Εκτός από την δημοσίευση της αλήθειας, το δημόσιο καλό που έκανε ο Κώστας Βαξεβάνης τις τελευταίες ώρες είναι ότι θύμισε στον κόσμο τι ακριβώς είναι δημοσιογραφία. Στην Ελλάδα του είσαι ότι δηλώσεις και ειδικά τα τελευταία χρόνια της Κρίσης για αρκετό κόσμο δημοσιογραφία είναι:
1.
Διάφοροι κωμικοτραγικοί τύποι, που περιμένουν κάθε βράδυ την πούδρα να απλωθεί πάνω στο πρόσωπο τους, ώστε να ξεκινήσουν την performance των δελτίων των 8. Η performance αυτή τροποποιείται ανάλογα με το που γέρνει η πλάστιγγα της κοινής γνώμης. «Σήμερα είμαστε θλιμμένοι. Αύριο μια λάμψη στο πρόσωπο μας. Μεθαύριο λίγο παραπάνω αγωνία. Σ-Κ πιο χαλαρά».
Αν ήταν ηθοποιοί δεν θα τους έπαιρναν ούτε για κομπάρσους. Οπότε μια χαρά είναι τα δελτία, γιατί τρώνε και ένα κομμάτι ψωμί.
2.
Διάφοροι τύποι που ανοίγουν δήθεν σχολές δημοσιογραφίας για να μάθουν τα νέα παιδία να λένε το: «Έφαγε η Paris Hilton ένα αστακό και μια σαλάτα και έδωσε λίγο στο σκυλάκι της» με σοβαρό ύφος πολεμικού ανταποκριτή από το μέτωπο της μάχης.
3.
Κάτι κακομοίρηδες bloggers που νομίζουν ότι επειδή τους δίνει η ψηφιακή εποχή την δυνατότητα να γράψουν στο δίκτυο ότι θέλουν, το βαφτίζουν «δημοσιογραφία». Έτσι μείνετε συντονισμένοι και απόψε στο ενημερωτικό blog του τύπου που θα σας αποκαλύψει «ποιος Μασόνος κρύβεται πίσω από το ΔΝΤ, ποιο ήταν το κρυφό μήνυμα που ήθελε να περάσει η Μέρκελ με το τελευταίο της σακάκι και ακόμα μην χάσετε την αποκάλυψη τι κρέμα χρησιμοποιεί η Λαγκάρντ και διατηρείται τόσο φρέσκια».
4.
Τέλος, όλα αυτά τα τυπάκια που αυτοαποκαλούνται «αναλυτές- δημοσιογράφοι». Που το μόνο που κάνουν είναι να βγάζουν από την μύγα ξύγκι και αυτό να το ονομάζουν «ανάλυση». Κοινώς: «Παρλαπίπες καφενέ ,πάρε τηλέφωνο το βύσμα από την βουλή μην έμαθε τίποτα».
Ήρθε λοιπόν σε ένα απόγευμα ο Βαξεβάνης να τα σβήσει όλα αυτά και να περισώσει λίγο την τιμή ενός επαγγέλματος που βάλλεται από τον κάθε τυχάρπαστο. Η ερευνητική δημοσιογραφία έχει ελάχιστους εκπροσώπους στην χώρα μας. Αυγερόπουλος, Κούλογλου και Τέλλογλου είναι μερικά από τα ελάχιστα παραδείγματα. Τα ρεπορτάζ τους φέρνουν τους τηλεθεατές και αναγνώστες σε επαφή με την πραγματική δημοσιογραφία που είναι η έρευνα για την αλήθεια. Θα μου πεις: «Τι περιμένεις να γίνει; Δεν είδες πως τα μπαλώσανε με την Siemens;». Ναι, είδα. Το θέμα όμως είναι να βγαίνει η αλήθεια στο φως από τους δημοσιογράφους γιατί αυτή είναι η δουλειά τους. Το πώς θα χειριστούν την αλήθεια τα πολιτικά πρόσωπα δεν είναι υπεύθυνοι οι δημοσιογράφοι. Δουλειά τους είναι να αποκαλύπτουν την αλήθεια και να μην πέφτουν στην παγίδα «αφού δεν θα γίνει κάτι τι να κάθομαι να ψάχνω τώρα». Άντε, μήπως και το «Αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι» δεν ακουστεί ξανά στους δρόμους. Πράγμα δύσκολο...
Υ. Γ
Έβλεπα ένα δελτίο ειδήσεων χθες σε ένα ιδιωτικό κανάλι. Να το καταλάβω να μην είναι πρώτη είδηση το θέμα «Σύλληψη Βαξεβάνη». Έχουμε τα ρημαδομέτρα. Μα ούτε δεύτερη; Ούτε τρίτη; Έπαιξαν το θέμα μετά τις οδηγίες προς τους κατοίκους για τον τυφώνα που θα χτυπούσε την Νέα Υόρκη!
Τουλάχιστον στο θέμα τι είναι πρώτο και τι δεύτερο το ίντερνετ σας έβαλε χθες τα γυαλιά.
σχόλια