O Mίλτος Κύρκος μπαίνει στην πολιτική

O Mίλτος Κύρκος μπαίνει στην πολιτική Facebook Twitter
13

Πολλοί είμαστε αυτοί που νοσταλγούμε την ανανεωτική Αριστερά του Λεωνίδα Κύρκου (την ψύχραιμη, ενωτική του σκέψη, την ευθύβολη κρίση του, την αυτογνωσία και αυτοκριτική του). 

Ο γιος του, Μίλτος, που απ' όσο ξέρω δεν έχει ξανασχοληθεί με τα κόμματα, μας εξέπληξε με την απόφασή του να συμμετέχει στο ευρωψηφοδέλτιο του Ποταμιού. 

Του ζήτησα κατευθείαν μια γρήγορη συνέντευξη, για να μου λύσει τις πολλές απορίες.

Διαβάζω στο βιογραφικό του:

Γεννήθηκε το 1959 στην Αθήνα και έχει σπουδάσει Χημικός Μηχανικός. 

Τα τελευταία χρόνια απασχολείται σε επιχείρηση εισαγωγής και παραγωγής επιτραπέζιων παιχνιδιών. Έχει εργαστεί ως επιστημονικός σύμβουλος στο Ευρωκοινοβούλιο, είναι συνεργάτης του Προγράμματος Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων για την εκμάθηση ελληνικών και αναπτύσσει εκπαιδευτικές εφαρμογές σε υπολογιστές και στο διαδίκτυο.

Στόχος του είναι η δημιουργική χρήση των νέων τεχνολογιών με σκοπό την ευαισθητοποίηση της νέας γενιάς στα κοινωνικά ζητήματα της εποχής μας.

Αγαπά τη ΔΗΜΑΡ, όπως αγαπά το Dolce, τον Μερακλή με τις πίτες στα Εξάρχεια, τον Βρούτο, τον Λεωνίδα. Το ότι δεν τους βλέπει πια δε σημαίνει πως τους ξέχασε.

Κύριε Κύρκο, πώς αποφασίσατε να είστε υποψήφιος Ευρωβουλευτής;

Είχα αποφασίσει να βοηθήσω το Ποτάμι γιατί είχα ανάγκη να ξαναβρώ το νήμα μιας ελπίδας που μου γέννησε η αριστερά της ευθύνης το 2012 - τον τρόπο τον διάλεξε ο Σταύρος Θεοδωράκης.

 

 

Τι πιστεύετε ότι έχει το Ποτάμι που δεν έχει πχ. η Δημαρ ή άλλα κόμματα;

Παράγει πολιτικές θέσεις χωρίς εκ των προτέρων αγκυλώσεις, ταμπού και μακριά από στερεότυπα. Αισθάνθηκα ότι ο πολιτικός του λόγος είναι πράξη, δέσμευση χωρίς οφειλή στο παρελθόν. Έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά!

 

 

Από όσα έχετε κάνει στη ζωή σας (επαγγελματική ή και κοινωνική δράση) μέχρι τώρα, ποια πράγματα ξεχωρίζετε;

Τα μουσουλμανόπαιδα στα ορεινά χωριά της Θράκης που έπαιζαν το παιχνίδι που έφτιαξα με την Αλ. Ανδρούσου σε laptop ενώ είχαν μόνο ξυλόσομπες και λάσπη - και έβλεπαν έναν άλλο κόσμο που μπορεί να μην αγγίξουν ποτέ.

 

 

Και ποιο είναι το όραμά σας για την Ευρώπη;

Η Ενωμένη Ομοσπονδιακή Ευρώπη με ισχυρή κεντρική κυβέρνηση αλλά επίσης σημαντικές αρμοδιότητες στα ομόσπονδα κράτη.

Δεν έχουν θέση πια οι εθνικισμοί και η απομόνωση εάν θέλουμε μια Ευρώπη οικονομικά ισχυρή για τους λαούς της. Ούτε φυσικά η αλαζονεία κάποιων πλουσίων.

 

 

Κατά πόσο θεωρείτε ότι ο πατέρας σας επηρέασε την πολιτική σας σκέψη; 

Ήμουν τυχερός και απέκτησα δίπλα του κάποια εργαλεία τόσο χρήσιμα όχι μόνο στην πολιτική σκέψη, αλλά, το κυριότερο, στη ζωή την ίδια.

Και φυσικά, χρησιμοποιώντας αυτά τα εργαλεία διαφωνούσα και μαζί του σε τόσα πολλά!

 

 

Μπορείτε να φανταστείτε τι θα έλεγε για την σημερινή πολιτική κατάσταση και για την απόφαση σας να ασχοληθείτε με τα κοινά, με το Ποτάμι;

Δεν μπορώ να μιλήσω για αυτόν, ούτε κανείς μας εξάλλου.

Έψαχνε όμως πάντα στη ζωή του τις πλατύτερες, αδογμάτιστες συμπορεύσεις για ένα καλύτερο μέλλον.

Εσείς πού λέτε να ήταν;

 

 

 

13

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών - Μικροπράγματα

Mικροπράγματα / Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών

«Υστερικές» όσες μιλούν συνεχώς για τα γυναικεία δικαιώματα και «τα θέλουν» όσες είναι θύματα καταπίεσης και δεν το καταγγέλλουν, μάς ενημερώνει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής, Δημήτρης Παπανώτας.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ

σχόλια

4 σχόλια
Κι εγώ έχω δουλέψει με το Μίλτο σε μια εταιρία πληροφορικής παλιότερα. Εξαιρετικός άνθρωπος, κύριος, τίμιος, ειλικρινής και γενικά "θετικός". Σκόπευα έτσι κι αλλιώς να υποστηρίξω το ποτάμι σε αυτές τις εκλογές, αλλά τώρα νιώθω πως έχω κι έναν παραπάνω σοβαρό λόγο.
Η Ενωμένη Ομοσπονδιακή Ευρώπη με ισχυρή κεντρική κυβέρνηση αλλά επίσης σημαντικές αρμοδιότητες στα ομόσπονδα κράτη. Δεν έχουν θέση πια οι εθνικισμοί και η απομόνωση εάν θέλουμε μια Ευρώπη οικονομικά ισχυρή για τους λαούς της. Ούτε φυσικά η αλαζονεία κάποιων πλουσίων. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! Συγνώμη για τα caps αλλα πραγματίκα είναι η πρώτη φόρα που βλέπω έλληνα υποψήφιο (και μη) να τοποθετείται τόσο σωστά για το θέμα της Ε.Ε. Δεν το είχα σκοπό αλλά στις ευρωεκλογές θα την έχετε την ψήφο μου.
Θεωρεις πιο σωστη τοποθετηση οι αποφασεις για τη χωρα σου να παιρνονται απο μια κεντρικη ευρωπαικη διοικηση στην επιλογη της οποιας δε θα εχεις κανενα λογο παρα απ'τους πολιτικους που εσυ ο ιδιος ψηφιζεις; Ειναι σαν να λεμε οτι κατα την αρχαια Αθηναικη συμμαχια ηταν πιο σωστο οι Αθηναιοι να παιρνουν αποφασεις για τα μελη της συμμαχιας απ'οτι τα ιδια τα μελη να αποφασιζουν για τον τοπο τους. Το να εχεις αυτοδιαθεση και να αποφασιζεις εσυ ποιος θα κυβερνησει τη χωρα σου ειναι δημοκρατικο σου δικαιωμα, οχι προιον εθνικισμου.
Ή κάνουμε Ευρωπαϊκή Ένωση ή να το διαλύσουμε το μαγαζί. Οι μεσοβέζικες λύσεις δεν απέδωσαν. Κι εγώ θεωρώ ότι μια Ομοσπονδία είναι ο καλύτερος δρόμος. (Και δεν υπάρχει παραλληλισμός με την αρχαία Αθηναϊκή συμμαχία γιατί δε θα παίρνει τις αποφάσεις ένα κράτος μόνο του...)
Καταρχάς να επισημάνω πως εγώ πιστεύω σε μία Ε.Ε όπου οι πολίτες της θα είναι υπόλογοι στους ίδιους νόμους, θα υπάρχει κοινό σύνταγμα, κοινή αγορά, κοινό νόμισμα κλπ. Μια Ε.Ε όπου ο Βούλγαρος, ο Γάλλος, ο Ελληνάς θα είναι κομμάτι ενός συνόλου, διατηρώντας φυσικά ο καθένας την ταυτότητα του που όμως θα συμβαδίζει με την άλλη του ταυτότητα που είναι η Ευρωπαίκη. Αυτό μόνο μια ομοσπονδιακή Ε.Ε μπορεί να το κάνει. Μια ομοσπονδιακή Ε.Ε όπου θα έχει τον δικό της πρόεδρο που θα εκλέγεται απο τον λαό (Άγγλούς, Ρουμάνους, Γερμανούς κλπ) και μια κυβέρνηση που θα απαρτιζεταί απο εκπροσώπους όλων των κρατών μελών. Για να το πετύχεις αυτό θα πρέπει αναγκαστηκα να μεταβιβάσεις κάποιες υπερξουσίες σου στην κυβέρνηση αυτή, δεν γίνεται αλλίως. Όπως είπε και ο Παρίσος είναι ή αυτό ή το κλείνουμε το μαγαζάκι και πάμε παρακάτω. Το ερώτημα όμως είναι, σε μια πραγματικότητα όπου απο την μία όλο το παιχνίδι (οικονομικό και πολιτικό) παίζεται απο χώρες μεγαθήρια (ΗΠΑ, Κινα, Ρωσία κλπ) και απο την άλλη αναδύονται χώρες όπως η Βραζίλια, η Ινδία, η Ν. Αφρίκη κλπ που έχουν πληθυσμό πολλάπλασιο απο τον μέσω ευρωπαικό, τι τύχει μπορεί να έχει μια χώρα όπως η Δανία ή η Ελλάδα απέναντι σε αυτές; Μάλλον καμία.
πραγματίκα...σύμπας ο πολιτικός κόσμος έχει μείνει άναυδος ένεκα της πρωτυτυπίας και ευρηματικότητας της θέσεως και σπεύδει ταχέως όπως εντρυφήσει και σε λοιπά εμβριθή κείμενα του(άσπρα,κόκκινα,κίτρινα,μπλέ,καραβάκια στο Αιγαίο δε με θέλετε καλέ)μανιφέστου.
Τον είχα αφεντικό όταν δούλευα σαν πιτσιρικάς στην Κάισσα. Άψογος άνθρωπος και εργοδότης. Φιλικός, αισιόδοξος και συνεργάσιμος. Δεν ξέρω τις πολιτικές του πεποιθήσεις αλλά για το χαρακτήρα του έχω μόνο τα καλύτερα να πω.
Μοιραζομαστε την ιδια εμπειρια. Περασα και εγω καποιο φεγγαρι απο Κάισσα και πρεπει να πω οτι συμφωνω απολυτα μαζι σου. Πολυ καλος ανθρωπος.
Ενω αμα εισαι ολιγον δεξιος, ολιγον αριστερος και ολιγον κεντρωος (δλδ απολιτικ) εισαι προοδευτικος ανθρωπος που δεν κολλαει σε διαφορες αγκυλωσεις. Το να εχεις ας πουμε ξεκαθαρη θεση πανω στα πραγματα ειναι δειγμα κολλημενου μυαλου. Ποσο πασε αυτο το επιχειρημα πια! Και καθολου τυχαιο οτι αυτοι που το χρησιμοποιουν εχουν επι της ουσιας πολυ ξεκαθαρα νεοφιλελευθερες θεσεις.