Στο σημερινό ‘Α, μπα’: γυναίκες, μόνες. Γιατί;

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: γυναίκες, μόνες. Γιατί; Facebook Twitter
66


________________
1.

Τι κάνεις όταν ο άντρας σου την παραμονή του γάμου σου και της βάφτισης του παιδιού σου γιορτάζει με τους φίλους του σε μπορντέλο;- απελπισμένη

Αναρωτιέσαι ποια ήταν τα σημάδια που έκανες ότι δεν είδες και τώρα πέφτεις από τα σύννεφα – στη συνέχεια αναγνωρίζεις και τα υπόλοιπα σημάδια που έκανες ότι δεν είδες και κάνεις μια ρεαλιστική πρόβλεψη για το μέλλον.


________________
2.


Γεια σου Α, μπα! Ζω εδώ και 5 χρόνια στο εξωτερικό. Δεν το λες καμιά ζωάρα αλλά έχω την δουλειά, λίγους φίλους κλπ. Το θέμα είναι ότι σύντομα θα μου έρθει το χαρτί για να παρουσιαστώ και βασικά δεν είναι ότι δεν θέλω να πάω στρατό (αν και διαφωνώ και τον θεωρώ χάσιμο χρόνου) αλλά φοβάμαι να αφήσω κάτι σίγουρο (καλή δουλειά) και ειδικά σε τέτοιες περιόδους κρίσης. Έχεις προσωπικούς φίλους/γνωστούς που είναι ανυπότακτοι εξωτερικού και αν ναι πως ήταν οι διαδικασίες με το τέρας της γραφειοκρατίας; Εννοείται ότι το έψαξα και στο site του υπουργείου αλλά προτιμώ προσωπικές εμπειρίες.
Να περνάς καλα! :)- Επικηρυγμένος

Δεν είναι φόρουμ το Α μπα βρε επικυρηγμένε και το θέμα δεν απαντάται με μια πρόταση. Πόσο χρονών είσαι, τι σπουδές έχεις κάνει, πώς αποδεικνύεις ότι είσαι στο εξωτερικό πέντε χρόνια, δεν είναι ένα κιλό ντομάτες να σου πούμε από πού να τις πάρεις.


Έστω. Όποιος ξέρει και θέλει, ας μας πει στα σχόλια.


________________
3.

Α, μπα το αγόρι μου είναι ψηλός και εύσωμος με λίγο κοιλίτσα, θέλω να του πω να ντύνεται πιο μοντέρνα. Τί στιλ στα ρούχα θα του ταίριαζαν; Θα ήταν πιο ωραία να ντυνόταν πιο νεανικά ... και οι σπινθηροβόλοι αναγνώστες σου μπορούν να βοηθήσουν .. φιλάκια!!!!- Ellη

Θα ήταν πιο ωραία για ποιον;

________________
4.


αγαπηη αμπα,

μαρεσει πολυ η στηλη σου και ενω διαβαζω πολλες φορες σχετικα θεματα, ηθελα να σε ρωτησω και ακομα μια φορα, γιατι πιστευεις ειναι τοσες πολλες γυναικες μονες τους; ατομα νορμαλ, με δουλειες, αυτοπεποιθηση, καλες ψυχες.
ειναι καθαρα θεμα τυχης και συγκυριων η εχουν ολα αυτα τα ατομα γυρω στα 30 κΑτι κοινο μεταξυ τους;
βλεπεις καποιο κοινο σε ολες αυτες τις σχετικες ερωτησεις;

συγωρεσε σε παρακαλω την ελλειψη τονων.

φιλακια!

Θα σου πω τι πιστεύω.


Πιστεύω ότι οι Έλληνες είναι πολύ συντηρητικοί και αδυνατούν να κάνουν μεγάλες ή μικρές ακόμα σχέσεις χωρίς να βάζουν την έξτρα πίεση του γάμου. Μετά το εξάμηνο αρχίζει το θέμα «πότε θα συγκατοικήσουμε» και τα έξωθεν δήθεν αθώα και «αστεία» σχόλια των «φίλων» όπως «την σπίτωσε/τον σπίτωσε», «σώγαμπρος» «άντε και εγώ κουμπάρα», «έχει και προίκα» και χαχαχαα τι πρωτότυπο αστείο και δεν συνεχίζω γιατί η αηδία με κάνει να θέλω να χώσω μια βελόνα πλεξίματος στ' αυτιά μου.


Αυτό εμποδίζει τον κόσμο – και ιδιαίτερα τους άντρες – να πειραματιστούν, να «τα φτιάξουν» χωρίς να νιώθουν ότι πρέπει να αποδείξουν κάτι. Αυτό που επιδιώκουν είναι σεξ με φλερτ αλλά προς Θεού, χωρίς συναισθηματική σχέση. Επιμένω ότι είναι κυρίως αντρική αυτή η φοβία γιατί η κοινωνία, έτσι ωραία πατριαρχική που είναι, απαιτεί από τους άντρες να είναι νικητές και σίγουροι και προστάτες και με γένια τριών ημερών και με κοιλιακούς και δέκα καλά κοστούμια στη ντουλάπα και στη ζώνη τους κρεμασμένα τα κεφάλια των αντιπάλων τους.


Δεν τους φτάνει αυτή η πίεση, πιστεύουν ακόμη (και οι γυναίκες επίσης) ότι για να παντρευτούν πρέπει πρώτα να έχουν εξασφαλιστεί οικονομικά και επαγγελματικά. Το 1975 ίσως και να μπορούσες να το κάνεις αυτό στα 25 αλλά τώρα είναι αδύνατον και στα 50. Απόδειξη ότι ο μέσος όρος ηλικίας γάμου για τους άντρες είναι κοντά στα 40 πλέον.


Άρα: στα 30 νιώθουν ότι πρέπει να έχουν ήδη αποδείξει ότι είναι φτασμένοι για να κάνουν σχέση γιατί σχέση σημαίνει γάμος και η προοπτική τους φρικάρει γιατί δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στο «φτασμένο» πρότυπο. Οπότε καθυστερούν τις σχέσεις –γενικώς- μέχρι που στα 35 λένε «ήρθε η ώρα» και παντρεύονται όποια βρίσκεται εκεί γύρω, κι επειδή δεν έχουν αρκετές εμπειρίες διαλέγουν τη λάθος με αποτέλεσμα να χαλάνε ένας στους τρεις γάμους, με το ποσοστό να αυξάνεται συνέχεια.


Πιστεύω ότι δυστυχώς πολλοί άντρες γνώρισαν τη γυναίκα που έπρεπε να παντρευτούν πριν τα 30 και δεν το έκαναν για τους παραπάνω λόγους. Πιστεύω ότι δυστυχώς πολλές γυναίκες είναι 30 και μόνες επειδή έχουν φτάσει στην ηλικία ΤΖΙΖ και η σχέση οπωσδήποτε σημαίνει γάμος στα κεφάλια των αντρών και ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΥΤΕ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΚΟΙΛΙΑΚΟΥΣ. Αυτό φρενάρει και τα δύο φύλα: οι άντρες αποφεύγουν να κάνουν σχέσεις, οι γυναίκες πανικοβάλλονται από την ανομβρία και παλεύουν να προσπεράσουν το θέμα φλερτ, σχέση και λοιπά για να φτάσουν κατευθείαν στο γάμο.


Πατριαρχία δε θέλαμε; Όταν δεν υπήρχαν διαζύγια καλά πήγαινε το πράγμα στα χαρτιά. Τώρα βλέπουμε την αποτυχία του συστήματος και στην πράξη.

________________
5.


Λένα, ποια η άποψη σου για την Μάρω Βαμβουνάκη;- ε?


Pageturner.


________________
6.


Γεια σου Α,μπα; τι κάνεις;
Πέρασα στο πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και έχω γνωρίσει άτομα που με έχουν κάνει να πιστεύω ότι τελικά είμαι πολύ σνομπ και περίεργη .Για να καταλάβεις στην αρχή με ενοχλούσε η προφορά των ανθρώπων, τους έλεγα χωριάτες επειδή μιλάνε έτσι αλλά τελικά το ξεπέρασα αυτό, το συνήθισα. Μα είναι όμως κακό το ότι δε μπορώ να κάνω παρέα με παιδιά που όλη την ώρα κυκλοφορούν με ένα μπεγλέρι στο χέρι? Μου βγάζει κάτι το δεύτερο, λες και είμαστε σε καφενείο, ρε παιδιά σε πανεπιστήμιο ήρθατε. Και τέλος είναι κακό το ότι κρίνω τους ανθρώπους με βάση τις πολιτικές απόψεις τους? Δεν μπορώ να γίνω καλή φίλη με άτομα που δε συμφωνούμε σε πολλά πράγματα.
Ποια η γνώμη σου για τη συμπεριφορά μου? Βέβαια να εξηγήσω ότι δε δείχνω ότι σνομπάρω μερικούς, αντιθέτως τα πάω καλά με όλους αλλά πιστεύω αυτό συμβαίνει επειδή είναι αρχή ακόμα, σε λίγο καιρό θα μείνουμε ο καθένας με την παρέα που ταιριάζει. Είμαι πολύ ψώνιο;
Φιλιά από Βόλο, καλά να περνάς!!!- weird

Αν υπήρχε Θεός, θα σε προσγείωνε σ' ένα dinner party της Anna Wintour, για να δεις ποιος είναι ο σνομπ, ποιος ο περίεργος και ποιος το βλαχάκι.

________________
7.

Γινεται να μαθει καποιος ποδηλατο στα 22?Εχω κανει σποραδικες προσπαθειες να μαθω με ποδηλατα φιλων τους τελευταιους μηνες και ειδα βελτιωση (ακα απο εκει που δεν μπορουσα να ξεκινησω κανω λιιγες πεταλιες) αλλα η ισορροπια μου ειναι φριχτη.Να παρω δικο μου ποδηλατο να το παλεψω η δεν προκειται ποτε να καταφερω να οδηγω αρκετα καλα ωστε να παω μια βολτα σαν ανθρωπος και θα παει στραφι?- ανισορροπη

Λοιπόν διάβασα κάτι μαρτυρίες (ναι είμαι το Google) και έμαθα ότι είναι πιο δύσκολο όταν είσαι ενήλικας αλλά δεν είναι αδύνατον, δηλαδή ισχύει ό,τι ισχύει για οτιδήποτε έχει σχέση με τη μάθηση καινούριων δεξιοτήτων.

________________
8.

τελικά, california ή new york?- kvi


Είναι σα να ρωτάς «καρπούζι ή πεπόνι». Ό,τι και από τα δύο να σου προσφέρουν, να μην αρνηθείς.


________________
9.


Γνωρίζεις κάποιο ευρωπαϊκό σάιτ αντίστοιχο του society6; Δυστυχώς το τελευταίο δεν είναι ιδανικό για παραγγελίες στην Ευρώπη λόγω των χρεώσεων στο τελωνείο. Thanks!- warm_beer


Δεν ξέρω καν τι είναι το society6.

________________
10.


Α, μπα μου μη γελάσεις!

Έχω πάθει την εξής ζημιά: λόγω χρόνιας συναναστροφής (στον επαγγελματικό χώρο) με διάφορες ζουζουνιάρες-ναζιάρες, ύπουλα και απροειδοποίητα κόλλησα κι εγώ ζουζούνισμα! Μου ξεφεύγει καμιά φορά ρε αμπα όταν μιλάω, και θέλω να αυτοχαστουκιστώ! Όχι υποκοριστικά (ευτυχώς) αλλά ένα νιαούρισμα, ξέρεις, αυτά που κοροϊδεύω έπαθα ο άνθρωπος!

Είναι όπως σου κολλάει ένα τραγούδι από το ραδιόφωνο, αλλά χίλιες φορές πιο εκνευριστικό!

Οι γύρω μου δεν το προσέχουν, αλλά με εκνευρίζει που έχω γίνει Hello Kitty από το πουθενά!

Πώς ξεκολλάει η ασθένεια;;- Ατυχώς catwoman


Όποτε σε πιάνει αυτό το πράγμα, θα κοιτάς αυτή τη φωτογραφία:

________________
11.

Αγαπητη α,μπα
βαριέμαι τους ανθρώπους. Με κουράζουν τόσο πολύ. Με κουράζουν όταν τους βλέπω, όταν ανοίγουν το στόμα τους να μιλήσουν, με κουράζουν όταν τους παρακολουθώ να προσπαθούν να εντυπωσιάσουν. Με κουράζουν όταν τους βλέπω να εντυπωσιάζονται και ξανά από την αρχή. Αγαπώ τα μυρμήγκια. Έτσι όπως κινούνται σβέλτα και σιωπηλά. Είμαι νεαρής ηλικίας και θυμάμαι από νηπιακή ηλικία αυτό το αίσθημα της κούρασης για τους γύρω μου. Το συναίσθημα αυτό περνάει με τα χρόνια ή θα περιμένω να πεθάνω και απλά δεν θα νιώθω τίποτα τότε? Αναγνωρίζω οτι αυτά που γράφω ακούγονται υπεροπτικά αλλά μιας και δεν έχω την πολυτέλεια να κυκλοφορώ λέγοντας τα δυνατά και μου προσφέρεται εδώ λόγω η ελευθερία της ανωνυμιας τα γράφω.

Υπεροπτικά; Μάλλον συνηθισμένα. Όποιος δεν έχει μια γερή δόση μισανθρωπίας μέσα του, δεν αξίζει να ανήκει στην ανθρώπινη φυλή.


________________
12.

Αγαπητή Α, μπα

Εδώ και 1-2 χρόνια κάτι άλλαξε αργά και ύπουλα. Σχεδόν όλοι οι καινούργιοι άνθρωποι που γνωρίζω μου φαίνονται ηλίθιοι. Από τη στιγμή που ακούσω δυο τρεις ηλιθιότητες κατεβάζω τα ρολά και δεν ακούω καν. Βλέπω στόματα να κινούνται και ακούω μια βαβούρα. Δεν μπαίνω στον κόπο.
Ακούγεται ίσως ασήμαντο, αλλά δεν απολαμβάνω πια την κοινωνική μου ζωή όπως παλιά. Είναι κάτι φυσιολογικό κοντά στα 30 ή έχω μπει σε έναν φαύλο κύκλο μισανθρωπίας;- τσόφλι

Κοίτα να δεις σύμπτωση. Θα σας απαντήσω με λόγια και έργα άλλων. Στο έργο «Ο Μισάνθρωπος» του Μολιέρου:

ΦΙΛΩΤΑΣ
Έχεις πολλήν κακία για όλον τον κόσμο.


ΑΛΚΗΣ
Ναι, τον μισώ θανάσιμα, με πάθος.


ΦΙΛΩΤΑΣ
Έτσι όλους τους θνητούς αράδα, δίχως καμιά μικρήν εξαίρεση ;
Νομίζω, πως ακόμα και σήμερα είναι κάποιοι...


ΑΛΚΗΣ
Κανείς ! Μισώ τους πάντες και τα πάντα.
Αυτούς, γιατί 'ναι παλιανθρώποι, εκείνους γιατί τους παλιανθρώπους προσκυνάνε και δεν έχουνε μέσα τους αντρίκεια ψυχή, που το κακό να κατακρίνει.

(Ορκίζομαι ότι αυτές οι δύο ερωτήσεις ήρθαν διαδοχικά.) 

Δεν είναι «φαύλος κύκλος» η μισανθρωπία - δεν είναι καν δείγμα απανθρωπιάς. Ξεκινάμε τις ζωές μας πιστεύοντας ότι ο άνθρωπος έχει το καλό μέσα του και οι προσδοκίες μας διαψεύδονται γιατί είναι υπερβολικά ψηλές.

Οδυσσέας Ελύτης – Τα δημόσια και τα ιδιωτικά

Στα πλαϊνά μου τραπέζια οι ντόπιοι αυτοί έχουνε πέσει με τα μούτρα στις εφημερίδες που μόλις έφερε το μεσημεριανό αεροπλάνο. Μυστήριοι άνθρωποι. Τους ξέρω χρόνια, τους παρακολουθώ, τους μελετώ σαν να 'τανε πειραματόζωα. Στις κοινωνικές τους σχέσεις, τις οικογενειακές αλλά και τις επαγγελματικές, συμπεριφέρονται με μιαν ευθύτητα και μια ψυχική ευγένεια που μαρτυρούν κοιτάσματα χρυσού στο προγονικό τους υπέδαφος.

 

Η κρίση τους είναι καθαρό μαχαίρι. Κόβει τα πράγματα σε καλά και κακά, μαύρα και άσπρα, όπως μας τα 'μαθε η μάνα μας. Έτσι όμως κι εμπλακούν στα συνθήματα που τους προσφέρουν με τον δικό τους, δόλιο τρόπο οι πολιτικές παρατάξεις, η καθαροσύνη αυτή χάνεται. Και τα μεν και τα δε είναι όλα καλά εάν βρίσκονται από το μέρος μας και όλα κακά εάν βρίσκονται από το άλλο. Δεν υπάρχει τρόπος να χωριστούν αλλιώς. Ούτε κανείς βιοχημικός η οφθαλμολόγος θα μπορούσε να μας εξηγήσει πως γίνεται τόσο ετερόκλητα πράγματα ν' αποκτούν έξαφνα το ίδιο χρώμα και να θολώνουν το ίδιο μυαλό. Και το ωραίο είναι ότι σε τελικήν ανάλυση, τη νύφη την πληρώνεις εσύ, που βρίσκεσαι απ' τους απ' έξω.

Κι άλλη μια έκφραση της ίδιας ιδέας, από το δίδυμο σύγχρονων φιλοσόφων Seinfeld/David

Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου (που λέει ο λόγος) αλλά θα το ξαναπώ. Μερικοί στέλνετε ερωτήσεις με τέτοιοι τρόπο εκφρασμένες που μοιάζει σα να νομίζετε ότι είσαστε οι πρώτοι που τις σκεφτήκατε ή ότι είσαστε εξαιρέσεις, ή ότι είσαστε πρωτοποριακοί ή εικονοκλάστες. Πριν ρωτήσετε δημοσίως, δεν κοιτάτε δέκα λεπτά μήπως το θέμα είναι αρχαίο και έχει ερευνηθεί από χίλιους σοφούς μέχρι σήμερα;


Δεν υπάρχει ανθρώπινο ερώτημα που δεν έχει απαντηθεί. Μην ρωτάτε μόνο τον εαυτό σας και τους πέντε φίλους σας, σας ικετεύω για άλλη μια φορά. Ανοίξτε και κανένα βιβλίο. Όχι μόνο Facebook, μεταπτυχιακά και τι είπε η Ζωή Κωσταντοπούλου.

Κι ένα δωράκι: ο Μισάνθρωπος του Μολιέρου στα ελληνικά δωρεάν στα δαχτυλάκια σας. Σας βάζω εργασία για το σπίτι να το διαβάσετε όλοι.
66

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

17 σχόλια
#11/12. Σε κάθε ιερωμένο ή καλόγρια,Σε φρόνιμους και σε παραλυμένους,Σε ζητιάνους, τεμπέλικα κορμιά,Σε ρουφιάνους, σε πόρνες που σφιγμένουςΜπούστους φορούν και φούστες, σε σβησμένουςΚορτάκηδες από έρωτα καημό,Με φίνες στενές μπότες ποδεμένους,Σ’ όλον τον κόσμο κράζω ευχαριστώ.Σε κορίτσια που δείχνουν τα βυζιάΓια να ‘χουν πιο πολλούς προσκαλεσμένους,Σε χήρες και κοπέλες για παντρειά,Σε θεατρίνους και σε μασκαρεμένουςΠαλιάτσους, σε ξενύχτες μεθυσμένους,Σ’ αγύρτες που δετές απ’ το λαιμόΣέρνουν μαϊμούδες, σε χρεωκοπημένους,Σ’ όλον τον κόσμο κράζω ευχαριστώ.Όξ’ από κείνα τ’ άτιμα σκυλιά,Που μ’ έκαμαν να φάω μουχλιασμέναΨωμιά και να πιω βρώμικα νερά-που τ’ άντερά μου είν’ απ’ αυτά αργασμένα-Με πορδές θε να τα ‘χα φιλεμένα,Τώρα όμως κάθουμαι και δεν μπορώ.Δυνατά, μη μαλώσω με κανένα,Σ’ όλον τον κόσμο κράζω ευχαριστώ.Ας τους λιανίσουν τα πλευρά, ένα-ένα,Μ’ ένα μεγάλον κόπανο γερόΉ με ματσούκια σιδεροδεμένα.Σ’ όλον τον κόσμο κράζω ευχαριστώ.
Η κεκαλυμμένη μισανθρωπία πίσω από ψεύτικα χαμόγελα και ευγένειες είναι το χειρότερο είδος αλλά και το πιο συνηθισμένο, δυστυχώς. Πολλοί μισούν, λίγοι έχουν το θάρρος και την εντιμότητα να το παραδεχτούν. Η απροκάλυπτη μισανθρωπία (όπως στον "Μισάνθρωπο" του Λουκιανού ή του Μολιέρου) δεν είναι κατά βάση μισανθρωπία. Είναι, απλώς, ειλικρίνεια, χαριτωμένη κιόλας, κατά τη γνώμη μου!
#12. νομιζω πως εχει να κανει με την ηλικια. Μερικοι ανθρωποι ειναι ισως πιο ωριμοι απο νωρις, και εχουν το σθενος να κανουν αυτο που γουσταρουν. Για εμας τους υπολοιπους, χριεαζονται αρκετα χρονακια μεχρι να ξεπερασουμε το συνδρομο του καλου παιδιου, που επιτασσει να συναναστρεφομαστε με ολους και να ειμαστε αρεστοι σε ολους. Μεγαλωνοντας καταλαβαινουμε οτι αυτο ειναι και κουραστικο και ανωφελο, οποτε δεν προσπαθουμε να χτισουμε σχεσεις κουτουρου. Αυτη η συμπεριφορα απελευθερωνει και κανει τον ανθρωπο να αισθανεται πιο σιγουρος, χωρις τυψεις για τη συμπεριφορα του, αλλα σε καμια περιπτωση δεν πρεπει να τον κανει κανει ναρκισσο. Το οτι δεν ταιριαζουμε με ολους, δε σημαινει οτι οι αλλοι ειναι απαραιτητως ηλιθιοι (ποσο βολικο συμπερασμα αληθεια, που δικαιολογει την απροθυμια ενδοσκοπησης!)
#4 Αν ειμαστε losers, αυτο δεν σημαινει οτι το συστημα απετυχε. Σημαινει οτι απλα δεν μπορουμε τις δυσκολες πιστες. Το οτι πολλοι γαμοι διαλυονται δεν ειναι αποτυχια του συστηματος, επιτυχια ειναι, οπως και ο καπιταλισμος θελει επιχειρησεις να κλεινουνε για να ανοιξουνε αλλες καλυτερες.Σε τελικη αναλυση, ισως ειμαστε φτιαγμενοι κυριως για σχεσεις με συγκεκριμενο στοχο (να μεγαλωσουμε ενα δυο παιδια, πχ) οποτε αν δεν θελουνε και οι δυο το συγκεκριμενο, δεν μας "βγαινουνε" οι ορμονες η τι διαολο αλλο σε κανει να αντεχεις και να φχαριστιεσαι τον αλλον. Μηχανες επιβιωσης ειμαστε, δεν ειμαστε θεοι.
Αφού περί μισανθρωπίας ο λόγος, θυμήθηκα τον Τίμωνα. Και γκούγκλαρα ελαφρώς και βρήκα στην -εχμ μη βαράτε- Βικι, αυτή την ατάκα: ο Τίμων παρουσιάστηκε στην εκκλησία του δήμου κι αφού ανέβηκε στο βήμα, είπε στους κατάπληκτους Αθηναίους: «Άνδρες Αθηναίοι, γνωρίζετε ότι έχω ένα κτήμα στον Υμηττό κι ότι σ’ αυτό υπάρχει μια συκιά, απ’ την οποία πολλοί έως τώρα κρεμάστηκαν. Επειδή λοιπόν, σκοπεύω να χτίσω μια καλύβα κι αποφάσισα να την κόψω, θέλω να σας το ανακοινώσω, για να σπεύσουν να κρεμαστούν, όσοι από εσάς θέλουν».Από τότε που είχα πρωτακούσει για τον Τίμωνα -σε βερσιόν Λουκιανού- με είχε ιντριγκάρει η περίπτωσή του.Εδώ, μια μετάφραση του έργου: http://goo.gl/du9XVc
@2 ΕπικυρηγμένοςΜε 5+ χρόνια εργασίας στο εξωτερικό στο ενεργητικό σου, μπορείς να απευθυνθείς στην πρεσβεία/προξενείο της χώρας όπου διαμένεις και να ξεκινήσεις τη διαδικασία της έκδοσης πιστοποιητικού μονίμου κατοίκου εξωτερικού. Ίσως χρειάζονται περισσότερο από 5, οπότε κάνεις λίγο υπομονή, αλλά πρέπει να είναι χρόνια εργασίας και όχι απλά διαμονής (τα φοιτητικά χρόνια δε μετράνε) αλλιώς χρειάζεσαι κοντά στα 10 χρόνια με αποδεικτικά στοιχεία (λογαριασμούς, φορολογικές δηλώσεις κτλ).Τώρα σε ότι αφορά το πρακτικό της υπόθεσης, δηλαδή τί κυρώσεις έχεις σαν ανυπότακτος στην Ελλάδα, η απάντηση είναι: μη σκας και τόσο.Αν έχεις αστυνομική ταυτότητα, ταξιδεύεις με αυτήν (καθότι το διαβατήριο στους ανυπότακτους βγαίνει με διάρκεια ενός έτους μόνο και θέλει έκδοση κάθε χρόνο, τουτέστιν: money) και εφόσον ταξιδεύεις από χώρα εντός Schengen, κανένα πρόβλημα. Και εκτός Schengen να είσαι (π.χ. Ηνωμένο Βασίλειο) πάλι δε σε σταματάνε. Μπορεί να ξινίσουνε λίγο αλλά στο τέλος θα σε αφήσουν να περάσεις. Όταν προσγειωθείς στην Ελλάδα, εννοείται ότι δείχνεις μόνο την αστυνομική ταυτότητα, και το ίδιο κάνεις και όταν φεύγεις από Ελλάδα.Όσο είσαι στην Ελλάδα δε πρόκειται να σε σταματήσει κανείς και να σε ρωτήσει αν είσαι ανυπότακτος, αν δεν έχει γίνει από πριν καταγγελία. Οπότε φρόντιζε να έχεις καλές σχέσεις με γνωστούς στην Ελλάδα. Άπαξ και βγει το πιστοποιητικό μονίμου κατοίκου εξωτερικού, παίρνεις οριστική αναβολή (όχι απαλλαγή) η οποία σημαίνει ότι δε σε ενοχλεί κανείς πια, ποτέ, και ότι μόνος σου υποχρεούσαι να δηλώσεις ότι έπαψες να μένεις στο εξωτερικό, όταν αυτό πια συμβεί. Αλλά, τόση ειλικρίνεια στις μέρες μας;
Ένα μικρό σχόλιο από εμένα, τουλάχιστον τον Σεπτέμβρη που το συζήτησα, για να πάρεις χαρτί μόνιμου κατοίκου εξωτερικού θες minimum 7 χρόνια εργασίας (όπως είπες σπουδές αλλά και πρακτική άσκηση ακόμα, δεν μετράνε)
12: Δυστυχώς σε κάποιους από εμάς, με την ηλικία έρχεται και μια δυσκολία να ανεχθούμε τους ηλίθιους. Λες ότι επηρεάζει τις κοινωνικές σου συναναστροφές. Ε και; Καλύτερα θα ήταν να κάνεις παρέα με ηλίθιους και να ρίχνουν την ψυχολογία;Πιστεύω ακράδαντα πως το στάδιο αυτό είναι ευεργετικό και ένδειξη πνευματικής ανάπτυξης. Θα σου γλυτώσει χιλιάδες πολύτιμες ώρες σε ανούσιους καφέδες και τραπεζώματα όπου καταλήγεις με δάκρυα βαρεμάρας να κυλάνε στο πρόσωπο σου από τα χασμουρητά που προσπαθείς ανεπιτυχώς να καταπιέσεις. Επίσης θα σε γλυτώσει από τα νεύρα σου που γίνονται σμπαράλια όταν οι εν λόγω ηλίθιοι αρχίζουν να επιμένουν ότι αστήρικτες και ηλίθιες απόψεις τους είναι σωστές γιατί το είπε ο ένας ή ο άλλος ηλίθιος - χωρίς ίχνος επιχειρήματος φυσικά. Όσον αφορά την κοινωνική σου ζωή, η λύση είναι μια: Διάλεξε μια χούφτα έξυπνους ανθρώπους (αν μπορείς πολύ πιο έξυπνους από εσένα) και κάνε αποκλειστικά με αυτούς παρέα. Αποκλείεται να βγεις χαμένος.
Απλά θα είσαι ο λιγότερο έξυπνος, αυτό δεν σε κάνει ηλίθιο.Αλλά ακόμα και αν είσαι πράγματι ο ηλίθιος της παρέας, εσύ έτσι και αλλιώς λύνεις τελείως το αρχικό πρόβλημα σου, που ήταν πως δεν μπορείς να ανεχθείς τους _άλλους_ ηλίθιους.
Πολλές φορές κάτι άλλο συμβαίνει. Όταν κάποιος δεν μπορεί να ανεχθεί τους άλλους είναι γιατί δεν μπορεί να ανεχθεί τον εαυτό του. Έχει βάλει τον πήχη της ζωής τόσο ψηλά για τον εαυτό του και απαιτεί το ίδιο από όλους τους άλλους. Επαγγελματικά μπορεί αυτή η τελειομανία να τον βοηθεί αλλά κοινωνικά και ανθρώπινα τον καταστρέφει. Συνήθως αυτοί ή αυτές τελειώνουν την ζωή μόνοι. Αν κάποιοι ακόμα παραμένουν μαζί τους και δεν είναι μαζοχιστές το κάνουν μόνο από προσωπικό συμφέρον, υπερβολική αγάπη ή είναι άγιοι. Απωθημένα της παιδικής και εφηβικής ηλικίας μας κάνουν να νομίζουμε ότι η ευτυχία μας εξαρτάται από το πόσο ηλίθιοι είναι οι άλλοι. Το αντίθετο βέβαια. Η εξυπνάδα και η σοφία δεν ταυτίζονται πάντα. Γενικά η πρώτη έχει σκοπό να εξυπηρετήσει το εγώ και είναι προσωρινή ενώ η σοφία επεκτείνεται στον συνάνθρωπο και είναι αιώνια.
Για την ερώτηση Νο. 2:Πρώτα από όλα θα πρέπει κάθε χρόνο να πηγαίνεις στο ελληνικό προξενείο της πόλης που μένεις και να παίρνεις ένα χαρτί που λέει ότι είσαι κάτοικος εξωτερικού και μένεις έξω για βιοποριστικούς λόγους. Αυτό γίνεται μόνο εάν δουλεύεις, ενώ πρέπει να πας στο προξενείο με το συμβόλαιο εργασιάς σου το οποίο φωτοτυπούν και κρατούν σαν αποδεικτικό, καθώς και χαρτί από τον δήμο της πόλης σου που γράφει την διεύθυνσή σου. Ένα το κρατούμενο. Στην συνέχεια θα σου έρθει χαρτί κανονικά για να παρουσιαστείς. Αν δεν κάνεις τίποτα, μετά από κάποιο καιρό (6-12 μήνες) θα σου έρθει ένα πρόστιμο 6000 ευρώ. Εκεί έχεις 2 επιλογές. Το πληρώνεις και γυρνάς κάποια στιγμή άμεσα και μπαίνεις στρατό κανονικά (που δεν υπάρχει λόγος), ή το πληρώνεις και δηλώνεις στο προξενείο ανυπότακτος εξωτερικού. Το 6χίλιαρο δεν το γλυτώνεις πάντως σε καμία περίπτωση. Σαν ανυπότακτος εξωτερικού έχεις δικαίωμα να βρίσκεσαι στην Ελλάδα σύνολο 30 περίπου μέρες τον χρόνο χωρίς να έχεις κανένα πρόβλημα στρατονομίας κ.ο.κ. Όταν περάσεις τα 32 σου χρόνια, μπορείς να εξαγοράσεις όλη την θητεία έναντι κάποιου ποσού ανά μήνα θητείας που τώρα μου διαφεύγει. Από τα παραπάνω λοιπόν, πρέπει να κρατήσεις 2 πράγματα:1) Πρέπει οπωσδήποτε να πας να πάρεις αυτά τα χαρτιά από το προξενείο που βεβαιώνουν στο ελληνικό κράτος ότι είσαι όντως στο εξωτερικού ΓΙΑ ΒΙΟΠΟΡΙΣΤΙΚΟΥΣ λόγους και μόνο (σημαντικό γιατί σπουδές π.χ. δεν τις δέχονται) 2) Θα πληρώσεις σίγουρα 6 χιλιάδες ευρώ πρόστιμο εάν δεν θέλεις να έχεις τρεξίματα/προβλήματα όταν θα είσαι στην πατρίδα. Τα παραπάνω να σημειώσω είναι προσφάτως εφαρμοσμένα και έχουν συζητηθεί/επικυρωθεί σαν πληροφορίες από τον πρόξενο στο Ντύσσελντορφ μετά από πολλούς μήνες ψαξίματος από μέρους μου. Ελπίζω να βοήθησα.