[Από την Κατερίνα Βαλαβανίδη]
Το ότι το κανάλι HBO κάνει εξαιρετικές σειρές αυτό είναι ήδη γνωστό. Από τις σειρές όμως που κατά την προσωπική μου γνώμη άφησαν εποχή λόγω της ποιότητάς της είναι το In Treatment. Βασίστηκε πάνω στην ομώνυμη Ισραηλινή σειρά (Be'Tipul) η οποία είχε κάνει μεγάλη επιτυχία στο Ισραήλ. Για αρκετό διάστημα προβλήθηκε και στο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ TV.
To In Treatment έκανε τρεις εκπληκτικές σεζόν και νομίζω κράτησε το ενδιαφέρον της μέχρι το τέλος. Δεν θεωρώ ότι ήταν μόνο απλά μια σειρά, αλλά ένα πολύτιμο παράδειγμα για όσους είναι εκολαπτόμενοι του επαγγέλματος (ψυχολόγοι, ψυχοθεραπευτές, ψυχίατροι), αλλά και σε όσους θέλουν να μάθουν επιτέλους τι γίνεται κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίας στο γραφείο ενός ψυχοθεραπευτή.
Είναι τόσο αληθινό, που θα έλεγε κανείς ,για μας τους Ψ ειδικά, ότι είναι σχεδόν ηδονοβλεπτικό , σαν να κοιτάς μέσα από μια κλειδαρότρυπα που πολλοί θα ήθελαν να κοιτάξουν, και φυσικά γι 'αυτό κολλάς αν δεις ένα επεισόδιο, και γι' αυτό κόλλησε και το διανοούμενο αμερικάνικο κοινό αν και νομίζω όχι μόνο. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:
O Πολ (Gabriel Byrne) είναι ψυχοθεραπευτής. Κάθε μέρα, από Δευτέρα έως Πέμπτη, η σειρά απαθανατίζει τις απογευματινές του συνεδρίες με τους ασθενείς του. Την Παρασκευή βλέπουμε τον Πολ να κλείνει την εβδομάδα του με μία συνεδρία στην επόπτριά /αναλύτριά του Τζίνα (Dianne Wiest- μία από τις καλύτερες ηθοποιούς της γενιάς της) την οποία συμβουλεύεται για το τι θα κάνει με τους ασθενείς τους που στην κυριολεξία τον έχουν 'τρελάνει' και τον έχουν φέρει αντιμέτωπο με μεγάλα επαγγελματικά και ψυχολογικά αδιέξοδα.
Η μια τον έχει ερωτευτεί, άλλοι τον βρίζουν και του επιτίθενται λεκτικά και άλλοι τον αμφισβητούν, σε βαθμό να έχει αρχίσει να αμφισβητεί ο ίδιος τον εαυτό του. Είναι εξαιρετικά αληθοφανές ως προς τις προκλήσεις και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένας ψυχοθεραπευτής. Όλοι οι ασθενείς του θα μπορούσαν να θεωρηθούν 'δύσκολα' περιστατικά. Κάποιοι παίζουν ανάμεσα στην ζωή και στον θάνατο, στην καταστροφή και την δημιουργία, και όλοι παίζουν με τα όρια του Πολ στον βαθμό που φτάνει να κινδυνεύσει και η ίδια του η καριέρα.
Ο γάμος του είναι υπό διάλυση και φαίνεται και ο ίδιος να χρειάζεται απεγνωσμένα βοήθεια όπως και οι ασθενείς του των οποίων τα θέματα αγγίζουν και πολλά δικά του, όπως την παιδική του ηλικία, την σχέση του με τον πατέρα του , τα προσωπικά θέλω του, τις επιθυμίες του, τις ανασφάλειές του και τις ευαισθησίες του.
Μέσα από τα καθημερινά (εκτός Σαββάτου και Κυριακής) μισάωρα επεισόδια / συνεδρίες , εκτυλίσσονται οι προσωπικές ιστορίες του κάθε ασθενούς αλλά και του ίδιου του Πολ . Κάθε επεισόδιο δείχνει και διαφορετικό ασθενή του οποίου την ιστορία θα δούμε την επόμενη εβδομάδα την ίδια μέρα στο ανάλογο επεισόδιο/συνεδρία του (κάπως όπως και στην ζωή) . Παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα πώς αναπτύσσεται η σχέση ανάμεσα στον θεραπευτή και τον ασθενή, που παλεύουν πίσω από αυτούς τους ρόλους να καταλάβουν ο ένας το άλλον και να επικοινωνήσουν, να έρθουν πιο κοντά, να «αλληλοθεραπευτούν»...
Όλοι οι ηθοποιοί είναι εξαιρετικοί στον ρόλο τους. Αλλά ο Gabriel Byrne στον ρόλο του ψυχοθεραπευτή δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας. Και μόνο με τις εκφράσεις του προσωπου του, το βλέμμα του και τις σιωπές του επικοινωνεί τα συναισθήματα του και σε πείθει ότι όντως έτσι είναι ένας ψυχοθεραπευτής , πολλές φορές κάνοντάς σε να ξεχάσεις ότι υποκρίνεται και ότι είναι ηθοποιός.
Ο Πόλ, ασκεί την μέθοδο της 'σχεσιακής ανάλυσης' η οποία ενώ βασίζεται αρκετά και στην Φροϋδική θεωρία, επιτρέπει στον θεραπευτή να συμμετέχει πιο ενεργά μέσα την θεραπευτική συνεδρία. Θεωρώ ότι πολλές φορές φτάνει πολύ γρήγορα σε συμπεράσματα, αλλά αυτό μάλλον έχει να κάνει με το ότι έπρεπε να είναι συμπυκνωμένα τα επεισόδια , γιατί προφανώς μια θεραπεία μπορεί να κρατήσει χρόνια, και άρα κάποια θέματα χρειάζονται πολύ χρόνο να αγγιχτούν ανάλογα με το πότε είναι έτοιμος ο θεραπευόμενος να τα δουλέψει στην θεραπεία του. Πάντως σίγουρα η ενσυναίσθησή του απέναντι στους ασθενείς του είναι μεγάλη και τους αφουγκράζεται σε βάθος. Βέβαια , πολλές από τις απαντήσεις του είναι 'πληρωμένες' καθ'ότι και σκηνοθετημένες, κάτι που στην πραγματική ζωή δεν μπορεί να γίνει πάντοτε. Ένας πραγματικός ψυχοθεραπευτής μπορεί να βρει την απάντηση σχετικά με κάποιο σχόλιο του θεραπευόμενου πολλές συνεδρίες μετά, εφόσον το έχει επεξεργαστεί μέσα του ώστε να μπορεί απαντήσει καταλλήλως και με θεραπευτικό αποτέλεσμα στον θεραπευόμενο.
Το In Treatment, απεικονίζει υπέροχα τις ανθρώπινες αδυναμίες ενός ψυχοθεραπευτή που συχνά στα μάτια του θεραπευόμενου μπορεί να φαίνεται σαν ένας παντοδύναμος και αλάνθαστος θεός ,κατι το οποίο μπορεί να δημιουργήσει επιθετικότητα από την πλευρά του θεραπευόμενου. Ο Πολ είναι ένας άνθρωπος με πολύ πόνο μέσα του και πολλά τραύματα. Και για αυτό ακριβώς είναι καλός θεραπευτής. Πολλές φορές ξεπερνά τα όριά του και σπάει το θεραπευτικό πλαίσιο , όχι γιατί δεν είναι καλός σε αυτό που κάνει αλλά γιατί είναι ένας άνθρωπος όπως όλοι οι άλλοι που και αυτός παλέυει ανάμεσα στην εσωτερική και την εξωτερική του πραγματικότητα. Και γι'αυτό η σειρά είναι τόσο ρεαλιστική.
Το In Treatment, είναι μια συναρπαστική σειρά, ανθρώπινη , χωρίς να γίνεται υπέρ το δέοντος δραματική και να ωραιοποιεί τις καταστάσεις. . Βαθιά μελέτη πάνω στο αντικείμενο χωρίς να γίνεται λεπτό βαρετή λόγω του πιθανού επιστημονικού της ενδιαφέροντος. Είναι από τις σειρές που σίγουρα θα έκαναν πολλούς να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους για το πόσο κακό κάνει η τηλεόραση (Α, ναι... και η ψυχανάλυση...).
In Treatment - Season 1 trailer
*Η Κατερίνα Βαλαβανίδη είναι ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια
σχόλια