Ο Σκοτ, τεχνίτης και επαγγελματίας, με τη θετική και την αρνητική έννοια, είναι από τους πιο άνισους σκηνοθέτες της εποχής μας, ικανός να πραγματευθεί διαφορετικά είδη και να διχάσει. Είμαι σίγουρος πως στις λίστες των καλύτερων και των χειρότερων ταινιών του από την 35χρονη καριέρα του, κάποιοι θα διαφωνούν. Είστε ευπρόσδεκτοι να προσθέσετε τη δική σας άποψη.
TOP 5
1. BLADE RUNNER
Μια φουτουριστική, προφητική, κατάμαυρη μεταφορά του Φίλιπ Ντικ στην οθόνη, με όραμα και cyberpunk αισθητική, καταπληκτική μουσική του Βαγγέλη και νοτισμένη απόγνωση. Ο ίδιος τη θεωρεί την πιο προσωπική του ταινία. Αντέχει με άνεση στον χρόνο
2. ALIEN
Το πρώτο και το καλύτερο της σειράς, μια τομή στην περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας, νευρώδης και ανατριχιαστική. Το είχα δει πιτσιρικάς στο Ράδιο Σίτι και δεν θα ξεχάσω τον τρόμο που ένιωσα.
3. HANNIBAL
Δεν πήρε καλές κριτικές όταν πρωτοβγήκε στα σινεμά, αλλά είναι προς τιμήν του Σκοτ που απομακρύνθηκε υφολογικά από τη Σιωπή των Αμνών και απέδωσε οπερατικά και εξεζητημένα μια ιστορία που αφορά έναν ψυχοπαθή καννίβαλο- πως αλλιώς θα το έκανε; Ο Χάνιμπαλ διαθέτει αριστοτεχνικές σκηνές
4. ΜΟΝΟΜΑΧΟΣ
Στο πιο προσβάσιμο και εμπορικό από τα έργα του, ο Σκοτ τήρησε το αξίωμα που θέλει μια επική ιστορία να λειτουργεί μόνο αν ο σκηνοθέτης την μετατρέψει σε προσωπικό και ευκρινές δράμα εσωτερικών συγκρούσεων του πρωταγωνιστή (Μπεν Χουρ, Λόρενς της Αραβίας) και επανεφηύρε το είδος του σανδαλιού και του χιτώνα.
5. ΘΕΛΜΑ ΚΑΙ ΛΟΥΙΖ
Ανοιχτός ορίζοντας, δυο γκαζωμένες γυναίκες, υπέροχες ερμηνείες από την Σαράντον και τη Ντέiβις, κυνήγι και ουσιαστικός μεταφεμινισμός σε ονειρεμένα αμερικάνικο φόντο.
DROP 5
1. G.I.JANE
Το Black Hawk Down κρατάει μια πανέξυπνη, διφορούμενη στάση γύρω από την επιδρομή στο Μογκαντίσου το 1993, ενώ Η Επίλεκτη υποκύπτει ανόητα και ενοχλητικά σε μια στείρα, προπαγανδιστική στρατοκρατία. Η Ντέμι Μουρ δίνει μια από τις χειρότερες ερμηνείες στην ιστορία των κακών γυναικείων ερμηνειών.
2. A GOOD YEAR
Χαμένος χρόνος στην χρυσοσκηνοθετημένη Προβηγκία. Θα μπορούσε να είναι ανώδυνα ευχάριστο αλλά γίνεται ψεύτικα χαριτωμένο. Αν μάθω πως ο Ράσελ Κρόου και η Μαριόν Κοτιγιάρ δεν είπαν ποτέ γεια στα γυρίσματα, δεν θα με εξέπληττε.
3. LEGEND
Κουρελού γνωστών μύθων, προ-ψηφιακά ερασιτεχνικό, όψιμα καλτ, αλλά εξαιρετικά αμήχανο και βεβιασμένο. Μια μεγάλη αποτυχία στα δικά μου μάτια, το πιο «άσχημο» φιλμ του Σκοτ.
4. 1492
Ελέφαντας: βαριά και δυσκίνητη ταινία, στο ευγενές ύφος και την ιστορικο-ηρωοκεντρική κλίμακα που θα ήθελε να κινείται στο σινεμά του Σμαραγδή, ενδεχομένως. Ειλικρινά, πολύ βαρετή, όπως και η μουσική του Βαγγέλη.
5. BLACK RAIN
Δεν είναι χειρότερο από τον πιο δήθεν Συνήγορο αυτό το αναλώσιμο και αναμενόμενα υπερστιλάτο θρίλερ ανάμεσα στον Μάικλ Ντάγκλας και την Γιακούζα, αλλά έχει γεράσει άσχημα και, ακόμη και στο είδος του, δεν λέει τίποτε.
σχόλια