άπιαστο στόχο, γιατί ζαλίζεσαι και μπορεί να της αποδίδεις ιδιότητες που δεν έχει. Είσαι αθλήτρια, οπότε ξέρω ότι καταλαβαίνεις τι εννοώ.