__________________

1.

"Γεια σου Αμπα! Απο ότι μπορώ να καταλάβω πρόσφατα προσγειώθηκες στην Αν. ακτή από την Καλιφόρνια - καλώς ήλθες!

Εγώ κλείνοντας 5 χρόνια στο Northeast, σκέφτομαι να κάνω το αντίστροφο - και ιδού ο προβληματισμός: Ανέκαθεν μου φαινόταν ότι η εδώ πλευρά της Αμερικής είναι ακόμη σχετικά κοντά στη μαμά Ευρώπη (και τα πάτρια) αεροπορικά, πολιτιστικά και συνολικά ψυχολογικά. Στην Καλιφόρνια όσες φορές έμεινα για λίγο (max μερικές εβδομάδες) ήταν μεν φανταστικά, αλλά ένοιωθα ότι είναι πραγματικά 'άλλος κόσμος'. Bottom line: όσο ημουν εδώ σαν να έιχα το ένα μάτι στην ευρώπη και φαινόταν σχετικά εφικτή η σύνδεση - τώρα μετα χαράς θα πήγαινα στα δυτικά με μια αίσθηση όμως ότι ρίχνω μαύρη πέτρα. Εσένα πώς σου φαινόταν όταν κοιταγες τον  Ειρηνικό αντί για τον 'λιμνούλα-την περνάμε-και-τσούπ-είμαστε-πίσω' Ατλαντικό; Τώρα μου ήλθε η νοσταλγία μετά απο τόσα χρόνια;

Χαιρετισμούς! - και είθε ο χειμώνας να μας λυπηθεί φέτος και να μη θαφτούμε πάλι στο χιονι :) "-σκίουρος

Πολύ first world problems, δε νομίζεις;

Μολαταύτα, θα σου πω. Η τεχνολογία έχει εκμηδενίσει τις αποστάσεις και δεν έχει μεγάλη διαφορά η μια ακτή από την άλλη, σχετικά με το πόσο κοντά αισθάνεσαι την Ελλάδα. Για τα ταξίδια που θα κάνεις το πολύ δυο φορές το χρόνο σημαίνει άλλες εφτά ώρες ταξίδι, αλλά δεν είναι τόσο συχνό ώστε να λειτουργεί πραγματικά ως απόσταση και τελικά, αν γίνει κάτι επείγον στην Ελλάδα, και στη Νέα Υόρκη να μένεις, δε θα φτάσεις εγκαίρως – αυτό πρέπει να το πάρεις απόφαση. Όμως δεν πρέπει να ξεχνάς ότι το ίδιο θα ίσχυε πιθανότατα αν έμενες στην Αλεξανδρούπολη και οι δικοί σου στην Κρήτη. Η επικοινωνία με την Ελλάδα γίνεται πια με τηλέφωνα και με ίντερνετ, και αυτά είναι γρήγορα, όπου και να μένεις. Πιστεύω ότι η διαφορά είναι κυρίως ψυχολογική, αν σκέφτεσαι που βρίσκεσαι σε σχέση με την υδρόγειο σφαίρα. Προσωπικά ποτέ δεν το σκέφτηκα έτσι – από τη στιγμή που μπαίνει ένα πολύωρο αεροπορικό ταξίδι στη μέση, τι σημασία έχουν οι 5 ώρες από τις 3 ώρες; Δεν θα το οδηγήσω εγώ.

Για την αλλαγή στον τρόπο ζωής όμως, να είσαι προετοιμασμένος. Η Καλιφόρνια (νότια ή βόρεια; Έχουν διαφορά) είναι πραγματικά, «άλλος κόσμος». Άλλος, αλλά όχι χειρότερος η καλύτερος, κατά τη γνώμη μου τουλάχιστον. Είναι μεγάλη τύχη να έχεις την ευκαιρία να το ζήσεις. Άσε τους φόβους και τις νοσταλγίες και πέσε με τα μούτρα, θα είναι θαυμάσια περιπέτεια!

__________________

2.

"Α,μπα αποφασισα κι εγώ να σου γράψω!

Θέλω να ρωτήσω τη γνώμη σου για κάτι. Η ερώτηση μου έχει να κάνει με το φαγητό και κυρίως τις φιλίες. Οποτε, ενας ανθρωπος που ειναι υπερβολικα αδυνατος (υπερβολικα ομως, γυρω στο 1.70 και 50 κιλα) και διατυμπανιζει οτι τρωει συνεχεια του σκασμου (έξω ποτέ) προφανώς κάτι δεν πάει καλά μαζί του ε; Και δεν εννοώ στη υγεία, αλλά στην ψυχολογία του. Γιατί είπα στην Κ ''χέσε μας ρε Κ που όλο λες ότι τρως, πετσί και κόκκαλο είσαι γαμώτο! Εγώ ξέρω όπου ακούς πολλά κεράσια κράταγε μικρό καλάθι. Είσαι μια παλιοκομπλεξάρα που προσέχει το σώμα της (και καλά κάνεις!!!) αλλά μην μας λες ότι τρως. Αυτό το λες για να μας ρίξεις στάχτη στα μάτια''. Ε λοιπόν η Κ δεν μου ξαναμίλησε. Ακούω τη γνώμη σου για το συμβάν. φιλάκι και σουβλάκι!"- εχμ

Αν έλεγες τα ίδια χωρίς τις λέξεις «χέσε», «γαμώτο», και κυρίως «παλιοκομπλεξάρα», ίσως τώρα να μιλούσατε.

Το περιεχόμενο μιας πληροφορίας δεν αγιοποιείται λόγω ισχύος. Εννοώ ότι και δίκιο να έχεις, πρέπει να προσέχεις τις λέξεις που επιλέγεις.

__________________

3.

"Α,μπα ελπίζω να είσαι καλά.

Εγώ πάλι δεν είμαι και πολύ καλά εξαίτίας μιας φίλης μου που με εκνεύρισε αφάνταστα! Ακου να δεις τι έγινε και, μιας που ήσουνα και εσύ φοιτήτρια, θέλω να μου πεις τη γνώμη σου. Λοιπόν.....είμαι τρίτο έτος και από πέρσι είμαστε 3 ''κολλητές'' απο σχολη-μαζί εξω, παρτι, ποτα, ξενυχτια, διαβασματα κλπ. Αυτη την εβδομάδα ελειπε η μια απ τις 2 φιλες μου και μειναμε εγω και η μια μου η φιλη. Λογω υποχρωσεων ειπα να μην βγαιναμε αυτες τις μερες και η φιλη μου λεει οκ. Χθες λοιπον καθομαι κι εγω σπιτακι μου ωραια και καλα, κανω τις δουλεις μου, απολαμβανω τον χρονο μου και γενικα χαλαρωνω.....ωσπου! Στις 12 περιπου το βραδυ χτυπαει το τηλ απ την φιλη που ηταν στην πολη με μενα (οχι αυτην που εφυγε δηλαδη!) και μου λεει να ντυθω ''γρηγορα και αμεσα'' γιατι ο γκομενος (που θελει, οχι καν ο γκομενος της) της ειπαν οτι ειναι σε ενα μαγαζι με αλλη. Εγω αρνηθηκα λεγοντς της οτι ειμαι πτωμα και δεν θα αντεξω να βγω. Την επομενη μερα μου ειπε οτι δεν είμαι πραγματικη φίλη γιατί θα έπρεπε να παω. Της εξηγησα οτι δεν πηγα πρωτον γιατί ήθελα μια μέρα να ξεκουραστώ και δεύτερον δεν ήταν καν ο γκόμενός της. Δεν γίνεται δηλαδή να ξεσηκωνόμαστε με οποιονδήποτε θέλουμε και να χαλάμε την ηρεμία μας και κυριότερα αυτήν των φίλων μας! Το ασχημοτερο ολων είναι ότι η τρίτη φίλη (αυτη που έλειπε) ειπε οτι επρεπε να παω. Η αληθεια ειναι οτι τον γκομενο τον γουσταρε πολυ, αλλα βρε α,μπα ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΑ. Και τωρα φοβαμαι μην χασω τις 2 φιλες μου και μεινω μονη μου. Δεν θέλω να ζητήσω συγγνώμη γιατί δεν μετανιώνω όμως, θεωρώ ότι έπραξα σωστά. Πάντως εμενα αν μου συνεβαινε αυτο δεν θα αντιδρουσα ετσι. Εσυ τι λες που έχεις μια πειρα παραπάνω από εμάς τις 20χρονες στα θέματα φιλίας;"- δικιοήαδικο

Η φίλη που χρησιμοποιεί τη φιλία ως μοχλό πίεσης «αν ήσουν φίλη θα έκανες αυτό που ζήτησα» ίσως μάθει κάποτε ότι η φιλία δεν είναι λευκή επιταγή που εξαργυρώνεται ανά πάσα στιγμή αλλά είναι κάτι που κερδίζεται και συντηρείται.

Εσύ που δεν πήγες επειδή δεν άντεχες, πρέπει να είσαι εντάξει με το γεγονός ότι σε ανάλογη στιγμή που νομίζεις ότι σε τρώει το κατεπείγον μπορεί να ακούσεις «όχι γιατί νυστάζω».

Η φίλη που λέει ότι έπρεπε να πας είναι η καλύτερη απ' όλες γιατί εξαργυρώνει την επιταγή χωρίς να έχει κουνήσει το δαχτυλάκι της. Ο λόγος που υποστηρίζει την άλλη πλευρά είναι ότι φαίνεται η «καλή» χωρίς να υπάρχει τρόπος να αποδειχτεί τι θα έκανε η ίδια στη θέση σου.

__________________

4.

Πριν από  ενάμιση  χρόνο  πήρα την απόφαση να  δεχτώ μια πρόταση που είχα και να τελειώσω το διδακτορικό μου σε ένα πανεπιστήμιο εκτός της Ελλάδας. Ήξερα πως για μένα η Ελλάδα είχε τελειώσει, με είχε κουράσει όλο αυτό που είχα δημιουργήσει και αισθανόμουν πως με καταπίεζε.. έτσι και έφυγα...δεν το μετάνιωσα....αυτό που δημιούργησα και έζησα με έκανε να αισθανθώ ελεύθερη και άλλος άνθρωπος μετά από 10 χρόνια καταπίεσης από αυτό που είχα κατασκευάσει. Οι άνθρωποι εκεί με αποδέχτηκαν για αυτό το οποίο είμαι, και όχι αυτό που θέλουν να είμαι. Δυστυχώς αυτό όμως τελείωσε, και έπρεπε να ξαναπάρω απόφαση να δω τι θα κάνω.. έτσι αποφάσισα να συνεχίσω την ζωή μου εκτός Ελλάδας και αυτή τη φορά σ' άλλη χώρα όπου και μου προσφέρθηκε εργασία. Έκανα μια στάση Ελλάδα για τα καλοκαίρι για να δω την οικογένεια και αισθάνθηκα τρομερή απογοήτευση για τον εαυτό μου γιατί «πισωγύρισα» σε αυτό που δεν ήθελα να ήμουν...πίσω σε κατάσταση συμβιβασμού.. απλά κουνούσα συγκαταβατικά το κεφάλι μου καθώς οι μέρες περνούσαν στο καμίνι της Αθήνας, άλλοτε αδιάφορα και άλλοτε με κρίσεις πανικού...ήρθε η μέρα και έφυγα....από τότε που έφυγα έγινα ένας μίζερος μισάνθρωπος....ο μόνος λόγος που βγαίνω από το σπίτι για να πάω στη δουλειά ή στο σουπερ μάρκετ...έχω μείνει πίσω στις στιγμές που ήμουν ευτυχισμένη! Είναι φάση και θα περάσει.....η απλά αυτό είναι από δω και πέρα.....??

Αν μας έλεγες τι πιστεύεις ότι είσαι και τι νομίζεις ότι θέλουν οι άλλοι να είσαι, ίσως βγάζαμε και ένα συμπέρασμα. Κάνω υποθέσεις, αλλά ας το αφήσουμε αυτό.

Αν καταλαβαίνω καλά, έχεις κατατροπωθεί επειδή πιστεύεις ότι η αυτοπεποίθηση που κέρδισες στο εξωτερικό είναι πλαστή επειδή δε μπορείς να την εφαρμόσεις εκεί που σου δημιουργήθηκαν οι ανασφάλειες, δηλαδή στην Ελλάδα.

Αν έτσι είναι, τότε σταμάτα τις βλακείες ευθύς αμέσως. Το πώς φερόμαστε δεν είναι ανεξάρτητο από το που βρισκόμαστε. Είμαστε ένα μέρος του συνόλου που λειτουργεί με αλληλεπίδραση, δεν είμαστε ρομπότ με προεπιλογές συμπεριφοράς ανεξαρτήτως του περιβάλλοντος. Για τους γονείς μας θα είμαστε για πάντα τα παιδιά τους, για τους νέους φίλους θα είμαστε αυτό που μας έχει σχηματίσει όταν τους γνωρίσαμε. Δεν είμαστε ένας άνθρωπος, είμαστε πολλοί, και έχουμε πολλά πρόσωπα που φοράμε ανάλογα με το πού βρισκόμαστε. Αυτό δεν είναι υποκρισία, είναι προσαρμοστικότητα, ευφυΐα και κοινωνικοποίηση. Για κάποιο λόγο η Ελλάδα σε μεταμορφώνει και πάλι στον άνθρωπο που ήσουν όταν έφυγες από την Ελλάδα. Δεν πειράζει. Και αυτός ο άνθρωπος μέρος του εαυτού σου είναι.

__________________

5.

Καλησπέρα Λένα, θα ήθελα να σε ρωτήσω για το θέμα της χαιρεκακίας. Δεν είναι λίγες φορές που έχω πιάσει τον εαυτό μου να χαίρεται με τις αποτυχίες και τα λάθη των άλλων, ακόμα και των πιο κοντινών μου φίλων. Και αυτό με κάνει να αναρωτιέμαι: ζηλεύω την ευτυχία των άλλων; είμαι ένα μίζερο πλάσμα που περιμένει τη μικρή αποτυχία κάποιου για να νιώσει λίγη χαρά; Επίσης βρήκα ένα απόφθεγμα που λεεί "Το να χαίρεσαι την κακοτυχία των άλλων, σε βοηθάει να ανανεώσεις τη δική σου επιτυχία"Τι στο καλό σημαίνει αυτό;;- Ιωάννα

Σημαίνει απλώς ότι είσαι άνθρωπος. Είναι πιο εύκολο να στενοχωρηθείς με τις ατυχίες των φίλων σου παρά να χαρείς με τις επιτυχίες τους, και το ζιζάνιο της χαιρεκακίας βγαίνει πολύ εύκολα. Δε θέλουμε να συναναστρεφόμαστε με τέλειους ανθρώπους, θέλουμε να παραπατάνε και να πέφτουν γιατί νιώθουμε καλύτερα με τα δικά μας στραβοπατήματα. Όλα ανθρώπινα είναι, μόνο τη δοσολογία πρέπει να προσέχουμε.

__________________

6.

"Γεια σου Α, μπα, έχω να θέσω τα εξής..

Ο άντρας που δεν έχει ερωτικές εμπειρίες κάποια στιγμή κερατώνει?

Η γυναίκα που δεν έχει ερωτικές εμπειρίες κάποια στιγμή κερατώνει?

Η απάντηση διαφέρει ανάλογα το φύλο?

Γνωρίστηκαν μικροί , μεγάλωναν παρέα και τώρα πια κοντά 30. Κάποια στιγμή γάμος παιδιά κτλ.. Αυτή, αν και πάντα είχε την ευκαιρία δεν την κέντρισε η απόκτηση εμπειριών. Αυτός, ίσως λόγω συνθηκών δεν απόκτησε εμπειρίες πιο πριν? να ναι από επιλογή? να ναι επειδή ήταν ντροπαλός πριν την γνωρίσει? ??? Τώρα που αυτός αρχίζει να έχει άλλον αέρα σαν μεγάλωσε, αυτή θα το φάει το κέρατο όταν αυτός βρει ευκαιρία? Ίσως και να το έφαγε αν αυτός βρήκε την ευκαιρία..

Όπως κατάλαβες είμαι η ''Αυτή'' και το θέμα μου είναι τα απωθημένα που σε μια τέτοια περίπτωση πιθανόν να βγουν.. Δεν ξέρω αν έχω επηρεαστεί από τους γύρω μου που σχεδόν όλοι βρέθηκαν στο ίδιο κρεβάτι, θεωρώ πως ο καθένας κάνει αυτό που επιθυμεί.. Απλά με απωθεί / ενοχλεί / αηδιάζει / θλίβει η ιδέα να πάει με άλλη έστω και για μια βραδιά.. και το θέμα είναι πως όλα μαθεύονται, αυτό βλέπω..   "Βέτα

Η απάντηση δεν διαφέρει ανάλογα με το φύλο, διαφέρει όμως πολύ ανάλογα με το άτομο. Μη ρωτάς γενικά, δεξιά και αριστερά, για τον άντρα σου μιλάς, εσύ τον ξέρεις καλύτερα από όλους. Έχει απωθημένα; Νομίζω ότι τα απωθημένα λίγη σχέση έχουν με τις εμπειρίες, περισσότερη σχέση έχουν με την ωριμότητα. Αν είσαι εντάξει με τις αποφάσεις σου, τις οποίες έχεις πάρει επειδή είσαι αυτός που είσαι και δεν μιμείσαι συμπεριφορές άλλων, δεν έχεις απωθημένα. Αν νομίζεις ότι η επιτυχία είναι αυτό που αναπαράγεται στον μικρόκοσμό σου, ο οποίος πιθηκίζει τις συμπεριφορές αυτών που θεωρούν «πετυχημένους», τότε θα έχεις πολλά απωθημένα. Σίγουρα όμως αυτά τα πράγματα δεν έχουν να κάνουν με τον αριθμό των ερωτικών συντρόφων, είναι εσωτερικές υποθέσεις.

__________________

7.

"Τα κατά συνθήκην ψεύδη είναι μεγάλη υπόθεση:

-είσαι μια κούκλα (καλή είσαι αλλά εγώ καλύτερη)

-σου πέφτει λίγος (κι εγώ αν είχα έναν τέτοιον σιγά μην τον άφηνα)

-δεν ήπια καθόλου (ευτυχώς δεν τράκαρα)

Συνήθως σχετικά ανώδυνα, στρογγυλεύουμε γωνίες, καλύπτουμε ζήλειες, γινόμαστε ευχάριστοι και δίνουμε αυτό που προσδοκά ο άλλος ν'ακούσει.

Αν το απεκδυθούμε αυτό, ίσως δυσαρεστήσουμε ή/και πληγώσουμε κόσμο, δείχνοντας έναν εαυτό που μπορεί να μην πολυαρέσει και σ'εμάς τους ίδιους καμμιά φορά.

Θα μου πεις, πάντα έχεις και τις δύο επιλογές και κατά περίπτωση -δηλαδή κατά πόσο σε παίρνει- λες αυτό που σουρχεται καλύτερα.

Δε θα ήταν όμως η ζωή απλούστερη αν δεν είχαμε μάθει ποτέ να τα λέμε; Σύκα σύκα και σκάφη σκάφη; "-Lilly

Απλούστερη; Γιατί να είναι επιθυμητό να είναι η ζωή μας απλούστερη; Οι αμφιβολίες, τα ψέματα και τα ανάποδα μηνύματα είναι που κρατάν το ενδιαφέρον. Φαντάζεσαι να ξέραμε πάντα τι σκέφτονται οι άλλοι με βεβαιότητα; Θα έκανε τεράστια κοιλιά η εκπομπή....