Τι ενδιαφέρον έκανες την προηγούμενη εβδομάδα; Μετακόμιζα κέντρο κι επιτέλους τελείωσα με όλες τις εκκρεμότητες, οπότε άρχισα να ψάχνω τα μαγαζιά εκεί γύρω. Πήγα στο Komma και παρήγγειλα μπύρα από τιμοκατάλογο-χαρτόκουτο, έχει φάση. Στο Τσιν Τσιν έφαγα ξηρούς καρπούς... βουτηγμένους σε νερό; Αυτό νομίζω συνέβη. Αλλά και γιατί όχι, από την άλλη. Σε όλα αυτά οι εκλογές κυριάρχησαν σε όλες τις συζητήσεις, κάτι που δε συμβαίνει κατά κανόνα. Υπάρχει αυτή η ενδιαφέρουσα αλλαγή και αύξηση ενδιαφέροντος από όλους.
Τι σκέφτεσαι για αυτό το Σαββατοκύριακο; ΤΟ ΕΒΔΟΜΟ, τι άλλο να σκέφτομαι; Το τελευταίο Final Four του Ζοτς. Σε ένα υπέροχο, παράλληλο σύμπαν αυτή τη στιγμή είμαι ήδη στο δρόμο για Κωνσταντινούπολη αλλά ας όψονται αυτοί οι ανόητοι ρεαλιστικοί περιορισμοί, τύπου ‘λεφτά’. Οπότε το σχέδιο για αυτό το Σαββατοκύριακο είναι πολυμελείς μαζώξεις Παρασκευή και Κυριακή για να δούμε το μπάσκετ και μετά για τα επινίκια έξω σε κάποιο μπαράκι. Ίσως σε αυτό με τα βρεγμένα αμύγδαλα. Σάντουιτς ανάμεσα στο Final Four θα είναι το Plissken το Σάββατο (πολύ χαίρομαι όταν το πρόγραμμά μου κανονίζεται τόσο αυτόματα, σχεδόν από κάποια κοσμική δύναμη) στο οποίο είχα περάσει πολύ όμορφα και την προηγούμενη φορά που είχε γίνει και τώρα εικάζω θα είναι ακόμα καλύτερο. Η ιδέα 10-12 συνεχόμενων ωρών με μουσική και παρέα είναι η τελειότητα. Πιο πολύ περιμένω να δω τους We Were Promised Jetpacks και τους College.
Προτείνεις καμιά ταινία για το σινεμά; Θα ήθελα τρομερά να έλεγα κάποια ωραία ψαγμένη ταινιούλα αλλά, σόρι, “Avengers”. Απλά πράγματα. Η αποθέωση του μπλοκμπάστερ. Το έχω δει 3 φορές. Για την ώρα. Επίσης το “Cabin in the Woods”, αν το παίζει ακόμα πουθενά δείτε το, πανέξυπνη ταινία-σχόλιο πάνω στο κουρασμένο είδος του τρόμου.
Καμιά ταινία για το σπίτι; Αγόρασα επιτέλους την πρόσφατη καλή έκδοση του σπάνιου “Τέσσερις Μύγες σε Πράσινο Βελούδο”, μια από τις πρώτες ταινίες του Dario Argento, αγνό giallo πριν αρχίσει να κάνει τα χιτάκια του. Φανταστικό. Επίσης υπάρχει σε DVD μια από τις αγαπημένες μου περσινές ταινίες που δε βγήκαν στο σινεμά, το “Young Adult” με τη Charlize Theron, απλά απαραίτητο, αστείο και θλιβερό ταυτόχρονα, πρέπει να το δουν όλοι όσοι αισθάνονται πως τους κρατάει πίσω το παρελθόν τους. Υπάρχει “Το Κορίτσι με το Τατουάζ” του Fincher (οι ‘το σουηδικό ήταν καλύτερο’ να περάσουν έξω) στη φοβερή έκδοση που μοιάζει με πειρατικό DVD. Έχω φτάσει τη μισή ντουζίνα θεάσεις και συνεχίζω ακάθεκτος. Επίσης, ΔΕΙΤΕ “COMMUNITY”.
Πού να πάω να φάω; Το τελευταίο που πήγα για πρώτη φορά ήταν το Κολιμπρί που είναι και σε τέλεια περιοχή κιόλας. Ωραίο και φτηνό.
Και τι να παραγγείλω εκεί; Σε εμάς είχε παίξει μια πίτσα με προσούτο, κάτι φανταστικά μπέργκερ τύπου bbq, και πένες με κοτόπουλο και μπέικον.
Πού σου αρέσει να πίνεις τα ποτά σου; Όσα μαγαζιά κι αν ανοίξουν δε θα σταματήσω ποτέ να γουστάρω τον πεζόδρομο έξω από το Pop, ίσως είναι και συναισθηματικό το δέσιμο. Φανταστικά μεγάλος αριθμός άβολων και αστείων στιγμών εκεί πέρα για να τον ξεπεράσω έτσι απλά.
Ψώνισες τίποτα καλό τελευταία; Τα εισιτήρια για το Rock Werchter τέλη Ιουνίου. Σταθερά τα καλύτερα 180 ευρώ που δίνω κάθε χρόνο. (Αντί διακοπών. Κανένα νησί, κανένας Αύγουστος, καμία θάλασσα.)
Άκουσες κανέναν καλό δίσκο; Τουλάχιστον συγκινητικό το ότι έβγαλαν καλό δίσκο εν έτει 2012 οι Garbage. Η Marina and the Diamonds έχει πάρει μερικά άπειρα scrobbles στο last.fm κι ας μην είναι όσο καλό ήταν το ντεμπούτο της. Επίσης τo “Prophet” του Ramona Falls μου έχει κολλήσει τρομερά. Το Ramona Falls στην πραγματικότητα ακούγεται σαν ψεύτικη τοποθεσία από το “Vampire Diaries” αλλά είναι φοβερό άλμπουμ. Σαν λίγο πιο folk Death Cab for Cutie; Κάτι τέτοιο. Πωρωτικό.
Κανένα καλό βιβλίο να περάσω την ώρα μου; Περιμένω να μου έρθει ο καινούριος Palahniuk οπότε τι πιο φυσιολογικό από το να διαβάσω όλη την τριλογία “Hunger Games” στο μεταξύ.
Καμιά έκθεση να πάω;Ελεύθερα. Η τελευταία έκθεση που πήγα εγώ βέβαια ήταν κάτι στο ακριανό του 6 dogs μια φορά πριν κανά δίμηνο που πήγαινα προς τον Κήπο για μπύρα. Επίσης έχω έναν πλαστικοποιημένο Βαν Γκογκ δίπλα στον εξαερισμό της κουζίνας.
Βρήκες πουθενά κάτι καλό και φτηνό; Αγοράζω ασταμάτητα t-shirts από το TeeFury και το RedBubble.
Βρήκες κανένα ενδιαφέρον gadget; Ναι. Δηλαδή gadget ναι, τώρα για ενδιαφέρον δεν ξέρω. Πήρα ένα χειριστήριο που συνδέεται με USB στον υπολογιστή αλλά έχει σχήμα χειριστηρίου NES. Vintage φάschε. Μετά από επίμονες προσπάθειες να κάνω τον υπολογιστή μου να το αναγνωρίσει, όλες ανεπιτυχείς, παραιτήθηκα και τελικά το έβαλα σε ένα ραφάκι στον τοίχο δίπλα σε ένα χαλασμένο χειριστήριο Wii, το παλιό μου Game Boy και το κουτί μιας επετειακής έκδοσης Super Mario Bros. Είναι το ράφι Nintendo. Τέτοια πράγματα γενικά θα βρεις στους τοίχους μου. Και τον Βαν Γκογκ στην κουζίνα.
Έπαιξες κανένα videogame; Αρκετά ντροπιαστικά μετά την αμέσως προηγούμενη απάντηση, όχι. Το τελευταίο που έπαιξα και δεν είχε να κάνει με κιθάρες ή/και Super Mario ήταν το Heavy Rain που είναι σαν 20 ταινίες σε μία. Απίστευτη πλοκή και χαρακτήρες, όταν το τελείωσα έπιασα τα τηλέφωνα και συγκρίναμε με φίλους το φινάλε που δημιούργησε ο καθένας. Τέλειο. Ακόμα, έχω παρακολουθήσει να παίζουν Assassin’s Creed. (Δεν ξέρω ποιο/ποια, δεν τα ξεχωρίζω.) Σαν ταινιούλες είναι, μια χαρά. Επίσης λυσσάνε όλοι ότι πρέπει να παίξω το Journey.
Έχεις κολλήσει με κανένα site;Το Grantland.com, ένα site με sports και pop culture. Τρομερό κείμενο και περιεχόμενο. Είναι νομίζω κάτι που προέκυψε ύστερα από πυρετώδεις διαβουλεύσεις στα κεντρικά του ESPN με κεντρικό θέμα συζήτησης “τι site να δημιουργήσουμε αποκλειστικά γι’αυτό τον τύπο από την Αθήνα”. Επίσης το billoukos.tumblr.com είναι τέλειο tumblr αν σε ενδιαφέρουν τα νέα μέσα.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου στενό στην πόλη; Ζωοδόχου Πηγής και όλα τα μικρά στενά της. Ενώνει πολλά γαμάτα πράγματα, πάντα θα βρεις κάτι να κάνεις.
Πού έχεις βαρεθεί να πηγαίνεις; Πουθενά, γενικά από ένα σημείο και κάτω δεν μου κάνει ιδιαίτερη διαφορά πού είμαι, εφόσον είμαι με Τα Παιδιά. (ΟΚ ίσως υπάρχει ένα συγκεκριμένο μέρος, αλλά αρέσει στους υπόλοιπους οπότε πάω πάσο.)
Πού δεν θα βαρεθείς να πηγαίνεις; Στα πάρτι των Yes it Does.
Τι περιμένεις με αγωνία αυτό το μήνα; Τον τελικό Τσάμπιονς Λιγκ γιατί είμαι Τσέλσι από τον όταν πήγαινα Γυμνάσιο και ο ΝτιΜατέο ήταν ακόμα στην 11άδα. Ορισμός παιδικού ήρωα. Το Hedoniste Party στο BIOS στις 18 του μήνα, με pan pan, pop 22 watt και equal one. Και θέλω πολυ να δω το “Λεπίς” από την ομάδα “όχι παίζουμε” στην Πειραιώς 51. Α και μισό, ο “Προμηθέας” πιάνεται; 7 Ιουνίου βγαίνει. Η πιο πολυαναμενόμενη ταινία του υπόλοιπου καλοκαιριού, κανένας Μπάτμαν.
O Θοδωρής Δημητρόπουλος είναι δημοσιογράφος. Τον διαβάζεται κατά βάση στο oneman.gr και στο flix.gr. Για ό,τι γράφει το γνωρίζει πολύ καλά.
σχόλια