Τον λένε Birgif [Μπίργκιφ], είναι 24 χρονών και σχεδιάζει «πλάσματα από έναν άλλο κόσμο». Οι φιγούρες του –φτιαγμένες από μελάνι και μαρκαδόρους οινοπνεύματος ή ακουαρέλες- θυμίζουν τον κόσμο του Tim Burton, αλλά ο ίδιος δηλώνει ότι έχει επηρεαστεί από τον Edward Gorey. Ο Άγγελος που κρύβεται πίσω από το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Birgif –όχι, δεν είναι ένα λογοπαίγνιο με τα .gif που επίσης δημιουργεί- είναι τελειόφοιτος γραφιστικής, ασχολείται με το animation και είναι πολύ ταλαντούχος. Μας επισκέφτηκε στα γραφεία, μας σχεδίασε μία από τις φανταστικές φιγούρες του και μας είπε δυο λόγια για τη δουλειά του.
Γεννήθηκα στο Γαλάτσι και πήγα σχολείο στην Γκράβα, σε ένα άγριο σχολείο. Ήμουν ο τύπος που είχα low profile, φόραγα γυαλιά, δεν προκαλούσα και δεν είχα σχέση με τους τσαμπουκάδες που γίνονταν απ’ έξω. Γινόταν πανικός με ξύλο και πέτρες.
Σχεδίαζα πάντα, από μικρός μέσες-άκρες, το έκανα από πολύ προσωπική πώρωση και ευχαρίστηση. Συνήθως όταν μπαίνω σε πλαίσια δυσκολεύομαι. Σε πλαίσια εργασίας ή παραγγελίας. Όταν μου λένε φίλοι «κάνε αυτό» είναι το χειρότερό μου.
Σχεδιάζω κυρίως χαρακτήρες. Από νωρίς, δεν σχεδίαζα ποτέ το σπίτι ή τον ουρανό, επικεντρωνόμουν σε χαρακτήρες, ανθρώπους, ζώα, στη φάτσα, στο ντύσιμο. Μου αρέσει αυτό, επειδή δεν είναι καθόλου συγκεκριμένο. Είναι τελείως ελεύθερο. Το θεωρώ σημαντικό επειδή είναι κλειδί για να συνεχίσω να κάνω αυτό που κάνω. Δεν σκοπεύω ούτε να το εκθέσω ούτε να γίνω διάσημος, με πωρώνει η διαδικασία να το κάνω και να το βλέπω.
Αυτό που κάνω μου αρέσει γιατί είναι αρκετά συγκεκριμένο, αλλά είναι και αρκετά γενικό και σαν συναίσθημα αυτό που σου προκαλεί, έχει μεγάλη ποικιλία. Άλλοι μου λένε ότι τους προκαλεί πανικό κι άλλοι μεγάλη ηρεμία.
Αντιμετωπίζω όλο αυτό όχι σαν ένα πρότζεκτ, αλλά σαν μία ενότητα. Mεμονωμένα τα σχέδιά μου είναι ωραία, αλλά δεν έχουν μία ενιαία δύναμη. Τα αντιμετωπίζω σαν μωσαϊκό. Δηλαδή, θεωρώ ότι μέσα από ένα εύρος αποκτάει ένα ενδιαφέρον και δημιουργεί ωραίο συναίσθημα ή είναι ωραία στο μάτι. Είμαι επηρεασμένος από τον Gorey, ο οποίος είναι κορυφαίος σε αυτό που κάνει. Δεν είναι απλά τα σχέδιά του, η λεπτομέρεια που έχει είναι ακραία. Μου αρέσει και ο συνδυασμός αυτών που γράφει και το συναίσθημα είναι μοναδικό.
Τα σχέδιά μου είναι συνήθως μικρών διαστάσεων, κυρίως από φανταστικούς χαρακτήρες. Μπορεί να δω έναν τύπο με ακραίο μαλλί και να με εμπνεύσει, τα πιο πολλά όμως είναι φανταστικά. Ασχολούμαι και με μεγάλα, αλλά είναι πιο δύσκολα να τα εξασκήσεις.
Μου αρέσει το animation, κόμικ δεν κάνω, παρόλο που μπαίνεις σε παρόμοια διαδικασία, γιατί και τα δύο έχουν σενάριο. Ή μία ιδέα, έστω. Μπορεί το animation να είναι δύσκολο, αλλά κι αυτό με πωρώνει. Δεν έχω κάνει κανένα έργο ακόμα που να συνδυάζει το animation και το Birgif.
O Birgif δείχνει εικόνες από έναν άλλο κόσμο. Δεν ζωγραφίζω συγκεκριμένα πλάσματα. Είναι απλά πλάσματα από έναν άλλο κόσμο.
Το tumblr έχει το φοβερό ότι είναι social, αν αρέσεις σε πολύ κόσμο μπορεί να σε κάνει δημοφιλή. Ο Birgif δεν θεωρώ ότι ταιριάζει, γιατί όποιος σε ακολουθεί θα δει μόνο ένα μεμονωμένο σχέδιο, ενώ πρέπει να τα δεις όλα μαζί σαν μωσαϊκό για να έχουν νόημα.
Χρήσιμα δεν θα κυνηγήσω να είναι, το κάνω για μένα, δεν σκοπεύω να βιοποριστώ από αυτό. Τα original δεν θα τα πούλαγα, γιατί είναι πρακτικά αδύνατο να δώσω ένα σχέδιο. Είναι όλα μαζί μέσα σε ένα μπλοκ που δεν μπορείς να κόψεις ούτε μία σελίδα. Είναι ένα σύνολο.
Η μάνα μου είναι καθηγήτρια και με πίεζε πάρα πολύ να διαβάσω, έτσι το διάβασμα δεν είναι το αγαπημένο μου. Παρόλα αυτά ναι, τώρα διαβάζω. Αυτή τη στιγμή διαβάζω ένα ιστορικό βιβλίο και Μποντλέρ.
Δουλειά του μπορείς να δεις στο μπλογκ του.
σχόλια