ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: τρίχες!

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: τρίχες! Facebook Twitter
39


________________
1.


Λένα, μετακόμισα σε χώρα Λ.Αμερικής εδώ και 2 χρόνια για να είμαι με το σύντροφό μου. Δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα με εκείνον και τη σχέση μας το πρόβλημά μου είναι οτι μου λείπει πάρα πολύ η οικογένειά μου. Εργάζομαι εδώ και ο μισθός μου για τη συγκεκριμένη χώρα είναι ικανοποιητικός αν όμως μετατρέψεις το ποσό σε ευρώ δεν είναι καλά οπότε μου είναι αδύνατον να ταξιδεύω στην Ελλάδα. Ο σύντροφός μου προτίθεται να μετακομίσει αλλά τι θα κάνει στην Ελλάδα με τέτοια κρίση; πώς μπορώ να ξεσηκώσω έναν άνθρωπο χωρίς να μπορώ να προσφέρω μια λύση; και η οικογένειά του δεν το βλέπει με καλό μάτι άσε που η νοοτροπία Λένα εδώ είναι πολύ χαλαρών ηθών χωρίς να θέλω να το παίξω χαμηλοβλεπούσα, απλά δεν μου αρέσει και η τόση ελευθεριότητα..Δεν θέλω με τίποτα να χωρίσουμε διότι πραγματικά δεν έχουμε πρόβλημα, το πρόβλημα είναι οτι δεν μπορώ να προσαρμοστώ και δεν μπορώ να μείνω μακριά απο την οικογένειά μου. Και παρακαλώ ας μην νομίσουν οι σχολιαστές οτι η Ν. Αμερική είναι μόνο σάλσα, μαράκες και καλοπέραση..Δεν έχω συγκεκριμένη ερώτηση απλά θα ήθελα μια άποψη. Ευχαριστώ πολύ.- Between2worlds

Για τον σύντροφό σου το μεγάλο πρόβλημα δεν είναι η οικονομική κρίση αλλά η γλώσσα. Αν γυρίσετε στην Ελλάδα θα τον πας κάπου που θα είναι αποκλεισμένος από την κοινωνική ζωή, θα εξαρτάται από εσένα για τα πάντα και αυτό θα σημαίνει απείρως μεγαλύτερη δυσκολία για να βρει δουλειά, και μιλάμε για μια γλώσσα δύσκολη, με εντελώς ξένο αλφάβητο.


Μια άλλη άποψη, αφού τη ζητάς, είναι ότι η ζωή σου είναι αυτή που φτιάχνεις και αυτή που θα είναι, και όχι αυτή που έχεις συνηθίσει. Καταλαβαίνω ότι σου λείπει η οικογένεια σου, αλλά δεν καταλαβαίνω πώς γίνεται να σου λείπει τόσο ώστε να μη μπορείς να προσαρμοστείς. Οι οικογένειες μας δε χάνονται όταν φεύγουμε, χάνονται όμως οι ευκαιρίες να φτιάξουμε τη δική μας αν το νομίζουμε. Η δική σου οικογένεια, το δίχτυ που θα φτιάξεις για τον εαυτό σου, μπορεί να είναι αλλού από εκεί που μεγάλωσες. Η οικογένεια που σε δημιούργησε δεν θα υπάρχει για πάντα. Είναι πολύ σκληρό, αλλά είναι βεβαιότητα μεγαλύτερη από νόμο.


Καταλαβαίνω ότι το να μη μπορείς να ταξιδέψεις στην Ελλάδα είναι μεγάλο πρόβλημα. Σκέψου όμως τι σημαίνει αυτή η νοσταλγία. Αν δε μπορείς να μείνεις μακριά από την οικογένειά σου πολύ φοβάμαι ότι σημαίνει ότι δεν έχεις ενηλικιωθεί ακόμα, κι αυτό δεν μπορεί να σου το λύσει κανένας σύντροφος. Καμία χώρα και κανένας άντρας δε μπορεί να πάρει τη θέση της μαμάς σου. Πρέπει να μάθεις να ζεις και χωρίς τη μαμά σου.

________________
2.


Αγαπητή Α-μπα σε διαβάζω κάθε μέρα και μου αρέσει το στυλ σου, από τις απαντήσεις σου παίρνω πολλά. Όταν έστειλα αυτό (#10) είχα ανάγκη από μια σκληρή απάντηση γιατί καταλάβαινα πως υπάρχει ένα τεράστιο λάθος. Ήταν αυτή που περίμενα και με προβλημάτισε. Γιατί επανέρχομαι θα μου πεις? Απλά για να σου πως πολλές φορές οι άνθρωποι δεν είναι καλοί ή κακοί χαρακτήρες (ή όλα αυτά που έγραψε η Σανάνθη), καμιά φορά υπάρχουν και άνθρωποι μπερδεμένοι που προσπαθώντας να βρουν τον εαυτό τους ίσως κάνουν και κακό. Οι μπερδεμένοι προβληματίζονται για το τι κάνουν οι κακοί όχι.- δεν ξέρω

Συμφωνώ και επαυξάνω: σχεδόν ποτέ δεν είναι οι άνθρωποι καλοί ή κακοί. Όμως δε δέχομαι ότι είναι «μπερδεμένοι».


Συνήθως είναι όσο καλοί χρειάζεται ώστε να παίρνουν όσα θέλουν και όσο κακοί τους παίρνει να είναι εφόσον δεν έχουν συνέπειες. Οι ώριμοι και ισορροπημένοι άνθρωποι είναι όσο καλοί μπορούν χωρίς να περιμένουν αντάλλαγμα και όσο λιγότερο κακοί μπορούν, ακόμη κι όταν ξέρουν ότι δεν θα υπάρχουν επιπτώσεις. Κι όταν οι ώριμοι κάνουν λάθος δεν λένε «συγνώμη, ήμουν μπερδεμένος» γιατί τη διαφορά μεταξύ του καλού και του κακού την έχεις μάθει πριν πας στον παιδικό σταθμό.

________________
3.

To χειμώνα σε πολλές περιοχές κάνει πολύ κρύο. Εμείς οι γυναίκες συχνά φοράμε και καλτσόν κάτω από το παντελόνι μας. Δεν έχω πετύχει ποτέ όμως άντρα να φοράει κάτι (ένα κολάν, κάτι τέλος πάντων) για να τον ζεσταίνει κάτω από το παντελόνι του (και δε νομίζω ότι τα φοράνε στα κρυφά).Εντάξει, έχουνε συνήθως το τρίχωμά τους, ειδικά στις νότιες χώρες της Ευρώπης. Όμως αναρωτιόμουνα πάντα, είναι αρκετό; Μα δεν κρυώνουνε; Πώς και δεν εμπορευτοποιήθηκε ένα αντίστοιχο προϊόν και για το αντρικό φύλο;

Υ.Γ. Παρεμπιπτόντως, όσο πιο πολύ στο Βορρά πας, τόσο λιγότεροι είναι τριχωτοί οι άντρες. Το αντίθετο δεν θα έπρεπε να γίνεται;! Τι έχει κατά νου η Φύση;

Από τότε που οι άντρες σταμάτησα να φοράνε φούστες, κάτι που έγινε σχετικά πρόσφατα στην ιστορία του ανθρώπου. Για αιώνες το ωραίο φύλο ήταν το αντρικό και φόραγαν και κολάν και καλσόν και τακούνια και περούκες και απ' όλα.
Τώρα την έχουν πατήσει με την επιβολή της ματσό πατριαρχίας και η απάντηση είναι «κρυώνουν ωρέ τα παλικάρια;»

Υ.Γ. Οι τρίχες υποτίθεται ότι προστατεύουν από τον ήλιο. Δεν βλέπεις τη διαφορά στον εαυτό σου, από Καλοκαίρι σε Χειμώνα;

________________
4.


Αγαπητή Α, μπα καλησπέρα!
Είμαι 23 ετών, κατάγομαι από μία πόλη της Αχαϊας και πρόσφατα μετακόμισα στη Θεσσαλονίκη. Ήθελα να ξεκινήσω κάτι καινούργιο στη ζωή μου και να ξεφύγω από ανούσιες καταστάσεις. Αισθάνομαι όμως τόσο μόνος, έχω ξεκόψει κάθε επαφή με γνωστούς μου για το λόγο ότι αισθανόμουν πως δεν υπήρχε κάτι ουσιαστικό στην επικοινωνία μεταξύ μας και δεσμοί πραγματικής φιλίας. Μόνο με 3 συμφοιτητές που δεν μένουν Θεσσαλονίκη έχω τηλεφωνική επικοινωνία και μία συμφοιτήτρια μου που μένει εδώ πάμε μερικές φορές το μήνα για έναν καφέ. Ως εκεί όμως.
Ξεκίνησα γυμναστήριο για να έχω μία ασχολία και άλλες φορές βγαίνω μόνος για καμία βόλτα ή για ψώνια. Κανένα άλλο ενδιαφέρον. Τα πάντα μου φαίνονται τόσο άχρωμα και ανούσια και δεν έχω από κάπου να πιαστώ, να μιλήσω για ό,τι με προβληματίζει, να αισθανθώ εμπιστοσύνη για κάποιον.
Έχω μία σχέση με κάποιο αγόρι από την πόλη μου, αλλά δε μου προσφέρει όσα δίνω εγώ. Εισπράττω και από εκεί την ίδια παραμέληση. Ζητώ να έχουμε μια υγιή σχέση επικοινωνίας και αμοιβαίων συναισθημάτων, ωστόσο, μου βγάζει συνεχώς γκρίνια, νεύρα και ειρωνεία. Επιθυμώ απλά μία κουβέντα μαζί του, να ακούσει τους προβληματισμούς και τους φόβους μου και εγώ τους δικούς του, να στηρίζεται ο ένας στον άλλον για ό,τι τον απασχολεί, τίποτα όμως...όλη αυτή του η συμπεριφορά με ανάγκασε να πηγαίνω και με άλλους για να αισθανθώ πως μετράω για κάποιον, μπορεί και ως αντίδραση στην αδιαφορία του. Ακόμα όμως και όταν πήγαινα με άλλους δεν ένοιωθα τίποτα, κανένα συναίσθημα, απλά ένα σεξ της μιας βραδιάς. Το κενό που έχω μέσα μου όμως δεν το νοιώθω με τίποτα να γεμίζει. Νομίζω πως βρίσκομαι σε κατάσταση κατάθλιψης, αλλά σε γιατρό δεν αποφασίζω να πάω ακόμα. Σκέφτομαι το οικονομικό κομμάτι που ενδεχομένως έχουν οι συνεδρίες. Γνωρίζεις καμία γραμμή τηλεφωνικής στήριξης ή κάποιον φορέα που παρέχει εθελοντική υποστήριξη? Θα με ενδιέφερε η τοποθέτηση σου στο θέμα με οτιδήποτε σχολιάσεις... Συγγνώμη εάν σε κούρασα, απλά ήθελα να τα μιλήσω σε κάποιον ανοιχτά. Σ'ευχαριστώ- lonelynights

Μόνο ένας ειδικός θα μπορούσε να κρίνει αν έχεις κατάθλιψη ή κάτι άλλο, και χαίρομαι που το σκέφτεσαι, ακόμη και αν δεν το έχεις πάρει ακόμη απόφαση.


Αν ψάξεις στο ίντερνετ θα βρεις αν στο δήμο που μένεις υπάρχουν κοινωνικοί λειτουργοί ή ψυχολόγοι που ασχολούνται εθελοντικά. Πολλά νοσοκομεία προσφέρουν τέτοιες υπηρεσίες. Υπάρχει η γραμμή 1034 που είναι πανελλαδική και δίνει βοήθεια. Στη Θεσσαλονίκη υπάρχει κι αυτό
 

________________
5.


Α μπα, νομίζω μόνο εσύ μπορείς να με σώσεις... Χώρισα πριν λίγο καιρό μετά από σχέση 2,5 χρόνων.. Τον τελευταίο καιρό, έχει αρχίσει να μου αρέσει ένα άτομο που κάνουμε παρέα κ που πάντα ήταν στο μυαλό μου, ακόμα κ όταν είχα την σχέση. Νόμιζα πως του αρέσω και εγώ. Μιλήσαμε μια μέρα όμως και ξαφνικά άρχισε να μου λέει για μια άλλη κοπέλα. Πως του την πέφτει κ σκέφτεται να της πει να βγουν και να δει πως θα πάει μ αυτήν. Μόνο συμβουλές που δεν μου ζήτησε. Τι να κάνω? Να περιμένω ή να δράσω? Μήπως το κάνει για να μου δείξει ότι πρέπει κ εγώ να του την πέσω ?Φοβάμαι πως αν με ήθελε, θα το έδειχνε κ δεν θα μου έλεγε για την άλλη, οπότε να μην μπω στον κόπο να του πω πως μου αρέσει γιατί θα φάω τα μούτρα μου και θα χαλάσω την φιλία? billie 26 - Billie Jean

Αν σου αρέσει και ήταν πάντα στο μυαλό σου, ποτέ δεν ήταν φίλος σου, οπότε δεν κινδυνεύει καμία φιλία. Από την άλλη, αν μπορείς να κάνεις παρέα μαζί του αν τα φτιάξει με άλλη, δε νομίζω ότι καίγεσαι και πολύ.
Λίγες βεβαιότητες υπάρχουν στη ζωή ομολογουμένως αλλά τώρα θα σου πω μια: αν κάποιος σου λέει για κάποια που γουστάρει, σίγουρα δεν το κάνει για να σου δείξει ότι πρέπει να του την πέσεις. Αν δεν πρόκειται για φίλο το πιθανότερο είναι ότι το κάνει για να δημιουργήσει μια απόσταση μεταξύ σας.

________________
6.


Σήμερα, ξεκινήσαμε με τον καλό μου να μαζεύουμε χρήματα σε έναν κουμπαρά έτσι ώστε να μπορέσουμε να κάνουμε κάποια στιγμή το ταξίδι που τόσο και οι δύο θέλουμε. Χριστούγεννα στην Νέα Υόρκη!
Το ξέρω ότι ακούγεται άπληστο στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, αλλά είναι όνειρο μας και θέλουμε να το κάνουμε μαζί αυτό, όπως και όταν μπορέσουμε.
Όταν θα διαβάσεις το μήνυμα μου θα είναι κοντά Χριστούγεννα.
Είναι τελικά τόσο όμορφα στολισμένα όλα εκεί;
Χαρούμενες γιορτές σε όλους!!!!! :))
Αυτό για εσάς



- Mary-Mary


Έγινε το 'Α μπα' δημόσια υπηρεσία, Φεβρουάριος έφτασε για να έρθει η σειρά της ερώτησής σου. Χρειάζομαι γραμματέα; Ή χρειάζεστε γρηγορόσημο; Πες μας αν πήγατε στη Νέα Υόρκη λοιπόν!

________________
7.


Καλημέρα Α μπα μου! Είσαι η όμορφη πρωινή συνήθεια πολλών απ' ότι καταλαβαίνω.
Γράφω με αφορμή την ερώτηση 7 της 28/11. Ελπίζω η κοπέλα να είναι καλά και να αναρρώνει απ' τα προβλήματα της. Φυσικά και δεν είμαι κατά των αντικαταθλιπτικών και δεν πιστεύω πως η κατάθλιψη θα φύγει με ξόρκια και με την μαγική φράση "Σώπα, βρε αδελφέ, όλα μέσα στο μυαλό είναι!"
Παρόλ' αυτά, με ενοχλεί η ευκολία με την οποία συνταγογραφούν οι ψυχίατροι χάπια, και η γενική τάση πως όλα θεραπεύονται με χορήγηση σεροτονίνης, μελατονίνης και δεν ξέρω τι άλλο. Για να μην μιλήσω για τις φαρμακευτικές εταιρίες και τα "δωράκια" που προσφέρουν στους γιατρούς - dealers.

Δικός μου άνθρωπος, αποφάσισε να απευθυνθεί σε ψυχίατρο για το άγχος και τις διαλείψεις μνήμης που παρουσίαζε, έπειτα από δική μου προτροπή! Με την πρώτη συνεδρία, έγινε και η διάγνωση και η συνταγογράφηση. Ο φίλος μου άρχισε να παίρνει τα αντικαταθλιπτικά, κι εκεί που ήταν ένας αξιαγάπητος νευρωτικούλης (ο Γούντι Άλλεν δεν θα τον έβαζε να παίξει σε ταινία του, τόσο φυσιολογικός!) άρχισε να γίνεται ένα σοβαρά κατεθλιμμένος άνθρωπος: Σταμάτησε να ενδιαφέρεται για τα πάντα, κλείστηκε στον εαυτό του, τον έβλεπα να καταρρέει μπροστά στα μάτια μου. Όταν το συζήτησε με την ψυχίατρο, αυτή άρχισε τα ήξης αφήξης!

Μετά από τρεις μήνες σταμάτησε τη θεραπεία κι απευθύνθηκε σε άλλον ειδικό που σοκαρίστηκε απ' την γρηγοράδα της διάγνωσης και την ριζοσπαστικότητα της θεραπείας. Σημειωτέον, η ψυχίατρος ανήκει στον ευρύτερο εργασιακό μου χώρο και χαίρει μεγάλης εκτίμησης, κι ακόμα με κοιτάει στραβά που δεν συνέχισε ο άνθρωπος μου τη θεραπεία μαζί της.
Αυτά που έμαθα εγώ μ' αυτήν την πικρή εμπειρία (παραλίγο να συμβούν σοβαρά δυστυχήματα λόγω της κατάστασης και της φύσης της δουλειάς του φίλου μου!)
Μην εμπιστεύεσαι κανέναν ειδικό χωρίς αποδείξεις (ότι χαίρει γενικής εκτίμησης δεν είναι αποδεικτικό)
Πάρε δεύτερη και τρίτη γνώμη.
Ουφ, συγγνώμη για το μακρυνάρι, είναι που ήθελα καιρό να τα πω όλα αυτά.
Πολλά φιλιά και συνέχισε την υπέροχη δουλειά σου...

Δεν θα φέρω αντίρρηση για τη δεύτερη και την τρίτη γνώμη φυσικά, αλλά δε θα βιαζόμουν να βάλω και τη σφραγίδα στη δική σου διάγνωση, με όλο το σεβασμό.


Μας λες μια ιστορία από τέταρτο χέρι. Αυτό σημαίνει χαλασμένο τηλέφωνο. Δεν ξέρουμε την πλευρά της ψυχιάτρου, δεν ξέρουμε αν η δική σου ανάγνωση είναι ορθή. Δεν ξέρουμε αν η αλλαγή στη συμπεριφορά του φίλου σου συνέβη όπως την περιγράφεις, δεν ξέρουμε αν, εφόσον έγινε, οφείλεται στα φάρμακα, δεν ξέρουμε αν πράγματι το συζήτησε με την γιατρό (ή είπε σε σένα ότι το συζήτησε) και δεν ξέρουμε αν του απάντησε διφορούμενα, διότι δεν ήμασταν εκεί. Επίσης δεν ξέρουμε αν ο δεύτερος γιατρός πράγματι σοκαρίστηκε ή αυτή είναι η δική σου εκτίμηση ή μεταφορά γεγονότων από το φίλο σου.


Τα αντικαταθλιπτικά, όταν έχουν παρενέργειες είναι ήπιες και υποχωρούν. Ακόμη και ένας άσχετος γιατρός το ξέρει αυτό και μπορεί να αλλάξει δοσολογία, δεν υπάρχει περίπτωση να δει τεράστια αλλαγή στην διάθεση του ασθενούς του και να απαντήσει «ήξεις αφήξεις», εκτός αν πρόκειται για χασάπη χωρίς συνείδηση. Δεν είναι απίθανο να διακρίνεις κατάθλιψη σε κάποιον στην πρώτη συνεδρία, ούτε είναι εντελώς εξωφρενικό να του προτείνεις αντικαταθλιπτικά από την πρώτη συνεδρία. Δεν πυροδότησε και κανέναν πύραυλο. Για έναν ψυχίατρο η κατάθλιψη είναι από τις πιο συχνές περιπτώσεις.


Όταν πρόκειται για ιστορίες που χτυπάνε σε πολλές ξέρες κοινωνικών ταμπού (αντικαταθλιπτικά, ψυχίατρος) οι διαστρεβλώσεις που γίνονται από τα γυαλιά καλής θέλησης, προκατάληψης και αδυναμίας κατανόησης είναι μεγαλύτερες και από τη προπαγάνδα του Πούτιν. Δεν λέω ότι αποκλείεται να πας σε άσχετο ή να πας σε σχετικό που θα κάνει λάθος. Λέω ότι η περιγραφή της ιστορίας, όπως μας τη λες, έχει πολλά σημεία που χρειάζονται διευκρίνιση.

Η ψηφοφορία για τον αναγνώστη που θα γίνει guest συνεχίζεται!

39

ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
#4 Υπάρχουν κάποια κέντρα ψυχικής υγείας στη Θεσσαλονίκη. Του ανατολικού τομέα, κεντρικού, δυτικού και βορειοδυτικού. Ανήκεις σε κάποιο από αυτά, ανάλογα με το που μένεις. Αυτά είναι δημόσια και μπορείς να κλείσεις δωρεάν ραντεβού. Απλά υπάρχει μεγάλη λίστα αναμονής, οπότε μπορεί να καθυστερήσουν κάπως να σου κλείσουν ραντεβού. Εγώ είμαι ψυχολόγος και δουλεύω σε ένα ιδιωτικό ψυχοθεραπευτικό κέντρο. Προσπαθώ να προσαρμόζω την τιμή της ψυχοθεραπείας ανάλογα με την οικονομική κατάσταση του καθενός. Αν σε ενδιαφέρει επικοινώνησε μαζί μου στο mail [email protected]Και γενικά αν έχεις οποιαδήποτε ερώτηση για το που αλλού θα μπορούσες να απευθυνθείς , ευχαρίστως να βοηθήσω.
#4 στη θεσσαλονίκη (και αλλού) υπάρχουν τα Κέντρα Ψυχικής Υγιεινής που είναι δωρεάν. Παίρνεις τηλ και κλείνεις ραντεβού. Το πρώτο συνήθως αργεί αλλά μετά είναι τακτικά και συχνά. Ελπίζω να βοήθησα. Ουφ, Φρανκυ έγινα σήμερα!
#3 οι άντρες και οι γυναίκες έχουν διαφορετική αίσθηση του κρύου. Αν προσέξετε στα σλίπινκ μπαγκ αναγράφουν δύο θερμοκρασίες : για γυναίκες και άντρες. Αν πχ για άντρες το κόμφορτ είναι -5 για τις γυναίκες μπορεί να είναι 0 ή ακόμα και +2Οι θερμοκρασίες αυτές αναφέρονται σε υγιείς άντρες και γυναίκες 25 ετών. Αυτό εμένα μου κάνει ότι με την πάροδο της ηλικίας η αίσθηση του κρύου αλλάζει. Ίσως για αυτό οι ηλικιωμένοι κρυώνουν περισσότερο.
#7 Πολύ μεγάλη δυσπιστία έπεσε σ'αυτή την απάντηση. Γιατί έτσι; Είναι τόσο απίθανο ένας ψυχίατρος να μην έκανε καλά τη δουλειά του και να έδωσε με ευκολία φάρμακα; Ναι, φαντάζομαι, μπορεί να υπάρχει και αυτή η περίπτωση...
Ναι σίγουρα υπάρχει. Ωστόσο αυτό που λέει η Λένα είναι ότι χωρίς να έχουμε όλα τα δεδομένα δεν μπορούμε να βγάλουμε συμπέρασμα ούτε για το ένα ούτε για το άλλο. Κι ένα στοιχείο from the inside: οι αγχώδεις διαταραχές πράγματι με τη θεραπεία περνούν ένα μικρό διάστημα επιδείνωσης πριν δει κανείς βελτίωση. Όπως και να έχει προσωπικά συμφωνώ ότι η φήμη ενός επαγγελματία δεν είναι πάντα εγγύηση και σίγουρα δε βλάπτει κανείς να πάρει περισσότερες γνώμες. Ωστόσο, αν όντως έγινε έτσι, είναι αντιδεοντολογικό και αντιθεραπευτικό να εκφράζεται κάποιος έτσι για γνωμάτευση συναδέλφου του.
Παιδια ειμαι αυτη που εγραψε την ερωτηση #5. 3 μηνες μετα ενα εχω να πω... Ειχε δικιο η Λενα κ ο De la net (τον οποιο κ ψηφισα γιατι πιστευω οτι ειναι ο μονος ικανος αντικαταστατης της Λενας που θα δωσει απαντησεις χωρις γαλιφιες κ ελαφρια χτυπηματα στην πλατη). Ο τυπος ειχε καταλαβει πολυ καλα τι γινοταν κ την επομενη φορα που βγηκαμε (εγω νομιζα ραντεβου), εφερε κ εναν φιλο του μαζι για να με προσγειωσει στην πραγματικοτητα.
@Magic momentsΛυπάμαι που είχα δίκαιο, αν δεις την νέα μου απάντηση πιο πάνω θα δεις ότι είχα κάθε καλή διάθεση να έχω άδικο... :-)Ευτυχώς το παλικάρι ακούγεται να είναι εντάξει παιδί και φρόντισε να σου ξεκαθαρίσει την κατάσταση όσο είναι νωρίς και πριν πληγωθείς.
#2: για να πω την αλήθεια, η "σκληρή", όπως σου φάνηκε, κριτική μου, αυτόν ακριβώς το σκοπό εξυπηρετούσε: να σε προβληματίσει! Η υπερασπιστική σου γραμμή "είμαι μπερδεμένη, προσπαθώ να βρω τον εαυτό μου" γίνεται δεκτή μόνο ως επιχείρημα μιας μοναχικής, βασανιστικής πορείας προς την προσωπική ωρίμανση. Σε επίπεδο σχέσεων, το ίδιο επιχείρημα, δυστυχώς, αποτελεί ανώριμη κι επικίνδυνη υπεκφυγή. Βασανίσου όσο θέλεις, αλλά μόνη σου, ο άλλος τί σου φταίει; Θα πρέπει να ξέρεις ότι όταν ο άλλος συνειδητοποιήσει ότι παίζει το συναισθηματικό ή υπαρξιακό σου δεκανίκι, σίγουρα θα πληγωθεί, είτε το θέλεις, είτε όχι. Το "ποινικό δίκαιο των σχέσεων" δεν γνωρίζει τη διάκριση μεταξύ ενδεχόμενου δόλου κι αμελείας. Μη βαραίνεις το "ταξίδι" σου λοιπόν με ένα "κομβόι" πληγωμένων ψυχών, γιατί οι συνέπειες μπορεί να σε ακολουθούν ισόβια.
Αυτό το "εδώ είναι πολύ χαλαρών ηθών" και την "ελευθεριότητα" στην 1η δεν τα κατάλαβα. Κουλτούρες διαφορετικές από τη δική μας υπάρχουν πολλές. Θα προτιμούσες κάτι σε Σαουδική Αραβία καλύτερα;
#5Τώρα σοβαρά….Τί τραβάμε κι εμείς οι γυναίκες που προσπαθούμε να αποκρυπτογραφίσουμε την συμπεριφορά των αντρών που είναι τόσο απλοί!?!?!Ξέρει οτι χώρισες..Τώρα θα ήταν η ευκαιρία του να "χτυπήσει", δεν το ξέρει λες;Και τελοσπάντων χώρισες μετά από 2,5 χρόνια σχέσης..Πέρνα και λίγο καλά με την πάρτη σου! Ευκαιρία είναι! Έλα καροτσέρη, ασ'το …δεκανίκι απ'το χέρι!
hey, πρώτη φορά σχολιάζω σε προσωπικά/κοινωνικά, αλλά εδώ θα διαφωνήσω:"αν κάποιος σου λέει για κάποια που γουστάρει, σίγουρα δεν το κάνει για να σου δείξει ότι πρέπει να του την πέσεις" (ερ.5)κάλλιστα μπορεί να το κάνει για να ανεβάσει τις μετοχές στα μάτια της κοπέλας-φίλης που -πιθανότατα- τον ενδιαφέρει και ερωτικά.
Οι μετοχές μας, κατά την άποψη μου, δεν μπορούν να ανέβουν επειδή λέμε ότι _εμείς_ βρίσκουμε ενδιαφέρουσα και ελκυστική κάποια κοπέλα. Πως αυξάνει αυτό τις μετοχές μας; Λέει "έχω ψηλά στάνταρ"; Δεν το καταλαβαίνω. Οι μετοχές μας νομίζω ανεβαίνουν όταν μας γουστάρει ή μας έχει γουστάρει στο παρελθόν κάποια ή κάποιες με αξιόλογα προσόντα. Οπότε οι πρώην μας μετράνε ενώ αυτές που έχουμε στο νου μας για το μέλλον, λυπάμαι αλλά δεν μετράνε υπέρ μας.Η Λένα έχει δίκαιο, την είδε να παίρνει φόρα και θέλει να της την κόψει.
Όπως το λέει ο De La Net έχει δίκιο, αλλά αυτό που λέει στο γράμμα είναι "μου είπε ότι του την πέφτει μία". Οπότε, μπορεί κάλλιστα να τη βλέπει αδελφικά και να της λέει τα ερωτικά του, αλλά άλλο τόσο μπορεί να της δηλώνει ότι συγκεντρώνει το ενδιαφέρον και άλλον υποψηφίων. Ξεχνάμε βρε παιδιά πόσο κλασικό (χαζό, ανώριμο, παιδιάστικο αλλά συχνα... αποτελεσματικό και γι'αυτό κλασικό) είναι το να καταφεύγει κανείς στη ζήλεια για να εξιτάρει κάποιον που του αρέσει;Και το χειρότερο είναι ότι πιάνει. Όσο τραγικό κι αν ακούγεται, δεν υπάρχει άνδρας φίλος μου που να μην έχουν ανέβει οι μετοχές του όταν αρχίσει να κυκλοφορεί με κάποια! Κανονικά αυτό θα έπρεπε να λειτουργεί αποτρεπτικά, αλλά έλα που για πολλούς λειτουργεί διεγερτικά... Δεν είναι κάτι που κατανοώ, είναι όμως κάτι που βλέπω όλη τη ζωή μου.
Και φυσικά η Iris σωστά με διόρθωσε. Ο Zebedeus και η Iris σωστά τα υπολογίζουν τελικά. Αφού του "την πέφτει" η άλλη - δεν το είχα δει σωστά πριν - τότε πράγματι μπορεί να καταχωρηθεί στην στήλη με τα υπέρ του και να χρησιμοποιηθεί για να εξάψει την περιέργεια της νεαράς.
#1Εμένα αυτή η ατάκα μου χτύπησε καμπανάκια πάντως : "και η οικογένειά του δεν το βλέπει με καλό μάτι άσε που η νοοτροπία Λένα εδώ είναι πολύ χαλαρών ηθών χωρίς να θέλω να το παίξω χαμηλοβλεπούσα, απλά δεν μου αρέσει και η τόση ελευθεριότητα..".Προφανώς μιλάμε για μια κουλτούρα που δεν αποδέχεσαι. Επίσης άλλο το δεν έχω πρόβλημα με τον σύντροφό μου και άλλο είμαι ευτυχισμένη μαζί του.Όπως και εκτος από το πατρίδα μου ή πατρίδα σου υπάρχουν και άλλες επιλογές.Ωστόσο έχω ζήσει παρόμοιο σκηνικό και θα μπορούσα να σου πω την συνέχεια της δικής μου περίπτωσης.Αλλά!!!! Μήπως καλύτερα να βρεις ποιός είναι ο πραγματικός λόγος που σκέφτεσαι τί σου λείπει και δεν απολαμβάνεις απλά ότι έχεις;;;;Τίποτα δεν είναι τέλειο και ποτέ…είναι ο τρόπος που το βλέπουνε τα μάτια μας και η οπτική γωνία που το καθορίζει.
Παρακαλείται η συγγραφέας του 1 να μας πει ποιά είναι αυτή η χώρα που έχει τόσο χαλαρών ηθών νοοτροπία και τι ακριβώς εννοεί με το χαλαρών ηθών, να ξέρουμε που να κλείσουμε τις διακοπές μας.
#4Συγνώμη τώρα για να καταλάβω. Είσαι γκέι; Κι αν ναι, αυτό το θέμα το έχεις κοινοποιήσει σε όσους αρχισες να κόβεις έναν έναν από την ζωή σου; Το γνωρίζουν ή αυτοαπορρήφθηκες; Έχεις αποδεχτεί τον εαυτό σου ως εαυτό;Γιατί αν όχι…Αν δεν μπορείς να καλύψεις εσύ τον εαυτό σου και να τον αποδεχτείς πως περιμένεις να γεμίσει το κενό που νιώθεις κάποιος άλλος. Δεν γίνονται αυτά, να ξέρεις ε!Φαίνεται να τους κρατάς όλους σε μια απόσταση. Την ίδια υπολόγισε πως έχεις και απ'τον εαυτό σου.Κι αλήθεια….ήθελες να μιλήσεις ανοιχτά; Κατεβάζεις λίγο και το δάχτυλο; Δεν σε κρύβει!
Ok…Είδα τα όχι και αναγκάστηκα να κάνω την αυτοκριτική μου. Ξαναδιάβασα τους προβληματισμούς σου και συνειδητοποίησα ότι εκτος του ότι είμαι αυστηρή και δεν φαίνεται τί θέλω να πω, τελικά δεν σε βοηθάω κιόλας που είναι το ζητούμενο.Το ξαναπάω λοιπόν..Βλέπω πως ξεκίνησες να κόβεις άτομα που δεν σου πρόσφεραν αυτά που ήθελες. Αυτά που ζητάς ακούγονται απόλυτα υγιή σε μένα και ουσιαστικά. Υποθέτω πως είσαι γκέι και αυτό έπαιξε σημαντικό ρόλο στις εως τώρα αποφάσεις σου. Επίσης γνωρίζω από φίλους πως εως ότου γίνετε αποδεκτοί από την κοινωνία και τον περίγυρο τρώτε το συναίσθημα της απόρριψης. Δύσκολο πράγμα, αλλά φαίνεται ότι το παλεύεις και μπράβο. Μην το περιμένεις όμως από αυτούς μόνο, γιατί θα αργήσει έτσι κι αλλιώς. Ξεκίνα από εσένα και επέλεξε και τους άλλους μετά καλύτερα.Ίσως όμως έχεις σκαλώσει με κάποιον που καλύτερα να είχες σβήσει μαζί με τους υπόλοιπους στο ξεκαθάρισμα που έκανες. Γιατί αυτός ο κάποιος μάλλον σε διατηρεί στην κατάσταση να ζητάς αποδοχή και ουσία από ένα άτομο που σου συντηρεί το συναισθημα της απόρριψης. Είναι περίεργο, αλλά πολλές φορές ο άνθρωπος, όσο κι αν θέλει να αλλάξει κάτι που τον επιβαρύνει παρόλα αυτά δυσκολεύεται και να το αποχωριστεί.Μου ταιριάζει να είσαι σε αυτή την περίπτωση, γι’αυτό είπα πριν αυτό με το δάχτυλο (που φαίνεται εντελώς κακιούλα). Γιατί δεν το έγραψες ξεκάθαρα (είμαι γκέι) και ξέρεις, είναι σημαντικό για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζεις. Σημαντικό επίσης να μιλάς όντως ανοιχτά και να το λες τελικά, όταν χρειάζεται, χωρίς να φοβάσαι.Προτείνω λοιπόν εκτος από βοήθεια ειδικού (αξίζει να την πάρεις) να σκεφτείς πως δεν είσαι ένα λάθος. Για όποιον παίζει ρόλο τι προτιμήσεις έχεις εσύ στο κρεβάτι σου ας πάει αλλού (φασίστες και ρατσιστές σε άνθηση, σου λέει). Να αποδεχτείς αυτό που είσαι το πλάσμα που ζητάει υγιείς σχέσεις. Να αποδεσμευτείς από εκείνον και να δίνεις το σώμα σου σε όποιον συνάδει με τις αντιλήψεις, τα αισθήματα και την αυτοεκτίμησή σου. Είσαι 23 και θα συνεχίσεις να τρως τα μούτρα σου, όπως όλοι μας, αλλά τουλάχιστον μην μένεις στα ίδια λαθη.Ελπίζω τώρα να βοήθησα. Να’σαι καλά.ΥΓ. Δοκίμασε να κάνεις και κάποια ειδική οικονομική συμφωνία με κάποιον ψυχολόγο. Ποτέ δεν ξέρεις...ίσως μπορέσεις να ανταπεξέλθεις τελικά και οικονομικά. Να μειώσεις από κάπου αλλού, να βρεις επιπλέον εισόδημα…κάπως!
@nr 3 ΄Υπάρχουν τέτοια προϊόντα, ισοθερμικά καλτσόν (με άνοιγμα στην ίδια την κάλτσα) για το κρύο. Όταν το κρύο είναι έντονο το φορούν και άνδρες και γυναίκες, τουλάχιστον εδώ που ζω στην Νορβηγία. Να κι ένα παράδειγμα:http://www.janus.no/index.php/en/koleksjoner-3/herre2/janus-design-woolΠροσωπικά πάντως μέχρι μείον 10 αν πρόκειται να περπατάς στο κρύο δεν έχω πρόβλημα φορώντας και απλό τζιν. Η αίσθηση του ζεστού/κρύου διαφέρει πολύ από άνθρωπο σε άνθρωπο και η μόδα είναι πολλές φορές υπεράνω της θεωρίας και του θερμομέτρου. Εγώ για παράδειγμα απορώ πως με μείον 10 βαθμούς γυναίκες κυκλοφορούν μόνο με λεπτότατο καλτσόν και μίνι φούστα, πολλές φορές δε και χωρίς καλτσόν, ενώ άνδρες μόνο με κοντομάνικο μπλουζάκι. Ένα σαββατόβραδο σε μια σκανδιναυική πόλη θα σε πείσει δια του λόγου το αληθές. Από την άλλη ικανές ποσότητες αλκοόλ στο αίμα συνήθως αρκούν για να ξεχάσει κανείς θερμόμετρα και τέτοιες άλλες ταπεινές λεπτομέρειες.Ειρήσθω εν παρόδω όμως μία φίλη μου ελληνίδα αρνιόταν να φορέσει σκούφο στην Αθήνα γιατί θα φαινόταν "περίεργο" και προτιμούσε να παγώνει το κεφάλι της...
@nr 3 ΄Υπάρχουν τέτοια προϊόντα, ισοθερμικά καλτσόν (με άνοιγμα στην ίδια την κάλτσα) για το κρύο. Όταν το κρύο είναι έντονο το φορούν και άνδρες και γυναίκες, τουλάχιστον εδώ που ζω στην Νορβηγία. Να κι ένα παράδειγμα:http://www.janus.no/index.php/en/koleksjoner-3/herre2/janus-design-woolΠροσωπικά πάντως μέχρι μείον 10 αν πρόκειται να περπατάς στο κρύο δεν έχω πρόβλημα φορώντας και απλό τζιν. Η αίσθηση του ζεστού/κρύου διαφέρει πολύ από άνθρωπο σε άνθρωπο και η μόδα είναι πολλές φορές υπεράνω της θεωρίας και του θερμομέτρου. Εγώ για παράδειγμα απορώ πως με μείον 10 βαθμούς γυναίκες κυκλοφορούν μόνο με λεπτότατο καλτσόν και μίνι φούστα, πολλές φορές δε και χωρίς καλτσόν, ενώ άνδρες μόνο με κοντομάνικο μπλουζάκι. Ένα σαββατόβραδο σε μια σκανδιναυική πόλη θα σε πείσει δια του λόγου το αληθές. Από την άλλη ικανές ποσότητες αλκοόλ στο αίμα συνήθως αρκούν για να ξεχάσει κανείς θερμόμετρα και τέτοιες άλλες ταπεινές λεπτομέρειες.Ειρήσθω εν παρόδω όμως μία φίλη μου ελληνίδα αρνιόταν να φορέσει σκούφο στην Αθήνα γιατί θα φαινόταν "περίεργο" και προτιμούσε να παγώνει το κεφάλι της...
#3. Αν οι τρίχες προστατεύουν από τον ήλιο, τότε γιατί οι Αφρικανοί και οι Φιλιππινέζοι δεν είναι τριχωτοί όπως ο μέσος Μεσόγειος; Τι διάβολο παίζει με αυτές τις τρίχες...
Οι τρίχες προστατεύουν από το κρύο. Όταν σηκώνονται οι τρίχες δημιουργούνται κενοί χώροι στους οποίους παγιδεύεται ο αέρας με αποτέλεσμα σταδιακά να ζεσταίνεται και με τη σειρά μας και εμείς. Kυρίως για τα ζώα, καθώς οι άνθρωποι (ως Homo Sapiens) δεν έχουν πολλές τρίχες συγκριτικά, οι τρίχες χρησιμεύουν και ως ηλιοπροστασία.
Ναι, αλλά τότε γιατί οι Βόρειοι δεν είναι τριχωτοί; Όχι, δεν έχει να κάνει με το χρώμα της τρίχας που δεν διακρίνεται. Απλά, δεν είναι δασύτριχοι όπως εμείς. Παράξενο πράμα αυτές οι τρίχες...
Ο Dr Oz στην εκπομπή την Opra είπε ό,τι οι άνθρωποι που ζούσαν κοντά σε λίμνες έλη και ποτάμια ήταν τριχωτοί λόγο των εντόμων. Ένας τριχωτός άνθρωπος καταλαβαίνει αμέσως όταν ένα κουνουπάκι κάθετε στο χέρι του αντίθετα ένα άτριχος δεν παίρνει χαμπάρι.