04.02 Τρίτη
Αυτές οι τρεις συνταγές μου αρέσουν πολύ. Είναι πιο δύσκολες απ' όσο φαίνονται, όμως είναι ωραίες και ιδανικές γι' αυτή την περίοδο. Τις ανασύρω από παλιά ημερολόγια που δεν έχετε διαβάσει και σας τις χαρίζω σήμερα, που δεν έχω κάτι πιο ωραίο να προτείνω!
Νο 1: Ετοιμάζω μια κρεατόπιτα αγγλικού τύπου. Αυτό σημαίνει πως πέραν της ιδιαιτερότητας της γέμισης, η ζύμη είναι φτιαγμένη με μια μέθοδο που απαιτεί ζεστό νερό και λαρδί για λίπος. Η γέμιση είναι μια ποικιλία από χοιρινό κρέας, πανσέτα, χαμ, κοτόπουλο, φασκόμηλο, κόλιαντρο αλεσμένο, μαραθόσπορους, βερμούτ και κιμά. Ετοιμάζω και την πηχτή, βράζοντας χοιρινά κόκαλα και χοιρινά ποδαράκια κομμένα στα δύο. Ένα κρεμμύδι, ένα καρότο, σέλερι και ένα φύλλο δάφνης. Πρέπει να βράσει αρκετές ώρες το μείγμα, μέχρι να ελαττωθεί στο μισό. Το αφήνω να κρυώσει. Για τη ζύμη χρειάζομαι 300 ml νερό, 200 γρ. λαρδί (θα το βρεις σε όλα τα σούπερ μάρκετ με ρώσικα προϊόντα), 200 γρ. βούτυρο ανάλατο, 900 γρ. αλεύρι, 2 κρόκους αυγών, αλάτι και 2 κουταλιές ζάχαρη άχνη. Βράζω το νερό μαζί με το λαρδί και το βούτυρο. Στο μίξερ αναμειγνύω το αλεύρι με τους κρόκους, το αλάτι και τη ζάχαρη. Προσθέτω το ζεστό μείγμα με το νερό και τα λίπη. Ανακατεύω μέχρι να έχω μια απαλή ζύμη. Απλώνω τα δύο τρίτα σε στρογγυλό ταψί με ψηλά τοιχώματα. Στρώνω τα κρέατα, αρχίζοντας από την πανσέτα και τελειώνοντας με το χαμ. Ανοίγω το υπόλοιπο ένα τρίτο με έναν πλάστη για να καλύψω την πίτα μου. Ανοίγω μια τρύπα στη μέση για να ρίξω την πηχτή, όταν ψηθεί η πίτα. Αλείφω με αυγό και ψήνω για δύο ώρες σε μέτριο προς χαμηλό φούρνο. Όταν τη βγάλω από τον φούρνο, ρίχνω μέσα στην τρύπα την πηχτή σιγά-σιγά. Αυτό θα κρατήσει τα κρέατα όλα μαζί και θα δώσει έξτρα γεύση στην πίτα. Την τρως με καλή μουστάρδα. Και δεν θέλει τίποτε άλλο μαζί.
Νο 2: Φτιάχνω μια BanoffeePie. Είναι πανεύκολη και ίσως το πιο βαρύ γλυκό που μπορώ να σκεφτώ. Πού είναι η φινέτσα των παριζιάνικων γλυκών; Το Banoffee είναι ακριβώς το αντίθετο! Αδειάζω δύο κονσέρβες συμπυκνωμένο ζαχαρούχο γάλα σε ένα πυρίμαχο σκεύος, το καλύπτω με αλουμινόχαρτο και το βάζω σε ταψί μπεν μαρί (ταψί με ζεστό νερό δηλαδή). Ψήνω στον φούρνο το γάλα μέχρι να μετατραπεί σε toffee– περίπου δύο ώρες. Όσο περιμένω, ανοίγω μια προπαρασκευασμένη ζύμη για τάρτες (μη με κοιτάτε με μισό μάτι, αυτό είναι γλυκό για robust τύπους), την απλώνω σε ταψί για τάρτα, τρυπώ με ένα πιρούνι και ψήνω στους 170 βαθμούς. Στο μεταξύ, φροντίζω να κρυώσει εντελώς το toffee. Όταν κρυώσει και η ζύμη της τάρτας, γεμίζω με toffee και κόβω σε λεπτές φέτες τρεις μπανάνες. Τις στρώνω πάνω από το toffee χωρίς να τσιγκουνεύομαι και τελειώνω με κρέμα γάλακτος χτυπημένη σε σαντιγί και μαύρη κρυσταλλική ζάχαρη.
Νο 3: Στον φούρνο ετοιμάζω ολόκληρο λαυράκι ψημένο σε χοντρό αλάτι. Αυτός είναι ίσως ο πιο απλός τρόπος να ψήσεις ένα μεγάλο ψάρι. Στρώνεις το ταψί με χοντρό αλάτι, βάζεις το ψάρι και το καλύπτεις με αλάτι. Εγώ στην κρούστα βάζω ξύσμα λεμονιού και μαϊντανό ψιλοκομμένο, για να αρωματιστεί το ψάρι. Ραντίζω το αλάτι με ελάχιστο νερό και ψήνω για περίπου σαράντα λεπτά. Όταν βγαίνει από τον φούρνο, σπάω την κρούστα που είναι σαν βράχος και μαζί της αφαιρώ και το δέρμα του ψαριού. Σερβίρω το ψάρι με beurreblanc, μία από τις αγαπημένες μου σάλτσες που γίνεται με τον πιο γελοίο τρόπο. Σε ένα κατσαρολάκι ζεσταίνουμε λευκό κρασί, λίγο καλό ξίδι από λευκό κρασί, αλάτι, πιπέρι και ψιλοκομμένα μικρά κρεμμυδάκια, μέχρι να μειωθεί το υγρό κατά 2/3.
Νο 4: Ετοιμάζω ένα απλό κέικ με πορτοκάλι και αμύγδαλα. Το μυστικό είναι πως θα το βρέξω με ένα μαγευτικό σιρόπι αρωματισμένο με κάρδαμο. Σε ένα μπολ βάζω 100 γρ. αλεσμένα αμύγδαλα, 20 γρ. αμύγδαλα φιλέ, 200 γρ. ζάχαρη, 40 γρ. φρυγανιά τριμμένη, 1½ κουταλάκι του γλυκού μπέικιν πάουντερ και 80 γρ. αποξηραμένα cranberries. Προσθέτω 4 αυγά, 200 ml σπορέλαιο και το ξύσμα από ένα λεμόνι και ένα πορτοκάλι. Ανακατεύω και βάζω το μείγμα σε ταψί διαμέτρου 20 cm. Ψήνω για σαράντα λεπτά στους 200 βαθμούς. Στο μεταξύ, ετοιμάζω το σιρόπι. Βάζω σε ένα κατσαρολάκι τον χυμό από δύο πορτοκάλια, τον χυμό από ένα λεμόνι, 200 γρ. ζάχαρη και 5 σπόρους κάρδαμο, τσακισμένους λίγο. Αν δεν το τσακίσεις, δεν μυρίζει. Τα βράζω μέχρι να δέσει το σιρόπι. Το άρωμα από το πορτοκάλι και το κάρδαμο είναι κάτι που αλλάζει τη διάθεση ακόμα και του πιο μουντρούχου τύπου. Όταν ψηθεί το κέικ, το αφήνω για δέκα λεπτά να κρυώσει, το βγάζω από τη φόρμα του και το τοποθετώ σε πιατέλα που να μπορεί να κρατήσει λίγο σιρόπι. Τρυπώ με ένα ξυλάκι για σουβλάκια το κέικ και το περιχύνω με το σιρόπι. Σερβίρω με λίγη κρέμα γάλακτος χτυπημένη μέχρι να σφίξει.
Σας φιλώ
σχόλια